Mai

Hahahahaha.... Scháterlach vandaag!!!! De eerste! Hond.. Whaaah!!!

Verrék soothe, ben je van de forumpolitie?

Schoonpa was hier net zonder drank, maar met ellenlange verhalen over niets... Netjes koffie aangeboden, en weer beleefd de deur uitgewerkt. Tsja, wat een gedoe... Nu moet de hond nog. Het is lekker koud buiten, dacht ik. Da's dan wel weer fijn! Hee Wing, hoe gaat het met jou?

Opstaan, knietjes kuisen en weer door peddelen...

Tapas, dat ging niet helemaal goed geloof ik Wing, ik zie je. Hoe gaat het?

Welkom Melanie, wat een rotleven. Ik hoop dat je het weer op de rails krijgt met therapie en het forum. Succes en ga ervoor! Geer, goed te horen. Blijf lekker jezelf! Ik ben niet boos, nog teleurgesteld. Werd alleen middenin mijn zoektocht naar geluk, even opgehouden. Kinderen naar bed, wasje erin. Je kent dat wel... Ook hier een succesvol leven. Een man die er tussen 7 en 8 s ochtends is , en mi best wel een uurtje gezinsverantwoordelijkheid op zich kan nemen. Ook 's avonds tussen 7 en 8 komt hij even thuis om een verantwoorde hap tot zich te nemen. Jaaah, ik krijg er een hoop geld voor terug, wat naar behoren weer teruggestopt wordt in eten en alle andere dingen die kinderen volgens de moderne levensstandaard nodig hebben. Je hoort mij niet klagen hoor! Het is hier ook altijd op en rood na het midden van de maand Maar waar ik naartoe wil, is het volgende: Genoeg gejeuzeld. ik hou ermee op! Stoppen met drinken is één, maar als ik me blijf gedragen als ware ik elke dag nog in een roes... dan schiet het ook niet op hè. Maar goed, waar een aanrecht vacuüm fase en impasse al niet goed voor is. Ik ga niet mijn leven beteren. Ik ga mijzelf beteren! Hoe klinkt dat, wel kek huh! Alweer de koffie koud. Dus, dat was het voor vandaag. wellicht! En anders moeten jullie er maar mee leren leven!

Ik moest me ook wel inhouden hoor de afgelopen twee uren. Vanmiddag al anderhalf uur... Nou de groeten! Ik ga al...

Kortom Tasseke, ik hoef al niet meer!! Jij?

Het nieuwe moeten... moet dat eigenlijk wel? Het is hét probleem van deze tijd: het gevoel dat je altijd maar iets 'moet'. Het leven lijkt een project te zijn geworden: we moeten succesvol zijn en geslaagd. Geen moment waarop er niets hoeft. Kan dat nou niet anders? Jawel hoor, ga gewoon voor een saaier bestaan en minder succes! Tekst: Sjoukje van de Kolk 'Vroeger' was het leven duidelijk. Niet beter, maar wel duidelijk. Vrouwen deden het huis, mannen werkten. Kinderen waren gehoorzaam, honden zaten in een hok. Als je vader boer was, werd je dat ook (als man dan). Zondag naar de kerk. Op verjaardagen visite: ooms, tantes en buren. Koffie en taart, sigaren en een borreltje. Dan tegenwoordig. Niets is meer vanzelfsprekend. Niets ligt vast. De wereld ligt voor ons open, de mogelijkheden ook. Een dubbeltje kan een kwartje worden, sterker nog, een kwart miljoen. Kansen te over en als je ze niet grijpt ben je een sukkel. Het doel van het leven is duidelijk: je moet gelukkig worden! En wat is gelukkig? Succesvol en geslaagd zijn. Je altijd goed voelen als al je wensen vervuld zijn. Geen ooms en tantes op je verjaardag. Nee, bakken vrienden en vriendinnen moet je hebben. Lekker koken zul je. Je mobieltje moet altijd mee, want bereikbaar wil je zijn. Niet op vakantie naar Schiermonnikoog, maar naar Thailand. Aantrekkelijk en slank moet je zijn en sociaal. Carrière zul je maken, nou ja, in elk geval iets in het leven perfect doen, met je geweldige opleiding. Is het niet je werk, dan zijn het wel je kinderen als deelopdracht van het project dat leven heet. Geen moment waarop je niets hoeft. Het is het nieuwe moeten, waar we allemaal zo moe van worden. Tuurlijk, vroeger moest er ook veel. Zeker in calvinistisch Nederland. De ramen moesten schoon, de was moest op maandag en om zes uur de aardappelen op tafel. Maar het hoefde niet perfect. Het moest omdat het zo hoorde. En het hoefde ook niet allemaal, en allemaal tegelijk. Verstikkend, ja, voor sommigen ongetwijfeld. Maar wel met één groot voordeel: het leven bezat een overzichtelijkheid en een vanzelfsprekendheid die tegenwoordig nagenoeg ontbreekt. We kunnen worden wie we willen en wat we willen, we kunnen werken aan ons succes, de wereld ligt aan onze voeten. En juist daardoor trekken we het soms allemaal niet meer. Want verantwoordelijk zijn voor het succes van je eigen leven, het legt een grote druk. Je moet de juiste keuzes maken, je moet verschrikkelijk je best doen om 'erbij' te horen. Vooral vrouwen tobben. Zitten ze eindelijk in de positie dat ze alles kunnen, moeder zijn, carrièrevrouw, echtgenote, spil van het gezin, toeverlaat voor vriendinnen en wat al niet meer, worden ze alleen maar moe van dat ideaal van 'combivrouw'. Geen wonder dat vrouwen zo massaal naar de antidepressiva grijpen. Niet omdat ze depressief zijn, maar omdat ze de eisen van het moderne leven gewoon niet meer aankunnen. Het niet meer bolwerken: de verantwoordelijkheid voor het laten slagen van opvoeding, relatie, huis, gezin, carrière, familie, vrije tijd en sociaal leven. En het al helemaal niet voor elkaar krijgen om daarbij ook nog voortdurend de vrolijkheid en het optimisme uit te stralen die de norm zijn in een samenleving waarin 'verbetering' en 'vooruitgang' centraal staan. De samenleving is prestatiegericht en competitief. Maar zijn wij dat zelf ook niet? Als werken aan ons eigen levensgeluk betekent dat we ons in de race storten op weg naar succes en geslaagd zijn. Als we ons verdriet, ongeluk en onze onvolkomenheden niet kunnen verdragen en alsmaar mee blijven doen aan het optimaliseren van ons bestaan? De reden van al ons 'moeten' wordt ons aangedragen door onze omgeving, de ideaalbeelden en het systeem waarin we leven, maar uiteindelijk zijn wij zelf degenen die het doen. Die zich verplicht voelen om verantwoorde uitjes te organiseren voor de kinderen, carrière te maken, lekker en verantwoord te koken en het huis eruit te laten zien als een pagina uit VT-wonen. Die zich zelfs schuldig voelen als ze dat allemaal voor elkaar krijgen maar intussen vooral uitgeput en boos zijn. Eruit halen wat erin zit? Alle mogelijkheden benutten? Jezelf 'volledig' ontplooien? Het is in deze tijd gewoon onhaalbare kaart. Vergeet het dus gewoon, doe er niet meer aan mee. Er zit niets anders op. Nee, niet stoppen met opvoeden en koken, de was doen en werken. Maar wel met je pogingen 'succesvol' te leven. Probeer het maar eens: iedere keer als je bedenkt dat je weer iets moet, eerst tot tien tellen voordat je het gaat doen. Je afvragen of het echt wel moet, van wie het moet, of het echt zo belangrijk is en wat er gebeurt als je nou eens niet 'voldoet' aan de verwachtingen van anderen en van jezelf. Doe maar lekker saai. Geef geen feestje met je verjaardag, maar ga met één vriend of vriendin uit eten. Of maak een lekkere wandeling. Zonder je zielig te voelen, want het zegt niets over jou of je een geweldig feest kunt organiseren of niet. Je bent geen loser als je lekker op de bank blijft hangen met een film, in plaats van verantwoord in de schouwburg te zitten. Je hebt niet gefaald als je kinderen niet altijd de leuke en sociaal vaardige wezentjes blijken te zijn die ze hadden moeten zijn (als jij het goed gedaan had). Vergeet die carrière, een 'middelmatige' baan biedt ook veel voordelen. Zolang je maar regelmatig het gevoel hebt dat het zinvol is wat je doet, is het prima. Je hoeft niet op alle fronten 'succesvol' te zijn. Leer maar leven met minder 'succes en je knagende gevoel van tekort. Zeg het hardop tegen jezelf: 'ik schiet tekort!'. En lach er vervolgens hartelijk om, want het is niet zo. Probeer het, het geeft ruimte! Dus, om uiteindelijk een antwoord te geven op de vraag boven dit stukje: het nieuwe moeten, welnee, het hoeft helemaal niet. Wat een opluchting.

Liever een Prettig en Succesvol Leven Veel mensen streven naar succes. Maar een succesvol leven heeft ook zo zijn nadelen. Lees verder over hoe je een prettig leven kunt combineren met een succesvol leven. Dit gastartikel is geschreven door life coach Chungmei Cheng van Orchid Of Life en LoveCookie. Chungmei schrijft regelmatig gastartikelen voor soChicken over persoonlijke ontwikkeling en haar eigen ervaringen. De mogelijke nadelen van een succesvol leven De succesvolle mensen onder ons hebben een megadruk leven. Het zijn actieve mensen die op verschillende plaatsen tegelijkertijd zijn. Een succesvolle lifestyle brengt tijdgebrek, stress en een mechanischer leven met zich mee. Met een mechanisch leven bedoel ik dat je door de snelheid van het leven genoodzaakt bent om een beroep te doen op technologische faciliteiten en diensten van mensen, zodat je tijd hebt om je te richten op zaken die jou succesvol maken. Succesvolle dertigers hebben bijvoorbeeld een schoonmaakster in huis of de boodschappen worden bezorgd. Hiermee loop je wel een natuurlijke manier van lichaamsbeweging mis en het live boodschappen doen op bijvoorbeeld een geweldige Haagsche markt met haar diverse geuren, kleuren, culturen en verse producten. Succesvol willen zijn, maar je bent het nog niet Het streven naar succes kan ook veel stress met zich meebrengen en een sluimerend gevoel van ontevredenheid over je huidige situatie. Je denkt continue tien stappen vooruit, terwijl je nog maar bij stap 1 bent. Je ziet het internationaal kleding imperium al voor je en met de winst wil je de wereld een stukje mooier maken voor de onderbedeelden. De intrinsieke wens om dit uiteindelijk te realiseren, tekent gelijk het verschil tussen wat je nu allemaal doet en je ultieme droom. Het gevolg is een knagend gevoel, misschien wel een gevoel van mislukking, en het blijft de ontevredenheid voeden. Streven naar succes is geweldig, maar geniet ook van alle stappen die je neemt richting jouw ultieme droom. Wat goed is in overleven, wordt vaak als succesvol ervaren Dit is een uitspraak van de auteur Bas Haring. Iets wat van voorbijgaande aard is, is dat veel minder vaak, simpelweg omdat het verdwijnt. Een succesvol leven is een leven dat iets in gang heeft gezet. Een dergelijk leven hoeft niet noodzakelijk beter te zijn dan een doodlopend leven. Iemand die gewoon zijn inkomen verdient met een 9 tot 5 baan, geniet van een biertje op zijn tijd en zich richt op de kinderen, is misschien wel veel gelukkiger dan de ambitieuze stresskip die zich van borrel naar borrel haast. Maar over deze persoon horen we geen verhalen, lezen we niet in de bladen en zien we niets op televisie. Heb je het druk? Doe er nog een schepje bovenop Een goede vriendin van mij en een werkdier ten top attendeerde mij op een vacante plek bij het bestuur van Haagsche Vrouwenzaken (HVZ). Zij droeg argumenten aan als: "Het is leuk om actief te zijn in een netwerk en juist de overbezette mensen doen het erbij." Haar enthousiasme maakte bij mij een lach los en heeft mij een plek in het bestuur van HVZ bezorgd. Ik moet zeggen dat ik het qua tijd er nog wel bij kon hebben. Als LifeCoach wil ik wel het goede voorbeeld geven aan mijn coachees. Het behouden van de balans tussen mijn prive en zakelijke leven is voor mij de maatstaf om wel of niet voor een nieuwe uitdaging te gaan. Succesvol zijn en kruipend door het leven Uiteindelijk gaat het om hoe je je voelt bij het leven dat je leidt. Het streven naar succes kan je heel veel geven. Het biedt je focus, wilskracht en doorzettingsvermogen, nieuwe contacten, verdieping en verbreding van je kennis en nog veel meer. Hou alleen continue in de gaten of je lekker in je vel zit, want het draait tenslotte om jou! Dit artikel is geschreven door Chungmei Cheng. Chungmei is 'lifecoach' en

Day-light power kan gevaarlijk zijn in combi met AD. Wie wist daar ook al weer meer over. Ik dacht Tapas..

En al helemaal geen sorry zeggen, of gaan hyperen om een stel virtuelen... Doet me denken aan de virtuele matrozen van...? Ik ga eruit. Niet leeg te krijgen.

Lekker leeg laten Spud. Helemaal niets mis mee!!! Ik meen ook overal op te moeten reageren. Ik mot gewoon m'n muil es houden!

Ik ben nog wat vergeten, ik wilde nog op het bericht van Bako reageren: Ik vind het heel knap dat je je zelf de tijd gunt. Om dat onrustige gedrag weer om te buigen, en weer in evenwicht te komen. Stoer dat je weer gastcolleges gaat geven, en ik hoop dat je je dan op dat moment sterk genoeg voelt! Heb je wel iets ingebouwd voor als het echt niet gaat. Een vervanger als reserve op de lijst ofzo? Heel veel succes! Je gaat goed! Wat eten we vanavond? Makkelijk. Aardappeltjes met spinazie en een ei. Geen vlees. Kop in het zand steken waren we natuurlijk zelf ook heel goed in. Althans ikke. Ook mensen zonder verslaving. Maar die kunnen het daar niet aan wijten. Ik weet niet wat erger is. Heb soms nog die neiging, maar dat komt voort uit angst voor al het nieuwe. Keep on practising... Hoe we andere mensen beleefd kunnen wijzen op hun hoofd die in het zand steekt? Moeilijk. Eerlijk zijn en vanuit liefde handelen. Dus Vie, misschien niet zo'n gek idee om je schoonmoeder eens mee uit te nemen!

Doeiiii An!!!! Ik word ook blij van zo'n bericht. Geloof ik

Tja, en anders voor de keus stellen: Of je neemt het weer mee, of ik gooi het weg! Misschien is dat voor haar een uitkomst want weet ze zelf niet wat ze ermee moet...

Ik heb ook schoonouders die drank meenemen. Nooit met ze over gepraat dat ik gestopt ben (zo'n band is er niet). Maar op een gegeven moment hadden ze blijkbaar door dat ik niet meer drink. En nemen ze alleen nog wat voor Klaas mee Het wordt tijd dat we daar ook eens open en eerlijk in zijn (maar ook klaas z'n band is niet goed..). En eigenlijk heb ik er ook helemaal geen zin in om met deze mensen een zgn warme band op te bouwen... Maar goed dat is een ander verhaal. Vie heeft het al eens gezegd dus, alleen wordt er stelselmatig genegeerd. Misschien moet je hubby eens een stevig gesprek met mama hebben?

oh! Het is hier nog steeds droog, de zon kruipt bijna achter de wolken... Heb ik het wel goed gedaan? Morgen regent het vast als ik naar buiten ga... Maar drinken doen ik niet! Ben je gek!

Tadidadiddom... Ik wil wel eens een blokje met Adam om... Om de Noord, zuid, oost of west, ik vind het allemaal best. Deze pret therapeut geeft niets om eindeloos geleut.. Heerlijk toch zo'n vent, die alle leugens kent! Albertina! Goed gedaan meissie! Ik heb gezogen ende gedweild. Mooi! Kunnen we weer op kousevoeten door het huis, zonder een slof van haar aangemeten te krijgen Een lekker verdiende pauze nu. Nog wat overgelaten voor morgen ook. En hoe voelt dat nu? Ik kan niet zeggen dat ik doorstoom naar euforische hoogten, maar wel goed. Een beetje gewoon, zonder al teveel gedoe zeg maar... En dat is voor nu, best okay! Wing, hang on! (mocht je dit lezen). Het komt zoals het komt!

Ben al druk aan het stofzuigen.. De ramen open.. Dacht opeens aan Corientje. Dat ik haar geen succes had gewenst, maar zelfs vergat haar een pluim te geven. Alsnog, bij deze: Een dikke vette pluim voor hoe je je hebt staande gehouden op het congres Corinne! Ik vind dat je het VET GOED hebt gedaan!!!!! :heart: En nu weer dooor! Hij brult als een leeuw!

Tnx Pip. je wist hem weer even te raken. Ik heb er wrs gewoon meer voor nodig denk ik nu, in deze fase. Het komt goed! De senseo is op, dus aan de slag! Het is vast weer ergens goed voor geweest en anders maar niet! Jammer dan... ik blijk tenslotte toch altijd geen paard... Maar goed, daarvoor ben ik mens. Denken en doen. Doen en denken... Ook al is het soms doemdenken, er schijnt altijd weer ergens een lichtje in het leven! :light: Yehaa!!! Kadadoeng kadadoeng kadadoeng..

Weet je, ik baal er ook van, dat ik dat nou juist weer van plan was. op tijd erin gisteren, de wekker gewoon om 7 uur, een plan voor de dag. Niet te gek, gewoon lekker bezig met de normale digen... Als ik dan om 10 uur wakker wordt. Valt alles in duigen. en denk ik: Weer mislukt!. Maar vandaag lukt het me eindelijk weer verder te denken. nl. het kan ook nog nú! Wat later dan gepland, maar nie totaal mislukt. En daar ben ik dan al blij mee, dat ik dat weer durf te denken. Simpel life huh!

Okay Spud! Ik ook! Maar eerst die senseo, die had ik al gezet... Zónde om weg te gooien Met dank aan de Pip, waar we écht niet zonder kunnen!!! Net zo min als we zonder Water kunnen!

En diep in mezelf weet ik het wel: Ik heb mezelf weer over de kling gejaagd... Ben al weken verkouden etc. Die klote-arm er nog bij.. En maar rennen en doordraven. Beetje té.

Dat is grappig Pip, ik lees het ook helemaal niet als een verwijt. Ik lees het juist met veel interesse, omdat ik denk: verrék laat ik juist dat stukje nou vergeten! Even voelen met je tenen, beetje wennen. In plaats van languit gaan liggen afwachten... Nou is dat ook niet echt wat ik doe hoor. Ik hield er juist de afgelopen tijd ook zo van om fris en doenerig in het leven te staan... En pastboem, hier weer uit te komen. Ik klim er juist weer uit en pak de dagelijkse dingen ook weer op... In een dip kan ik altijd sneller dan eruit! ook als ik dat accepteer, zal het daardoor weer eerder anders gaan! Denk ik...