CPAS

Dank je, allebei. Het is hier idd spookachtig stil. Worden we soms omringd door dementors (ik lees de Harry Potters) of is dit de stilte voor de beloofde storm?

We zijn hier nog maar met zijn drietjes. Na het drukke draadje van gisteren is het vandaag wel erg rustig geweest. Iedereen zeker spierpijn in de vingers?

Marjo, Je bent een schat! Trees, Jij ook.

Maar ik snap het wel een beetje, denk ik. Ik denk dat ze zich rotschaamt. Wel mijn schaamte heeft ervoor gezorgd dat ik veel en veel te lang heb gewacht om over mijn probleem te spreken, laat staan om om hulp te vragen. Pas toen mijn vriendin erover begon, ben ik gaan nadenken en pas toen mijn huisarts zei dat ik beter contact kon nemen met de Bouman om hulp bij het stoppen, ben idd hulp gaan vragen en aanvaarden en nog een tijd later gaan erkennen dat ik echt een probleem heb. Schaamte lost echt niets op, integendeel. Ik weet het, nu mijn moeder nog zien te overtuigen dat schaamte averechts werkt.

Marjo, Wind je niet zo op, dat doe ik al genoeg. En ik denk er hetzelfde over als jij. En ben blij dat ik medestanders heb, zoals jij.

Trees, Misschien zou ik boos moeten zijn. Ik ben wel sprakeloos en nogal teleurgesteld.

Marjo, Ik ga het ook zeggen. Anders kom ik gewoon niet met kerst.

Tja, Trees, Ik ga mijn moeder morgen al opbellen, ook om te vragen wat haar dreigende toon inhield. Stupide situatie. Zegt mijn man: lig er nu maar niet van wakker. Ach, dat kan er nog wel bij. Uiteindelijk ga ik altijd terug goed slapen na zo een periode. Uiteindelijk heb ik genoeg vrije tijd om voldoende te recuperen zodat mijn werk er niet onder lijdt. Het gaat wel ten koste van mijn vrijetijdsbesteding en mijn huishoudelijke bezigheden.

Hier ben ik en hieronder de uitleg. Je kunt wel zeggen dat dat drank voor heel wat problemen kan zorgen en het stoppen met drinken ook. Mijn moeder belde me op. Zij en mijn vader hebben de wetenschap van mijn drankprobleem een plekje kunnen geven en ze kunnen er onderling over praten. Ze willen liever niet dat ik de rest van de familie op de hoogte stel. In de argumentatie die ze daarvoor aandragen zit een reden om het idd niet te vertellen. Voor mij houdt het bekend maken in dat ze niet steeds aan me vragen of ik dan toch maar niet een glas zou nemen, puur voor mijn gemak en gemoedsrust en vooral ook om vol te kunnen houden. Ze stelde voor om er maar een draai aan te geven. Tot een andere levenswijze gekomen door de yoga of iets aan mijn lever of dat ik uit overtuiging ben gestopt met drinken. Dat kan ik dus niet, wil ik ook niet en dat heb ik gezegd. Mijn moeder zei dat mijn kinderen het er nooit overgehad hebben toen ik nog dronk en dat die dus ook zullen zwijgen. 'Je grootmoeder is oud en lijdt veel pijn aan haar rug; je broer, je kent hem en je oom en zijn vriend ook.' 'Praat er maar eens over met je man en dan bel ik komende week terug' zei ze. Ik had geen woorden meer en heb het gesprek beëindigd. Klonk nogal bedreigend (vond mijn man ook trouwens). Ik heb flink gehuild en nagedacht. Van gelieg over drinken wil ik niets meer weten dus ik heb twee opties: 1. ik zal met kerst ieder aanbod afwijzen met "ik hoef niet", "nee, dank je". Vermoeiend, maar wel door te komen, met pasen ben ik er ook doorheen gekomen, al ging ik de dinsdag erop door de kniëen. Dat kan nu niet gebeuren, ik slik Refusal en kan gewoon niet drinken (gelukkig). De flessen alcoholvrije wijn die ik had meegegeven voor de kerst kan ze dan in de kast laten staan. Als ik die ga openmaken, leidt dit zeker tot vragen over waarom alcoholvrije wijn. Die neem ik dan wel weer mee naar huis. 2. ik ga het ze vertellen, gewoon op de man/vrouw af. Uiteindelijk wordt zoiets toch bekend en waarschijnlijk hebben zij zo ook al hun vermoedens. Ik heb het er met mijn man over gehad, hij koos meteen voor optie 2, heb gezegd dat ik daar ook voor kies: de waarheid. De eerste optie is verzwijgen en voor mijn gevoel gelijk aan liegen. En ja ik ken mijn grootmoeder. Ik verwacht even geschokt en dan relativerend en laconiek. Mijn broer, tja, goeie kans dat die er gelijk een grap over maakt. Mijn oom+man zullen met veel drama reageren. Ja, ik ken mijn familie wel een beetje. Mijn zoon is het met ons eens. Hij zei wat ik dacht en denk: met optie 1 loop ik groot risico, optie 2 helpt mij en mijn gezin. Mijn dochter heb ik nog niet gesproken. Ik voel me wel flnk gesteund door mijn eigen gezin en dat doet erg veel deugd. Zo wordt de opmaat naar de feestdagen wel heftig voor me. Het zij zo. Ik denk dat het geen prettig telefoongesprek zijn worden met mijn moeder.

alien attack, zo is het een beetje op me overgekomen. Ik kom zo terug

Hoi allemaal, Sorry dat ik ineens weg bleef. Komt door mijn alcoholprobleem. Ik ga het jullie nog vertellen, maar ik moet het even zelf nog op een rijtje krijgen. @Trees, Ik ben hier, maar heb nog steeds niets gelezen.

Ik ga eerst nog even naar het draadje van gisteravond laat. Streets of London is dus van Ralth McTell uit 1975 (was ik nog lang niet klaar met de middelbare school). Weet je dat ik helemaal niks van het forum verwachtte? Ik vroeg me af of dat ook maar iets kon bijdragen aan mijn toestand. He, he, viel dat lekker mee. Ik heb er een heleboel gevonden en veel warmte gekregen, ook schoppen onder mijn achterwerk om nu eens eindelijk die knoop door te hakken, niet te zeuren en mezelf niet langer te martelen met heilloze pogingen tot minderen. Ik heb me laten overhalen en ik heb er geen spijt van, ook al was het zo moeilijk. Nu heb ik het niet meer meer moeilijk om niet te drinken, maar wel veel moeite om mijn draai te vinden, mezelf te vinden, te leren leven, moeite in het omgaan met mijn gevoelens. Er valt nog veel te leren voor me en als ik het met dat alles moeilijk heb, mag ik dat hier komen zeggen en tips vragen, een schouderklopje of een knuffel krijgen. Iets waarvan ik dus niets verwachtte, is een soort moederschoot geworden, een veilige plek waar ik mij kan koesteren als de echte, boze wereld mij te veel wordt. Maar, Kohtje, alcohol had voor mij toch echt niets gezelligs meer voor mij. Ik maakte mijzelf heel overtuigend wijs dat het lekker was. Maar de werkelijkheid was dat ik moest drinken, want ik kon niet meer zonder. Als ik niet dronk, begon ik te beven en te trillen. Alleen met nog meer drinken kon ik dat stoppen. Voordat ik ging ontbijten moest ik drinken. Dan hopen dat ik genoeg binnen had om de werkdag door te komen zonder al te veel beven of trillen. Op de duur een plastic flesje met jenever mee om gelijk na het werk een flinke slok te kunnen nemen, anders zou ik het tot thuis niet vol kunnen houden. Thuisgekomen eerst een paar glazen wijn, want anders zou ik me bij het aardappelen schillen in de vingers kunnen snijden. Alcohol drinken is niet gezellig, niet als je eraan verslaafd bent en er in vast zit. En ik zeg het hier voor de honderd(duizend)ste keer: ik ben blij dat ik niet meer hoef te drinken. En de keren dat alcohol hier ter sprake komt (en dat zijn er nogal wat), kan ik daar niks gezelligs in ontdekken, eigenlijk zie ik dan alleen de ellende die drank veroorzaakt heeft en nog veroorzaakt voor ons en de mensen waar we zo van houden. Sommige relaties zijn onherroepelijk kapot gegaan, andere zwaar beschadigd, slechts voor een deel en met veel moeite mogelijk te herstellen. Binnen de werkelijke wereld kunnen we niet over alles wat ons bezighoudt spreken. Hier kunnen we dat. Voor mij toch heel belangrijk en ik denk voor iedereen hier. Een forum waar ik niets van verwachtte, blijkt uit een heleboel verschillende soorten mensen te bestaan die mij een voor een steunen en samen een hoop warmte afgeven die ik heel goed kan gebruiken (want ik ben heel kouwelijk geworden na het stoppen ). En nu heb ik nog niet alles gelezen. OK, dat wordt dan maar weer opgeschoven.

Goeie middag allemaal, Het is voor mij laat geworden gisteravond. Heb veel wakker gelegen vannacht ondanks het feit dat ik het dal achter me heb gelaten. Gelukkig heb ik altijd een badhanddoek op mijn kussen liggen (gevoelige huid), dat is lekker handig om steeds al die tranen te deppen. Heb mezelf verplicht om tot 12 uur in bed te blijven. Mijn lichaam rust dan en tussendoor zijn er toch die hazenslaapjes. Voel me niet echt fit dus, maar hoef benevens het wassen en drogen niet veel te doen. Dat scheelt. Zo meteen ga ik de laatste berichtjes van gisteren lezen en de draad van vandaag. Toch even wat felicitaties uitdelen: WATER: 8 M A A N D E N D R O O G :camera::clock::light: SAFIDEPAFI: 5 M A A N D E N H E E L M A T I G D R I N K E N D, A D B D U S! :camera::clock::light: Anderen die een mijlpaal gehaald hebben, maakt niet uit of dat een of meerdere dagen is: VAN HARTE!

Vervelend, Karinneke. Maar laat je hoofd niet hangen. Welterusten.

Ik heb hier halverwege de dag geconstateerd dat ik op 5555 berichten zat, dit is mijn 5600ste. Genoeg geschreven dus voor vandaag. Het is bovendien al twintig voor twee. Bedtijd dus. Slaap lekker allemaal.

Karinneke, Stuur hem een sms'je om te vragen of alles OK is. Kan ook zijn dat zijn batterij op is. Dat heb ik zelf al eens gehad.

Karinneke, Zo bedoel ik dat niet. S**t, ik, sorry, ik bedoelde dat in het algemeen, niet in een specifiek geval. :$

@Karinneke, Klinkt erger dan het is, maar zou je niet beter wat minder gaan verwachten van het leven. Je raakt er alleen maar van gestresst van dat steeds veel verwachten, vooral wat verwachten van mensen. Ik ben daar voor een groot deel mee gestopt en weet je dat was niet makkelijk om me dat te leren. Het maakt wel dat ik minder gespannen ben en al het leuks dat wel op me afkomt ook als leuk kan ervaren. Dubbel winst dus.

@Pippi, Welterusten. George McCloud, dat is een mooie naam. Ken je de titel, dan kan ik googlen om de naam van de zanger te achterhalen. @Kohtje, Uitvergrootte angsten kunnen voorkomen bij het afkicken. Probeer er wel steeds doorheen te komen, want met een straatfobie (daaronder valt die soort angst) schiet je ook niet veel op. Als het erger wordt, is het wel nodig meteen hulp te zoeken. Ik heb in de laatste Straatkrant een heel artikel over deze fobie gelezen.

Kohtje, Gelukkig maar eentje, want anders zag je dubbel en dat zou een slecht teken zijn, niet waar?

Let me take you by the hand and lead you through the streets of London. Ik ben de titel en de naam van de zanger vergeten, maar ik vind het een hele mooie song.

@Kohtje, Ik neem je waarschuwing mee op de wegen die ik bewandel.

Ja, heel goed opgelet.

Ik vind het prettig een omweg te maken door die straat zonder gat in de weg in te slaan.

Kohtje,