Eigenlijk heb ik niet zoveel te melden. Ik drink niet, hoeft niet, geen behoefte, thee is net zo lekker. Ik heb ook de drang niet dat ik MOET stoppen. Ik wil wil gewoon zelf niet. En als ik geen zin heb hoef ik niet te drinken toch.
Druk met Kerst, afleiding genoeg. Brengt wel veel emoties met zich mee. Zo is de kerstboom al weer naar buiten en mijn dorpje (met skipistes, station, treinen, cathedraal en 18 andere gebouwen) dat ons gezamenlijk project was ("we doen het voor de kleinkinderen" ... hahahahaha) heeft ook maar een kortstondig leven van 1 uur gehad. Teveel huilen en buikpijn. Alles weer opgeruimd en ik doe het nu met wat losse spulletjes en een ienie mienie klein kunstboompje. Inmiddels aan de thee om alles eens goed te bekijken. Geen paniek, geen spanning.
Maar er komt vast een moment dat ik jullie hard nodig heb ... vermoed ik.
Het belangrijkste voor mij is dat ik hier niet meer anoniem lees. Ik weet namelijk hoe irritant dat is.