Vie

Hoeeeei, een zwijgende Gem. 't Is nog steeds een rotbeest hoor, die gremlin, wel een sterke dit keer. Maar ik ben lekker toch te lui om nu nog naar de super te fietsen. Dus Water, ik stuur 'm naar jou toe, als jij er wel korte metten mee weet te maken.

Cheyenne, stop dan maar met drinken voor vanavond. Neem een douche, trek je favoriete pijama aan, ga in bed met een pot thee en een film of een boek. En denk er aan, een romantische fantasie is niets anders dan dat. Ook al heb je een partner, het leven gaat gewoon door. En ook met een vriend moet je voor jezelf zorgen. Want als jij niet voor jezelf zorgt, zal zeker niemand anders het doen. Waar ben je eigenlijk zo onzeker over?

Zo, ik heb dus besloten om vanavond niet naar de receptie te gaan. Morgen ga ik me wel druk maken om de verontwaardigde reakties (niet van jullie maar van de feestvarkens). Geliefde is naar zijn eigen etentje, met zijn moeder en zijn broer plus kinderen. Dus ik heb de zaterdagavond voor mijzelve. De regen tikkelt tegen de ruiten, warme chocomel is gemaakt. En toch ben ik onrustig. Er zit een ware gremlin ergens in de kamer die zegt, kom op, doe gek, nu kan het nog, nu ben je nog alleen en is er niemand die er iets van zegt. Gel*l natuurlijk, maar vervelend is het wel. Dus ik blijf maar even hier.

Maar lukt het nog wel Cheyenne? Met het niet drinken bedoel ik. Ik weet niet of het niet hebben van een vriendje reden is om te drinken. Sommige mensen gaan juist aan de drank vanwege hun partner. (Even tussen haakjes, ik vind geen enkele aanleiding een reden om te drinken.) Maar lukt het nog wel? Je kunt met ons mee tellen hoor, per 24 uur. En ik was je nog niet vergeten.

Oh, ik dacht dat het anders heette Sandra, maar het is Pilates of Power Yoga. Vroeger had dat zo'n naam als hatsjiedoku, maar dat hebben ze dus iets toegankelijker gemaakt.

Sandra, dat snap ik heel goed. "Als ik maar eens een poosje per dag helemaal ontspannen zou kunnen zijn...." Wat zou je het leven dan veel beter aan kunnen. Mij heeft een combinatie van acupunctuur met reiki goed geholpen. Altijd ontspannen zijn is een utopie, denk ik, maar elke dag heel eventjes is wel fijn. Al eens yoga geprobeerd? Ik vind "gewone" yoga iets te tam voor mijn stressy karakter, maar er bestaat ook een aktievere variant van. Die doe ik nu thuis, maar ik ben de naam vergeten. Als je wil, zoek ik het nog wel op.

Voor mij was dat ook zo, Corinne, toen de internettherapie was afgelopen. Van nature ben ik niet zo snel met the waterworks (was het maar zo, denk ik soms, eens lekker huilen kan zo opluchten) maar ik had wel een beetje een verlaten gevoel. Kan ook positief zijn: heeee, ik ben een grote meid, ik kan het zelf! Kijk 'es, zonder handjes! En daar gaat ze, haar toekomst tegemoet!

Wat is voor jou het verschil tussen rustig worden of dat iets rustgevend is Sandra? Het is iets dat van binnen uit werkt, het maakt je geest sterker zodat je de dingen beter aan kan.

Dat is zo Sandra, en het werkt ook nog een tijdje door, dus niet alleen op het moment dat je het krijgt. Het grappige is dat ik een reiki-cursus heb gedaan, om ook reiki te kunnen geven. Niet professioneel, maar gewoon in huiselijke kring. En dat het mij ook rustig maakt om iemand een behandeling te geven, in plaats van alleen te ontvangen. Maar dit terzijde. Je kunt het toch gewoon een keer proberen? Heel veel behandelaars zitten ook nog inbegrepen bij de verzekering.

Ik bedoel natuurlijk Sandra, wat wil je weten?

Ja Sandra. Hoezo?

Schoot in de lach bij deze unieke gebeurtenis Kaia. Dat ik niet meer rook is niet zo stoer hoor. Ik raak steeds meer in contact met mensen die niet roken, en in hun gezelschap vond ik mijn kleren stinken. Nu ben ik nogal reukgevoelig van aard, dus ik schaamde me. De rookloze vakantie was een aanzet, een mooie afkickperiode. Twee vliegen in een klap, zeg maar, op vakantie en ook nog eens afkicken van het roken. Gaat het nog lekker slecht met jouw gremlins? Heb je ze allemaal opgestofzoogd?

Die laatste frase ga ik van je bewaren Safi, en denk erom, daar kan je gemeen mee om je oren worden geslagen Ik moet zo ook naar buiten, maar heb er geen zin in. Erger nog, eigenlijk moet ik naar een receptie vanavond en daar heb ik nog minder zin in. Ik ga niet... maar ik kan er eigenlijk niet onderuit... ja maar ik ga niet... maar ik kan er niet onderuit... pffff! Grrr! Sandra, wat denk jij, heb je de drankloze maanden met alle moeilijkheden beter doorstaan dan dat je ze met alcohol had gedaan, of weet je het niet?

Rudy dankjewel voor alles!

En toch heb je dat maar allemaal zonder alcohol doorstaan de afgelopen vier maanden Sandra. Dat is best een waard en nog een hele slinger van :light: er achteraan.

Ha, laatst zei ik tegen mijn lief: "Het leuke van jou vind ik, dat jij mij altijd snapt, ook al snap ik mezelf niet eens". Hij schoot in de lach en antwoordde: "Ja maar ik doe maar net alsof, ik snap niks van je!" Een total soulmate heb ik nog nooit ontmoet. Wel mensen die mij spontaan veel meer "doen" dan anderen, en dan is dit inderdaad meestal wederzijds. Dacht dat het zo iedereen verging? Of niet?

Goed idee, ik drink vandaag ook maar weer eens niet. Francesca, ik geloof dat je mij gisteren bedoelde met degene die jouw naam consequent verkeerd spelt. Inderdaad, en daarvoor excuses. Het komt waarschijnlijk omdat ik een goede kennis heb die Franceska met een K heet, dan gaat dat soms zo vanzelf. Het was dus niet opzettelijk. Voortaan zal ik beter opletten. En die misplaatste grap ging waarschijnlijk over dat artistieke figuur waar we het niet meer over zouden hebben. Ja, ik ben ook maar een echt mens met echte losse steekjes.... En verder wens ik iedereen een goede, welbestede alcoholvrije dag toe. En voor wie er wat te vieren heeft, proficiat. En Gem, sterkte met je arm.

Sorrrry!

Da's kort en krachtig, Franceska. Hè, had dat nou niet verteld laatst van die vierkante billen en diamantvormige borsten, nou moet ik er steeds aan denken. Maar ik denk het ook, pijn kan het blijven doen, maar je kan er heel best mee leven. Inzicht is goed. Ik geloof zelf niet zo in eelt op die zere plek. Misschien wel goed als het een tere plaats in je blijft. Dat mag toch? Je kan daar ook dingen mee doen. De mooiste songs zijn geschreven vanuit pijn, de mooiste schilderijen geschilderd, noem maar op. Het is ook eigenlijk niet eerlijk: stel je voor dat je vreugde wel zou toelaten, maar pijn niet? Ik denk dat de vreugde dan zegt: bekijk het maar, als pijn niet mag, kom ik ook niet.

Karinneke, zijn er dan geen mensen in jouw omgeving die de dieren een dag kunnen overnemen? Ik zou het zo doen, leuk juist weer eens een dag mest ruimen en hooi vorken, of hoe noem je dat. Maar ja, de afstand. Maar het gaat hier geloof ik meer om jouw teleurstelling in je familie. Dani, mijn ouders heb ik pas op latere leeftijd beter leren kennen, dus ik moet het hebben over opvoeders, maar die waren zeker van de generatie WOII. En daarbij nog eens van die stugge Zeeuwen bij wie elke vorm van emotie bespot werd. Toch denk ik wel eens: maakt het verschil, of je psychologische hulp krijgt? Zo veel van ons tobben ondanks - of dankzij - al die nieuwe inzichten toch al jaren met hetzelfde probleem. Er is toch iets basaals, meen ik, in elke mens in welke tijd dan ook, dat weet wanneer iets goed of fout voor je is. Hmmm, dit gaat me bijna even mijn pet te boven. Misschien weet een knappere kop dan ik er iets over te zeggen.

Ik bedoelde dat ook niet denigrerend hoor Franceska, van dat pamperen. Had je moeder maar die gelegenheid gehad, om een hulpverlener te consulteren. Wie weet hoe veel anders haar (en jouw) leven en jullie relatie met elkaar dan was verlopen. Maar ja, gedane zaken, enzovoort. Ferry, ik hoop dat het droogstaan voor mij en voor iedereen ook zo een gewoon-heid wordt.

Da's een waar woord Franceska, van die eigen levenservaring. Ik vraag me soms alleen wel eens af, wat deden veel ouders nou eigenlijk met al die levenservaring? Of zijn wij zo gepamperd door al het psychologische inzcht van de afgelopen decennia, en de aandacht daarvoor, dat wij zelf veel meer aandacht schenken aan ons innerlijk? Ik krijg tenminste de indruk dat het "vroeger" veel meer ging van: hup, doorgaan, niet zeuren. Termen als depressie en borderline bestonden toen nog niet eens. Karinneke, dat tref ik ook wel eens hoor, dat ik wat schrijf en er ondertussen een heel andere discussie op gang is. Voel je niet genegeerd. Het paard waar je het over hebt, heeft hoe dan ook een opvang gekregen, dat is dan toch goed?

Trees hep een Canadees... ben jij het Tolie? En hoe voelde dat, Franceska, de vader in jou? Achter je laten kan je het toch nooit, met die genen zit je nou eenmaal opgescheept. Er mee leven, da's wat anders.... En niet tegen dezelfde stenen aanschoppen. Wat hebben we toch een boel te leren, nietwaar?

Hier een andersommetje: ik zou wel willen dat ik meer op mijn moeder leek en minder op mijn vader. Zo hou je altijd wat.

Haha, mijn bruiloftsliedje wordt natuurlijk Kom uit de bedstee mijn liefste.... Zo, weer een frisse neus gehaald, alle aanbiedingen van gluhwein weerstaan. Dat is nou het enige dat ik nou nog wel eens puur voor het lekkere zou willen drinken, op een winterse dag. Wijn &zo heb ik nooit lekker gevonden, ik dronk het als pompwater alleen voor de roes. Maar thuiskomen van een frisse wandeling en dan gluhwein.... Misschien bestaat daar ook wel een alcoholloze variant van, gauw eens even op internet kijken.