Meira

Méén je dit nou echt? Dat ze daar gelijk in hebben? Ben jij zelf werkgever? Ik vind dit een snoeiharde opmerking, die onrecht doet aan mensen die ziek zijn en waar je het niet aan het lichaam kan zien. Ik heb in die periode meermaals gezegd dat je beter een gebroken been of een open hart operatie kan hebben. Dan krijg je steun en begrip. In andere gevallen ben je een zeur of een aansteller. Hoe kortzichtig en weinig empathisch.

Ja, idd. Ik kan met een naar waarschijnlijkheid grote kans zeggen dat ik het niet had volgehouden. Ik ben zo ziek geweest dat ik daar nu nog de gevolgen van merk in mijn leven en lichaam (en dit had niks met drank te maken). Deze periode ligt inmiddels zo'n 8 jaar achter me. Kan je nagaan. Wat ik bedoel te zeggen, is dat zo'n bedrijfsarts juist zou moeten insteken op blijvend herstel van de zieke icm haalbare doelen voor het werk, zodat je als werknemer je gesteund, maar ook geholpen en positief uitgedaagd voelt om in stapjes je werk weer te kunnen gaan doen. Ik heb alleen maar strijd ervaren, omdat 'ze' me niet 'ziek genoeg' vonden en ik niet kon 'bewijzen' hoe het met me ging. Dan gaat je energie niet zitten in je herstel, maar in het gevecht. En daar word je niet beter van. Ik iig niet.

Geluk zit zo vaak juist in de kleine dingen, hè, niet in grote. Ik las laatst een mooie uitspraak: The best things in life are not things, they are moments. En ook : Live in the moment and make ik so beautiful it will be worth remembering. Veel geluk op je nieuwe stekje!

Hier regen.... veel. Dat wordt straks niet leuk lopen met de hondjes. Zij houden er ook niet van om nat te worden . Sterkte, Blondie. Hier jaren geleden ook ervaring met de bedrijsarts. Geen goede ervaring. Hij zit er zeker niet voor de zieke, maar alleen voor het bedrijf. Angst/paniek/burn-out/depressie??? Kan hem 't schelen.... werken moet je. Ik heb destijds de strijd opgegeven, ik kon niet meer. Ik werd er alleen maar zieker van. Ik heb ontslag genomen. Is een goede beslissing geweest. Ja, minder inkomen, maar dat weegt niet op tegen alle ellende. Nu had ik natuurlijk wel het geluk dát ik deze beslissing kon nemen, omdat ik niet de kostwinner ben. En ook dat mijn lief het niet erg vond dat ik stopte met werken. Hij stond er helemaal achter.

Fijne dag Akkordeon!

Ik kan niet tippen aan de prachtige reacties van hierboven... maar wat heb ik een bewondering voor je dat je meteen 'gebiecht' hebt en het open gegooid hebt. Ik ben blij te lezen dat je vergevingsgezind naar jezelf gaat kijken. En ik ben nog blijer dat het effect van je uitglijder is dat je nog meer beseft dat je wilt leven zonder drank. Dan is het niet voor niets geweest.

Slagroom.... jammie.... op de chocomel!

Succes, Gipsy... zet 'm op!

Mmm, alsof een dekentje of een warm bad koestering geeft... het geeft misschien wat warmte en ontspanning, maar dat is wat anders dan koestering. Ik herken het zeker. Ben als kind emotioneel verwaarloosd/mishandeld, en dat kost inderdaad heel veel moeite om op volwassen leeftijd daarmee klaar te komen. Is bij mij inmiddels wel goed gekomen gelukkig. Maar was in die periode niet met dekentjes aangekomen... dat had me niet geholpen. Ik wil jou bij deze een dikke virtuele omarming en knuffel geven. Een echte is nog beter, maar ja, dat kan niet hier. Heb je huisdieren Akkordeon? Ik ervaar zelf heel veel koestering van mijn hondjes (in mijn geval ook van mijn echtgenoot, maar jij bent alleengaand lees ik). Nu kan je, als je veel werkt geen hond hebben of misschien houd je wel niet van honden, maar van andere huisdieren kan je ook veel liefde krijgen. Ik had ooit een tamme parkiet. Echt een fantastisch beestje. Vloog los, at van mijn bord, ging mee onder de douche. Er is altijd wel een huisdiertje wat bij je situatie past. Is dat misschien een ideetje voor je?

Mooi draadje voor mij, dit.... Ik vind het namelijk helemaal niet stom Meya, want oefeningen doen is gewoon stom . Ik kan hier gaan schrijven, dat ik iets meer zou willen bewegen, maar ik wil het eigenlijk helemaal niet. Ik heb een hekel aan sporten. Ik wandel wel dagelijks met de hondjes, maar heel fanatiek is dat niet. Ik heb ooit eens iets van elastieken besteld om thuis te doen.... de doos ligt nog ongeopend in huis . Een springtouw heb ik aangeschaft, 2 of 3 keer gebruikt . Een sportschool is echt niks voor mij en iets in een groep doen ook niet. Ik kan niet tegen grote groepen mensen en veel/harde geluiden. Verder heb ik een verschrikkelijke hekel aan zweten . Is een jeugdtrauma van mij, volgens mij. En toch is er ergens een stemmetje dat ik wel iets zou willen doen, maar ik heb geen idee wat. Wat is nou leuk om in je eentje te doen en vol te houden? Ik denk dat dat misschien wel niet bestaat. Misschien hebben jullie tips. Anders blijft het bij rondjes-met-de-hondjes ... is in ieder geval iets, beter dan niets

MijnGerrit, op 25 Nov 2014 - 18:12, zei: Bedoel je deze draad, MijnGerrit?

Oh, die heb ik nog niet gevonden... ga ik zoeken.

Wat opvallend dat het slapen bij iedereen verschillend is. Ik slaap slecht. Probeer me er maar niet druk over te maken. Maar leuk is het niet en de nacht duurt dan zo lang.

Lekkerder.... lekkerder... lek-ker-der.... wat een raar woord is dat eigenlijk

Nou, ik ben hier nieuw, maar die dagdraad..... ik kan er nog geen chocola van maken. Alles loopt door elkaar, er is soms (voor mij dan ) geen touw aan vast te knopen. De draadjes van Wie is Wie: het zijn er veel, heb nog niet veel gelezen, maar dat is tenminste nog te volgen (voor mij dan ). Ik denk dat ik er lang voor nodig ga hebben om de mensen hier een beetje te leren kennen, haha.