Dag Allemaal, Sinds een paar dagen kijk ik zo af en toe met jullie mee. Ik vind het zo knap dat jullie zo open over je problemen durven te schrijven. Zelf schaam ik me er zo voor, dat ik er helemaal niet over kan praten. Het drinken van een paar glaasjes wijn 's avonds, was voor mij al jaren de gewoonste zaak van de wereld. Als ik terug kijk, denk ik dat ik meer ben gaan drinken toen ik stopte met roken. Op het werk begon het te rommelen tussen de heren die het voor het zeggen hadden en de ene verandering na de andere volgde, ook zaken die direct te maken hadden met mijn werkzaamheden. Omdat mijn functie dusdanig uitgehold was, mocht ik op zoek naar een andere baan, die ik tot nu toe overigens nog niet gevonden heb. Mede door die reorganisaties was ik erg onstabiel en mijn zelfvertrouwen was helemaal tot het nulpunt gedaald. Nadat ik zonder werk thuis kwam te zitten, dronk ik op een avond al gauw een hele fles wijn en soms ook wel twee. Ik voelde me uitgespuugd en als grof vuil aan de kant gezet. Een half jaar later heb ik zelf hulp gezocht. Maar hoewel ik zelf om hulp had gevraagd, loog ik tijdens de behandeling telkens weer over mijn alcoholgebruik. Ik zei dat het goed ging, maar dat was niet echt zo. Eerst was ik wel gemotiveerd, maar een paar maanden later dronk ik weer bijna elke dag een fles wijn leeg. Maar er was niemand die daar iets van zei. Ik denk ook niet dat de hulpverleners dat in de gaten hadden. De behandeling werd gestopt, was geslaagd en iedereen was blij...... Het is nu anderhalf jaar later en met vallen en opstaan ben ik er op eigen kracht weer aardig bovenop gekomen. Als ik in gezelschap ben, kan ik gerust een paar glaasje wijn drinker maar als ik alleen ben, moet ik dat absoluut niet proberen. Dan gaat het fout en dan kan het wel weer tijden duren voor ik de knop weer om kan zetten. Ik heb mij deze week aangemeld voor de internetbehandeling, maar die zit vol. Ik heb inmiddels een heel lieve vriend, waar ik echt veel van hou en die ik niet wil verliezen door de drank. Ik ben nu echt van plan om niet meer te liegen over mijn alcohol gebruik, want jezelf voor de gek houden is wel het domste dat je kunt doen. Ik denk alleen dat het ook goed zou zijn als ik er over zou kunnen praten, maar dat zal niet zo gemakkelijk zijn. groetjes Roza