MIDDAG ALLEN.
Moest terugdenken aan posting gisteravond.
Ik schreef over moe zijn nav stukje van Will.
Net lees ik Smikkie en Snoep.
Snoep heeft al meerdere malen geschreven dat ze het moeilijk vindt
niet te drinken. Ik denk dat ik dat wel begrijp, voor een deel, dan.
Ik drink nu iets meer dan vijf jaar niet meer.
Drank was mijn grote vriend. Ik deed alles met mijn vriend.
Ik dronk dan weliswaar niet overdag maar dat maakt voor
de geestelijke afhankelijkheid niet uit.
Ik kon me een leven zonder drank niet voorstellen.
Ik kon ook niet begrijpen waarom ik niet 'normaal' kon drinken.
Zoals anderen die een paar pinten dronken en dan niet meer.
Vanaf mijn eerste x drinken kon ik dat niet en het is niet veranderd
in al die jaren.
Ik had een goed leven. Lieve vriendin, huis, honden, baan,
familie, sociale contacten, leuke collega's, noem maar op.
Toch maakte dat drinken me doodongelukkig.
Ik heb een tijdlang gedacht dat ik het niet erg zou vinden
als ik de volgende dag niet meer wakker zou worden.
Op een dag reed ik naar huis, na een vakantie met heul veul
drank en bedacht me; zal ik vandaag es niet drinken.
Vraag me niet waar ik de kracht vandaan heb gehaald,
ik weet het werkelijk niet. Ik bedank mn
Hogere Macht er nog steeds maar voor...
Maanden daarvoor had ik een krantenartikel gelezen
over dit forum. Ik heb me die dag ingeschreven en sindsdien
niet meer gedronken. Na zes maanden droog te hebben gestaan
ben ik naar de AA gegaan. Ik bemerkte dat er meer bij kijken
dan aleen stoppen met drinken.
Ik dacht dat als ik eenmaal gestopt was al mijn problemen
en vervelende gevoelens als sneeuw voor de zon zouden verdwijnen.
Niets was minder waar.
Gaandeweg leerde ik dat ik niet voor niets dronk.
Ik kon mn gevoelens niet goed uiten. Alhoewel ik een
bek als een scheermes heb kon ik me ontzettend onzeker
voelen. Minderwaardig tov van anderen. Mezelf absoluut niet
de moeiete waard vinden enzovoort.
Ik worstelde met onverwerkte gevoelens uit/over mn jeugd.
En zo wat van die dingen.
Ik heb gemerkt dat stoppen met drinken stap 1 was in mn herstel.
Ik wilde snel maar zo werkt het niet, althans niet voor mij.
Ik dacht dat ik na een paar weken niet drinken de boel wel op
orde zou hebben. Dat liep een beetje anders.
Ik zie het zo; mijn herstel duurt de rest van mn leven. Dat
kan zwaar overkomen, zo bedoel ik het echter niet.
Ik leer elke dag. Ik ben in therapie gegaan voor een aantal
onverwerkte zaken. Ik heb hulp gezocht bij mn huisarts.
Ik heb me opnieuw laten verwijzen naar een psychiater voor
een hernieuwde diagnose van mn ADHD.
Wil ik mezelf serieus nemen en mn herstel dan moet ik eerlijk
zijn en alle facetten van mezelf onder ogen zien.
Het is geen gemakkelijke weg geweest. Ik zou graag willen
schrijven dat na een tijdje alles van een leien dakje is gegaan
maar dat is niet zo.
Wat ik wel geleerd heb is dat alles te doorstaan is zonder alcohol.
Ik heb geleerd gaandeweg mijn verdriet te uiten op een gezonde
manier. Niet alles binnenhouden maar delen! Delen is helen
en dat is zo waar.
Veel steun ondervonden op het forum. Heel wat tranen gelaten
hier. Ook ontzettend veel gelachen, dat ook.
Steun van mn ex, vriendinnen, later AA.
Het Twaalf Stappen programma is een leidraad voor me geworden.
Niet een dwingend iets maar steun voor mij om mn leven te leiden.
Dat lukt allemaal met wisselend succes maar heee; 'We strive for
progress, not perfection.
Ik doe mn best, maak mn excuus als ik fout zit(althans, dat probeer ik toch)
beschouw mn dag aan het eind, neem tijd om te bezinnen.
En dat doe ik heus niet door elke dag een uur op mn kussen te ziiten.
Drie minuten mediteren vind ik soms al heel wat!
Ik dronk niet voor nix. En ik probeer mn leven goed te leven.
Met alle ups en downs die daarbij horen.
Mijn ervaring is dat alcoholisten vaak snel resultaat willen.
Ik drink al een maand niet; nou moet ik me beter voelen.
Jaren drinken hersteld niet in een paar weken heb ik ondervonden.
Bij AA wordt wel gezegd dat een mens het eerste jaar fysiek tijd
nodig heeft om te herstellen, het tweede jaar geestelijk en het derde
jaar spiritueel. Dat was em toch he?
En zo heb ik dat ook ervaren.
Er gebeuren nog steeds dingen in mn leven die ik soms
erg zwaar vind. Door AA heb ik handvatten om hier mee
om te gaan. En dat zijn geen moeilijke dingen. Wel lastig om vol
te houden.
Zaken zoals rust, reinheid en regelmaat. Voor mij erg belangrijk.
Niet teveel hooi op mn vork nemen. Ik ben nogal enthousiast en
vergaloppeer me regelmatig met de hoeveel werk die ik me op
mn nek neem.
Als ik moe ben reageer ik me, met enige regelmaat, af op anderen.
Ik voel me vaak erg moe(bij mij bijwerking van mn adhd en veel hoofdpijn)
en dat vind ik vaak moeilijk om te accepteren.
Ik ben nogal ongeduldig:huh: haha en dat brengt me wel es in een
lastig parket.
Maaaaar; ik wil niet terug nar de drank. Ik weet dat ik niet een paar
glazen kan nemen. Ik weet waar dat eindigt.
Eén is teveel, tien is niet genoeg. Ik drink niet omdat ik weet waar het naar toe gaat.
Ik weet waar ik eindig. Dat is geen angst meer maar weten.
Maar zoals Snoep wel es schrijft en anderen; ik vind het leven
soms moeilijk of saai of wat dan ook. Dat herken ik.
De afgelopen weken vond ik moeilijke weken.
Mijn somberheid komt extra om de hoek kijken, ik mis
een aantal mensen die overleden zijn extra in deze tijd,
mn moeheid en hoofdpijn spelen me parten.
Dan verlang ik nog wel es naar vergetelheid.
Maar ja...dat doen we niet meer he...
Als ik dronk, zeker die eerst twee of drie biertjes gaven een
weldadige rust in mn hoofd en lijf. Eindelijk stil daarboven. Wat een heerlijkheid.
Omdat ik dat niet meer doe zoek ik op andere manieren naar rust.
Rust, reinheid en regelmaat dus.
Niet teveel plannen.
Mediteren.
Aan mn stappen werken.
Zaken niet uitstellen(en dit lukt vaak wel én ook vaak niet).
En zo kunnen jullie zelf ook vast nog wel een aantal zaken bedenken die
je rust kunnen geven.
Ik leef per dag. Vandaag drink ik niet.
Vandaag doe ik mijn best.
Ik tel mijn zegeningen en ben zo dankbaar dat ik niet meer HOEF te drinken.
Mijn obsessie is van me weggenomen, zo voel ik dat.
Ik hoef niet meer en dat geeft WEL rust.
Ik ben begonnen met dag 1. Dag 1 werd dag 2 enzovoort.
Het was geen gemakkelijke weg. En dat vind ik het soms nog niet.
Maar ja, niemand heeft ook ooit gezegd dat het gemakkelijk zou zijn.
Soms vind ik het moeilijk zo eerlijk te zijn.
Zeker voor nieuwkomers, ik wil mensen niet ontmoedigen.
Maar dit is mijn verhaal en ik heb het overleefd.
En dat is voor een ieder weggelegd.
Welke weg iemand ook gaat bewandelen, er is een uitweg!
En verlossing van die rotterige obsessie wens ik voor iedereen!
Want niemand van ons drinkt altijd zoveel voor z'n lol.
Niemand. Wie blijft nou drinken als er zoveel mee op het
spel wordt gezet. Ik. Een alcoholist!!!
Per dag. Vandaag drink ik niet. Morgen is pas morgen, gisteren is geweest.
Niets is het waard te gaan drinken, helemaal niets.
Take care allemaal.