Goedenavond allemaal,
Toen ik 18 was begon ik vol goede moed aan mijn studententijd. Al snel voelde ik mij op veel gebieden niet op mijn gemak, ik had spijt van mijn studiekeuze maar durfde dat aan niemand te vertellen, zat enorm met mezelf in de knoop omdat ik erachter kwam dat ik lesbisch ben. Ik ging op kamers wonen en zat bijna alle avonden alleen thuis. Ik weet niet meer precies wanneer en hoe, maar ik begon steeds meer en vaker te drinken. Ik vond het heerlijk om in mijn eigen wereldje even lekker niks te hoeven voelen. Maar het liep behoorlijk uit de hand.
Rond mijn 21e zag een gemiddelde doordeweekse dag er voor mij zo uit: wekker rond 08.00 -> fles wijn kopen in supermarkt en leegdrinken-> in slaap vallen -> 's middags wakker worden -> fles wijn kopen en leegdrinken -> 's avonds wakker worden -> fles wijn kopen en leegdrinken -> in slaap vallen. Ik ging niet mijn naar college, zonderde mij af van vrienden. In het weekend werkte ik dan nog in de horeca en hield ik me enigzins in maar de laatste tijd toen ik nog dronk kwam het geregeld voor dat ik onder invloed op het werk kwam, niet kwam opdagen door de drank, mezelf bezoop tijdens/na werktijd. (Ik schaam me kapot als ik hieraan terugdenk. Tegelijkertijd ben ik blij dat mijn werkgever mij nog een kans gunt en blij dat ik niet ben weggevlucht maar ben gebleven, ondanks veel ongemakkelijkheden.)
Zo sukkelde mijn leven een tijdje door. Ik heb zelf een keer geprobeerd aan de bel te trekken door naar mijn (studenten-) huisarts te gaan. Hij zag de ernst niet echt in (alle studenten drinken immers veel)en liet me een paar keer praten met de POH-GGZ, waar ik na een paar keer niet meer naartoe ging.
Ik raakte dieper en dieper in de knoop, verwondde mezelf vaak door bijvoorbeeld vallen van de fiets onder invloed, mijn ouders hadden het door maar wisten geen raad. Mijn eye opener was afgelopen februari. Ik ging dronken naar mijn werk. Onderweg met de fiets daar naartoe ben ik in een weiland gaan liggen. Twee mannen vonden mij en hebben de politie en ambulance gebeld. Ik moest mee naar het politiebureau, in een cel. Daarna hebben de agenten mij thuisgebracht naar mijn ouders, die zich door zijn geschrokken.
Toen ben ik gestopt met drinken, met ontwenningsverschijnselen, slapeloosheid, hallucineren, alles. Verschrikkelijk. Na 3 nachten niet slapen ben ik toen naar een andere huisarts gegaan, een die de ernst wel inzag en mij meteen heeft doorverwezen naar verslavingszorg, waar ik nu onder ambulante behandeling ben. Ik een paar flinke terugvallen gehad al maar heb nu al een dikke week niet gedronken. Sinds gisteren gebruik ik Selincro. Daar kan ik nog niet zo veel over zeggen maar daar wil ik binnenkort wel een stukje over schrijven.