Anne1234

@smaragd, wat versta jij onder gecontroleerd drinken? Pure interesse. Ik ben de afgelopen drie dagen de fout ingegaan. Geen grote hoeveelheden, maar wil het niet meer. Mijn ouders kwamen erachter, woon daar tijdelijk vanwege de paarden en omdat mijn relatie over is. Geen enorme ruzie maar ze zijn wel zo teleurgesteld in me. Waarom kies ik er dan toch voor? Ik vind het niet eens meer lekker. Het is onrust over mijn lichamelijke situatie, pijnbestrijdend en verveling (dagen duren echt lang op bed) maar goed vandaag heb ik niet gedronken, maar heb er wel trek in en dat heb ik nog niet eerder zo extreem ervaren. Ik moet het volhouden voor langere tijd want na een dag of 7 wordt ik er zoveel rustiger van. Bovendien wil ik graag mijn fitte lichaam terug (ik weet het klinkt oppervlakkig).

@Sonnetje, bedankt voor de tip. Ik ga het nu terugkijken. Vandaag is de pijn echt niet te doen. Wordt eind van de middag teruggebeld door de huisarts of ik sneller naar het ziekenhuis kan. Vandaag niet zo positief. Van de hele dag op bed liggen wordt eens mens niet beter. Sorry voor de klaagmodus. Ben erg verdrietig erover en ook wel wat boos. Mijn huisarts heeft al zo vaak gepusht voor een operatie maar het gebeurt niet. Hopelijk in het ziekenhuis waar ik nu naar toe ga wel.

@Bob, bedankt voor de tip. Ik luister al veel muziek, maar kan ee meer mee doen. En dacht aan andere taal leren, spreek Nederlands, Engels en Frans en beetje Russisch dus dacht misschien Spaans erbij.

@NickyLJ80, je hebt gelijk die dus hoort daar niet. Ik moet beter met stress leren omgaan. Gisteravond was natuurlijk best schrikken en dan reageer ik heel accuraat, maar daarna komt het binnen. Heb met mijn moeder afgesproken dat ik morgen ga leren breien. Klinkt suf maar mijn broertje krijgt in het voorjaar een dochter dus kan tegen die tijd hopelijk wat leuke kleertjes maken. Heb wel geleerd dat ik het beste maar moet maken van die week per maand. Eerder huilde ik constant van de pijn, maarja dat levert je enkel dikke rode ogen op. En ik heb sowieso mazzel. Zonder de paarden zou ik volledig afhankelijk zijn van het UWV. Ik ben namelijk voor nu afgekeurd voornamelijk wegens de pijn en mijn ptss. Al hoop ik ooit wel weer in mijn vakgebied erbij te kunnen werken, ook al is het maar 2 dagen in de week.

Wat bedoel je precies? @Sonnetje, je bent goed bezig. Lorazepam kom je echt wel vanaf.

@NickyLJ80, bedankt voor het vragen. Het is me redelijk gelukt. Heb de paarden weten te verzorgenvandaag en gister. Alleen gisteravond ging er nog een jong meisje haar pony rijden. Ik hou het altijd van de achtergrond wat in de gaten. Dus hoorde gister enorme klap. Meisje eraf gevallen en zag meteen dat het mis was. Been stond haar. Dus ambulance en haar ouders gebeld. Pony op stal gezet voor haar. Gelukkig viel het mee, als in gebroken been, maar toch je voelt je verantwoordelijk. Dus in de avond 3 wijntje gehad. Niet goed. Geen reden om te drinken dus kan alleen mezelf de schuld geven. Verder moet ik rest van de week de pijn uitzitten. Het went inmiddels na 3 jaar, maar och wat wil ik die operatie graag. Iemand nog tips voor vermaak tijdens periodes op bed liggen? Ik kom niet verder dan Videoland, lezen en puzzelboekjes.

@Bob, alcohol is bij mij een bijzaak. Verder heb ik me voorgesteld bij wie is wie maar zal inhoudelijk wat meer schrijven daar.

@Bob, ja dat kan ik wel. Ik ben heel jong in een relatie terechtgekomen waarin de eerste 3 jaar alles oké was. Daarna begon de vriend die ik destijds had te veranderen. Met als gevolg vreemdgaan, verbaal en fysiek geweld en stalken zodra ik het uitmaakte. Uiteindelijk toch de kracht gevonden om de relatie stop te zetten. Dit eindigde in een verkrachting en poging tot doodslag. Ik heb hier jarenlang over gezwegen uit schaamte, vanwege gemeenschappelijke vrienden en omdat ik echt dacht dat het mijn schuld was, maar ontwikkelde wel psychische klachten. Desondanks doorgegaan met een bijna fulltime baan in mijn vorige afstudeerrichting, een master erbij, veel sporten en sociale contacten. Op deze manier leerde mijn recente ex-vriend mij kennen. Alleen kwam alles eruit waardoor ik langzaamerhand veranderde in een hoopje ellende dat niks meer kon. Is het zo een beetje duidelijk?

En nog even voor iedereen. Ik heb inmiddels een bericht van de moderator omtrent pb over deelname aan tv programma. Dus thanks @Bor voor het het melden aan mij dat dit verboden is!

Ik ben van erg van sla en heb drang om te drinken, maar ga het niet doen. Aanleiding ruzie met mijn ex-vriend om de auto. Oke het gaat om een hoop geld, als in dure sportwagen waarin er maar een paar van in Nederland rondrijden, maar dan nog waar hebben we het over. We hebben het beide goed en dan nog kibbelen om geld. Terwijl dit tijdens onze relatie nooit een issue was. Ik vind mezelf nu z’on oppervlakkige trut. Zou geld en luxe zo willen inleveren voor de oude ik. Denk dat de kern erin zit dat dit de liefde van mijn leven was en dat het stuk is puur en alleen vanwege mijn psychische klachten. We kunnen daar beide niet samen mee dealen. Houden veel van elkaar, hebben bijna alle interesses gemeenschappelijk en hebben z’on fijne tijd gehad samen. En dan eindigt de ruzie erin dat hij huilt en zijn oude vriendin zoals ik was zo mist. Ik mis mijn oude zelf ook en voel me schuldig. Dat schuldgevoel knaagt aan me. Ook naar mijn ouders en broertjes toe. Die missen hun oude dochter en zus. Ik heb liefdesverdriet nog nooit zo ervaren. Twee eerdere lange relaties gehad waarin de breuk enkel en alleen een opluchting was. Waarvan de eerste mijn huidige relatie kapot heeft gemaakt omdat ik nooit de tijd heb genomen om het een plek te geven. Heeft iemand tips? Hoe deal je hiermee? Hoe kunnen we vrienden blijven met eventueel zicht op een toekomst samen als ik weer volop in het leven sta? Dat is namelijk wat we beide willen. Enkel heeft hij ook een klap gehad van de verandering van een actieve vrolijke vriendin naar een hoopje ellende. Sorry voor de egopost, maar hoop dat de mensen die willen reageren dat doen. Ik kan wel wat steun en tips gebruiken namelijk.

Aan iedereen, wat ben ik blij met dit weer. Ik hou persoonlijk ook van kou, sneeuw en kunnen schaatsen maar als dat er niet in zit is dit z’on zegen. Ons pasgeboren veulen dartelt heerlijk in de wei. De katten en honden zijn enthousiast, kortom heerlijk. @Sober, ik begrijp dat het bericht je raakt. Ken je niet goed genoeg om er inhoudelijk iets over te zeggen. Wel weet ik inmiddels hoe moeilijk ook. Wat iemand over je zegt kan je figuurlijk inslikken, over nadenken en vervolgens bepalen over je er zelf iets mee wil. Indien ja dan is het hard, maar wel een punt om aan te werken. Indien nee dan kan je het ook figuurlijk weer uitspugen. Niet alles wat een ander zegt is per definitie waar of moet je wat mee. Snap je?

@Kohtje, bedankt voor je reactie!

Oké ik begrijp jullie reacties en het geeft me ook meteen inzicht in het overkoepelende probleem met mezelf. Ik ben altijd bezig met anderen en dan in het bijzonder de mensen om wie ik veel geef. Wat denken ze, hoe voelen ze zich, hoe kan ik ze helpen enzovoort. Vandaar ook angst om inderdaad zoals jullie zeggen hier voor mezelf te schrijven... wat wil ik delen, hoe kan dit forum met lotgenoten mij helpen? Dit is allemaal nieuw voor me en een proces waarin ik moet groeien. Snappen jullie me nu een beetje? Kortom eigenlijk bedankt in het bevestigen dat ik dit voor mezelf doe. En los daarvan, ik wil niemand aanvallen, veroordelen of wat dan ook. Ik ken enkel niet ieders verhaal en probeer nog steeds uit te vinden hoe ik van mensen de wie is wie kan achterhalen zodat ik weet hoe mensen ervoor staan en hoe te reageren/interpreteren ... tips daarvoor?

@Sonnetjewat heftig. Ik hoop dat de rust weer komt en dat het je lukt om je heil niet meer te zoeken in de combi van pillen en drank. @Kohtje, jouw reactie begrijp ik totaal niet. Ik val hier niemand aan, vraag enkel om adviezen en duidelijkheid als reacties me raken of me aan het twijfelen doen brengen.

Ah oké dan heb ik het verkeerd begrepen @jopie. Leerpunt voor mij ik ben te gevoelig, dat weet ik van mezelf. Dank aan de anderen voor het uitleggen. Ik moet mijn weg een beetje vinden hier in wat ik wil delen en wat niet. Volgende week begint mijn Emdr, eindelijk na jarenlang op de wachtlijst bij de Ggz want ik werkte en studeerde immers nog. Nu een goede vrijgevestigde therapeut gevonden. Verder mag ik eindelijk weer sporten dus dat opgepakt. Begonnen met elke dag wandelen vorige week en de paarden hier houden me ook wel bezig. Stel doelen per dag, dat helpt. Vanaf volgende week weer fitnessen en dat langzaam uitbouwen naar mijn oude niveau. @Sonnetje, dat is wel een heftige combinatie. Hoe voel je je nu?