albertina

Goedemorgen, wat is het nog donker. Hier weer geslapen als een blok, ik kan de hele dag wel slapen. Dat is nieuw voor mij, ik geef er maar even aan toe. Rust roest niet, in mijn geval,

Goedemorgen, hier heerlijk geslapen, 10 uur achter elkaar. Wat een weelde.

Fleur, ik denk er net zo over, het voegt niets toe. Tenminste niet op deze manier, elke keer laait de discussie weer op. Ik houd het voor gezien vandaag, ben er een beetje zat van. Slaap lekker voor straks allemaal.

Kate, dank je,

Originally posted by: Sowhat Ikke niet,vind The Voice niet leukquote> Me to, vreselijk.

Originally posted by: kirky Originally posted by: Teveel Kirky je zoekt die onzin zelf op en gaat er dan dan over zitten *, zeer verheffend en getuigt ook van bijzondere intelligentie....quote> Die onzin van hulpverlenend nederland heb ik niet zelf opgezocht ondanks dat jij blijkbaar de overtuiging hebt dat dat wel zo is .quote> Ik slaak een diepe zucht, tevreden Kirk?

Originally posted by: witte hahaha ik ben de haat smurf... hee onzin berichtjes gevraagd toch? Nou bij deze, dit was er 1:Dquote> Smurfin dan hé?

Originally posted by: fleurtje Ik heb iets teveel gesnoept Burb quote> Smulsmurf.

Zo, hier al gesmurfd, was lekker. Gesmurfde spinazie met een biologisch smurffileetje en aardappelsmurf.

Originally posted by: fleurtje Lijkt me zo verschrikkelijk Tina Overleven....bahquote> Is het ook Fleur, toch kom ik er elke keer weer uit. En stiekum ook ietsie sterker.

Originally posted by: borretje Zeurkous wel. Oud toch niet?quote> Vreselijke zeurkous dan? :light:

Akelei, dat herken ik, de afgelopen weken toen het echt minder ging heb ik geleefd met een signaleringsplan. Gewoon, tenminste zo gewoon mogelijk, het lijstje van het plan afwerken om de dag door te komen. Niets meer en niets minder. Het signaleringsplan heb ik gemaakt met behulp van mijn peut, elke keer leer ik weer wat bij en dat kan ik dan toepassen. Ook uit de afgelopen weken heb ik weer geleerd, dat schrijf ik dan bij het plan en zo hoop ik de volgende keer weer wat makkelijker door de mindere periode heen te komen. Voor mij werkt het goed.

Originally posted by: borretje Ach, het valt me gewoon even zwaar tegen. Uitgezeurd Borr? Klaag, klaag, klaag.quote> Ouwe zeurkous.

Originally posted by: fleurtje En gelijk heb je Tina Ik zie AD niet zozeer als een gevoelsremmer maar eerder iets dat mijn gevoelens kanaliseert. Mij in evenwicht brengt waardoor ik de ruimte heb om aan bepaalde aspecten van mezelf te werken. Ik ben echt niet apathisch op de ADquote> Precies Fleur, zo is het ook.

Originally posted by: BamBam Bor, het klopt dat we alles nuchter willen doorstaan. Ik vraag me echter af of het idd verstandig is je medicatie nu af te bouwen. Je staat nog maar kort droog en je nuchterheid is nu het allerbelangrijkste. Dat blijft voor mij trouwens het allerbelangrijkste. Ik ben twee jaar geleden pas begonnen met het afbouwen van mn medicatie en toen stond ik al ff droog. Toen ging dat nog niet zo goed en ben ik teruggegaan naar mn oude dosis. Nu probeer ik weer, langzaam aan, te minderen. Als ik het gevoel zou hebben dat ik mn medicatie zou slikken om niets te voelen zou ik vinden dat ik verkeerd bezig was. Maar niet alles tegelijk op je schouders nemen lijkt me een alleszins verstandig besluit. En voor mij geldt dat ik pas begon met AD toen ik al een jaar droog stond. Het was destijds teveel en mn depressie te erg. Nu gaat het een stuk beter met me en is het stilaan tijd om te kijken of ik af kan bouwen. Mocht dat niet goed gaan zal ik niet aarzelen mn AD te blijven nemen. Ik wil graag alles nuchter doorstaan maar ja, ik weet niet of ik het goed kan uitleggen.quote> Ook ik wil alles graag nuchter doorstaan, ik ben er inmiddels wel van overtuigd dat de medicatie die ik neem, met hoeveel tegenzin soms ook, mij helpt. En dan bedoel ik niet in de zin van verdoven, ik heb de medicatie nodig, net zoals een suikerpatient insuline nodig heeft. Ik zie mijn medicatie niet meer als iets waardoor ik minder nuchter in het leven sta. Het is pure noodzaak, het heeft lang geduurd eer ik dat kon accepteren. En ik ben blij dat de medicatie er is, ik ga er niet meer aan sleutelen en accepteer dat ik de medicatie nodig heb. Niet op en afbouwen om te zien of ik het zonder red, dat heb ik achter mij gelaten. Buiten het feit dat ik een enorme opdonder krijg van het wisselen van dosering zowel geestelijk als lichamelijk, wil ik ook niet meer experimenteren, al heb ik dat altijd in overleg gedaan. Dat station ben ik gepasseerd, of het nu als nuchter of niet nuchter wordt gezien. Ik vind dat ik ondanks mijn medicatie nuchter het leven aanga.

Originally posted by: jan1000 Originally posted by: albertina Ja, en ik kan mezelf er ook wel in vinden. quote> Opmerkelijk, dan heb je hetzelfde profiel als ik!?! Waar woon je Sha, ik kan me in je profiel vinden (-;quote> In niemandsland.

Ik heb het programma gister ook gezien, voor de dochter neem ik mijn petje af. Diep respect dat zij de kracht heeft om voor zichzelf te kiezen. Ik gun haar dat zij dat ook blijft doen en zich niet weer door haar moeder laat manipuleren. Dat meisje heeft een zware jeugd gehad en er is veel moed voor nodig om dan op zo'n jonge leeftijd je eigen weg te gaan. Hoe verdrietig ook voor de moeder ik begrijp de dochter heel goed.

Ja, en ik kan mezelf er ook wel in vinden.

ENFJ Volgens het model van Jung zijn jouw voorkeuren: extraversion, intuition, feeling en judging. Dat wil zeggen, je bent levenslustig en enthousiast. Je maakt graag dingen af. In het contact met andere mensen ben je hartelijk en tolerant. Je kunt goed communiceren. Je komt het meest tot je recht in activiteiten en beroepen waarin je dingen moet regelen en waarin een gevoel voor intermenselijke relaties vereist is. Beroepen die bij je passen zijn bijvoorbeeld: raadsman, therapeut, ontwerper, en leraar. Je leert het makkelijkste: in een gestructureerde omgeving waarin je kunt praten met studiegenoten. Valkuilen: je kunt te goed van vertrouwen zijn en teveel confrontaties vermijden.

Ingri, hartelijk bedankt voor je reactie. Dat doet mij goed en geeft moed om verder te gaan op de ingeslagen weg.

Niwi, ik lees geen enkel oordeel, slechts het delen van een situatie en een gebeurtenis. Een oordeel of verwijt lees ik niet.

Originally posted by: fleurtje Rouwen over het verleden Doe ik elke dag op één of andere manier maar dat hoort bij het beter worden. Niet meer op een hoopje gooien en de deur dichtslaan maar met beetje per beetje stukje sorteren, bijhouden en weggooien. Ben ik niet zo goed in, hamster graag. Ik analyseer veel, ben goed getraind in het opmerken van maar ik voel niet graag. Kanaliseren lukt me niet zo goed. AD en therapie moeten daarbij helpen. Kusje voor Fleur quote> En een hele dikke zoen van mij. Hier herken ik mezelf volkomen in en vertrouw erop dat dit de goede en juiste weg is. De éne dag of week wat makkelijker te dragen, de andere keer bijna niet. Zo voelt voor mij de groei die ik doormaak, dat gaat met veel emoties gepaard. Spijt, verdriet, aanvaarden en lostlaten. Een heel pakket en om dat allemaal te bevatten heb ik ook hulp geaccepteerd. Geeft niets, ik kom er wel, stapje voor stapje.

Goedemorgen mensen, Jopie, fijn dat je zo kan genieten van het verliefd zijn. Verder weinig nieuws te melden, lekker geslapen en dat doet goed. Bor, wellicht heb je het zwaar door het stoppen met de medicatie maar ik vraag mij dan wel af of het'zo handig is om dat te doen? Bij alles huilen en emotioneel zo zwaar zitten, is dat het je allemaal waard? De medicijnen zijn er niet voor niets en ik zou je gunnnen dat je iets meer rust in jezelf kan vinden. Meer wil ik er even niet over zeggen.

Lydia, ik ben geraakt door je posting. Je schrijft dat je het verdriet, het gevoel je zoon te missen niet meer wil verdrinken. Het lijkt mij ontzettend pijnlijk een kind door wat voor oorzaak dan ook niet meer te zien. En vooral als elkaar niet willen zien niet'wederzijds is. Wat er gebeurd is doet niet zoveel terzake het gaat erom wat jij wil en kan om dit eventueel te veranderen. Het lijkt mij ontzettend de moeite waard een poging, op wat voor manier dan ook, te doen om een gesprek of ontmoeting met je zoon te hebben. Hoe je dat precies moet bewerkstelligen is niet zo makkelijk denk ik, zeker niet na zoveel jaar. Wat ik wel weet, uit mijn eigen ervaring is, dat om verder te kunnen, sommige zaken, hoe pijnlijk ook, niet meer uit de weg te gaan. Dat is geen kwestie van zomaar even doen, dat besef ik maar al te goed. Ik wens je heel veel sterkte en hoop dat je de wijsheid kunt vinden om tot een goed besluit te komen. En vooral, dat je de moed vindt te veranderen wat je aan deze lastige en verdrietige situatie kan veranderen.

Originally posted by: Hannah1 Borrie ik heb er spijt over dat ik zo ongenuanceerd was vanmiddag naar je ! Dat was niet passend en had ik anders moeten doen. quote> Ook dat is leren, het is niet erg om voor je mening uit te komen, het is de toon die de muziek maakt. Respect Hannah, dat je terug komt op de manier waarop je hebt geschreven.