lex

Vandaag een dagje vrij en voor de eerste keer dit jaar een redelijke zucht om even online te gaan gokken. Merk dat ik weer in een soort van "mezelf overtuigen modus" zit waarbij een kant van me zegt: "ach, even met een vooraf bepaald bedrag even lekker de slotmachine laten spinnen, wat maakt het uit.." Hoewel het met een paar muisklikken voor elkaar zou zijn doe ik dat dus niet en tik in plaats daarvan dit stukje. Een groot nadeel van weer onderuit gaan met gokken is dat je in 1 x zo ontzettend veel geld weer kan verspelen zodat je financieel weer helemaal op 0 (of daaronder) staat. Zo verschrikkelijk zonde omdat er vaak een tijd van niet stoppen aan vooraf is gegaan en de financiele beloning daarvoor op die manier weer in rook op gaat. Erg demotiverend en deprimerend. Reden te meer om die eerste terugval te vermijden. Plan van aanpak voor het moment: voor mezelf weer even de nadelen van gokken inpeperen: - op de lange termijn verlies je altijd !, -je bewijst niets met winnen met gokken, een aap bereikt hetzelfde resultaat als jou door op die startknop van de slotmachine te drukken, -kostbare vrije tijd is verloren aan een nutteloze, kansloze bezigheid, -1 x even met een vooraf bepaald maximum bedrag een gokje wagen bestaat niet, het is alles of niets, ik heb 25 jaar lang bewezen dat ik dit niet kan dus moet me niet de illusie maken dat het nu wel zou kunnen, gewoon niet doen die ene eerste keer weer ! Zodadelijk als het weer het nog even toelaat een wandeling maken en wat louterende huishoudelijke bezigheden (afwas, stofzuigen etc..) uitvoeren. Bye for now !

goede voornemens Nog 12 uur en dan is het 1 januari, bij uitstek voor een hoop mensen het punt om goede voornemens uit te spreken en zich daar aan te gaan houden de rest van het jaar: meer sporten, stoppen met iets wat slecht is, noem maar op. Statistiek heeft aangetoond dat 25% binnen een maand alweer terugvalt in oud gedrag en dat 80% (schijnt nog hoger te zijn) aan het eind van het jaar heeft moeten concluderen dat het goede voornemen niet gelukt is om vol te houden. Simpelweg komt het er op neer dat wij als mens gewoontedieren zijn en al snel weer in ons reptielenbrein schieten op het moment dat het erg echt om gaat. Op zulke momenten weet ik als ervaren "stopper" gaat het er echt om. Voorbereid zijn, jezelf oefenen door het zware weer heen te komen en op die manier de gewoonte van terugvallen te vervangen door de gewoonte van het niet terugvallen op dit soort momenten is cruciaal. Ik ben nu 25 jaar onderweg met mijn stopreis om te stoppen met gokken en de teller staat bij mijn huidige stoppoging op 69 dagen (dan tel ik vandaag stiekum alvast even mee:)). Het is de eerste keer dat ik dit doe door middel van "hulp" middels dit forum waar ik geregeld op lees en ook mijn eigen draad heb aangemaakt. Ik kan nu al zeggen dat het het waard is, er zijn enkele momenten geweest de afgelopen 2 maanden dat ik vrijwel zeker terug zou zijn gevallen en weer had gaan gokken. De energie en motivatie die ik krijg middels dit forum is een zeer supportive ervaring. Ook de herkenbaarheid hoe ieder zijn eigen unieke strijd aan het leveren is maar tegelijkertijd elkaar daar samen in ondersteunt, ervaringen deelt om te helpen en de herkenbaarheid te delen. Mijn middellange termijn doel is om de aankomende maand januari goed en gokvrij door te komen. Uur voor uur, dag na dag. Mooie jaarwisseling gewenst !

timber, heb je voor jezelf al geevalueerd waarom je kerstavond een terugval had ? Klinkt me dat je wellicht niet goed voorbereid was. Deze donkere en soms ook melancholische dagen rond kerst zijn voor veel mensen reden voor een moodswing. Stoppen met gokken is jezelf voorbereiden op de slechtweer dagen, sommige komen onverwachts, sommige kun je (uit ervaring) zien aankomen. Misschien een tip om voor jezelf de dagen die voor jou bij uitstek heftig/zwaar zijn qua zucht op te schrijven en je erop voor te bereiden hoe je ze gaat aanpakken qua het niet gokken op die dagen. Zulke dagen kunnen bijvoorbeeld de payday van je werk zijn, kerstperiode, verjaardag, sterfdag v/e dierbare etc... Op het moment dat je je zelf voorbereid en traint om deze dagen qua zucht het hoofd te bieden buig je hopelijk langzaam maar zeker de gewoonte v/h gaan gokken op dat soort dagen om naar de gewoonte v/h niet gaan gokken op dat soort dagen. Hierdoor schuif je je weerstandsgrens structureel omhoog. Een long tough battle en erg zwaar maar niemand heeft gezegd dat het makkelijk zou zijn. Zie het als armpje drukken op zo'n zware dag: enkel tegen houden en weerstand bieden totdat je tegenstander (de gokzucht) vermoeid raakt en je het inititatief overneemt ! Ik denk dat je jezelf moet voornemen dat alle creativiteit en doorzettingsvermogen en energie die je erin gestopt heb om maar te kunnen (blijven) gokken, dat je dat minimaal moet evenaren om ook weer te stoppen voorgoed met gokken. Ik heb superveel respect voor je open en eerlijke strijd en zet hem op !

een slag verliezen betekent nog niet dat de oorlog verloren is timber, jammer van kerstavond maar is ook niet de makkelijkste periode. Zet hem op met je focus naar 2017 te verplaatsen, en sterkte met de laatste dagen van 2016 !

Hi All, ik had een best wel lange tekst in gedachten over mijn stopproces en alle mechanismes en oorzaken die je dient te tackelen along the way. Echter, toen ik even op het alcoholforum afdwaalde kwam ik een ontzettend interessante link tegen van een korte lezing van Dr. drs Els A. Noorlander Psychiater - Verslaving, behandeling en valkuilen. Wow, wat een super leerzame eyeopener van iemand met 30 jaar ervaring in de verslavingszorg. Derhalve hou ik het kort: bewijs jezelf een dienst als je een verslavingsprobleem hebt en kijk deze clip ! https://www.youtube.com/watch?v=pqjRCj5DIRs Zelf in de tussentijd gelukkig nog steeds niet gegokt (dag 61 nu), en als ik mezelf op dit moment wat dat betreft een cijfer zou moeten geven qua rust en weerstand tegen het gokken dan geef ik mezelf een 7 op een schaal van 10. 10 is onmogelijk maar een 9 vindt ik een mooi streven en daar is nog werk voor aan de winkel ! Een prettig en gokvrije kerstmis gewenst for u all !

de last van het geld "Vandaag niet" en "vandaag de eerste euro niet" heb ik donderdag jl. erg gebruikt meya. Donderdag jl. was by far de zwaarste dag tot nu toe in mijn stoppoging. En heb hem echt letterlijk van uur tot uur naar het einde gesleept om uiteindelijk toch wederom een gestopte dag te kunnen afvinken. Het is een bootreis over de ocean, en je kunt je voorbereiden, de juiste boot, de juiste equipment en alle soorten van high tech navigatie. Maar als je eenmaal in die perfect storm zit dan ben je echt op jezelf aangewezen en alle kracht die in je zit heb je nodig om door die loodzware zuchtperiode heen te komen. En zo'n moment had ik dus donderdag jl. voor een groot deel van de dag. Wat heb ik gedaan op er doorheen te komen ? 1. accepteren dat niet iedere dag gezellig en leuk is en vooral: niet altijd zuchtvrij is. 2. op bepaalde momenten mezelf zelfs voorgehouden: "dit uur, niet de eerste euro !" 3. louterende huishoudactiviteiten gedaan: stofzuigen, een afwas, we kennen ze allemaal wel 4. me voorgehouden absoluut niet toe te geven aan mijn gokzucht omdat ik zelf mijn keuzes bepaal en niet mijn verslaving. Op zo'n moment is vrij besteedbaar geld op de bankrekening echt gewoon serieus een last. Het knaagt, er moet iets mee gebeuren. Waar andere mensen het gewoon als een gezonde rustige buffer beschouwen is het voor mij een bron van onrust. En het gekke is dat op het moment ik dat saldo weggok, die bron van onrust wat dat betreft ook weg is, de last van het hebben van vrij besteedbaar geld (gokgeld) is weg dan. En dat blijft een zeer typische relatie: een gokverslaafde en zijn geld. Op het moment dat het er is, is het een zeer verstorende onruststoker waar je zo snel als mogelijk vanaf probeert te komen (door te gokken), en als je het vervolgens weer allemaal weggegokt hebt huil je, ben je intens bitter en zuur, en besef je je weer de kansen die je jezelf ontnomen hebt door er geen goede constructieve andere dingen mee te doen. Maar tis gelukkig niet enkel kommer en kwel: voel me nu een stuk rustiger inmiddels, vanavond gezellig uiteten en morgen lekker uitslapen, kortom: weekend

misplaatste winstverwachting Ik heb al eens een stuk als reactie in de draad van timberland hierover getikt, maar ik vind het zo de moeite waard om te vermelden dat ik bij deze er ook nog even een stuk in mijn eigen draad aan wil wijden: ireeele/misplaatste winstverwachting. Het gekke is dat we eigenlijk allemaal wel weten dat we een verliesgevend voorstel accepteren op het moment dat we besluiten te gaan gokken in het casino. Op de lange termijn is in het bij slotmachines zo dat we zo'n 3 tot 5 procent per inleg verliezen (afhankelijk van hoe ze afgesteld staan). Als een vriend van mij tegen me zo zeggen, joh ik weet een leuk tijdverdrijf: "We gaan met een dobbelsteen gooien, en als jij 6 gooit krijg je 0,95 euro (95 eurocent) van mij en als ik 6 gooi krijg ik 1 euro (100 eurocent) van jou. Gezellig toch :)". Uiteraard zal ik aan mijn vriend vragen of ie wel helemaal goed snik is en dat ik best wil ingaan op zijn voorstel, mits we de rollen omdraaien, ik 1 euro, en hij 0,95 euro. En dat maakt mijn gedrag eigenlijk des te eigenaardiger en meer bizar dat op het moment dat er een glimmende, met mooie lampjes en graphics ontworpen slotmachine met gave soundeffects voor me staat te knipperen ik denk: mwah, zo'n gek idee is het eigenlijk niet. Het is deze wetenschap die me vaak dan ook nog een 3 dubbele kater en *gevoel geeft als ik er weer eens veels te veel geld doorheengegokt heb, enorm kwaad en teleurgesteld in mezelf van: hoe dom kun je toch zijn. Ik ben niet dom, maar ik ben verslaafd. Bij tegenslag, stress of juist iets om te vieren is een casinogame voor mij de (hele foute) uitlaatklep. Toch weer gezwicht voor de korte termijn thrill, die altijd eindigt in een lange termijn deceptie. En weer had de oplossing gewoon gelegen in het niet die eerste keer weer beginnen. Niet niet doen ! En dat doe ik nu dan ook al 42 dagen niet en mijn korte termijn doel is dat door te trekken tot de kerst. Mijn midden en lange termijndoel liggen uiteraard heel veel verder, maar laat me eerst maar eens deze goede lijn op een solide manier doortrekken tot de kerst want ik weet als geen ander dat de rust en grip van vandaag met een paar dagen hetzelfde kunnen zijn maar ook zomaar kunnen zijn omgeslagen in onrust en grip dreigen kwijt te raken. Dit zal het moment zijn dat ik echt "ready" dien te zijn en mijn weerstandsniveau boven mijn gokzucht dien te houden. Keep u informed, iedereen alvast een mooie gokvrije week gewenst !

Dank voor je verhaal carlo en erg goed te horen dat je een tijd gestopt bent nu. Klinkt alsof je erg op de goede weg bent. Voor de gezelligheid naar een speelhal gaan zou ik je willen afraden, maar je kent jezelf natuurlijk het best. Echter, gokverslaving is een enorme tegenstander om permanent te verslaan (ik spreek uit ervaring). En gemoedstoestand en mentale weerbaarheid zijn vaak varierend van kracht en niveau. Soms kun je je een jaar supergoed en gedisciplineerd voelen, ontzettend weerbaar en het niet gokken gaat bijna zo makkelijk als het smeren van een boterham. Maar er komt toch altijd weer een moment in je leven dat je minder weerbaar bent, dat het wat tegenzit, dat de verveling toeslaat (leven is wat dat betreft net het weer). Ik praat uit ervaring dat het dan zo verleidelijk is om dan na 1, 2 of of zelfs 4 jaar te denken: mwah, dat ene bezoekje met vrienden aan het casino kan wel weer. Niet doen !, als je voor jezelf hebt uitgemaakt dat je niet meer verslaafd bent en dat het wel weer kan, waarom is er dan toch die drang om het toch weer 1 keer te doen, is dat ....omdat je stiekum toch nog een beetje (latent) verslaafd bent ? Als dat niet het geval, bewijs dat dan door ook die ene keer niet toch te gaan. Ik schrijf dit als een stukje advies voor als het moment gaat komen dat je toch weer het die ene keer wil graan proberen, of dat nu volgende maand of volgend jaar is. Hoop natuurlijk dat dat moment zich niet voordoet, maar de kans is best aanwezig dat dat wel gebeurd. Bovenalles, super dat je na een paar jaar er voor jezelf zo serieus mee bezig bent om te stoppen met gokken: zet hem op en suc6 !

Onverschilligheid Als je kwaad bent kun je schreeuwen of sporten, als je verdrietig bent kunt je huilen, als je gefrustreerd bent kun je beide doen maar als je onverschillig bent interesseert het je echt allemaal helemaal niets meer. Tenminste dat is mijn ervaring, en het zijn die momenten dat ik de grootste hoeveelheden geld weggegokt heb. Zwaar over de grens heengaan, geen enkele weerstand om me tegen te houden. Pas als ik de volgende ochtend weer wakker wordt en ik uit mijn onverschillige gemoedstoestand ontwaak realiseer ik me de pijn die ik mezelf heb aangedaan met weer weggokken van belangrijk geld. Geld om mezelf te ontwikkelen, om leuke extra dingen mee te doen, om mijn leven comfortabler te maken. Meestal start ik het gokken weer na een tijdje van gestopt te zijn vanuit een andere gemoedstoestand (niet onverschillig). Ik verveel me, ben gefrustreerd, verdrietig, ben blij, voel me goed, voel me niet goed etc... Vaak heb ik dan oprecht het voornemen om het bij een x bedrag te houden. Maar naarmate ik langer speel sluipt de onverschilligheid er in, gecombineerd met een sterk verlangen om verlies goed te maken ("chasing losses") ben ik op zo'n moment de droomklant voor ieder casino. Om weg te blijven van de situatie waarbij ik volstrekt onverschillig en redelijke emotieloos mijn zuurverdiende geld weggok is het cruciaal dat ik de deur die hiervoor ligt niet open doe, maar dichtlaat ! En die deur is de deur van het weer doen van die eerste gokactie. Ach, even 10 euro in die slotmachine, even dat kraslootje, even dat onschuldige tientje op blackjack. Maar voor mij is dat net zo gevaarlijk als het opentrekken van de deur van het leeuwenverblijf in een dierentuin. Alleen wordt in dit geval mijn banksaldo helemaal leeggevreten. 35 dagen gokvrij nu, en still counting...!

Lijden De zucht duurde redelijk non-stop maar wel met sterke zuchtschommelingen. beetje met piek omhoog en dan ebt het weer wat weg naar de achtergrond om vervolgens weer wat omhoog te komen. Maar tis dan wel zo'n dag dat ik weet: pas op, even alle zeilen bijzetten om deze dag goed door te komen. Een belangrijk iets wat is doe is sporten & beweging, ook al is het maar een klein stukje hardlopen, wat lichte krachttraining (iedereen kan push-ups maken thuis), stukje fietsen. Maar geregeld heb ik hier ook helemaal geen zin in wat velen van jullie denk ik bekend in de oren zal klinken. En mijn wondermiddel is dan: het uitzitten, kunnen en durven lijden. Klinkt als niet echt leuk maar dat is het ook niet, wie heeft gezegd dat het leuk zou zijn ! Ik besef me dat ik vaak simpelweg niet heb kunnen lijden. De mentale kwelling en pijn simpelweg ondergaan en met mijn hoofd omhoog bevechten. Ik moet accepteren dat het leven niet alleen maar fun en entertainment is, maar dat het leven ook dagen kent die gewoon niet leuk zijn. punt! Ik ben ooit eens tijdens een verjaardag in gesprek geraakt met iemand die psychiater bleek te zijn en toe hij merkte dat ik geinteresseerd was in zijn beroep en er wat vragen over stelde zij hij dit ook zo letterlijk tegen me: " ik kom in mijn praktijk vaak mensen tegen die simpelweg niet kunnen lijden. Die niet kunnen accepteren dat er dagen zijn of lange momenten dat het leven gewoon even no fun is". Deze uitspraak is me altijd bijgebleven. Uiteraard heb ik het hier niet over mensen die serieus depressief zijn of iets dergelijks maar gewoon als je een reguliere baaldag of baaldagen ervaart. Je bent moe, hebt geen fut, voelt je negatief. Dit zijn bij mij altijd dagen waarbij gokken altijd een uitkomst was. Heerlijk even de sleur van die negatieve baaldag doorbreken, terwijl het daardoor alleen maar later weer 3dubbel zo hard terugkwam. Mijn actiepunten zijn tijdens een negatieve/vermoeide en vervelende dag: het uitzitten, sport & beweging, forum lezen, positieve doelen/ankerpunten overdenken: bijv. over een week weer een post kunnen maken waarbij ik kan zeggen dat ik nog steeds niet gegokt heb. Mijn doel is dan ook om snel weer een post te maken, dit keer met wat overdenken/leeswerk wat ik heb gedaan aangaande wat ik voor mezelf heb ervaren als de meest schadelijke gemoedstoestand die er voor zorgt dat ik toch weer ga gokken. Nee het is niet woede, het is geen verdriet, het is.....onverschilligheid ! suc6 allemaal ondertussen met het stoppen !: you' ll never walk alone !

hi allen, begin van deze week was erg zwaar, een sterke zucht en verlangen om "eventjes" de slotmachine te laten spinnen. Deze zucht voelde een beetje als dat je met hoge snelheid in een bocht rijdt met de auto, je moet alle zeilen bijzetten om niet uit de bocht te vliegen. Uiteindelijk is de bocht voorbij en kom je weer op een recht stuk, phew !. Laten we afgelopen maandag en dinsdag als di bocht zien en de dagen erna tot nu als het recht stuk. Echter ik weet dat als ik afgelopen maandag of dinsdag gegokt zou hebben ik de dagen erna ook voor de bijl zouzijn gegaan. Erg blij derhalve dat ik de auto op de weg heb weten te houden. Dit weekend kwam ik via de site van het nrc op een waanzinnig fascinerende longread op het internet over gokverslaving. Het gaat over een man die er helemaal aan onderdoor gaat. Daarna klaagt zijn vrouw zowel de casino's alsmede ook de slotmachinefabrikanten aan. Geeft een zeer goede inkijk in het manipulerende gedrag van casino's en de manipulerende werking van slotmachines. Het is wel in het engels, maar echt een zeer leerzame must read !: http://www.theatlantic.com/magazine/archive/2016/12/losing-it-all/505814/

ontzettend veel respect voor je vechtlust, eerlijkheid en doorzettingsvermogen, ik hoop dat je een niveau van overtuiging bereikt die voldoende zal zijn om op de lange termijn de zucht tegen te gaan simpelweg omdat je het waard bent. Waarom zou jij degene zijn die hopeloos gokverslaafd blijft omdat je het niet waard bent, je bent het waard !! Er is geen mens meerder - of minderwaardig ten opzichte van de ander geboren. Dit zijn enkel misplaatste percepties die er ingeslopen zijn en nergens op gebaseerd zijn. Zet hem op !

allereerst welkom op het forum shoryuken en hoop uiteraard dat je grip krijgt op je situatie. het feit dat je hier een topic opent is volgens mij een indicatie dat je schadelijk verslavingsgedrag laat zien. Lees dat er wat discussie is of je verslaafd ben ja/nee. Mocht je twijfelen of je echt verslaafd bent dan is eigenlijk de beste test volgens mij om er eens een jaar helemaal mee te stoppen. Als je na een week, een maand of een half jaar het niet meer houdt en toch echt turbo's moet spelen, dat de gedachten en de zucht heftig aanwezig zijn, terwijl het voor jou verliesgevend (dus schadelijk) op de lang termijn is, in dat geval denk ik dat je best van een verslaving mag spreken. Belangrijkste is dat je je daar totaal voor hoeft te schamen en super dat je hier je verhaal deelt en support zoekt en deelt. Volgens mij wordt de flitsaandelenhandel/ turbo's enkel winstgevend bedreven door topeconometristen en statistici die tegen zeer goed salarissen en bonussen bij handelshuizen, brokers en (zaken)banken werken. Met geavanceerde logeritmes en indexen en een subliem interpretatievermogen van deze cijfers en data maken ze mooie winsten op de lange termijn. En het schijnt dat als de 1 wint op de beurs, er iemand anders verliest . Op de korte termijn kan echter iedereen even scoren met flitshandel, turbo's etcc (als ik het goed heb, ben ook geen expert). Mocht je op de lange termijn deze topecometristen met al hun sophisticated logeritmes verslaan met die turbohandel dan zeg ik: blijven doen. Maar feit is waarschijnlijk dat je verlies draait op de lange termijn en derhalve gewoon even slikken, je verlies nemen en de turbohandel als een voor jou verliesgevend iets zien op de lange termijn. Vervelend, maar wel duidelijk en eerlijk voor jezelf. Erg veel suc6 en hoop nogmaals dat je een goeie grip weet te vinden op een leven zonder turbo's.

inderdaad, hunger, anger, loneliness or tired zijn alle 4 grote verstoorders van het aanspreken van de ratio en logica die in je zit. Ze nemen een te prominente rol in in het beslissingproces om te gaan gokken ja of nee. Het inbouwen van een korte rustperiode als ik zelf zwakte of een laag energieniveau voel doe ik zelf zeer regelmatig maar niet altijd. Maar het vervelende met gokken en verslaving is dat er zo veel verschillende (gemoeds)toestanden zijn van waaruit je weer kunt gaan beginnen. Vandaag bijvoorbeeld een rustige dag, ik heb enkele honderden euro's vrij besteedbaar, heb vrij gehad deze middag. Die paar honderd euro hebben geen enkele invloed op mijn lopende betalingen, kan er mee doen en laten wat ik wil, had geen afspraak vanmiddag. oh boy, het was een lastige middag, niet superheftig, maar toch behoorlijk lastig. Heb goed gezond gegegeten, ben een wandeling gaan maken, 16:00 werd 18:00, 18:00 werd 20:00 en waarrempel, ik ben die paar honderd euro over de "finish" aan het trekken. Hiermee bedoel ik, ze staan aan het eind van de dag nog steeds op diezelfde bankrekening met mijn naam als waar ze aan het begin van de dag ook op stonden. 18 dagen gokvrij nu

hi all, dank voor de reacties en feedback: allereerst even antwoord op de vragen: meya, ik probeer mijn teksten aangaande de probleemoplossing en analyse achter het gokken vanuit mijn eigen ervaring zo goed als mogelijk te verwoorden en neer te zetten, merkt dat dit best wat tijd en energie in beslag neemt, tijd en energie die ik niet altijd heb, vandaar dat ik een wat (behoudende) indicatie heb neergezet van min. 1x per 2/weken, probeer indien mogelijk, vaker dan dat. shuryoken, ik denk dat ik rond de 125K aan totaal verlies kom, maar dit is een zeer grove schatting. Bedenk wel dat dit het directe verlies is. Indirect kom ik op een veel hoger bedrag uit. Zo heb ik een heel mooi voorstel van iemand om samen een bedrijf te beginnen 10 jaar geleden afgeslagen omdat ik door het vele gokken het geld niet had, in een gokperiode zat en er met mijn hoofd niet bij was. Je voelt hem al aankomen: dit bedrijf is een mooi succes geworden en het is ook nogeens een heel leuk bedrijf met werk wat uitstekend bij me had gepast, en ik zou dan ook nog mede-eigenaar zijn geweest.., maar hadden is geen hebben. Maar het grootste verlies is toch wel de vele sombere en bittere perioden die het me qua gevoel en gemoedstoestand heeft opgeleverd. Ik zit nu inderdaad in een gokvrije periode, hoe pril dan ook, heb een klein bedrag kunnen wegzetten. Timberland, een extra hulpmiddel waar ik me dag mee vul is het bijhouden van een kasboek, en dit doe ik nu niet alleen meer als ik krap zit, maar doe het nu gewoon standaard altijd. Iedere dag even mijn uitgaven van die dag opschrijven. Het voordeel is dat je voor jezelf nog even een spiegel voorhoudt hoeveel je ook alweer hebt uitgegeven en wat de totale uitgaven zijn voor die week. Ik merk dat het helpt bij de bewustwording van de waarde van geld. Helaas is bewust zijn van de feitelijke waarde van geld, hoe duidelijk dat ook is, door mij vaak compleet genegeerd en verwaarloost hetgeen er mede toe heeft bijgedragen dat ik veel geld zo volstrekt onverschillig en dom heb weggegokt. Jouw opmerking over niet altijd al te analytisch naar het gokprobleem te kijken vind ik een hele mooie en nuttige en begrijp helemaal wat je bedoeld: Dit is vooral het geval als de zucht (craving) het hoogst is. Je hebt op zulke momenten ook weinig aan de analytische ontrafeling van het fenomeen gokverslaving of wat de mechanismen en oorzaken zijn van het feit dat je meer vatbaar bent voor gokverslaving dan anderen en welke omstandigheden je dient te vermijden. Het enige wat je wilt is gokken !, alle ratio en logica aan de kant, gewoon even gokken. Ik ga toch even analyseren als je het niet erg vindt : Op het moment dat lichaam en geest moe zijn/ zonder veel energie/ ongeconcentreerd/ in paniek/ stress dan schakelt het brein in een meer primaire modus. Dit is bedoeld om je te doen overleven. Als je je erg vermoeid in de auto rijdt dan ga je niet ook nog even in gedachten over complexe problemen denken, je geest en verstand hebben alle aandacht nodig om de meest primaire activiteiten door te blijven doen: op de weg letten, je afslag in de gaten houden en heelhuids thuis komen. Nog extremer, er schiet een hond op de weg als jij komt aanrijden, in een flitsreactie wijk je uit en het loopt goed af. Op zo'n moment is de kans groot dat als ik je tijdens dit moment of vlak daarna de vraag zou stellen: " wat is 2+2" , je niet direct op 4 uitkomt, omdat je in een primaire denkmodus zit. Lang verhaal kort: als het moment het zwaarst is, en je wilt diep van binnen maar 1 van de volgende 3 dingen doen: 1.gokken, 2.gokken of 3.gokken probeer dan toch nog even die 10 minuten powernap of rust te nemen die je mss net even dat extra stukje energie en rust geven zodat je hersenen en denkpatroon weer even in een meer ontwikkelde en ruimere modus schieten waarbij ook logica en ratio een plek hebben. Hierdoor verschaf je jezelf net genoeg ruimte om toch die dag voor de optie 4. te kiezen: niet gokken !

Hallo Allen Vandaag start ik mijn eigen verslag van mijn reis naar het stoppen met gokken, een reis waarvan ik hoop dat ik bij deze het eindpunt heb bereikt. Mijn naam is Lex, ik ben 42 jr, en ben zo'n 25 jaar verslaafd aan gokken (in de 90s begonnen op de randomrunner en club 2000 slotmachines). Ik heb lange tijden gegokt gedurende deze perioden maar ook heb ook (lange) tijden niet gegokt. Ik heb nooit grote schulden opgebouwd gelukkig, maar heb ook nooit wat voor mezelf opgebouwd. Ik heb geen bezit en geen bezwaar. Echter, diep van binnen weet ik donders goed dat ik zoveel meer had kunnen hebben als ik niet altijd hetgene wat ik extra had te besteden had weggegokt, al die jaren, jaar in jaar uit. Veel heb ik gelezen over gokken en verslaving. Ik heb ook vele sterke momenten gekend, momenten dat ik totaal geen behoefte had om te gokken en het oprecht een zeer domme en nutteloze bezigheid vond. Maar helaas heb ik ook vele momenten gekend dat ik ik als een magneet naar de gokspelen werd toegetrokken, de meest labiele en weerloze versie van mezelf: puur verslaafd. Naarmate ik ouder ben geworden zijn deze 2 uitersten me meer en meer gaan intrigeren. Hoe kan het dat je zo kan verschillen in weerstand en gemoedstoestand als eenzelfde persoon. Op de momenten dat de meest instabiele, vermoeide, verveelde en weerstandsloze versie van jezelf rondloopt, dat is het moment dat je echt stopt met gokken. Vandaag is zo'n dag, ik heb vrij van mijn werk, heb wat extra geld te besteden en het enige wat de dag nu echt ontspanning zou geven en volmaakt zou maken is even heerlijk te gaan gokken. Lekker een online slotmachine, voeten op tafel, en effe lekker in dromenland. In plaats daarvan heb ik besloten deze draad aan te maken. Aan de ene kant geeft het me extra verantwoordelijkheidsgevoel en het geeft me de mogelijkheid mijn strijd, gevoelens en observaties te delen met mensen die in hetzelfde schuitje zitten. Ik heb het even nageteld en ben nu precies 16 dagen gokvrij, de gokvrije dagen vliegen voorbij als je geen geld hebt . Ik ga proberen minimaal 1 x per 2 weken een update te geven over hoe het me vergaat en of ik nu na 25 jr eindelijk die ferme grip op een gokvrij leven ga krijgen. Verder heb ik als doel om gedachten en info te delen over hoe te stoppen op momenten dat het er echt om gaat: je bent moe, je hebt wat te vieren, je hebt verdriet te verwerken, je voelt je waardeloos, je voelt je minderwaardig, je voelt geen veerkracht, geen ruggegraat, je wilt enkel en alleen maar gokken, nu en meteen. Dit is het moment wat ik bedoel, stoppen in zo'n situatie en op zo'n moment daadwerkelijk niet gaan gokken en het zware weer op andere manier uitzitten/tegengaan. Ik hou jullie op de hoogte, god bless ! Lex

hi timberland, Erg goed inderdaad dat je niet gegokt hebt ondanks dat er wel gokgeld beschikbaar was. Onderstaande motivatievideo is zeer goed, wel wat amerikaans, maar we bevinden ons nu eenmaal in een grote strijd !: https://www.youtube.com/watch?v=Ofo2lv9-nVY ik ben nu 10 dagen gokvrij. Ik merk dat sinds ik dit forum ben gaan bezoeken ik meer rust krijg, ik kan ergens heen met mijn gevoelens en gedachten en heb interactie met mensen die in hetzelfde schuitje zitten. Dit is dan ook tevens een belangrijke maatregel die ik voor mezelf heb genomen, het is niet het wondermiddel, maar een belangrijke toevoeging op om uiteindelijk een gokvrij leven te gaan leiden. Ik heb "los" gelezen van hermine broggel. Een aangrijpend verhaal inderdaad. De rode draad in dat boek is voor haar als moeder de vraag hoe komt het ? Hoe komt het toch in hemelsnaam dat iemand aan gokken verslaafd kan raken. Een belangrijk aspect voor de grote verbazing hierover is meestal het ontbreken van het lichamelijke/fysieke aspect van gokverslaving. Je slikt niets door, je injecteert niets, het is puur 1 grote mindgame waar je in verstrikt zit. Het is die rush, het naïve geloof in de jackpot, de bijnaprijzen die suggeren dat je close bent en op de goede weg zit. De dopaminen en adrenaline die loskomen is hetgene waar je het voor doet, helemaal in een roes de wereld om je heen vergeten. Het typische is dat na een paar weken of maanden detoxen van alcohol of heroine het grootste gedeelte van de lichamelijke craving getackled is. En dat terugvallen vanuit een alcohol of heroineverslaving mijnsinziens ook hoofdzakelijk na de lichamlijke detoxperiode een mentaal/geestelijk iets is, zeer te vergelijken met gokverslaving, waarbij het ook zeer sterk een mentaal/geestelijk verhaal is. Echter, er vinden zeker ook fysieke processen plaats in het lichaam van een gokverslaafde tijdens het gokken (dopamine wordt getriggered en losgelaten in het lichaam). Ik heb weleens ergens gelezen dat het dezelfde dopaminen zijn die bij hardlopers vrij komen als ze over het "dode" punt heenzijn. Ze zitten er fysiek doorheen, man met de hamer, maar dopaminen komen uiteindelijk vrij en geven je een gevoel van vertrouwen en kracht die je door laten lopen. Dit fenomeen schijnt weer te herleiden zijn naar de oertijd waarbij onze voorvaderen soms tegenslagen diende te overwinnen waarbij hun leven direct in gevaar was. Bijvoorbeeld ze werden achtervolgd door een beer, je kunt dan niet halverwege even tegen een boom uithijgen omdat je er mentaal effe doorheen zit, je moet doorrennen voor je leven. Evolutionair gezien is het vrijkomen van dopiminen een logische fysieke reactie: je kunt toch doorrennen met al je macht om aan de beer te ontkomen, ondanks dat je mentaal er even doorheenzat. Echter, onze lieve schepper heeft er waarschijnlijk geen rekening mee gehouden dat de mens zo geraffineerd kan zijn om zoiets als de gokkast/blackjack etc.. te verzinnen. Gokspelen waarbij het systeem wat eigenlijk oorspronkelijk als overlevingsmechanisme is bedoeld (het vrijkomen van dopaminen) nu een keihard averechts effect heeft.

hoi timberland, alan carr heeft ooit een boekje geschreven voor stoppen met roken, het is een zeer toegangkelijk en en functioneel boek wat makkelijk wegleest en zeer effectief is. Het blijft x op x alle nadelen van roken herhalen het hele boek door zodat als je het uit hebt al deze nadelen echt in je hersenpan geramd zitten (roken kost geld, slecht voor gezondheid, kleren stinken, je adem stinkt, je huis/auto stinkt, je conditie is slecht etc etc..). Op deze manier zou je voor jezelf mss ook eens alle nadelen van gokken kunnen opschrijven voor jezelf en daar eens x op x rustig over nadenken. Dat het je alleen maar geld kost en het je miserabel maakt en dat je er door in de schulden raakt zijn overduidelijke nadelen. Maar heb je ook weleens gedacht aan het ontnemen van je keuzevrijheid. Voor mij is altijd een trigger geweest om toch weer te gaan gokken dat ik iets had van: niemand doet mij uiteindelijk wat, ik bepaal. Ik ben een uniek mens en trek het gokken tot het uiterste door maar dat bepaal ik zelf, het is mijn keuze. Fout ! Als het echt mijn keuze is, waarom kies er dan niet voor op dat soort momenten in al mijn bravoure om dan juist niet te gaan gokken. Waarom laat ik dan juist mijn onafhankelijkheid en zelfstandigheid niet zien door niet te gaan gokken in plaats van wel. Dat komt omdat ik een cruciale naïve denkfout maak: ik denk/voel me juist door de argumenten zelfstandigheid/eigen keuze/onafhankelijkheid gesterkt uiteindelijk wel weer te gaan gokken, terwijl als ik echt zou durven kiezen, echt diep in mijn hart als ik op zo'n moment met een helikopterview naar mezelf zou kijken in alle nuchterheid, ratio en logica ik maar 1 stoere en onafhankelijke keuze zou moeten maken, en dat is: niet gokken ! Het feit dat ik op cruciale momenten toch er voor kies een mooi opgebouwde gokvrije periode weer te onderbreken door toch weer te gaan gokken duidt er op dat ik zelfs bereid ben mijn keuzevrijheid op te geven en voor het meest dramatische en onlogische te kiezen, namelijk te gaan gokken. De meest slechte/waardeloze versie van mezelf is aan het werk op zo'n moment. Een stukje besef op zo'n cruciaal moment dat het gokken zelfs je keuzevrijheid bepaald, vrijheid waarvan je in al je hersenspinsels juist denkt dat je die juist laat zien door de keuze te maken te gaan gokken, zo'n stukje besef op het moment dat je op het punt staat weer te gaan gokken kan mss dat extra stukje fundering geven. De totale mentale fundering die nodig is om op de momenten dat je het zwakst bent toch het hoofd te bieden aan die verschrikkelijke zucht en drang.

hoi timberland en maria en meya, vervelend om te horen dat je in een zware periode zit timberland. vlak, emotieloos en verveeld is ook precies de gemoedstoestand die de gokkast graag van je ziet. Compleet onverschillig richting het geld. Typisch ook hoe ver dit van de gemoedstoestand ligt die je ook hebt gehad waarbij je maandenlang (en zelfs een x meer dan een jaar) niet gegokt hebt. Probeer deze 2 uitersten mss eens voor jezelf op papier te zetten (doe ik ook), en probeer voor jezelf de signalen/het gedrag te analyseren die aangaven dat het omslagpunt aan het naderen was. Het omslagpunt van rust/stabiliteit/positiviteit naar onrust/instabiliteit en negativiteit. Dit slaat meestal niet van de 1 op andere dag om. Het feit dat je de trein uitstapte paar maanden geleden om te gokken en het toen niet deed was achteraf een enorme alarmbel denk ik. Helaas en jammer dat je nu veel geld aan het weglekken bent door dat vervelende gegok maar het positieve is dat dit slechts 1 kant van je is. Je hebt laten zien dat je gedurende een lange tijd weg kan blijven van het gokken. Bovendien het starten van deze draad, het oprecht delen van je reis naar het stoppen in alle eerlijkheid is een groot compliment waard. Belangrijk is het je eigenwaarde niet enkel te laten wegen door je gokgedrag, je bent veel meer dan dat. Als laatste voor vanavond zou ik je nog willen aanraden om je ook te focussen op je verstoorde winstverwachtingskans. Je wordt in de maling genomen door een gerafineerd concept van bijnakansen, bijnaraak, maar ondertussen geeft de gokkast zon beetje 0.95 eurocent terug op 1 euro inzet. (dit kan wisselen, maar tis altijd lagen dan 1 euro wat de kast/slot per ingezette euro teruggeeft). Stel je verveelt je en ik zou zeggen, weet je wat, we doen een spelletje. Ik heb een dobbelsteen, als ik 6 gooi krijg ik een euro van jou en als jij een 6 gooit krijg je 0,95 eurocent van mij. Op de korte termijn kan jij wat winnen door vaker 6 te gooien maar dat effent zich op de lange termijn uit en kom ik toch als winnaar uit de bus als we beide uiteindelijk net zo vaak 6 hebben gegooid). Je zou waarschijnlijk nooit beginnnen met zo'n belachelijk voorstel overduidelijk in mijn voordeel. Toch is dit hetgene wat je precies doet met het spelen op een gokkast/blackjact etc...., Je geeft zelf ook aan in je post "maar op het eind van de dag was het resultaat zero zoals altijd". Voeg hier maar aan toe: " en zo zal het ook altijd zijn, als ik een spelletje speel, waarbij ik op iedere ingezette euro op de lange termijn eur. 0,95 cent terugkrijg". Maar ja, een gokker denkt dan: dat is de lange termijn, ik leef nu, en ga voor de korte termijn. Heel herkenbaar want mijn brein denkt helaas ook nog te vaak zo Graag kom ik er een andere x op terug dit gevoel/korte termijn denken, irrationeel denken verder te bespreken. Zelf denk ik wel dat daar uiteindelijk een deel van te oplossing ligt: dat je zelf de zinloosheid en nutteloosheid van je korte termijngedrag inziet mbt gokken waardoor die trigger, die zucht, op de achtergrond blijft. Sterkte in de tussentijd, zet hem op !

Hoi Timberland, Mijn naam is lex en vandaag begin ik met een voor mij zeer serieuze nieuwe stoppoging met gokken. In 1 x heb ik al je posts gelezen en het is zo ontzettend herkenbaar. Ik ben een 40-er die al zo'n 25 jaar met gokverslaving kampt. Dit is de eerste x dat ik op deze manier mijn gedachtes en ervaringen met lotgenoten deel. Had dit veel en veel eerder moeten doen, maar ontkenning en koppigheid zijn nou eenmaal 2 zeer aanwezige eigenschappen bij een verslaafde. Om jezelf wat perspectief te geven in je gevoel van waardeloosheid en triestheid is het belangrijk jezelf te realiseren dat gokken nu eenmaal je zwakke plek is. De 1 drinkt heel veel, de ander kan niet van de coke afblijven, en weer een ander eet iedere dag de hele koelkast leeg en weer anderen die...gokken. Ik heb mijn hele leven nog nooit hardrugs gebruikt en ben het ook niet van plan, nooit behoefte aan gehad. Hou van een biertje, maar laat hem net zo makkelijk staan. 1 koekje bij de koffie vind ik meer dan genoeg, doe het pak koek weer in de kast en morgen weer een dag, maar...gokken...dat is letterlijk bij mij alles of niets. 10 euro in een gokkast (of online slotmachine) als ik 50 euro op zak heb is geen optie. Las laatst een interessant artikel over dat het brein van een gokverslaafde anders werkt bij "bijna" prijzen. Je kent het wel: 1 bar, 2 bar en de derde bar op de fruitautomaat daar net onder: bijna 3 op een rij. En hier beginnen mijn (verder goed functioneerde) hersens een loopje met me te nemen. Getriggered door dopamine/adrenaline denk ik: dat was bijna raak, dus een voltreffer kan niet lang op zich laten wachten. De anticipatie, de spanning, de rush, je belandt in een andere wereld. Heerlijk de boel de boel, alle zorgen voor het moment vergetend tot het moment dat je laatste euro opgemaakt is en je weer terugkomt op aarde uit die fakefantasie wereld. Die wereld van illusie en bijnakansen waar je altijd aan het kortste eind trekt. Probeer het dag voor dag te blijven nemen. Het stoppen met gokken is als een groot rotsblok wat op de weg ligt, beetje voor beetje tik je er een stukje steen met hamer en beitel vanaf, dag in dag uit, tot het moment daar is dat het blok klein genoeg is om er langs te kunnen. Iedere dag stoppen is een stukje weggetikt met hamer en beitel van die rots. Het is onmogelijk hem in 1 dag in je eentje op te tillen: te zwaar, te log. Stoppen doe je niet tijdens een ga meeting of hier op het forum (zijn belangrijke hulpmiddelen uiteraard), maar stoppen doe je als het moment weer daar is dat je maar 1 ding wilt: gokken. Je bent moe, je hebt weer wat geld te besteden, je verveelt je, je voelt je juist goed en stabiel, je hebt een grote emotionele gebeurtenis te verwerken en noem zo al die gemoedstoestanden en fysieke en mentale condities maar op die er voor zorgen dat je maar 1 ding wilt: gokken, nu, meteen, veel, morgen is morgen. 1 tip om dan toch niet voor de bijl te gaan is om je stopperiode die je monitoort nog kleiner te maken op zo'n moment: dus het is bijv half 3, zeg dan ik ga tot half 4 niet gokken en half 4 wordt half 5 etc. Het is mentaal letterlijk pijn lijden op zo'n moment, het is vechten. Maar je kunt er zeker van zijn dat de gigantische zucht minder wordt uiteindelijk. Je boekt enorm veel vertrouwen voor jezelf op het moment dat je die periodes weet door te komen. Ik heb al vele stoppogingen ondernomen maar dit wordt de eerste x dat ik het zo op een forum deel (mss maak ik nog een apart topic aan). Vandaag is de eerste dag. God bless, lex