safidepafi

Nou Nou Soothe het zit je wel hoog zeg. wat een projectie

quote: Originally posted by: Soothe Pippi, Je zal wel denken Soothe heeft altijd wat. Dat moet dan maar! Het is geen aanval op de persoon Pippi, maar op haar denkwijze. javascript:bold(document.messagepostform.FTVAR_MESSAGETEXTFRM);document.messagepostform.FTVAR_MESSAGETEXTFRM.focus(); Marjo was een zware drinker, en kwam niet voor haar "zweetvoetjes" op het Forum, dan is een fles wijn na 1.5 jaar teveel. Er zijn voorbeelden te over van mensen, die zich daarna in record tempo dooddronken. Het hoeft niet, god behoede, maar het risico is er! Ik vind het dus ook niet zo'n stimulerende opmerking. Ze heeft legio problemen, twee kinderen, dat moet glashelder benaderd worden. Sorry Pippi, ze moet geen druppel drinken. Niet na één, niet na twee jaar. Nooit meer!! We sharen hier om de illusie drank weg te nemen, dat doe je niet door aan te geven dat het meevalt. Sneeuwitje is het prototype van het kan wel weer, en zie, een eindeloos doormodderen. Na zo'n lang verblijf op het forum zou je beter moeten weten! Groet. Soothe het moet me nu toch echt van het hart. Ik erger me aan je bericht. We sharen hier om de illusie drank weg te nemen, dat doe je niet door aan te geven dat het meeval JIJ shared dat, JIJ wil dat JIJ hebt die stelling

Ik verbaas me toch elke keer weer dat er gezegd word dat ik nog een probleem heb met alcohol. Want dat is namelijk niet zo. Ik schrijf hier eerlijk waar ik sta wat alcohol betreft, maar het wordt toch weer zo verdraaid dat ik' de mist in ga'?? IK heb sinds december 2007 geen uitglijder meer gehad Ik drink met mate en heb er ook geen moeite mee. Ik heb in twee jaar tijd 1 x na de aanvaarding met Albertien hier een week lang elke avond MET MATE gedronken. En dan blijf ik me dus verbazen waar dat probleem moet zitten. IK weet ook niet wat voor een ander werkt Ziza, alleen wat voor mezelf werkt. En ik ben dus niet zoals jij beweert iemand die op maandag verslaafd is en op dinsdag wel een biertje kan drinken en het in de hand kan houden en dan weer eens een week niet drinken om vervolgens weer eens wat te veel te drinken en daar weer spijt over te hebben. Ik heb in twee jaar tijd 1 keer teveel gedronken en daar heb ik niet eens spijt over gehad. Het was voor mij een wijze les. Ik loop niet tegen een muur op. Ik heb een rijk en gelukkig leven zonder builen Ik begrijp ook niets van je opmerking quote: Iedere keer loop je tegen hetzelfde aan. Kijk maar eens naar het laatste jaar. Een kreet uit de lucht gegrepen naar mijn idee. Doe wat je het beste doet Ziza, probeer mensen te motiveren naar de AA te gaan. Maar praat mij geen problemen aan die ik niet heb typfout

Ik ga bankhangen.

Bedankt voor het delen Water. Ik denk dat je hier veel mensen hebt die dit herkennen op het forum. Maar ook de mensen die je teleurstellen helpen mee aan je genezing proces. typfout

Houtje De velen hier die niet meer willen drinken zie ik niet als minder waard of meer verslaafd. Iedereen gaat zijn eigen weg. Maar soms lijkt het alsof er maar 1 weg is en dat is stoppen. Voor mij is dat niet zo. Voor Marjo was het gisteren belangrijk om dat uit te proberen. Misschien was het beter geweest dat in stilte te doen. Bezorgt zijn om Marjo vind ik iets anders dan haar ziekte beelden aanpraten. Niemand is hier bevoegd psychiater. Soms is er wat teveel projectie van eigen angst naar een ander toe naar mijn mening. En dan heb ik het niet alleen over jouw hoor.

quote: Originally posted by: Darjeeling Safi, als jij er nu goed mee om kunt gaan, dan is dat alleen maar fijn en daar heb ik geen moeite mee hoor! Dat heb ik ook niet met de mensen in mijn omgeving die in mijn bijzijn wel een drankje willen drinken. Dat moet toch zeker kunnen. Wel vind ik grappig dat ik door een bericht van jou eerder, werd gewezen op het draadje De cirkels van Dijk en dat ik door dat te lezen toch (weer) de bevestiging vond dat het voor alcoholisten niet weggelegd is, matig drinken. Dat je systeem zo geprogrammeerd is, dat wanneer je na jaren zonder drank weer een glaasje probeert, de kans groot is dat je weer finaal de fout in gaat. Ik geloof dat direct. En een enkeling kan het wel. Dat geldt wellicht voor jou en ik zal de eerste zijn die het je helpt hopen want ik gun namelijk niemand problemen met drank. Maar ik denk dat ik tot de andere categorie behoor. Ik geloof ook dat mensen hier alleen maar 'waarschuwen' vanuit hun eigen beleving en niet vanuit vooroordelen. We hakken toch allemaal met hetzelfde bijltje? Darjeeling ik 'waarschuw' ook alleen maar vanuit mijn eigen beleving dat er ook een tussenweg mogelijk ik voor sommigen. De 'Cirkels van van Dijk waar voor mij ook een eye-opener. Door mijn verslaving beter te gaan begrijpen kon ik beter met alcohol omgaan.

quote: Originally posted by: water quote: Originally posted by: safidepafi ..... Er zijn hier vele mensen gekomen die aan het knokken waren maar nu klaar zijn met dat gevecht. Je kan juist door klaar te zijn (na het gevecht gewonnen te hebben), anderen begrijpen en helpen om dit gevecht te doorstaan. Sommigen hebben het gevoel dat ze het gevecht nooit zullen winnen. En hun kun je dan laten zien dat het wel mogelijk is. ..... Door te drinken ?!?! Ja met mate te drinken, waarom niet? Dat laat ook zien aan mensen die er een andere mening dan jouw over na houden Water. Ook die mening over het ADB zijn is de moeite waard

Ok ik zie het nu! Aangepast.

Ik hoop dat je begrijpt wat ik bedoel?

Wat wil je corrigeren Darjeeling? Ik citeer een vraag van je en geef je antwoord. Wat ik afkeur over andere reakties staat los van mijn antwoord aan jouw.

Mij moet ook nog van het hart dat ik het afkeur dat als iemand als Marjo die vaak heel eerlijk en in een wat dichterlijk vorm verteld wat er in haar hoofd spookt nu wordt toegesproken alsof ze een manische depressie heeft en vooral hulp moet zoeken. Ik zie Marjo als iemand die diep in zich zelf graaft en geen kuil onberoerd laat Die dit openlijk deelt en zich daardoor kwetsbaar opstelt. Om nu te zeggen dat ze hulp moet gaan zoeken gaat me echt te ver. Ik zie groei in Marjo's schrijven. Nachtwandelingen maken en over het leven nadenken, met huilbuien is iets wat meerderen onder ons goed zou doen in mijn ogen. Ik zie daar niets onnatuurlijks in.

Darjeeling je vraagt je af quote: Maar ja, wat doe je dan op een forum waar mensen juist wél knokken tegen die ongecontroleerdheid Er zijn hier vele mensen gekomen die aan het knokken waren maar nu klaar zijn met dat gevecht. Je kan juist door klaar te zijn (na het gevecht gewonnen te hebben), anderen begrijpen en helpen om dit gevecht te doorstaan. Sommigen hebben het gevoel dat ze het gevecht nooit zullen winnen. En hun kun je dan laten zien dat het wel mogelijk is. Ik zie mijn leven bijna geen dag meer in gevecht met alcohol. Ik ben wel eens dagen aan het tellen. Dat komt omdat ik op mijn hoede wil blijven. Als ik merk dat alcohol drinken weer een dagelijkse gewoonte word en dit is 1 keer gebeurt in nu bijna twee jaar tijd ga ik weer tellen. Het feit dat ik 1 x per 7-10 dagen een paar pilsjes drink is voor sommigen hier het bewijs dat ik onmachtig ben tegenover alcohol. Voor mijzelf voelt dat niet zo.

Naar aanleiding van alles wat gisteren en vandaag geschreven is wil ik mijn ervaring delen. Ik heb van mijn 15 tot en met mijn 27ste veel gedronken. Van gezellig 4 dagen in de week stappen tot en met met buren, elke avond onder het kaarten een paar kratjes bier weg drinken. En van mijn 27ste tot mijn 36ste heel erg veel gezopen,in combinatie met speed en lsd. Ik dronk toen op elk moment van de dag. Soms bij het ontbijt om daarna door te gaan totdat ik out ging en meestal later op die dag het hele ritueel weer herhaalde Hele nachten door tot ver in de middag van de volgende dag. Alcohol halen en nuttigen was mijn dagelijkse bezigheid. Op mijn 36ste ging er een lichtje branden. Dit kon niet langer zo door gaan. De black-out vertelden me genoeg. Door die gedachten was er niet hetzelfde genot meer tijdens het drinken. Er kwamen schuldgevoelens bij het ontwaken. Schuldgevoelens bij het kopen en openen van een fles. Schuldgevoelens bij het drinken in de morgen Schuldgevoelens na een black-out Nu drink ik nog wel eens, als er visite is, als ik me goed in me vel voel zitten, op een feestje. Niet veel, 2-3 flesjes bier of 1 glas wijn bij een etentje. Ik heb door de internet therapie geleerd, dat ik andere dingen in mijn leven moet vinden om te ontspannen. Wandelen, afwassen, een vriendin bezoeken, mijn moeder bellen, koken, het huis opruimen, op het forum lezen of schrijven, schilderen, een goed gesprek met mijn partner. Als die dingen zijn belangrijk om te gaan doen, als ik een soort spanning, een ontevredenheid in mijn lichaam voel. Ik noem het geen trek want dat voelt anders. Het is meer een gevoel van, dat de last van verantwoordelijk zijn voor mijn eigen leven, soms wat zwaar aanvoelt. Voorheen ging ik dan drinken, omdat niet meer te voelen. Nu doe ik een van de bovenstaande dingen. Soms voel ik trek, dan is er meestal iets in mijn privé leven gebeurt, waardoor ik van slag ben geraakt. Verkeerd begrepen worden, of een ander zijn verwachtingen verkeerd inschatten of te hoge verwachtingen hebben van mijn omgeving. Dan is er meer een soort boosheid in me, onmacht gevoelens en dan wil ik dat dempen met alcohol. In de internet therapie heb ik geleerd om dit 'uit te zitten' Om de trek te negeren, om er niet aan toe te geven. Hoe vaker ik dit doe, hoe sneller mijn gedachten weer van dat trek gevoel weg gaan. Ik besluit om andere dingen te gaan doen of om gewoon te voelen wat die ander met me gedaan heeft. Waar dat gevoel weg is gekomen van onmacht. Ik gaat erover nadenken hoe ik dit kan voorkomen of hoe ik het kan accepteren. Als ik wel drink tegenwoordig is het meestal op een moment dat ik me goed voel. Me lekker in mijn vel voel. Waarom toch drinken? Omdat dat mijn doel was toen ik op mijn 36ste besloot dat ik wat aan mijn alcohol probleem moest doen. Ik wilde niet iemand worden die niet af en toe een biertje zou kunnen drinken. Ik vind het nog steeds gezellig met vrienden wat slap te ouwehoeren over het leven met een paar biertjes op. Ik vind het leven dan beter te relativeren. Dit is mijn weg. Ik geef hier geen adviezen hoe je met je alcohol probleem om moet gaan. Ik vertel alleen hoe ik er mee omga (En dat heb ik ook niet aan Marjo gedaan Water.)

Oh je was er al..nou dan mag je het zelf vertellen. Take care meissie!

Ik begrijp wel dat alle stoppers het als een groot gevaar voor Marjo zien, dat ze de behoefte had dit experiment te nemen. Want die behoefte zit wel in meer stoppers. De meesten doen er niets mee omdat ze te bang zijn dat de boeman weer boe zal roepen. En dat begrijp ik want je neemt natuurlijk wel een risico. Maar ik begrijp ook dat als je zo lang gestopt bent al Marjo, je de behoefte hebt om erachter te komen of de boeman nog steeds boe roept en dan denkt vandaag wil ik dat weten en je gaat de test aan. Time will tell of de test goed of slecht uit valt. Ik denk wel dat Marjo hier nu lang genoeg rondloopt dat ze weet hoe ze help moet roepen. En ze heeft BB en mij bij haar in de buurt. We zullen haar niet in 7 sloten tegelijk laten lopen. Ik geloof niet dat ze jullie ongerust wilde maken.

Voor iedereen die bezorgt is over Marjo Ik heb haar net gebeld en ze was heel rustig. Dit is haar weg en ze doet die op haar manier. Ze is druk bezig met K over de scheiding en vond het gewoon nodig dat ze even niet zo krampachtig naar de alcohol toe moest wezen. Ze voelt zich niet verdrietig of verward. Ik snap wel wat ze aan het doen is. Het leven is om te leven en soms moet je gewoon verder. Voor mij was alcohol ook een groot probleem en dat is het nu niet meer. Ik drink af en toe, maar ik ken mezelf en wat alcohol met me kan doen dankzij jullie en de internet behandeling en dankzij de weg die mijn man en ik al 13 jaar van de alcohol weg gaan zo goed dat ik niet bang ben dat alcohol voor mij iets is om bang voor te zijn. Wel iets om voor op te passen, nooit meer als emotie vervanger gebruiken en zeker niet als vriend. Maar ook niet iets om angstig voor te zijn. En dat gevoel wilde Marjo denk ik kwijt raken. Een dwangmatig denken over de gevaren van alcohol. Dat experiment is nu gelukt. Ik verwacht geen nare gevolgen, ze is erg gegroeid in het afgelopen 1.5 jaar.

Ik ben wel benieuwt wat je probeert uit te drukken met je tekeningen. Zo als ik het nu zie is het: De tandarts is een eng duivel figuur en Ga niet naar de tandarts want die is het alleen om de centen te doen. Afschrikkend dus voor de mensen die al niet dol zijn op de tandarts De mijne is blond , vrouwelijk en buitenlands en erg begaan met mijn gebit. Natuurlijk wil ze geld verdienen, maar ik heb niet het gevoel dat dat bij haar op nr 1 staat. Ik ben blij dat ze graag wil dat mijn gebit er mooi voor staat.

Carolien de meeting gaat zeker door in hartje Amersfoort, de locatie is al geboekt maar wordt per PB door Kaia openbaar gemaakt. Leuk dat je weer komt schetsen.

Jeetje Vie voor jouw is het maar ongeveer 83 km voor mij meer dan het dubbele 177 km. En dan nog weer terug. Maar ik hoop wel dat je het aan durft deze keer met of zonder goed. We schrijven hier nu al zolang samen. goed gehoor moet dat natuurlijk wezen

Tapas ik las je struggel met je psychiater en ik zag dat Wing weer even liet zien dat hij er niet was. Ik heb gegoogeld naar zijn niet zijn en zijn Goerroe Foudraine Ik zag er veel in staan wat jij waarschijnlijk ook interessant vind en vooral in het laatste gedeelte van een boekbespreking iets wat jouw aan gaat. Ik heb het onderstreept. Boekbespreking Jan Foudraine, Metanoia, over psychiatrie, psychotherapie en bevrijding Samsara Uitgeverij, Amsterdam 2004 Paul Soons, 21 januari 2006 'Metanoia' heet het nieuwste boek van de bekende psychiater Jan Foudraine. Hij is onder meer auteur van Wie is van hout. Hij zet zich al jaren af tegen de medicalisering van de psychiatrie en psychotherapie. Hoofdthema van het boek is metanoia, ook wel ontwaken of bevrijding genoemd, en dat houdt volgens Foudraine in dat 'ik' noch mijn lichaam ben, noch de geest (het complex van denken, voelen en verlangen), maar het Bewustzijn waarin alles verschijnt en waar alles ook weer in verdwijnt. Het is een nieuw, gerealiseerd, perspectief. En verder: het gaat bij deze echte mystiek steeds weer om een volledig uitdoven van 'degene die ervaart'. Zonder 'ervaarder' verdwijnt ook de dualiteit 'ervaarder' en 'ervaring'. Metanoia is de innerlijke revolutie die een mens kan doen realiseren dat hij helemaal niet in bewustzijn hoeft te groeien, maar dat hij Bewustzijn is, namelijk 'Dat' wat nooit geboren is en ook nooit zal sterven. Hoofdstuk 1 is een exposé over zijn eigen ervaringen als psychiater in de psychiatrie. Kritiek op de medicalisering van de psychiatrie staat hierin centraal. Daarin komt hij ook terug op ervaringen, beschreven in Wie is van hout, met schizofrene patiënten. Nadruk ligt hier op het belang en de macht van het denk- of conceptualiseringsproces waar zowel patiënten als professionals aan blootstaan. Heb je geleerd je problemen te bezien als een medisch probleem dat met een pil opgelost moet worden, dan ga je daar ook naar leven en lever je je eigen kracht en autonomie in. Als je ervan uit gaat dat problemen een betekenis hebben, die je moet ontdekken en waar je iets mee kan doen, dan is er sprake van een totaal andere conceptualisering. Vanuit het denken vervolgens maakt de auteur een overstap naar het gebied voorbij het denken, de no-mind, het gebied van niet-kennen, niet-weten. Hoofdstuk 2 gaat over de bekende psychiaters Ronald Laing en Carl Gustav Jung. Met name Jung gebruikte de term metanoia, en dan vooral in de betekenis van transformatie van de geest. Beiden gaven aan dat een psychotische crisis bezien en begrepen kan worden als een spirituele ontdekkingstocht. Jung beschouwde de psychotische crisis als een soort 'zelfgenezing'. In de psychose wordt het bewuste deel van de psyche overstroomd met diep verborgen delen van diezelfde psyche. Een mens komt duidelijk rijker uit zijn psychose. Er is sprake van rijping of groei, een herintegratie op een hoger niveau. Maar dan nog altijd binnen diezelfde persoon. De gangbare psychiatrie werkt dit tegen, door de symptomen te onderdrukken met medicatie, waardoor de kans op groei wordt tegengegaan. Wat echter bij beide ontbreekt is een radicale relativering van de persoon. Ze blijven werken binnen de context van die persoon waardoor een overstijgen ervan niet aan de orde komt. Hoofdstuk 3 bespreekt de relatie tussen metanoia en psychotherapie. Kunnen beide samengaan of niet? Kunnen beide geïntegreerd worden in het functioneren van de psychotherapeut? Het proces van psychotherapie, zo betoogt Foudraine, heeft zijn vertrek in de aanname dat er een 'persoon' is. Dat heeft niets met ontwaken te maken. Psychotherapie bevestigt alleen maar de aanname dat er een afgescheiden subject-entiteit als een feit is, een persoons-entiteit. Psychotherapie beweegt zich in de tijd, ontwaken niet. Foudraine stelt dat psychotherapie het schoonmaken is van de bril die wij dragen, en waardoor wij de werkelijkheid zien. Wanneer de bril schoon is, los van onze persoonlijke frustraties en vervormingen, kunnen wij de werkelijkheid zien zoals die is. Maar dan nog is er altijd die 'persoon'. Foudraine gaat verder met: echt de bril afzetten kunnen we beiden in onze ontmoeting niet. De psychotherapeut zou moeten inzien dat in de kern het geloof in een zelfbeeld van het afgescheiden 'ik' uiteindelijk het enige werkelijke probleem is. Verder dient hij goed in de gaten te houden, zowel bij zichzelf, als ook bij zijn cliënten, dat meditatie niet gebruikt wordt om gevoelens te verdringen of te ontkennen. De psychotherapeut dient een groeiende belangstelling te ontwikkelen voor de 'leegte', het 'bewustzijn'; hij zou zich open moeten stellen voor de essentie van het religieuze. Hoofdstuk 4 gaat uitsluitend over metanoia. Het is een ervaren van 'louter Zijn', dat een mens opeens kan overvallen. Het is geen inzicht of een diepe vorm van begrijpen; het is een realisatie. Foudraine haalt een reeks leermeesters aan die de metanoia propageerden. Zo haalt hij Nisargadatta Maharaj aan die stelde dat het 'Ik Ben' de enige 'God' is die waard is om te aanbidden. Ook Osho wordt aangehaald: het ervaren van het zuivere, non-verbale 'Ik Ben' blijft het enige echte bewustzijnskapitaal waarover een mens beschikt. Foudraine gaat verder met te stellen dat het totaal verdwijnen van de ik-overtuiging noodzakelijk is, de overtuiging een afgescheiden 'iemand' te zijn. Voor de realisatie van het 'Ik Ben' is doorgaans een leraar of gids nodig. Hij noemt in de relatie leraar-leerling twee belangrijke gevaren op: de (te grote) wens om bij een commune of schare van volgelingen van een goeroe te horen, en een overmatig idealisme, bijvoorbeeld: 'wij zijn de redders der mensheid'. Beide valkuilen zijn een obstakel bij het ontwaken. Het laatste hoofdstuk is getiteld 'Tijd, worden en afgescheidenheid'. Als je de verwachting hebt dat het ontwaken ergens in de toekomst wordt geprojecteerd, dan is dat alleen maar een blokkade hiervoor. Het iets willen worden in de toekomst dient opgegeven te worden. Het benadrukt alleen maar onze afgescheidenheid. Ontwaken daarentegen is de ontmoeting met het tijdloze. Hij haalt in dit kader vele leermeesters aan, waaronder Krishnamurti: het innerlijk blijft altijd een tegenstelling handhaven tussen 'wat is' en 'wat ik zou moeten'. De innerlijke, psychologische tijd is de vijand van de mens. Meditatie definieert hij als een verwijlen in tijdloos Zijn waaruit ieder spatje van streven naar een hoger of dieper niveau is verwijderd. Verder in het hoofdstuk komt aan de orde het verschil tussen een dualistische en de non-dualistische visie op onderricht. Bij een dualistische benadering geeft een ontwaakte leermeester instructies aan iemand, een persoon, bijvoorbeeld in de vorm van meditatietechnieken of in de vorm van de instructie van Zelf-onderzoek (Ramana Maharshi). De non-duale 'aanpak' heeft als uitgangspunt dat niet langer tegen 'iemand' wordt gesproken, maar heeft als uitgangspunt dat er geen 'iemand' is. In het radicale non-duale perspectief staat in de communicatie de totale negatie van het ego centraal en daarmee ook ieder op-weg-zijn. Iedere vorm van hoop, doelstelling en daarmee de beweging van het 'zoeken'. Desalniettemin houden dualistische benaderingen hun waarde, doordat ze een uitnodiging vormen om uiteindelijk Een-zijn te realiseren. Foudraine betoogt verder dat het essentiële verschil tussen de 'Ontwaakte staat' en het bewustwordingsproces in het kader van intensieve en ontdekkende psychotherapie is, dat in het eerste geval er de volle realisatie is dat men Bewustzijn is, wat je dus nooit kunt worden. Bij dit Ontwaken is de angel van de identificatie er pas werkelijk uit. Bij deze realisatie van Bewustzijn wordt geen enkele verandering van het persoonlijke psychologieverhaal bewerkstelligd of nagestreefd. Het boek is een prettige, meeslepende stijl geschreven, het verveelt geen moment. Foudraine illustreert de thematiek aan de hand van eigen ervaringen en haalt veel auteurs op dit gebied aan. Het is een boek dat zonder meer het lezen en herlezen waard is. Wat kunnen we ervan leren? Dat problemen, zowel voor cliënt als psychotherapeut, een ingangspoort kunnen zijn tot spiritualiteit en tot bevrijding. Ik zeg met nadruk kan zijn en niet is. Het is waarschijnlijk het voorrecht van een beperkt aantal van ons. Niet elke problematiek is een ingangspoort voor verdere groei en bevrijding. Voor psychotherapeuten kan een bevrijdingsweg een verdieping betekenen van zijn ervaren en functioneren; het kan bijdragen aan zijn persoonlijke groei en een mogelijke burnout voorkomen. Psychotherapie en bevrijding liggen in elkaars verlengde. Beide zoeken naar een verklaring voor het lijden van mensen, ze hebben echter een verschillend antwoord: de psychotherapeut werkt aan de persoon en de bevrijdingsweg dient de persoon te overstijgen, omdat juist die persoon het probleem is. Hier bestaat het bevaar van de verwisseling van niveaus dat onder meer door de bekende Ken Wilber uitvoerig beschreven is. Je dient als persoon redelijk stevig in elkaar te zitten en geen al te grote problemen te hebben, wil het zinvol zijn bevrijding 'na te streven'. Foudraine geeft verder aan dat het denken ofwel het conceptualiseren zeer belangrijk is in het kader van psychotherapie, van welke denominatie dan ook. Dat is te zien in het steeds belangrijker worden van de cognitieve psychologie en vooral ook de cognitieve psychotherapie. Ook Boeddha heeft in verschillende formuleringen aangegeven dat het denken essentieel is bij het formuleren van problemen en bij het aanpakken ervan. Echter in de alledaagse praktijk in de geestelijke gezondheidszorg kunnen we zien dat veel cliënten niet in staat zijn tot conceptualisering van de eigen problematiek en de betekenisgeving daarvan voor hun leven. Een voldoende mogelijkheid tot introspectie en het in staat zijn tot procesmatig ervaren zijn een belangrijke voorwaarde. Verder zien we in de praktijk ook clienten met onder meer neurologische beperkingen, bijvoorbeeld op basis van hersenbeschadiging die hierdoor niet in staat zijn tot een procesmatig voelen en denken. Overigens dient in het kader van Ontwaken het denken en voelen juist overschreden te worden. Een ander punt is dat Foudraine ons als psychotherapeuten werkend in de geestelijke gezondheidszorg een spiegel voorhoudt en benadrukt dat aan de huidige benadering het een en ander af te dingen valt omdat teveel de nadruk ligt op de biologische benadering, protocollen, medicatie en DSM-categorieën. Een mens dient bezien te worden als een bio-psycho-sociale-spirituele eenheid die de mogelijkheid tot bevrijding in zich heeft.Dit boek moet onze ogen verder openen, voor zover dat nog niet het geval is, voor dingen die beter kunnen in de geestelijke gezondheidszorg. Daarbij kunnen we deze sector niet als geheel veroordelen. De meeste cliënten zijn niet geholpen met aan te geven dat problemen en personen niet bestaan. Resumerend kan gesteld worden dat Foudraine ons een authentiek verslag voorlegt van een ontdekkingstocht die eindigt met het inzicht van ontwaken, als iets wat niet bereikt kan worden. Een warm aanbevolen boek voor professionals, cliënten en andere geïnteresseerden in psychiatrie, spiritualiteit en bevrijding. Net zoals de subtitel 'psychiatrie, psychotherapie en bevrijding' een verleiding is om het boek te kopen, zo zijn psychiatrie en psychotherapie een verleiding tot het Ontwaken. Hier gaat alles verder goed. Ik schilder veel, maak leuke vriendschappen en voel me goed in mijn vel. Drank en blowen boeit me nog steeds niet. Mijn man gaat langzamerhand overslag. Ik neem het voortouw en bereid me voor op ons bezoek aan Schotland.

Wat een pracht dag! Ik kan maar een ding zeggen, geniet van het leven "Don't worry about a thing, 'Cause every little thing gonna be all right. Singin': "Don't worry about a thing, 'Cause every little thing gonna be all right!" Rise up this mornin', Smiled with the risin' sun, Three little birds Pitch by my doorstep Singin' sweet songs Of melodies pure and true, Sayin', ("This is my message to you-ou-ou:") Singin': "Don't worry 'bout a thing, 'Cause every little thing gonna be all right." Singin': "Don't worry (don't worry) 'bout a thing, 'Cause every little thing gonna be all right!" Rise up this mornin', Smiled with the risin' sun, Three little birds Pitch by my doorstep Singin' sweet songs Of melodies pure and true, Sayin', "This is my message to you-ou-ou:" Singin': "Don't worry about a thing, worry about a thing, oh! Every little thing gonna be all right. Don't worry!" Singin': "Don't worry about a thing" - I won't worry! "'Cause every little thing gonna be all right." Singin': "Don't worry about a thing, 'Cause every little thing gonna be all right" - I won't worry! Singin': "Don't worry about a thing, 'Cause every little thing gonna be all right." Singin': "Don't worry about a thing, oh no! 'Cause every little thing gonna be all right! Mijn dag was geweldig. Blijf in jezelf geloven mensen.

Nog niet bij gelezen. Maar ik wil Marion heel graag een fijne dag toewensen! Van harte lieverd en ik hoop dat dit een heel productief, evenwichtig jaar voor je wordt, waarin je weer een stukje van jezelf terug vind dat je dacht kwijt te zijn. Je bent een sterke moedige vrouw en ik heb grote bewondering voor je. Don't give up!

Zo net van 9 tot 12 uur mijn Montesoriaantjes hun gezichtjes beschilderd als konijntjes, vlinders, bloemen, lieveheersbeestjes, kikkers, clowns, en monsters in het kader van een Paasmarkt op school. Ik zit hier nu met een big smile na te genieten. Iedereen waar voor te duimen is duim ik voor. Nu de wildernis in om van het zonnetje te genieten. Fijne dag allemaal.

Dat is fijn om te horen Orleando. Hou je taai met al die roddeltantes, ze zijn je aandacht niet waard Drup ((((((((((((((HUG!!))))))))) Ben aan het koken dus misschien tot later. Maar misschien ga ik mijn laminaat vloertje wel leggen straks in mijn yoga schilder kamer, Hij is eindelijk leeg!