safidepafi

ga er ook ven tussenuit so you think you can dance kijken ik was ook altijd gek op dansen denk dan wel eens had ik maar....

Kate

Fijn Ozzie voel je je al wat beter?

Dag Kate ik ben blij voor je dat er geen antwoord komt S U P E R !!!

An ik ben ook een eerlijk mens met en open hart en duidelijke woorden. Mensen weten inderdaad altijd wat ze aan me hebben. Toch heb ik veel baat gehad bij wat een hippie me eens leerde don't tell people things they don't want to hear. wat zo'n beetje neerkomt voor mij op: wat wil ik bereiken met mijn eerlijkheid? zijn ze er wel klaar voor? wordt de situatie beter als ik mijn menig geef? kan ik er niet beter mee wachten tot ze er naar vragen? soms is iets minder duidelijkheid beter voor jezelf in je hart en hoofd weet je wel wat JIJ er van denkt maar het uit dragen is niet altijd wenselijk voor je eigen gemoedsrust

ik ga even met de hond uit, maar ben zo terug mochten er nog meer mensen met het rijmen en dichten zitten dan help ik graag

Kirky ik ben blij dat je zo'n prettige ervaring had vandaag. het is fijn als mensen met je mee willen denken i.p.v. tegenwerken.

TAPAAAAAAS???!!!!! Hoe gaat ie??????

Volgens mij doet je teller het niet goed, BlackyB) Je bent hier toch bijna elke dag. Ik ben het trouwens wel met Corinne eens en denk ook dat ze het positief bedoelen. Je bent echt een enorme doorzetter en een vechter:heart:

Yep Blacky..ik vnd hem hier ook heel toepasselijk:present:

Corinne:sun: Tina:sun: Ik vind dat jullie allebei echt heel goed bezig zijn

Heb ik je troiuwens ooit wel bedankt voor je lieve kaartje uit ANDALUSIA?? ZO NIET DAN:$:$:$ schaam ik mij diep

Blacky je vroeg ergens nog een keertje hoe je een mailtje kan vinden in GMAIL Bovenin links naast het logo van GMAIL heb je een leeg vakje. Hiermee kan je je berichten doorzoeken. Dus gewoon de naam invullen van wie je de mail hebt gekregen of iets bv. een woord wat je je nog herinnerd van die bewuste mail dat moet lukken voor je laatste vraag alles selekteren kiezen

Kom maar op met je gedicht idee Pip mag ook per PB Rijmen en dichten we laten ons leven erdoor verlichten en vandaag is er maar 1 weg te gaan laat gewoon die eerste staan!

Ik ben zelf net de griep te boven. Was echt twee dagen gevloerd op de bank en heb me laten vertroetelen door mijn man. Nu heb ik nog een hoofd vol sn%t en kan nog steeds niet erg goed nadenken, alles is een beetje wazig. Maar ik hoop toch morgen weer te gaan koken. Nog steeds niet gedronken en zit al weer op 2 weken en het bevalt goed.

Dag Anjo:D

Hoi Pino ik lees je hulp kreet Je wilt weer drinken omdat je dat gisteren ook al hebt gedaan. Wat ook zou kunnen is dat je honger hebt. Honger is ook een valkuil en het heeft menig van ons hier al geholpen ietsje vroeger te gaan eten en zo de drankzucht te slim af te zijn. Of veel water drinken want dorst is ook een valkuil. En wat ik vaak deed als ik die drankzucht kreeg was een eind gaan lopen. Zonder geld, zodat ik niet stiekem toch per ongeluk bij de winkel uitkwam. Iets wat Blacky een keertje op het forum schreef is een Indiaanse wijsheid die ik ook erg goed vind in deze situatie. Ik zal hem voor je kopiëren. Sterkte en hou vol. TWEE WOLVEN Een oude Cherokee indiaan geeft zijn kleinzoon onderricht over het leven. 'Binnen in me is een gevecht gaande', zegt hij tegen de jongen. 'Het is een afschuwelijk gevecht tussen twee wolven.' 'De ene wolf is slecht: hij bestaat uit woede, jaloezie, verdriet, spijt, hebzucht, verwaandheid, zelfmedelijden, schuldgevoelens, wrok, minderwaardigheid, leugens, valse trots, superioriteit en ego.' 'De andere wolf is goed: hij is vreugde, vrede, liefde, hoop, kalmte, nederigheid, vriendelijkheid, welwillendheid, medegevoel, vrijgevigheid, waarheid, compassie en geloof. Binnen in jou woedt dezelfde strijd en datzelfde geldt voor ieder mens.' De kleinzoon denkt daar enkele ogenblikken over na en vraagt dan aan zijn grootvader: 'Welke wolf zal het gevecht winnen?' De oude Cherokee glimlacht en antwoordt eenvoudig: 'Degene die je voedt.'

Ozzie Mooie dingen om jezelf te wensen en vooral als je net gestopt bent lijkt het erg ver van je bed. Dat ligt ook aan de ontwenningsverschijnselen en het slechte humeur dat je door het stoppen kan krijgen. Het korte lontje is ons allemaal bekend en wordt geleidelijk aan beter, maar kan wel een maandje duren. Om je een hart onder je riem te steken kopieer ik iets wat iemand hier een keertje op het forum schreef. Helpdesk - liefde installeren Helpdesk: "Goedemorgen mevrouw, waarmee kan ik u van dienst zijn?" Klant: "Ik heb er lang over nagedacht, maar ik wil nu Liefde gaan installeren. Kunt u me daar misschien bij helpen?" Helpdesk: "Ja zeker kan ik dat. Bent u er echt klaar voor?" Klant: "Tja, ik ben niet zo technisch, maar ik denk dat ik er wel klaar voor ben. Wat moet ik eerst doen?" Helpdesk: "De eerste stap is het openen van uw Hart. Weet u dat te zitten, mevrouw?" Klant: "Ja, dat weet ik, maar er worden nu verschillende andere programma's uitgevoerd. Kunnen die tijdens het installeren blijven draaien?" Helpdesk: "Welke programma's zijn dat, mevrouw?" Klant: "Laat me eens kijken, op het ogenblik worden Oud-zeer.exe, Lage-Zelfwaardering.exe, Wrok.exe en Wrevel.com uitgevoerd." Helpdesk: "Geen probleem. Oud-zeer.exe wordt geleidelijk wel door Liefde gewist uit uw huidige besturingssysteem. Het kan zijn dat het in het geheugen aanwezig blijft, maar dan laat het andere programma's ongemoeid. Lage-zelfwaardering.exe wordt op den duur wel door een module van Liefde overschreven. Die heet Hoge-zelfwaardering.exe. Maar Wrok.exe en Wrevel.com moet u wel helemaal afsluiten. Door deze programma's kan Liefde niet goed worden geïnstalleerd. Kunt u deze afsluiten, mevrouw?" Klant: "Ik weet niet hoe dat moet. Kunt u me daarbij helpen?" Helpdesk: "Met genoegen. Ga naar uw startmenu en klik op Vergeving.exe. Doe dat net zolang tot Wrok.exe en Wrevel.com helemaal zijn gewist." Klant: "O.K., dat is gebeurd. Nu is Liefde vanzelf gestart. Is dat normaal?" Helpdesk: "Ja hoor. U moet nu een melding krijgen dat het opnieuw wordt geïnstalleerd voor de resterende levensduur van uw Hart. Krijgt u die melding?" Klant: "Ja, die zie ik. Is Liefde nu helemaal geïnstalleerd?" Helpdesk: "Ja, maar denk eraan dat u nu alleen nog maar de basismodules heeft. U moet de andere Harten aansluiten voor de programma-uitbreidingen. " Klant: "Oei. Ik krijg al een foutmelding. Wat moet ik nu doen?" Helpdesk: "Welke foutmelding?" Klant: "Er staat 'Fout 412 - Programma wordt niet uitgevoerd op interne componenten.' Wat wil dat zeggen?" Helpdesk: "Geen zorgen, mevrouw. Dat is een probleem dat wel vaker voorkomt. Het wil zeggen dat Liefde is ingesteld om op externe Harten te worden uitgevoerd, maar dat het nog niet op uw eigen Hart draait. Het ligt nogal ingewikkeld, maar in lekentermen wil het zeggen dat u pas aan Liefde voor anderen toekomt als u eerst Liefde op uw eigen computer draait. " Klant: "Wat moet ik daarvoor dan doen?" Helpdesk: "Kunt u de directory Zelfacceptatie openen?" Klant: "Ja, die heb ik." Helpdesk: "Mooi zo. U wordt er echt bedreven in." Klant: "Dank u." Helpdesk: "Graag gedaan. Klik maar op de volgende bestanden en kopieer die naar de directory Mijn-Hart: Vergeef-jezelf.doc, Ken-je-waarde.txt en Erken-je-beperkingen.doc. De computer zal alle bestanden die nog problemen geven overschrijven en programma's met fouten corrigeren. U dient ook Overdreven-zelfkritiek.exe uit alle directory's te wissen en de prullenbak leeg te maken, zodat u zeker weet dat het programma voorgoed verdwenen is en ook nooit meer terug kan komen." Klant: "Zo, da's gebeurd. Hela! Mijn Hart loopt vol met nieuwe bestanden. Glimlach.mpg draait nu op mijn beeldscherm en geeft gelijk aan dat Vrede.com en Tevredenheid.com in mijn Hart worden overschreven. Is dat wel normaal? " Helpdesk: "Dat gebeurt wel eens, ja. Soms duurt het ook wel een tijdje, maar op den duur worden alle programma's geladen. Maar alles op zijn tijd. Liefde is nu dus geïnstalleerd en wordt uitgevoerd. Vanaf nu moet u het allemaal zelf aankunnen, als het goed is. Ik heb echter nog één ding voordat ik ophang. " Klant: "Ja?" Helpdesk: "Liefde is een gratis programma. Zorg ervoor dat u het programma en de modules ervan doorgeeft aan iedereen die u maar tegenkomt. Die geven het weer aan anderen door en van hen krijgt u gewoon weer soortgelijke mooie modules." Klant: "Dat zal ik doen. Bedankt voor uw hulp. Hoe heet u trouwens? " Helpdesk: "Zeg maar 'de goddelijke cardioloog' , hoewel ik ook bekend sta als Inner-Energie... of hoe je mij maar wilt noemen. "

Har ik voel met je mee want ik zit in hetzelfde schuitje. maar gisteren las ik in een artikel iets wat me toch weer kon laten relativeren. Het consumentisme is zo erg geworden dat, luxegoederen een belangrijke culturele en symbolische betekenis hebben gekregen en het bezit ervan wordt gezien als de kortste route naar individueel geluk, status en succes. Zo wil ik niet zijn, dus dan accepteer ik maar de consequenties van mijn keuze om te zijn wie ik ben.

An Goodmorning to you too!! ik ben ook blij dat jij er bent!

Tapas en dan misschien ook leren houden van de Tapas die schuldgevoelens heeft omdat ze dingen niet kon nakomen en er een keertje brokstukken van maakte. Het mooiste van wat mijn beste vriendin laatst op Schiermonnikoog antwoordde, op mijn relaas dat ik me zo'n nutteloos, profiterend iemand vind, die nu al een paar jaar thuis hangt, samen met een man die ook niks meer voor elkaar krijgt dan wat Nederlandse les volgen, was: Ik vind dat juist zo bijzonder moedig en krachtig van jullie, dat je dat durft...voor jezelf kiezen en je grenzen aangeven. Teveel mensen laten zich door schuldgevoelens dwingen om mee te draaien in de 'ratrace' gaan over hun eigen grenzen om te voldoen aan verwachtingen van anderen om aan normen te voldoen die er heersen Jullie huisje staat vol met dingen van de straat, tweede hands en toch is er sfeer Jullie hebben niet veel geld om buitenhuise aktiviteiten te doen en toch zijn jullie net zo gelukkig met een mooie wandeling met de hond of een fijn gesprek met vrienden. Jullie voelen dat jullie grens bereikt is en dat je geestelijk nog niet klaar bent en jullie luisteren daarnaar ondanks dat jullie voelen dat familie loopt te pushen om vooruitgang en de maatschappij vind dat iedereen aktief moet zijn blijven jullie luisteren naar die innerlijke stem die zegt: ik ben nog niet klaar met mijn verslaving. Ik heb toen echt wel even een potje zitten janken omdat ze zo'n fijne vriendin is die me laat zijn wie ik ben.

Tapas quote: normaal weet ik zo goed voor een ander en ook wel voor mezelf hoe het moet maar op dit moment voel ik me net een stuurloos schip en zie ik het zelf niet meer. controle kwijt dus en daar houd ik niet van Misschien van af vandaag wel leren houden van de tapas die soms een stuurlos schip is en dat mag zijn??

Ik las een mooi artikel over eenvoud en het schrijft ook over onze angst om te veranderen quote De kracht van eenvoud Coen Vonk Naast de diepzinnige vraagstukken van het leven die gaan over onze ingewikkelde aard waarvan de wortels tot in de diepste diepten van het universum reiken, is er ruimte voor de stille kracht van eenvoud. Deze vriendelijke, ongrijpbare kracht bemoedigt ons in onze stille momenten en zegt ons te leven in het heden en naar binnen te kijken naar de bron van ons wezen. De Nederlandse Koenen definieert eenvoud als 'ongekunsteldheid, natuurlijkheid'. Wat wil dit zeggen? Jezelf niet anders voordoen dan je bent? Maar wie zijn we? Onze natuur heeft verschillende kanten, en ook dat wat alles samenbrengt in een enkel individu. We zijn allemaal op zoek naar onszelf terwijl we de verschillende fasen van peuter, kleuter, puber, volwassene en oudere doorlopen, waarbij we steeds meer over onszelf en de wereld waarin we leven ontdekken. Deze fasen gaan vaak met lichamelijke en mentale uitdagingen gepaard waardoor er iets diepers in ons tot geboorte kan komen, en elke keer dat dit gebeurt zien we de wereld met nieuwe ogen. De kunst is, lijkt me, om het zuivere, onbevangen, natuurlijke hart van een kind te bewaren, of opnieuw wakker te roepen, zodat we flexibel blijven en steeds kunnen leren en groeien, want we zijn nooit te oud om te leren. Dus sterven we voortdurend - onze kinderjaren laten we achter ons, onze oude cellen laten we achter ons en elke keer komt er iets nieuws voor in de plaats. Er is geen leven zonder dood en geen dood zonder leven - dit zien we overal om ons heen. Geestelijke groei is niet iets vaags of eigenaardigs, iets dat eng is of mysterieus; het hoort tot de normale en natuurlijke ontwikkeling van een mens - het oplichten van sluier na sluier, het steeds dieper doordringen in onszelf. Zo is ook reïncarnatie niet iets onlogisch, want worden we niet elke dag opnieuw geboren? De grootste obstakels die de natuurlijke ontwikkeling van deze stroom van leven uit het binnenste van onszelf belemmeren, zijn vastgeroeste ideeën en dogma's die we onszelf opleggen. We kunnen anderen daarvan de schuld geven, maar uiteindelijk laten we zelf bepaalde ideeën in ons leven toe, we accepteren ze en voeden ze. Een door velen aangenomen dogma is dat we een stabiel, niet veranderend zelf zijn, dat we precies weten wie we zijn; en niemand mag die gedachte verstoren. Als we naar alle fasen kijken die een mens doorloopt, zien we dat er geen reden is om dit aan te nemen, want we veranderen voortdurend - we zijn werkelijk een stroom van leven. Een ander vastomlijnd idee dat leed en pijn in de wereld veroorzaakt is afgescheidenheid, het idee dat wij fundamenteel verschillen van anderen in plaats van te zijn verenigd door universele beginselen. Alle grote leraren hebben gewezen op de Gulden Regel, gebaseerd op de fundamentele eenheid van het leven, maar hoe moeilijk is het gebleken om ernaar te leven. We kunnen dit ook niet op een dogmatische manier doen; maar wanneer we eenmaal de realiteit ontdekken die aan deze Gulden Regel ten grondslag ligt, zal ons hart zich openen met meer en meer begrip voor onze medemensen en voor het leven. Door deze regel consequent te volgen, komen we tot de kern van ons wezen en daar, in alle eenvoud, wordt het juweel gevonden. Het gewone proces van groei is niet vrij van obstakels en moeilijkheden, en dit geldt in het bijzonder voor het geestelijke leven. Verruiming van bewustzijn brengt nieuwe gevaren en verantwoordelijkheden met zich mee, en ook hier geldt dat we voor een veilige en effectieve groei moeten gebruikmaken van de toetssteen die we in onszelf hebben, die in sympathie trilt met een groeiend begrip voor onze medemensen. De bijbel spreekt bijvoorbeeld over 'geestelijke boosheid op hoge plaatsen'. Dit geeft aan dat we op onze hoede moeten zijn om in het geestelijke deel van ons wezen dat veel grotere vermogens heeft niet in dezelfde oude fouten te vervallen - en met verstrekkender gevolgen - als die we in het fysieke en psychische deel maakten. 'Eenvoud is het kenmerk van het ware', volgens een oud gezegde. Terwijl we onszelf van binnen naar buiten ontwikkelen, onthullen we meer en meer van de innerlijke waarheid. De diverse situaties en veranderingen in ons dagelijks leven sporen ons voortdurend aan ons te ontwikkelen, maar het is niet altijd gemakkelijk deze kansen te benutten, met name omdat veranderingen vaak onaangenaam lijken en we ons ertegen verzetten. We hebben welwillendheid, vertrouwen en een gezonde humor nodig, die we ons eigen kunnen maken door meer objectief over de realiteit en onszelf na te denken. Wat is de aard van de realiteit en van onszelf? Eén fundamentele karakteristiek is voortdurende beweging. De natuur wordt onze moeder genoemd die zo goed mogelijk zorgt voor haar kinderen zodat ze zich steeds verder zullen ontwikkelen. Diep vanbinnen zijn wij de natuur, en vanuit het gezichtspunt van ons hogere zelf zijn wij en de natuur dus één, niet twee. Langzaam leren we door ervaring en soms door lijden ons hiervan echt bewust te worden. We leren bijvoorbeeld inzien dat de mentale, emotionele en lichamelijke problemen die anderen van tijd tot tijd ervaren niet alleen bij hen voorkomen. Vaak begrijpen we dit pas nadat we zelf daarmee in aanraking zijn gekomen. Als dan een vriend bij ons komt met soortgelijke problemen, zijn we in staat om ons één met hem of haar te voelen, want nu begrijpen we en luisteren we echt. Er is waarschijnlijk geen ander boekje dat de eenvoud van het leven duidelijker uiteenzet dan de Tao teh king. De grote wijze Lao-Tse zegt: De hemel houdt lang stand, en de aarde blijft. Wat is het geheim van hun duurzaamheid? Is het niet omdat ze niet leven voor zichzelf Dat ze zo lang kunnen bestaan? Daarom houdt de wijze zich op de achtergrond, Maar staat aan het hoofd van anderen; Hij rekent zichzelf niet mee, Maar blijft veilig en behouden. Is het niet omdat hij zelfloos is Dat zijn hoogste zelf wordt verwezenlijkt? - vers 7 Omdat Lao-Tse altijd vanuit het centrum spreekt, vanuit de eenvoud waarin de twee polen zijn verenigd, lijken sommige beweringen elkaar tegen te spreken. Maar de grote les die we eruit kunnen trekken is dat er altijd minstens twee goede antwoorden of gezichtspunten zijn bij het oplossen van een vraagstuk. Als we beide kanten van een probleem kunnen zien, ontdekken we uiteindelijk dat er geen wezenlijk verschil tussen beide is. We kunnen dan tot de kern van het vraagstuk komen. Als we praten over eenvoud of het één-zijn, kunnen we eigenlijk niets uit de weg gaan: het omvat ook onze zwakheden, onze minder edele verlangens, ideeën en gevoelens. Wat moeten we daarmee doen? Willen we ze eigenlijk wel een plaats geven in ons idee van één-zijn en groei? Iedereen heeft wel momenten waarop we het niet kunnen laten om iets te doen of te zeggen wat we in feite niet willen doen of zeggen. Hoe kunnen we hier op een verstandige manier mee omgaan? Ik denk dat eenvoud betekent dat deze delen van ons een functie hebben. Neem bijvoorbeeld begeerte: we zouden dit aspect van ons wezen net zo moeten behandelen als elk ander deel - namelijk met vriendelijkheid en begrijpende liefde, zonder per se alles goed te keuren, zodat we haar kunnen verfijnen en ontwikkelen, en tot rijpheid laten komen. Maar soms, zoals bij een kind dat voor de zoveelste keer om aandacht schreeuwt wanneer onze eerdere pogingen kennelijk weinig hebben uitgehaald, kan het nodig zijn krachtig op te treden en duidelijke taal te spreken, of het zelfs de rug toe te keren om aan te geven dat genoeg genoeg is. Deze benadering verschilt van de gebruikelijke opvatting dat we deze begeerten zijn en dat het niet uitmaakt als we ze volgen. We moeten ons niet ermee identificeren maar de verantwoordelijkheid nemen om toe te zien op dit aspect van onszelf. Het leven is niet gemakkelijk; we krijgen niet iets zomaar cadeau, zonder strijd of inspanning. We kunnen misschien een tijdje op prachtige filosofische wolken drijven, maar dan is daar een vriend, een bedelaar op straat, de oude man die om de hoek woont, een collega op het werk, of onze vrouw en kinderen, voor wie we nu gelijk iets moeten doen, want daar ligt onze taak. De fundamentele ideeën over ons bestaan en ons doel in het leven hebben een heilzame invloed en schijnen door in onze gewone, eenvoudige handelingen. Daardoor worden we preciezer in onze keuzes, allerlei zijwegen kunnen worden vermeden, en zo leren we de betekenis van concentratie. Concentratie is eenvoud, op één punt gericht zijn. Bijvoorbeeld, wanneer we met iemand praten, is die persoon op dat moment alles - geen gedachte aan de regen buiten, of de film op tv die we wilden zien, of iets anders. 'Eenvoud siert de mens' wordt wel gezegd en 'wie het kleine niet eert is het grote niet weerd'. Er is tegenwoordig een overvloed aan materiaal op de markt over ontwikkeling van ons zelf. Zoals alles wat de mensheid doormaakt lijkt dit twee kanten te hebben. Om verstandig met de huidige mogelijkheden om te gaan, is het nodig om onze stappen zorgvuldig en met onderscheidingsvermogen te doen, en nooit de eenvoud van de dingen uit het oog te verliezen, want staat de 'echte wij' niet altijd centraal? Laten we ervoor kiezen om die waardevolle vermogens tot ontwikkeling te brengen die zo moeilijk zijn te verwerven - broederlijkheid, mededogen, ware liefde voor het leven en alles wat daaraan deelheeft. Eenvoud zegt tot ons: maak je niet teveel zorgen over wat je doet en hoe je het doet; heb vertrouwen en doe je best, neem één stap tegelijk, en de rest volgt op natuurlijke manier vanzelf op deze prachtige reis in de eeuwigheid. unquote

was ik trouwens je laatste hoop???

Tapas ik las een artikel van de schrijfster Voedingsdeskundige Meijke van Herwijnen, die een boek heeft geschreven Onrust en eten'. Er stonden dingen in het artikel die volgens mij voor jouw interessant kunnen zijn of leerzaam. Dus ik heb het hier even voor je gequot 'Je onrustgevoel wordt vaak veroorzaakt doordat je niet aan je eigen strenge normen voldoet. Je normen brengen je veel goeds, want ze geven je een veilig gevoel, ze zorgen ervoor dat je je netjes gedraagt, dat je 's morgens je bed uitkomt. Aan de andere kant kunnen je normen je behoorlijk dwars zitten. Ze zorgen voor heel veel dat je 'moet' van jezelf en voor dingen die je niet 'mag'. Het bijbehorende gedrag is moeilijk los te laten omdat het onbewust zo werkt dat je alleen bent wie je 'hoort' te zijn als je je normen hoog weet te houden. En ben je niet wie je 'moet' zijn, dan ben je bang dat mensen je afwijzen. Je normen zijn dus je houvast: ze zorgen ervoor dat je bent zoals je denkt dat je moet zijn om geaccepteerd te worden. Problemen ontstaan wanneer jouw normen en strategieën botsen met andere normen en strategieën. Ofwel van jezelf, ofwel van anderen. Gevolg: je vindt van jezelf dat je tekort schiet en krijg je een vervelend gevoel. Dat je vervolgens probeert te verdrijven door het weg te eten.' Er is ook een groot verschil tussen eten als vluchtweg om je onrust te dempen, en eten voor je plezier. Een belangrijk verschil is de aandacht waarmee je het doet. Als je met eten je gevoel wilt dempen, wil je eigenlijk in een toestand van onverschilligheid komen. Het kan je allemaal niks schelen. Dat zijn vaak ook gedachten die op zo'n moment in je opkomen: ach, wat maakt het ook uit, een keertje moet toch kunnen. Doe je iets voor je plezier, dan wil je er zoveel mogelijk van meemaken. Je wilt het volop ervaren, je aandacht is er helemaal bij. Dat is het gevoel van bewust genieten van een lekker stuk chocola, of het luisteren naar een muziekstuk. Het verschilt hemelsbreed van gedachteloos een rol koekjes naar binnen werken, of langs allerlei programma zappen en uiteindelijk bij iets blijven hangen dat je eigenlijk stom vindt.' 'Er zijn twee manieren om je onrust te lijf te gaan. De eerste is de rationele weg. Je kunt onnodige onrust leren inperken door je normen te zien en je er bewust van te worden. Schrijf maar eens op wat je van jezelf allemaal niet mag of moet. En kijk wat je ermee kunt en wilt. Loop je altijd te stressen omdat je vindt dat je nooit te laat mag komen, dan kun je besluiten wat eerder op te staan. Je hoeft dan je norm niet te veranderen, maar past je gedrag aan. Of je realiseert je dat je niet altijd aan je eigen normen voldoet of kunt voldoen, maar dat dat niets zegt over de vraag of jij als mens goed genoeg bent. Je komt dus te laat, maar bent nog steeds goed genoeg. Daarnaast zullen er altijd momenten zijn dat je ergens van 'baalt'. Dat vervelende, ongemakkelijke gevoel. Op die momenten gaat je systeem uitvluchten verzinnen. Maar wat als je dat allemaal nou eens niet deed? Als je nou 'ns gewoon op de bank ging zitten? Niet naar de koelkast? Dan misschien een kop thee zetten. Niet? Dan de afstandsbediening van de tv pakken. Ook niet? Dan de krant pakken, muziek op zetten of een boodschappenlijstje maken. Ook niet? Als je al je vluchtwegen hebt gelaten voor wat ze zijn, dan zit je op een gegeven moment midden in je onrust. Probeer nieuwsgierig te zijn naar wat er dan gaat komen. Uiteindelijk blijft er dan een gevoel over: je bent gewoon boos, gewoon verdrietig, bang of teleurgesteld. En het mooie is: het is maar een gevoel. Je hoeft er niets mee te doen. En na een tijdje trekt het weg. Je hebt het overleefd, zonder hulpmiddelen. Helemaal zelf. Dat geeft zelfvertrouwen.' 'Echte rust is het besef dat jijzelf en je leven goed zijn zoals ze zijn, niet perfect of foutloos, maar wel goed genoeg. Als je goed bent zoals je bent, kun je eerlijke keuzes maken over wat je wilt. Want welke keuze je ook maakt, je bent nog steeds goed genoeg. Je hoeft je niet bezig te houden met het gladstrijken of verbergen van je eigen tekortkomingen. Dat maakt je kwetsbaarder, maar ook sterker. Als jij geen oordeel meer hebt over je gewicht, wordt het gemakkelijker om je gewicht op peil te houden. Je streeft er dan naar je goed te voelen, hoeft je niet meer te verdedigen ten opzichte van anderen, je niet meer vervelend te voelen en dus ook niet meer uit onrust te gaan eten.' unquote ik vond het erg leerzaam en zal zeker stil op de bank gaan zitten om erachter te komen wat mijn onrustgevoel is dat mij doet eten.