bibelle

en als het even kan, laat ik mijn man ook niet los, ook al leven we tegenwoordig als lat-relatie

mijn kinderen zal ik ook nooit loslaten, maar ik wil hen ook niet claimen, dus het komt neer op de goede balans vinden

@water: pas je op met medicijnen op de motor?

@marion, wil je dat "heel klein beetje" weglaten? je mag hartstikke trots zijn, zeker omdat je alleen was. ik bewonder je doorzettingsvermogen!

welcome back, water

@mick: petje af! ik heb wel geen petje op mijn plaatje, jij wel, maar ik neem de mijne toch diep voor je af, dat je in zo'n situatie weer lekker fris naar buiten kunt gaan: klasse mick! en leerzaam om andere te observeren als ze zich volgieten.

@sterkte marion; en bedenk: het mooiste kado op een verjaardag is een droge verjaardag!

mijn latter zit ook voor de buis, en rudy vast ook, die was vanmiddag ook al voor de tv met wielrennen: veel valpartijen hoorde ik op de radio halverwege de wedstrijd, wie heeft er gewonnen?, en heb je zelf nog gereden, of zat er nog teveel vet op de fiets?

@stien, relatiedagen, dat klinkt goed!

@corinne ook jij hebt een mooie uitzwaaier erbij: ervaring is de optelsom van onze fouten. als een koe!

we gaan even naar het journaal kijken, maar ik blijf nog even ingelogd, wie weet tot later!

@marion, ja, mensen gaan voorbij, dat ervaar ik ook in mijn werk, heb je net een tijd met vrijwilligers gewerkt, gaan ze verhuizen, krijgen een nieuwe baan of gaan aan de studie, en dan hoor je nooit meer iets van ze. op het forum is dat nog ingewikkelder, want de meesten kennen we alleen digitaal, met uitzondering van degenen die vorige maand bij elkaar zijn geweest. dan ontstaat er toch een band. toch is ook het verbreken van digitale banden raar, zoals met water, die zo maar verdwenen is, en lucas en maria, de anderen die je noemde zijn van voor mijn tijd, behalve kohtje natuurlijk, die ken ik ook nog. ik hoop dat het goed met ze gaat, en dat ze het redden. in elk geval fijn dat jullie er nu zijn, ik heb veel aan jullie!

@stien: uit mijn hart gegrepen!

@anjo @marion ik heb heel veel aan jullie adviezen, ga alsjeblieft daarmee door; ik kan zelf wel beslissen welke tips ik kan gebruiken, en welke ik naast me neer mag leggen; en ik weet ook heel goed dat ik er nog lang niet ben, waar vechten is de eerste stap, overwinnen is de kroon op het werk, en elke tip onderweg een wegwijzer in de goede richting. liefs, en ga zo door!

@marion mooie tekst, ik ga hem kopieëren en ophangen op het werk; mooie tekst ook om te gebruiken in een training voor de vrijwilligers. dubbel bedankt dus, privé en voor het werk. bibelle

@corinne, je hebt gelijk, die CAN-ners zijn onuitstaanbaar. ik ben een tijd ook zo hypocriet geweest tav drank: na vergaderingen wordt er nogal eens gedronken op het werk, en ik hing dan het heilig boontje uit, omdat ik niet wilde drinken als ik nog met de auto moest. ja, ja, en dan thuis dubbel en dwars inhalen. 't is maar goed dat ze het nooit gemerkt hebben, ik zou verschrikkelijk voor schut staan.

@marion, oei, jouw stukje raakte me, want niet alleen de alcohol ook het veel werken is een verslaving geworden. ik zit veel alleen, en dan lijkt werken de enige remedie die genoeg afleidt van de pijn. en bovendien heb ik zulk leuk en afwisselend werk, dat ik regelmatig meer klussen aan neem dan ik in de 40 uur van mijn contract aan kan. daar moet ik tzt ook maar van af zien te komen maar eerst de alcohol de baas, dan de werkverslaving, en mocht dat niet meer lukken: over 4 jaar ga ik met pensioen, dan moet ik wel. bedankt dus voor je eye-opener, al deed het wel even pijn. groeten van bibelle ps: mijn uitzwaaier bedacht ik toen ik op het nieuws hoorde dat ze het happy-hour willen gaan verbieden; ik was daar heel enthousiast over, en ineens bedacht ik me, dat als ik niet drink ik vanzelf happy wordt. vandaar. en ik was eigenlijk ook al uitgekeken op mijn vorige slogan: ook als ik me leeg voel, blijven blik en fles vol. dat is ook waar, maar ik voel me steeds minder leeg (of zou dat komen door die fantastische week, nu mijn latman elke dag hier is? dan wordt het maandag wel even tanden op elkaar, maar dat zie ik dan wel. nu eerst nog even genieten! we zijn samen naar de stad geweest, en hebben mooie nieuwe lampen gekocht voor in mijn huiskamer.)

mooi mick, ik voel me ook het beste thuis bij die tweede regel: accepteren, niet ontkennen. maar het is voor mij ook gelijk de moeilijkste van de drie.

rosie, wat een prachtig beeld, zo is het precies, let it go! (heb jij een dvd-speler in de aanhangwagon? dan kom ik gelijk bij je ztitten)

@rudy, ik zag nu pas dat jij mij nog even waarschuwde voor sombere gedachten, ja hoor, wij gaan nog even genieten van dit weekend. bedankt voor je waarschuwende steun!

@rudy, mooi zoals jij over vergeven en loslaten kunt schrijven, het is echt helemaal van jezelf, dat kun je merken, hoe het helemaal door je is heengetrokken. nu komt het aan op volhouden, net als bij het wielrennen, afzien zo nu en dan, oppassen voor de man met de hamer (in adb-termen: de man met de fles), en dan op naar de meet, de eindstreep van een uiteindelijk toch liefdevol leven (wow, dit lijkt wel een preek, maar niet met hel en verdoemenis, daar kan ik niets mee) dus maar even normaler gezegd: ga zo door rudy ik bewonder je manier waarop je schrijft over jouw nieuwe manier van leven, vechten, geduld hebben en liefhebben. veel plezier straks met krantje, koffie en wielrennen

@stien: allereerst grote gelukwensen met het afstuderen van je zoon; rottig dat zijn studiebegeleider er zo'n aanfluiting van maakt. ik weet uit ervaring dat het ook anders kan, met hele zorgzame en goede begeleiders, die ook na afloop nog met de studenten het feest meevieren. pech, dat je zoon zo'n verkeerde stoethaspel heeft gehad. zijn prestatie is er des te glanzender door, want hij heeft zelf en zonder adequate hulp de klus geklaard. hulde dus! en ook voor jou, je hebt hem kennelijk genoeg bagage meegegeven in het leven dat hij dit aan kon. en goed dat je het met een kan water hebt kunnen vieren. jij kunt het dus ook! geniet dit weekend nog maar lekker na van zijn en jouw overwinning!

goedemorgen alemaal, heb ik zowaar heel even in de toekomst geleefd, op 25 maart al meegelezen, maar ik hou me toch maar in de werkelijkheid, dus schrijf ik mee op dit draadje. hoewel: in de toekomst was men droog: goed hoor, dames! hebben jullie allebei ook een beetje kunnen slapen, alleen? en zou knuffie een rustige wacht hebben gehad? die ligt nu vast al lekker te slapen. truste knuffie! bambam, loslaten kun je leren, maar je geeft het zelf al aan: het kost tijd. ik heb ook altijd moeite met het alleen slapen; dat latten lijkt wel leuk en interessant, maar we hadden er niet zelf voor gekozen, het komt omdat we allebei nog zo van ons werk houden, dat we door willen gaan tot ons pensioen; voor hem nog 2 jaar, voor mij nog 4; en ja, als je werk dan verhuist, dan ga je mee. hij had er wel uit gekund, maar het is geen man voor achter de geraniums, hij werkt nog zo graag. maar voor ons betekent dat minder vaak bij elkaar zijn. we doen het er maar mee. maar ik herken het wel hoor, dat moeizame alleen naar bed gaan. ik ben ook niet zo dapper. ik ben ook een tijd heel bang geweest, groot huis in een ongure buurt, en dus verhuisd naar een geriefelijk huisje op een veiliger locatie. deze week was het bingo: vanaf vrijdag vorige week tot komende maandagmorgen is hij hier geweest, 9 dagen samen; ik zie wel op tegen de maandagavond, nu al, en we hebben nog twee dagen samen, maar de schaduw valt al vooruit. bah! wat zit ik toch te somberen! hij roept dat het ontbijt klaar is dus ik ga maar uitloggen; een fijne dag allemaal, maak er wat droogs van, ik probeer tussendoor nog wel een keertje langs te komen piepen.

latman is al lang weer terug, en hij vindt dat ik veel te lang blijf hangen "is dat je nieuwe verslaving? schrijf je ook over mij?" ik maak me er maar met een grapje van af, maar ik denk dat ik ga afsluiten, want ik vind het niet fijn als hij mee zou gaan lezen. ik hou jullie graag voor mijzelf. welterusten allemaal, tot morgen

dag marion, wat vind ik dát rot voor je. je had al wel je zorgen daarover verteld, maar dat is wat anders dan een datum krijgen, waarop de ellende heel direct zichtbaar gaat worden; ik kan me voorstellen dat je daarop uitglijdt. dat zou mij vast ook zijn overkomen. ik wens jou heel veel sterkte de komende dagen. 5 april, dat is vlak voor de pasen hè? balen, balen, ik gun je zo dat je er uit kunt komen. goed dat je je voorneemt om nú te stoppen. doen hoor, met drinken wordt het niet beter! bij de plaatjes zit geen duim omhoog, en ook geen arm om een schouder, denk het er maar wel bij!