Borderliner

Dag allemaal, Ik vind het lastig om alle draadjes terug te lezen (hoe signaleer je dat je naam genoemd wordt zonder alle draadjes door te moeten ploegen?) maar zag verwijzingen naar mijn naam en heb door terug te lezen begrepen dat mijn aanwezigheid Jopie in een negatieve manier heeft getriggerd. Dat vind ik erg naar voor je Jopie. Ik neem je helemaal niks kwalijk en voel me gelukkig ook niet aangesproken. Ik hoop dat je met je gevoelens en gedachten een beetje in het reine komt. Mocht je vragen over mij hebben of hoe ik met m'n borderline stoornis om ga dan kun je me daar altijd om vragen. Spud, Dribbeltje, Gipsy en Fruitvlieg dat geldt ook voor jullie en dank jullie wel voor jullie welkom! Hoewel mijn alcoholprobleem natuurlijk de reden is om me hier aan te melden speelt mijn borderline stoornis natuurlijk een grote rol in m'n alcoholprobleem. Borderliners zijn vatbaarder voor middelenmisbruik en bij mij is dat alcohol en voor 17 jaar terug roken. Een borderline stoornis is pas een stoornis als je vast loopt in je leven, ik heb ook een periode gekend waarin ik het redelijk onder controle had na therapie en cursussen enz. Nu ik veel spanningen in m'n relaties heb (met mijn vriendin en mijn dochter) leek het me weer te ontglippen en dreigde ik terug te vallen in de stoornis met alle heftige emoties EN alcoholmisbruik van dien. Jopie besef dat niet iedereen met borderline hetzelfde is en ja ik kan me goed voorstellen hoe moeilijk het is om met iemand met een dergelijke stoornis te leven. Ik kom niet voor niets aan deze problemen... Pas in 2009 begreep ik wat er toch heel m'n leven aan de hand was. Pas toen kreeg ik die diagnose en vielen alle puzzelstukjes van de problemen, pijn en verdriet in m'n leven op z'n plaats. Gelukkig heb ik ook veel moois meegemaakt en daarom ben ik er nog. Mijn probleem is niet zozeer dat ik manipulatief ben maar dat mijn gevoelens knetterhard bij mij binnenkomen en dat dat heftige emoties (mooie en nare) teweeg brengt. Mijn angst is om verlaten te worden, mijn moeder is er (door ziekte van m'n moeder die ook een borderline stoornis heeft/had, een kwetsbare vader) nooit voor mij geweest toen ik baby/kind was. Ik heb dus nooit leren hechten en onthechten. Ik klamp me dan ook aan iedereen vast en ben onhandig in dat contact (te lichamelijk) uit angst dat contact te verliezen. Ik heb de laatste 5 jaar zo ontzettend veel over mezelf, de stoornis en alle therapieën geleerd dat ik denk mezelf erg goed te kennen. Ik ben dan ook op de goede weg om weer eens te kunnen gaan genieten van mezelf het leven en m'n dierbaren. Maar ik blijf altijd gevoelig en zal nooit die gevoeligheid kwijt raken. Zo blijf ik ook kwetsbaar voor alcohol. Spud, het lijkt me fijn om met je uit te wisselen. Voor jou om misschien dingen te kunnen leren begrijpen over je vader en voor mij om te leren hoe jij als dochter/vrouw kijkt. Ik heb problemen met m'n dochter (17) die me niet wil zien, deels uit angst deels door mijn boze en emotionele gedrag naar haar onder invloed en deels omdat ze zo veel op mij lijkt maar dat zelfs nog niet ziet. Misschien kan ik iets van jou leren. Fijne dag verder, wellicht kom ik straks nog even terug.

Hoi allemaal, Het gaat goed hoor met me, geen reden voor ongerustheid. Ik waardeer de bezorgdheid maar had gisteravond niet de 'drive' even het forum te bezoeken. Er gebeurt zo veel in mn leven dat ik even een moment rust voor mezelf nodig had. Dat draaide er dan weer op uit dat ik door met van alles en nog wat bezig te zijn veel te laat (of te vroeg) ging slapen. Vanochtend het gevoel met een kater te zijn wakker geworden (slaaptekort natuurlijk), en ook al weer aan het werk. Het geen alcohol drinken gaat me nu goed af, maar ik weet er komt vast een tijd aan dat er gevaren op de loer liggen. Ik ben me bewust van de momenten waarop ik normaal gesproken de fles zou pakken en markeer die momenten ook om te ervaren hoe ik die momenten doorkom zonder de alcohol. Wat me sowieso opvalt is dat ik minder problemen zie (ja Roberto ik maak snel iets groter) en dat ik zeeen van tijd over hou die ik normaal gesproken aan de alcohol kwijt was. Nog even over of de relatie met mijn vriendin misschien problematisch is...er zijn idd een groot aantal emotioneel erg enerverende problemen geweest en soms gaat dat nog wel moeilijk. Enerzijds heeft dat zeker met mijn alcoholgebruik en mijn heftige emoties, angsten enz te maken die ik ondervind van de borderline anderzijnds is het zo dat we allebei uit een huwelijk komen met kinderen en dat we al een groot aantal jaren een ander leven hebben gehad. Ook heeft mijn vriendin een Engels/chinese achtergrond en dan kom je cultuurverschillen tegen. Er komt naast verliefdheid en houden van heel veel meer kijken bij gescheiden ouders die elkaar vinden, denk aan je kinderen niet meer of minder zien, financien enz enz. We houden veel van elkaar en hebben veel respect voor elkaar, kunnen goed praten gelukkig. Maar ja het is de afgelopen jaren een rollercoaster geweest. Ik ga nu want ik heb zo een overleg. Later meer. Fijne dag allemaal!

Goedemorgen MijnGerrit, Even snel voor in aan het werk ga, ik heb woensdag 8 oktober mijn afspraak bij Tactus.

Weekpact 06-09-2014 ProudMary Blondie Jane MijnGerrit Jootje Borderliner

Goedemiddag allemaal, Ik ben een kereverse hier op het forum maar al wel jaren gepoogd te minderen, nu dus stoppen. Meer over mij in mijn voorstelstukje. Mijn kinderen zijn bij hun moeder en mijn vriendin bij haar zoon, ik ben dus alleen. Daarom rustig wakker geworden, shake en soep gemaakt voor mezelf en reacties op mijn voorstelstukje beantwoord. Ik ga nu wat klussen in het toilet ( voegen witten) een helse klus vind ik maar ik ga er voor . Ik wens iedereen een mooie en gezellige dag toe.

Beste MijnGerrit, Roberto, Sebastiaan, lady jane en Dribbeltje, Dank jullie wel voor jullie warme welkom! Ieder van jullie geven jullie mij in jullie eigen woorden een mooie steun in de rug. Ik denk dat ik de steun die jullie elkaar op het forum bieden ga gebruiken. Inderdaad niet te ver vooruit kijken; niet bezig zijn met 'als ik het straks 'onder de knie heb' dan kan ik vast wel een glaasje drinken enz enz, allemaal valkuilen. Mijn jarenlange gebruik, zeg maar misbruik, stiekum gedoe en excuses, schaamte en zelfvernedering kan niet doorgaan, ik moet een andere houding aannemen, andere levenswijze, en inderdaad zoals MijnGerrit al aangeeft stap voor stap. Ik ben ook bezig met mijn borderlineproblematiek, problemen in de omgang met mijn dochter, wennen aan een nieuwe relatie waarin niet alles soepel verloopt enz enz, ik moet en kan niet teveel van mezelf eisen. En daar nu zit ook een deel van het probleem. Ik eis te veel van mezelf raak daardoor weer gefrustreerd en dat is dan weer aanleiding om te drinken. Dus stap voor stap en milder zijn voor mezelf, rust en aandacht voor mezelf. Roberto, met de woorden 'ik moet het zelf kunnen' geef ik al handen en voeten aan het teveel eisen van mezelf, ik weet dat ik het niet alleen kan en daarom maak ik opnieuw (3e keer) een afspraak bij Tactus. Deel kan ik zelf, deel heb ik hulp nodig, al is het maar een complimentje. Overigens heb ik dat deze week ook direct gedaan. Van de 30 euro die ik in de week met gemak uitgeef aan drank heb ik een mooie jas voor mijn vriendin op MP gekocht en voor mezelf een computerblad waar ik overigens nog aan moet beginnen. Lady Jane, dank je voor je wijze woorden. Je schrijfstijl is voor mij wat wennen maar de diepere betekenis begrijp ik direct. Overcompenseren, tja...iedereen te vriend willen zijn, klopt. Als ik de alcohol de baas ben heb ik zoveel meer tijd over om om me heen te kijken en waar te nemen dat er meer is dan zwart wit. Waar ik voor moet oppassen is die euforie dat als het goed gaat ik direct weer doorsla in een niet te stoppen enthousiastme. Het is voortdurend nadenken voor me en dat maakt het leven eigenlijk voortdurend vermoeiend voor me, vandaar de demping door alcohol. Maar oke dat mag geen excuus meer zijn. Dribbeltje, dank je wel voor je ervaringen en ja ik weet inmiddels wel mijn valkuilen. Mijn laatste valkuil die ik het nakijken ga geven is 'ik kan best wel één glaasje drinken' door nooit meer te drinken. Best vreselijk eng, want die alcohol was ook een vaste 'vriend' nu besluit ik zonder die 'vriend' verder door het leven te gaan en dat is erg spannend voor me, roept erg veel sensaties op bij me. Maar....het is mét die 'vriend' en alleen zijn en misschien wel een lever- of ander probleem (nog afgezien van het feit dat het depressies bij me kan triggeren en mijn emoties veel en veel heftiger maakt) of het is met mijn vriendin, mijn kinderen, familie, werk enz enz. En nog even terugkomend op herkenning. Ik ben eigenlijk juist iemand die zich er niks van aantrekt dus ik begrijp mijn eigen angst niet. Ik denk dat ik eigenlijk bedoel, ik ben er bang voor dat mijn vriendin op dit forum kijkt en mijn woorden of acties misinterpreteert. Lady Jane, de directeur in zn blote kont tegenkomen is mij niet vreemd. De sauna is voor mij het ultieme gevoel van vrijheid en genieten. In de sauna kan ik écht mezelf zijn, echt heerlijk! Misschien kan ik daar meer in investeren nu ik wat geld ga overhouden

Hoi Sebastiaan, Ik ben ook nieuw hier en nu ook een week zonder alcohol. Ik herken veel in je verhaal. Ik ben er trots op dat ik een week niet gedronken heb, jij mag ook trots zijn op jezelf! Veel succes en welterusten!

Dag forumgenoten, Ik ben een man van 50 jaar en ik heb een alcoholprobleem. Ik drink alcohol om me rustig te voelen. Sinds dat ik voor de eerste keer alcohol drink, ik zou rond de 18 zijn geweest kan ik geen maat houden. Op mijn 44e werd ik ernstig depressief en ben ik daar jaren voor behandeld. Onderzoek wees toen pas uit dat ik een emotieregulatiestoornis heb of te wel in de volksmond borderline genoemd. Borderline heeft een erg negatief imago. Het is voor mij inderdaad erg moeilijk in 'grijstinten' te denken maar de meeste last heb ik van mijn overweldigende gevoelens/emoties die mij overspoelen en mijn gedachten voortdurend in beweging houden, van links naar rechts en van boven naar onder en van voor naar achter. Juist om die gevoelens/emoties te verdoven dronk ik alcohol. Bijna altijd dronk ik stiekum. Maar zoals het gaat met borderline, het was alles of niets, ik kon het dus niet bij 1 of 2 glaasjes houden maar dronk net zolang tot ik me wat ontspannnender voelde, meestal 6 halve liters bier op een avond. Als ik vrij was dronk ik vanaf de ochtend. Resultaat was dan natuurlijk dat mijn gedrag veranderde in negatieve zin. Ik heb kinderen en ben na 23 jaar huwelijk gescheiden. Dat heb ik gedeeltelijk ook aan mezelf te danken. Ondanks dat ik het gevoel heb dat ik gefaald heb heb ik er op een of andere manier vrede mee. Ik heb co-ouderschap en ik heb een goed baan. Sinds 2,5 jaar heb ik een lieve vriendin waar ik erg veel van hou en waarmee ik een mooie toekomst mee wil opbouwen. De alcohol geeft ook in mijn nieuwe relatie problemen en ik weet dat als ik nu niet stop ik binnenkort weer alleen zal zijn. Sinds 2010 ben ik af en aan in behandeling geweest bij Tactus, ik heb een individueletraining, een lifestyle training gedaan en ook alcoholdebaas.nl gedaan. Telkens dacht ik ik kan minderen, maar daarmee hield ik mezelf en anderen voor de gek. Ik kan niet minderen ik kan alleen maar stoppen. Helaas dus nog steeds zwart wit. Inmiddels heb ik me weer aangemeld bij Tactus en krijg op 8 oktober mijn 3e intake. 3x is scheepsrecht toch? Ik heb sinds zondag 28 september niets meer gedronken en ik ben van plan te vragen naar Refusal als stok achter de deur. Toch heb ik in mijn hoofd zitten dat ik het zelf moet kunnen. Ik ben gemotiveerd genoeg, ik moet veranderen. Gewoon geen alcohol, nooit meer. De slogan 'alcohol maakt meer kapot dan je lief is' spookt dagelijks door mijn hoofd. Ik wil dat niet meer, ik wil mijn tijd niet verdoen aan het drinken van alcohol. Ik wil de alcohol de baas zijn. P.s. Ik vind het best erg moeilijk om me hier bloot te geven omdat het toch een open forum is waar iedereen toegang toe kan krijgen. Ik weet ook nog niet of het forum mij kan ondersteunen en of ik het echt nodig zal hebben. Toch neem ik de stap om hier te schrijven, al is het alleen maar om voor mezelf een nieuwe start in mijn leven te beschrijven. Momenteel ben ik ook weer onder behandling voor mijn emotieregulatieprobleem. Ik heb weer even een zetje nodig om datgene wat ik geleerd heb toe te passen zodat ik er in het dagelijks leven minder last van heb.