-
Aantal bijdragen
45 -
Geregistreerd
-
Laatst bezocht
Nomy's Achievements
Nieuw hier (1/4)
-
Zoveel weer gebeurd. Ik trek al weken aan de bel... het gaat niet goed met me....ben depressief. Alles wordt op de alcohol gegooid. Anyway... vrijdag bij de Jellinek arts geweest (weer iemand anders), die weigerde anti depressiva voor te schrijven. Dus Refusal. Maar hij heeft het voorgeschreven en tegelijkertijd een stop bericht verstuurd naar de apotheek. Dus niet verkrijgbaar en niet voorradig. Zo een gesprek met Geijnwijs, Save en Raad van Kinderbescherming. Moeder in ziekenhuis ivm hartinfarct. Zo veel. Doorgaan maar weer...
-
Ik leer bij Jellinek dat door alcoholvrije alternatieven te nemen van dat wat je dronk je je hersenen activeert. Je gedrag is hetzelfde, de uitwerking kan ook het zelfde zijn, je hebt het meegemaakt. Ik heb ook een paar keer alcoholvrije wijn gedronken, het is me nog niet overkomen dat ik aangeschoten raakte. Maar de volgende keer kan dat zo maar zijn. Goede les voor me jouw ervaring te lezen. Ik ga over op de ginger ale of tonic. Toch een bite...
-
Het kabbelt een beetje door. Rommelen, dagbehandeling, emoties op en neer. Gisteren had ik het idee om een wijntje te proberen, gedachte meteen laten varen. Nee, ik wil het niet. En niet gedaan. Vanmiddag een gesprek met mijn leidinggevende, bijpraten. 4 juli een afspraak met de bedrijfsarts. Ik wil graag weer beginnen met werken. Het is moeilijk met een onwillige, niet pratende, achter haar tablet verstoppende, puber van 11 jaar. Een relatie die is mislukt en een ex die ik heel erg mis. Een dagbehandeling die ik met tegenzin doe, teveel herhaling, erg saai gebracht. CBR alcoholonderzoek 18 juli, rechtzaak 11 juli. Maar uiteindelijk komt het goed, heeft tijd nodig. Toch al bijna 10 weken geen druppel meer gedronken. En bijna 14 kilo afgevallen...
-
Mooie beslissing Marguerite, ik doe met je mee (nu alweer 9 weken)! Succes
-
Nomy reageerde op een bericht in een discussie: Ik ben Nomy
-
Nomy reageerde op een bericht in een discussie: Ik ben Nomy
-
Dank voor de reacties ! Ik hou vol hoor, maar ben zooo moe na zo'n dag. Ik wil weer te vlug denk ik.... maar goed geslapen en vandaag weer een nieuwe dag. De zon schijnt, ik ga wat in de tuin en in mijn huis rommelen. Wil naar Ikea, dus misschien ga ik dat ook doen (zonder auto is best een uitdaging voor mij haha). Fijne dag allemaal
-
Ondertussen 2 dagen dagbehandeling 'achter de rug'. Eerlijk is eerlijk...ik vind er niets aan. Lange dagen, herhaling van de 6 weken klinische opname. Maar ik heb me voorgenomen nog niet te (ver)oordelen tot ik 2 weken verder ben. Maar na 2 dagen drama, sociale vaardigheden, rollenspelen, trekevaluatieformulieren invullen ben ik er eigenlijk al klaar mee. Naast ACT en verslaving, ACTie en heel veel mindfulness in een omgeving die niet echt motiveert. Klinkt negatief, dat besef ik. Ik ben keikapot als ik er vandaan kom. Maar ik hou nog even vol. Ondertussen geen druppel gedronken, ook niet echt het verlangen gehad. Wel veel emoties moeten doorstaan, vooral een eenzaam gevoel. Ik mis mijn ex heel erg.
-
Dank je wel Knakker!
-
Nomy reageerde op een bericht in een discussie: Al 2 jaar verslaving voorbij, blij maar ook saai.
-
Batmen reageerde op een bericht in een discussie: Al 2 jaar verslaving voorbij, blij maar ook saai.
-
Al 2 jaar verslaving voorbij, blij maar ook saai.
discussie antwoordde op een Batmen van Nomy in Thema's rondom alcohol
Ik ben ook een pleaser. Drinken deed ik eerst uit gewoonte, toen voor verdoving, maar niet bewust. Eenzaamheid en afwijzing zijn mijn triggers. Mijn sociale en uitgaansleven stonden op een laag pitje, dus dat was het niet. Ik ga ook eens kijken naar afleiding, en kick boksen klinkt wel heel cool . De onrust probeer ik met ademhalingsoefeningen te doceren. Nu ik jou topic lees Batmen besef ik dat de onrust zal blijven, ook na jaren. En niet drinken zal een dagelijkse 'niet doen' zijn. Dat niet drinken saai is blijft ook maar als een vervelende vlieg in mijn hoofd zoemen. Fijn om hier zo veel herkenning te vinden. En ik vind jouw leven helemaal niet saai klinken, ik teken er voor! -
Ik heb net jouw topic gelezen Rosee. Wat een herkenning. En wat ben je ontzettend goed bezig! Ik herken de onrust, de machteloosheid i.v.m. kinderen. Ik heb daar nog bij dat ik weer moet solliciteren omdat mijn contract einde van het jaar afloopt (na vorige keer heb ik wel een baan gevonden, maar is maar een jaarcontract en wordt niet verlengd i.v.m. reorganisatie). Mijn relatie die is geƫindigd op een nare manier die ik niet kan loslaten, mijn rijbewijs die is afgenomen... Wat mij helpt wat ik geleerd heb tijdens mijn klinische behandeling is mindfulness. Ik ben er niet heel goed in, maar vooral de ademhalingsoefeningen doen mij goed. Het helpt om mijn negatieve gedachtenstroom te stoppen en weer rustig te worden. De emoties blijven, mogen er zijn.... maar de lading gaat er even van af.
-
Lief
-
Nomy reageerde op een bericht in een discussie: Ik ben Nomy
-
Nomy reageerde op een bericht in een discussie: Ik ben Nomy
-
Fijn jullie reacties. Vandaag heb ik met mijn dochter gewinkeld. Ik had eigenlijk verwacht met een opstandige puber te maken krijgen (ze is ruim 11). Maar ze is lief en gezellig. Ze biedt ook wel weerstand hoor soms, maar dat is normaal. Ik had het wel moeilijk vandaag, maar dat komt echt omdat ik me eenzaam voel. Ik mis ex die zo naar doet, mij klein maakt. Toevallig appte een groepsgenoot mij van Jellinek, hij was in de buurt. En ik nodigde hem uit om wat fris in de tuin te drinken. Was heel gezellig, en hij weet wat ik bedoel met trek en onrust. Dat is fijn. En toen ook nog een andere groepsgenoot via messenger een berichtje stuurde was het helemaal goed. Ik ben niet alleen.... Ik heb het gevoel nog wel, maar heb geen neiging om te drinken. Ik kom deze avond wel door en morgen weer een nieuwe dag. Day by day....
-
Dank jullie wel allemaal! Ik heb het gisteren erg moeilijk gehad. Uit gewoonte belde ik mijn vriend. Sinds een paar weken hadden we weer contact. Ik dacht dat we tegen elkaar hadden gezegd dat we het weer gingen proberen. Dat het moeilijk zou worden (heel ander apart verhaal pff), maar dat we er voor zouden gaan. Maar gisteren, toen ik hem zo nodig had, heb ik weer zo veel naar mijn hoofd gekregen. Ik deug voor geen kant. En ik heb ook veel fouten gemaakt, maar ik probeer echt heel erg mijn best te doen. En ik schoot weer in de modus van "het klopt niet wat je van me denkt, kijk toch eens goed, ik ben zo niet, hou van me....". Ik zie het gebeuren, ik weet dat ik het niet moet doen, dit is destructief. En toch doe ik het..... discussies tot diep in de nacht die tot niets leiden. En hij is dan dronken. Nu ik nuchter ben zie ik het heus wel. Weet ik wat ik niet moet doen. En ik moet hem loslaten. Dat is mijn herstel. Maar ook dat heeft tijd nodig. Ben niet zo snel en nogal hardleers... Maar ik heb niet gedronken. Voel me wel eenzaam en verdrietig. Maar ik ga zo met dochter winkelen. Het is prachtig weer. Ik moet hier doorheen....afleiding zoeken. Fijn dat ik hier terecht kan. Iedere dag is er eentje....
-
Dag allemaal, het is een hele tijd geleden dat ik hier iets voor het laatst meldde. Ik ben al snel meer gaan drinken en uiteindelijk zat ik op 4 flessen per avond. Uiteindelijk ben ik midden in de nacht met (heel veel veel te veel) alcohol achter het stuur gaan zitten. Ruzie met vriend, die me al dagen negeerde, en ik zou wel eens.... Dochter van 11 liet ik achter. Tja, als de fles is in de vrouw.... Ben aangehouden, rijbewijs afgenomen voor een jaar. Onderzoek bij CBR met de daarbij behorende kosten. Een week daarvoor had ik al (weer) aan de bel getrokken bij Jellinek, omdat het zo slecht met me ging. Zat in de ziektewet en dronk ook overdag. Jeugdzorg is ingeschakeld en ik mocht niet meer alleen zijn met dochter (terecht). Familie hielp mij gelukkig om haar op te vangen. Om een lang verhaal kort te maken: ondertussen heb ik 2 weken detox en 6 weken klinische opname achter de rug. Vanaf maandag start ik met 6 weken dagbehandeling (3 dagen in de week). Het abstinent zijn bevalt prima. Maar vandaag ben ik dus voor het eerst thuis, en wat heb ik het moeilijk. Ik zet door, ben veel te bang voor herhaling en erger. Het komt goed, ik heb vertrouwen. Maar ik ben blij dat ik dit forum weer heb gevonden om van me af te schrijven. Ik mag trouwens weer zelf met dochter zijn. Relatie was over, maar ondertussen hebben we weer contact.
-
Ik ben hier alweer een week.Het gaat echt meer dan goed. Ik heb totaal geen last van ontwenningsverschijnselen gehad, geen trek. In het begin kreeg ik librium, maar op mijn verzoek is dat heel snel afgebouwd. Ik slaap goed. Eigenlijk bizar. Van het weekend mocht ik met mijn vriend naar buiten. We hebben op een terrasje gezeten, schitterend weer. Hij een biertje, ik ijsthee. Het was gezellig, en ik dacht, zo kan het dus ook. Mijn triggermomenten zijn dus eenzaamheid en afwijzing. Verveling. En daar ga ik mee aan de slag. Straks een gesprek met de arts voor vervroegd ontslag. Ik heb hier niets meer, behalve controle en het niet kunnen. Maar over een week moet ik dat ook zelf kunnen. Ik heb ook geen gesprekken, die heb ik sowieso 1xweek hier, die staan al gepland. Eerstvolgende pas vrijdag. Mijn vriend gaat/wil ook minderen, ben benieuwd. En straks hoor ik meer over mijn sollicitatie. Het was een supergoed gesprek donderdag. Maar er volgt er nog een. De groep hier is bijzonder. Wat een bijzondere mensen zo bij elkaar, met elk zijn (verschrikkelijke) verhaal. Ook een reden om weg te gaan, ik trek het me aan, wil oplossen, troosten, helpen. En dat gaat niet en dat moet niet. Eerst ik, dan komt er ruimte voor anderen. Een fijne dag allemaal, wordt vervolgd...
-
Gistermiddag 13.30 uur opgenomen voor detox. Ik was zenuwachtig, wist niet wat me te wachten stond. Eigen kamer met douche en toilet. Relaxte groep, gisteren nog allemaal mannen, vandaag ook een vrouw erbij. Het valt me eigenlijk mee, krijg librium. Rust in mijn hoofd, geen prikkels, geen trek. Maar ook wel duf, dus toch gevraagd om minder librium en kijken wat dat doet. Moet ook wel, want ik heb donderdag een sollicitatiegesprek. Een baan die ik heel graag zou willen, dus duimen jullie voor me? Ik had eigenlijk bedacht dat ik het wel in 1 week moest kunnen, maar het advies is toch echt 2 weken. Mijn moeder is bereid om 2 weken bij mij thuis voor mijn dochtertje te zorgen. Het is wel een beetje saai, ik zoek af en toe de groep op in de woonkamer, soms zit ik op mijn kamer. Probeer te lezen, ben wat aan het kleuren, soms op de laptop. Eten is gezamenlijk, een dagopening en een dagafsluiting. En een thema uurtje in de ochtend. Vandaag ben ik met een groepje onder begeleiding gaan wandelen, en 's middags ook. De meesten hier roken, en zien elkaar daarom regelmatig buiten. Soms sluit ik me aan. Verder schrijf ik mijn gedachten op, wat voel ik. Eenzaamheid. Afwijzing. Wat kan ik aan afleiding doen straks thuis? Komt vast goed, is pas de 2e dag.