Dani

Zwembad: Overdekt, verwarmd en met een dak die open kan met mooi weer. Ligterras. Op 4 km. afstand een groot openluchtbad annex subtropisch bad. Camping staat midden in het bos met de hei op loop/fiets afstand. Grasveld? Hangt er van af hoe lui ik dit weekend ben. Maar tuin is niets sinds ik vorig jaar noodgedwongen weer naar een andere plek moest. Moet de tuin helemaal weer opnieuw aan leggen. Puf daartoe ontbreekt me. Geld? Heb ik het daar over gehad? Als ik iemand een plezier kan doen? Dani

Nog van harte Spud...... weer een jaar ouder en wijzer . Pip.... berichten kruisten elkaar. Zie je PB box. Nee.. ik verhuurde mijn caravan tot op heden niet. Stom eigenlijk. Want ik betaal me rot.... maak er amper gebruik van en dat ding staat er maar. Ben eigenlijk van plan om de hele handel te verkopen. Maar je brengt me op een idee. Liefhebbers voor een week vakantie in een stacaravan op de Veluwe? Dani

Zo eindelijk helemaal bijgelezen en tijd om wat te posten. Ik zag dat Gem vandeweek naar me vroeg maar had geen tijd om er even voor te gaan zitten om te antwoorden. Moest soms dagen achtereen bijlezen en hobbelde dan alweer achter de feiten aan als ik zou antwoorden. Ik las dat het voor sommigen een heftige tijd is geweest. Een voor iedereen voor jullie doorzettingskracht en moed. Of het nu tegen JWW, het nicotinemonster of een depressie is. Hier gaat het goed. Niet helemaal alcoholvrij maar ik heb wel het idee dat ik het aardig onder controle heb. Ik verbaas me er zelf over dat tegenwoordig een fles niet meer leeg hoeft en dat ik na 2 glazen kan zeggen de vaccuvin gaat erop. Tis genoeg. Als ik dit kan volhouden ben ik dik tevreden. Zoals gezegd drukke weken gehad, drukte en stress op mijn werk, slecht slapen, doodop, zoonlief een week over de vloer gehad in de vakantie, dus heb het even helemaal gehad. Ik ga dan ook vrijdag lekker voor een lang weekend naar mijn stacaravan. Voor het eerst dit jaar. Ik had er tijden geen puf voor omdat ik a) een uur moet rijden voor ik er ben en de hele caravan moet schoonmaken en het grasveld moet kortwieken na de "winterstop". Pff... het kost me al moeite genoeg om mijn huis toonbaar te houden naast mijn baan. Laat staan dat ik me al dat extra werk nog eens op mijn hals haal. Maar dit weekend ben ik "kindloos", het wordt prachtig weer, van de gezonde boslucht slaap ik beter dan van alle stadsgeluiden hier en op een kniehoog grasveld zitten is toch altijd beter dan op een balkonnetje waar de trams voor je neus voorbij razen en elke ongeduldige automobilist meent te moeten toeteren voor een stoplicht als zijn voorganger niet snel genoeg op trekt. Rust dus. Gefarceerd schoonmaken en een stapel met boeken mee. Ik zie er naar uit. Vie.... net als Tapas had ik ook een kat die ik moest laten inslapen (mijn 1e generatie kat) die meende op te moeten gaan staan toen hij het spuitje gekregen had. Ongelooflijk. Het beestje kwakkelde al maanden, had katten-aids. Ik stond wekelijks bij de dierenarts omdat zijn immuunsysteem zo slecht was dat alles ontstak wat er maar te ontsteken viel. Op het laatst kon hij alleen nog liggen en zich door het huis naar de kattenbak slepen. Wou hij ergens op springen dan sprong hij geheid mis. Door allerlei oorontstekingen was zijn evenwicht zo aangetast dat hij het altijd verkeerd inschatte. Zo zielig om te zien. Dikbuikige en in een riant huis wonende dierenarts wou nog wel verder kuren en voor de zoveelste keer medicijnen voorschrijven. Uiteindelijk heb ik gezegd het is genoeg. Ik doe het diertje hier geen plezier mee. Dit is geen "menswaardig" bestaan meer. Maar o wat voelde ik me kl*te toen na de fatale spuit het beestje opeens rechtop ging staan, zijn kop voor het eerst in tijden rechtop hield en me recht in de ogen keek. Ik wou wel uitschreeuwen "Geef hem een tegenspuit, hem mankeert niets, dit is niet goed". Maar het was onherroepelijk en na een 2e spuit is hij ingeslapen. Ik heb me hier tijden rot over gevoeld. Maar heb me uiteindelijk getroost met de gedachte dat ik er goed aan heb gedaan. En zie zijn plotselinge opleving als een soort van "dank-je-wel". Klinkt krom maar ik wil denken dat dit zijn manier was om afscheid te nemen. Door nog 1x contact te maken. Ik begrijp dat je je verdrietig voelt. Ik ken het gevoel maar al te goed. Want nadien heb ik nog meer huisdieren/maatjes moeten laten inslapen. Zoals een 20-jarige kater die uiteindelijk alles liet lopen en voor wie ik liefdevol elke dag de vloer dweilde. En op de koop toe nam dat ik 's morgens bij het op staan met mijn blote voeten in weer een verse kwak trapte. Of een hond die verlamd was aan zijn achterhand en die het in huis ook niet meer droog hield. Waarmee ik wil zeggen dat het altijd moeilijk is om zo'n besluit te nemen, dat je het zo lang mogelijk uit stelt maar uiteindelijk ontkom je er niet aan. In de natuur zou een dier in een dusdanige toestand niet overleven. Dat wij als baasjes gelukkig in staat zijn om ze zolang mogelijk te verzorgen, eten te geven, van medicijnen te voorzien (indien nodig) is een dankbaar goed. Maar op een gegeven moment houdt het op. In mijn ogen mag je nooit een dier laten lijden omdat je hem/haar als baas eigenlijk niet kunt missen. Hoe pijnlijk ook... je moet dan rationeel een beslissing nemen die tegen je gevoel in gaat. Ik hoop dan ook dat je over een paar weken de rust kunt vinden om dit een plekje te geven. Sterkte. Corinne.... Hardlopen als therapie. Lol, heel herkenbaar. Ik moest er 2 jaar geleden ook aan geloven (als passieve sportster) toen ik in een burnout zat. Uit onderzoek is gebleken dat dit werkt om je "happy" te voelen en de GGD in mijn woonplaats ziet het dan ook als onderdeel van hun therapie voor iedereen die bij hun terecht komt. Ik moet zeggen dat het me, na mijn aanvankelijke aversie, goed beviel. Je moet dit niet zien als een overmatige vorm van sportiviteit. Dit soort hardloopgroepen is er juist op gericht je eigen grenzen op te zoeken. En te leren daar niet over heen te gaan. Dus lukt het je niet dan ga je wandelen. Bij ons begon het met rondjes trekken langs een voetbalveld. Mijn eerste opdracht was om alleen de korte zijden "hard te lopen". Maar dan in een dribbel-tempo. Vervolgens de lange zijden. En zo bouwden we het heel langzaam op. Met constant een coach naast me die me terug floot als ik te hard ging. En "soortgenoten" naast me die net zo hard liepen te puffen als ik deed. Geloof het of niet.... ik begon het leuk te vinden. Helaas brak ik toen tijdens een vakantie mijn enkel, ben hieraan geopereerd, zit nu met het nodige plaatwerk in mijn enkel en hardlopen is er niet meer bij. Maar ik wil je bovengeschrevene toch even ter overweging meegeven. Luitjes ik moet zo gaan afsluiten. Morgen een half dagje werken. Morgenmiddag het huis aan de kant maken, boodschappen doen en dan vrijdag.... vakantie en zonnebakken. Dani

Ik ga slapen lui, trusten. Dani

quote: Originally posted by: pippi Dani, precies. Ik ben dan veel te opgefokt en te verontwaardigd. Alles komt te heftig binnen. Ben er hier wel een stukje van kwijt geraakt vanmorgen, jullie zullen af en toe wel denken dát mens is echt gek dat ze het allemaal zo maar opschrijft hier. ... Je heet niet voor niets Pippi Langkous. Go on.... zij wist het ook te redden op haar eentje. Dani

Je weet niet wat je mist Anna Dani

Pippi.... wat dacht je van een rustpauze van 24 uur? Het viel me op dat er tussen je berichtjes van vanmorgen (09.30-10.00 uur) een half uur zat. Misschien even pas op de plaats? Even in het sop gaar laten koken? Even een moment van bezinning? Dani

Pippi.... Neem het ervan Anna? Dacht je toch niet? Die gaan koninginnedag vieren in Amsterdam. Stress en drukte alom . Dani

Gem, Houtje, Sammy .... Getver jullie komen wel heel dicht bij met jullie schouderklachten. Ga zo al weer die pijn voelen die ik met mijn chronische en acute schoudersontstekingen heb gehad. En al die injectiespuiten die ik in mijn schouders heb gehad. En zijn tijden geweest dat ik met 2 armen in een mitella liep. Houtje? Bij mij bleek het een borstwervel te zijn die scheef zat en de bloedsomlopp naar mijn armen afknelde. Eén keer flink kraken bij de fysio, de lieve jongen in kwestie een klap voor de kop willen geven voor hetgeen hij veroorzaakte.... maar het hielp. Sterkte Trees... alsnog van harte met je 7 maandelijks jubileum en grootmoederschap. Beide mooie momenten. Pippi en andere meelevenden... Het gaat hier nog steeds goed na zaterdag. Maar oef.... wat had ik het eventjes spaans-benauwd. Zo ongekend veel drank in huis. Afijn wat eerder afgereisd naar Utrecht, op een terras een kopje koffie gedronken, zoonlief opgepikt van het perron, onderweg uit eten geweest, thuis gekomen, flessen verstopt op zijn kamer, poker gespeeld en vroeg naar bed. Ik ben ondertusen 2 flessen lichter. En nee .. ik heb ze niet opgedronken. Eén fles gaat naar de jobcoach van zoonlief, kaartje van je bent een secretaresse uit 1000-den eraf gehaald , en met de 2e fles hebben we zijn vader gisteravond verblijdt. Want zoonlief is bij zijn vader net zo'n etter als je dochter bij jou is Pippi. Het werd dus wel eens tijd voor een vredeslievend gebaar. Pubers.....!!!!! Vertel me wat. De druk is dus nu minder hoog, er staan er nog 2. En die kan ik aan. Zeker als ze achter een gesloten deur staan. Was wel even confronterend, dacht ik zelf de keus te hebben en dan staan er hier opeens 4 van die flessen die zeggen hallo..... zie je mij?. Ik herken wel wat in het verhaal van Marjo. Pippi... Weet eigenlijk niet zo goed wat te zeggen over je relatie. Mijn eerste reactie is een flinke schop onder de k**t. Niets of niemand verteld mij hier in mijn eigen huis hoe ik mijn kinderen behandel en opvoed. Anderzijds realiseer ik me ook terdege dat dit voor jouw heel verdrietig is. :present::present: Dani

Hoi Harrold, Het lijkt me dat je ten aller tijde kunt kiezen om (in overleg) contant (en dus anoniem) te betalen bij de apotheek als dit je uitdrukkelijke wens is. Tenslotte doet iedereen die niet verzekerd is hetzelfde. Of het slim is je partner hier niet in te kennen vind ik een 2e. En dat zeg ik vanuit gezondheidsoogpunt. Zelf heb ik jaren geleden Refusal voorgeschreven gekregen. Ik ben er mee gestopt omdat ik het een doodeng idee vond dat ik per ongeluk iets binnen kreeg met alcohol (sausje, hoestdrankje, parfum) en dan doodziek zou worden zonder hulp in de buurt. Realiseer je wel dat Refusal geen wonderpil is. Het is geen maandje slikken en je bent van je verslaving af. Persoonlijk zou ik mijn omgeving altijd in kennis stellen. Zodat ze weten wat ze moeten doen als je opeens met een knalrood hoofd en hartkloppingen onderuit gaat. Mocht je (on)bewust toch alcohol binnen hebben gekregen. Maar goed .... dat is mijn mening. Dani

Ik wil niet, ik zal niet, ik doe niet. Ondanks de verleiding. Bedankt.... jullie hebben me over de streep getrokken. Dani

Bedankt voor jullie reactie's.. Ik moet mijn zoon om 18.15 uur op halen van Utrecht CS. Ik vertrek nu maar alvast. Ben ik het huis uit en zie ik die flessen niet. Er is vast wel een terras op Hoog Catherijne die expresso schenkt. Dani

Morgen heb ik mijn zoon over de vloer. Sterker nog die moet ik zo op halen omdat het trein-verkeer tussen Zwolle en Amsterdam er weer eens uit ligt. Mag en kan niet drinken dus. Maar ai....wat moeilijk. Dani

Sorry, Was even de keuken ingedoken voor een afwas. Afleiding.... alles behalve.... Flessen weggeven is geen optie, zou niet weten aan wie. Door de gootsteen zou zonde zijn. Tis geen supermarktwijn en wellicht kan ik er nog iemand mee verheugen. Alles staat nog in de verpakking...... en zo moet ik het laten ook... Grrrrrrrrrrrrrrr. Dani

Help..... praat even op me in alsjeblieft. Ik zit er even doorheen. Dat ik af en toe nog drink heb ik vandeweek al aangegeven. Maar dan op tijden dat ik het wil en er voor kies. Er is dan ook nooit drank in huis tenzij ik het heel bewust (en gedoseerd) koop. Afgelopen donderdag was het secretaresse-dag. Naast 2 boeketten bloemen, 1 doos bonbons heb ik hier nu 4 flessen wijn in huis staan. En die staan aardig tegen me te knipogen. Maar ik wil het niet..... dit zou een ADB-dag zijn. De 7-de op rij. Maar heb het nu even heel moeilijk. Graag jullie steun want ik zit even vreselijk te wankelen. Dani