Vie

Littekens? Van laseren? Huh? Ik heb alleen wel gehoord, dat als je aanleg hebt voor couperose, dat het dan gewoon weer terugkomt, dus dat je er dan eigenlijk maar een paar maanden plezier van hebt. En dan heb ik de pijn er eigenlijk weer niet voor over. Dan maar smeren met een kremmetje.

En trouwens, Crys, dan hoop ik dat zijn nieuwe vriendin een aanval van obesitas krijgt waar je u tegen zegt en dat ze er uit gaat zien als een varkentje. Slecht van mij hè? Het schijnt inderdaad pijnlijk te zijn, laseren. Twijfel er zelf dus erg over. Want wat is nou een beetje pijn als je huid er mooi van op-blankt?

Ik heb nog aan je gedacht gisteren Cryssie, hoe het gegaan zou zijn op het feest. (Baai ze wee, ik heb de hele nacht over een zwembad gedroomd. De entree was 1,80, weet ik nog goed, want dat vond ik zo goedkoop. Maar het bleek dan ook een zwembad van 2 bij 2 meter te zijn en bovendien lag ik er samen in met een zus die mijn bloed wel kan drinken, hihi.) Crys, als je man werkelijk om die reden bij je is weggegaan is hij een sufferd, sorry dat ik het zeg. Stel je voor dat mijn lief zou aankomen, en ik zou zeggen: nou sorry hoor, maar ik heb liever een slanke vent. Wat zou mijn liefde dan voorstellen? Zou jij om zo'n reden bij hem zijn weggegaan? Ik wens jou een nieuwe lief, zodra je er aan toe bent, die van jou houdt om wat je bent.

Mijn huid heeft best te lijden gehad van de drankjaren, couperose. Nu zit dat ook wel in de familie, maar toch. Rapi, waar ben je met een schoonheidstip? Is dat alleen weg te laseren? Ik verberg dat niet zo vaak meer met een laagje vernis, alleen als ik me echt moet presenteren. En ja, voor mijn lief maak ik me natuurlijk ook wel mooi, maar niet de hele tijd meer. Het schijnt hem trouwens nauwelijks op te vallen, hihi. Akelei, in welk opzicht ben jij "vreemd" geweest?

Klopt, Tas. Leuk dat je dat zo schrijft. Ik ga even lekker douchen, een fris slobberig joggingpak uit de kast trekken en dan nog een bakje pleur.

Juist, dat woord zocht ik Akelei. Ik ben gewoon een alfa pur sang.

Ik werd er ook stil van Akelei. Wing schreef zoiets gisteren, dat de grens naar "zwervende, dakloze alcoholist" (vrij vertaald Wing, copyright berust bij jou) helemaal zo breed niet is. Ik merk wel, dat mijn gevoel voor decorum minder is geworden door het drinken in het verleden. of hoe zeg ik het. Vroeger zou ik de straat niet op zijn gegaan zonder een laag make-up en de leukste kleertjes, bijvoorbeeld. Nu zie ik er geen been meer in om boodschappen te gaan doen in een slobberig joggingpak en een pet op mijn kop omdat ik geen zin heb om mijn haar te doen. Of misschien is dat ook wel een gezond soort onverschilligheid, zo van, ik ben veel erger geweest, wat kan mij het nou schelen wie me niet op mijn mooist ziet. Dit is mijn eigen gezicht, had u wat? Ja, de keuken soppen, dat is best een goed idee.

Tas, ik kan bijna alles met letters, maar cijfers, daar ben ik dyslectisch voor. Nee, vroeger keek ik altijd in mijn telefoonboekje. En dat heb ik nou vandaag ook, er is van alles te doen en ik blijf maar teuten. Voel me er niet vervelend bij trouwens, wel lekker relext eigenlijk.

Dat vind ik nou knap Tas, uit je hoofd telefoonnummers intoetsen. Ik weet amper mijn eigen nummer. Mijn vijf vorige mobieltjes zijn allen een roemloos einde overkomen. Eentje heb ik per ongeluk in een kookwas gedaan, eentje laten vallen toen ik op een brug stond te telefoneren (plons) , eentje ergens laten liggen en nooit meer teruggevonden, eentje is een tamelijk zwaarlijvige kennis op gaan staan en de eerste ging gewoon kapot. Op mijn laatste ben ik bewust heel zuinig, maar dat komt omdat er zo'n geweldige camera op zit.

Ja Tas, sommige mensen hebben een kompas in hun hoofd, ik ben er daar niet een van. Maar ik kom toch altijd wel waar ik zijn wil. Wat deden we eigenlijk vroeger toen er nog geen mobieltjes bestonden? Els, mozzarella tomatensoep? Klinkt goed, ik ga meteen een recept opzoeken.

Tas jij bent jonger dan ik, dus jij hebt waarschijnlijk niet dat hele trauma van blinde kaarten meegemaakt. Als ik zelf ergens heen wil waar ik de omgeving niet ken, laat ik op routenet even bepalen hoe ik moet rijden. En verder weet ik ongeveer waar Rotterdam en Amsterdam liggen

Ach, Tas, wat jij nu schrijft, dat je misschien wel iemand herkent als je ergens loopt. Jeetje. Gisteren was ik even boodschappen doen en voor me aan de kassa stond een vrouw die meteen opviel. Niet slonzig ofzo, maar met een kledingcombinatie aan die nu niet precies gangbaar was (Ik bedoel, ze was denk ik 65 en ze droeg kleurig gestreepte kniekousen en plastic kindersandaaltjes, en een enorme, politie-achtige regenjas, terwijl de zon volop scheen.) Ze zette ook veel wijn en bier op de band. Ik had een erg grote zak kattenstenen die ik met moeite in een rugtas probeerde te proppen, daar hielp ze me bij. Ik keek in haar ogen en zag: JIJ bent een alcoholiste, en je bent eenzaam. Dat deed me wel iets, alsof je dan zo'n vrouw een knuffel wil geven, of iets troostends zeggen. Maar ja, dat doe je ook niet zomaar midden in een winkel. Ik heb mijn hand even op haar arm gelegd. Voelde me ontoereikend.

Haaa, ik zit ineens te gillen van de lach. Nou weet ik dat ik slecht ben in topografie, maar toen mijn echtgenoot aankondigde dat hij dit weekend met zijn zwager (nou ja, eigenlijk ex-zwager, maar dat wordt zo ingewikkeld) naar Schoorl zou gaan, dacht ik, ergens op de Veluwe ofzo... En nu kom ik er door jullie berichten achter (Els en Henk) dat hij aan de kust zit.

Fijne dag Sara. Els als je nog naar Schoorl gaat, kan je zwaaien naar mijn echtgenoot, die is daar het hele weekend in de omgeving aan het fietsen. En Dar, het kan dan wel miezerig weer zijn, maar echt opgefrist is het niet. Puffffff..... Wat voor boeiend boek was jij ook al weer aan het lezen?

Te lui om gezond te eten.... zucht Maar een ei is ook niet verkeerd. Els ik ben zomer 2007 gestopt met drinken. In juni 2008 heb ik op vakantie wat wijn en pastis gedronken, maar dat voegde eigenlijk niets positiefs toe, dus toen ben ik er na de vakantie weer mee gestopt. Bevalt me uitstekend. Maar alert blijven is geboden, want ik weet hoe onmatig ik kan zijn.

Ja, ik zag het Henk, je was me voor. Goed om voor ogen te houden. Tas heb je iets gezonds in huis? Jij wil toch altijd 's morgens pittige dingen?

Dranktrek heb ik eigenlijk nauwelijks meer, dat slijt er toch wel uit geloof ik, als je langer bent gestopt. Wel kan ik af en toe nog hunkeren naar een sigaret, en dat vind ik zo stom! Nota bene anderhalf jaar geleden gestopt met die peuken, en dan nog.... Het fenomeen trek blijft dus op de een of andere manier wel "trekken". Ik kreeg gisteren een bus koffie verkeerd (oplos), best lekker voor de verandering.

Goeiemorgen! Els ik weet niet hoe anderen dat doen, maar als ik 's morgens inlog, lees ik eerst nog even wat ik de vorige dag gemist heb. Dus ook de laatste berichten. Hoe gaat dat eigenlijk met die opname, als ik vragen mag. Is het dan wel pats-boem stoppen? Is dat het doel van de opname, bedoel ik? Of zit er nog meer aan vast?

Corinne die onweersbui gaat westelijk aan ons voorbij, je zal het er even mee moeten doen. Ik ga mijn pizza opvroten. Poko poko, doe het rustig aan.

Haaa, dat moet je niet vertellen Rapi, dan krijg je meteen allerlei schoonheidsvragen. Hoe doe je bijvoorbeeld... nee hoor ik zit je maar te dollen. Is dat echt waar Wing, heeft Mathilde dat ook gezongen? Dat moet nog wel mooier zijn geweest dan dat van Melanie. Ik heb een pizza in de oven gezet.... kan mij het schelen, als ik nou trek heb.

Dank je Water

Ik eet ook eigenlijk geen vlees AR, maar af en toe wel. Het is geen gebod ofzo. Heb jij lekker yoghurt voor je eigens? Nog een half uurtje blijf ik jullie volgen, daarna ga ik me bemoeien met het huiselijke leven.

In other words, ik heb de snaaihonger. Mmmmmm, zo'n smeuïge pannenkoek, met spek en kaas en ook nog stroop er op... enfin. Ja Wing, ik vergat toen ook even dat ik mezelf vergat in de ellende, maar daar komt het op neer immers: als je het zelf niet ziet, dan heeft een ander ook weinig aan je. Ik weet niet meer wie het zong, maar er bestaat een liedje, al heel oud: Beautyful People.

Hoi AR, ik heb trek in een pannenkoek met spek.

Ondertussen zit ik nog even Papiamentu te leren ook. Ja ik kan het niet laten, talen, het houdt me bezig. Sinta pensu un ratu, poko poko... (Denk er maar rustig even over na.) Ja, soms wil je wel eens iemand bij de hand nemen en vertellen hoe het ook kan. Maar dat werkt meestal niet. Mijn beste vriend heeft zich indertijd doodgedronken, en wat kon ik uiteindelijk doen? Zijn huis schoonhouden en zijn flessen naar de glasbak brengen. het is toch altijd ieders eigen keuze. Wel weet ik dat ik met het niet drinken, steeds meer ontdek wat ik echt leuk vind. Talen leren, lekkere dingen koken, mijn lief liefhebben en de jaren twintig van de vorige eeuw bestuderen, voornamelijk de positie van de vrouw in die jaren. Enfin ik klets wat weg, zeg.