Rosie

Haha Jen. Een waarschuwing punt?? Dat betekent dus dat je je boekje te buiten bent gegaan? Ik kan me er nog niet zoveel bij voorstellen. Maar ik ben hier nog maar kort. Iedereen mag zich toch gewoon uiten?

Ik weet totaal niet wie BB is, maar ik heb wel gelezen dat zij/hij een eeuwige ban heeft. Wat moet je daarvoor (mis)doen?????

Trijsje, ik ben niet maxi ;-) Ik ben mini mini, qua lengte en gewicht ;-) Madeleine, ik begrijp het hoor. Verslavingsgevoelig............ Helaas,ik ook. En alcohol wekt bij mij ook de eetlust op. Ik ga dan los. Maar Madeleine, ben jij nu gestopt met drinken of probeer je 'met mate' te drinken?

Ik ben er ook hoor. Ben ineens bang dat ik teveel gezegd/geschreven heb.... En dat dat heeft afgeschrikt. Het was goed bedoeld, het raakt me.

Madeleine, eigenlijk heb je dus nog steeds een eetstoornis. Als het de calorieën van het bier zijn die jouw dag verpesten. Ik herken het wel. Maar bij mij staat het los van elkaar. Als ik vroeger "gezondigd" had, door bv een blokje kaas te snoepen, was mijn dag verloren en at ik een kilo kaas + alles wat maar kon vinden in de kast. Nu bij de alcohol denk ik absoluut niet in calorieën. Wel was het de afgelopen jaren zo; ik heb nu toch al 3 glazen op dus dan maar de hele fles. Want ik heb het toch al verpest. Maar wat ik je wel wil meegeven (sorry,wil absoluut niet belerend zijn!!!!) is dat pathologisch ondergewicht heel veel invloed heeft op je denkvermogen. Je kan eigenlijk niet meer helder nadenken, de energie ontbreekt daarvoor. Je bent dan dus heel labiel. Sterk in je schoenen staan tegenover alcohol wordt dan heel moeilijk. Sterkte meid, het lijkt me een complex probleem.

Wat is een eetstoornis? Dat is ook een ziekte. Er zijn veel verschillende soorten. Ikzelf had anorexia. Ik had een totaal verknipt zelfbeeld en lichaamsbesef. Ik durfde niet te eten uit angst dat ik in gewicht zou groeien. En ik was een gratenpakhuis. Calorieën waren mijn grootste angst. Het was een grote obsessie. Ik was er bijna niet meer geweest. Had mezelf totaal uitgehongerd. Ben verschillende keren op de spoedeisende hulp beland. Gelukkig met psychiatrische hulp hier boven uit gegroeid (was in mijn pubertijd) maar dat heeft 4 jaar geduurd. Even een beknopte uitleg over "een eetstoornis" . Dit speelt totaal geen rol meer in mijn leven.

En is dat dan de bedoeling dat je een nacht wakker blijft? Geen aanval hoor, ik probeer je gewoon te begrijpen. Probeer je je geestelijke pijn te laten overheersen door lichamelijke pijn (buikpijn dus?) Misschien begrijp ik het helemaal verkeerd hoor. Maar dan zou het een soort automutilatie zijn....

Agnieta, laxeerpillen kunnen gebruikt worden als je erg moeilijk naar de wc kan. Een verslaving aan laxeerpillen is meestal om gewicht te verliezen. Bij mij werkte dat wel zo. Al het eten dat ik binnen kreeg (en dat was echt heel weinig) moest zo snel mogelijk mijn lichaam weer uit. Dus braken + laxeerpillen. Gelukkig ligt deze periode 24 jaar achter me maar ik heb er chronische darmklachten aan overgehouden.

Madeleine, waarom in hemelsnaam laxeerpillen? Dat is echt troep. Ervaring mee hoor. Had in mijn jeugd een eetstoornis en gebruikte veel. Als je het gebruikt om obstipatie op te heffen zijn daar veel betere en mildere middelen voor.

Je vergeet er nog 1 Madeleine, nicotine. ;-) Die zit er bij mij nog bij. En cafeïne kan ik ook niet zonder. Mijn beste moment van de dag. Als ik alleen (is zeldzaam) kan genieten van mijn koffie als ik uit bed kom.

Agnieta, wat een verdriet zal je hebben. Is er ook nog een vader in beeld? Keuze 2 is ver uit de beste!! Is het tijdelijke uithuisplaatsing of definitief? Dribbel, wij ondervinden ook veel onbegrip in de omgeving. Helaas ook bij naasten. Het verdriet moet ik ook gaan leren uiten. Ik heb altijd maar het gevoel dat ik sterk moet zijn. Sterk om mijn gezin draaiende te houden. En dat voelt te zwaar op mijn schouders. Ik moet stappen gaan ondernemen om ook hulp voor mezelf te gaan zoeken. En dan bedoel ik even niet voor de alcohol maar om de oorzaak aan te pakken die mij heeft doen vluchten in de alcohol. Hoe moet ik omgaan met mijn eigen kind? Ze is zo enorm kwetsbaar. Gelukkig heeft ze zelf nu wel begeleiding, na heel lange tijd zoekende te zijn geweest. Zij is nu op haar plekje. Nu ben ik aan de beurt om aan de bel te trekken.

Goedemorgen mensen. Ik baal van mezelf,heb gisteren een uitglijder gemaakt... Het is gelukkig binnen de perken gebleven. Twee glazen wijn gedronken. Toen op de sinas overgegaan. Gisteren werd ik weer zo met mijn neus op de feiten gedrukt. Geconfronteerd met de beperkingen van mijn kind. Jaloers......dat andere kinderen zich normaal ontwikkelen en de mijne niet. Waarom moet zij het zo moeilijk hebben? Het doet me heel diep verdriet. En het werd me gisteren te veel. Ik had iets nodig om die pijn te verzachten. Wijn was voorhanden (schreef ik niet eerder dat ik er geen moeite mee had drank in huis te hebben?? Stom!) Vandaag weer een nieuwe dag. Ik ga er weer voor. Laat me niet weer de afgrond in trekken. Ik moet gaan nadenken hoe ik moet omgaan met deze momenten.

Heb je een afspraak gemaakt bij je huisarts Eline?

Hier geldt precies hetzelfde Agnieta! X

Mooie vergelijking Dylan! Nee, dat zou geen wel/niet gedachten opleveren en geen onrust. Ik zou niet terug verhuizen. Had niet voor niets de beslissing genomen om daar weg te gaan. En ik heb ook niet voor niets de beslissing genomen om te stoppen met drinken. En ik voel me ook veel beter nu. En ik wil niet terug naar de oude situatie, ZEKER NIET, dat wordt mijn ondergang en die van mijn gezin. Maar wat ik al eerder aangaf, het is een Pavlov reactie bij mij. Het zit al jaren in mijn systeem, om 17 uur mag ik mijn eerste glas drinken. Lange tijd keek ik steeds naar die klok; mag ik al??? Dus de associatie 17 uur = drinken steekt nog soms de kop op. Terwijl ik dat niet wil. De geest is sterk....

Goedemorgen allemaal. Wat goed Eline, dat je de stap neemt om naar de huisarts te gaan. En natuurlijk is het moeilijk om je zo kwetsbaar op te stellen. Maar je laat wel zien dat je erkent dat je een probleem hebt en dat je daar hulp bij nodig hebt. Sterkte! Ik heb gisteren weer een moeilijk moment gehad. Een paar dagen helemaal geen last van gehad. Het overviel me ineens. Ik keek op de klok en zag dat het 17 uur was. Dat was altijd mijn tijd dat ik mocht starten met drinken van mezelf. Heel veel onrust en wel/niet gedachten in mijn hoofd. Niet aan toegegeven en daar ben ik nu heel blij mee. Weer een fijne heldere dag voor de boeg !

Ik heb hier ook nog flessen staan. Nog over van kerst. Zolang ze dicht blijven heb ik er geen moeite mee. Als er 1 open in de koelkast zou staan zou ik er heel moeilijk van af kunnen blijven. Maar ik kan de flessen dicht houden, dat kost (nog) geen moeite. Als dat begint gaan ze weg.

Agnieta, hier hetzelfde hoor. Ik ben ook zeer verslavingsgevoelig. Huisarts is heel voorzichtig met dingen voorschrijven. Als ik er even helemaal doorheen zit krijg ik voor een week oxazepam . Maar geen herhalingsrecept. Maar ik heb wel een fijne huisarts. Heb regelmatig een gesprek daar hoe het gaat.

Goedemorgen. Is dit een vraag voor jezelf Eline? Sorry,ben hier nog niet zo lang, dus ben niet zo op de hoogte van ieders persoonlijke verhalen. Medicatie moet altijd voorgeschreven worden door een arts, kan huisarts zijn of psychiater of verslavingsarts. Ga nooit zelf experimenteren met medicatie (bv op internet aangeboden) Als je start met medicatie hoort daar controle bij ( bijvoorbeeld van je bloeddruk) Als jij denkt dat je het beter aankan met refusal raad ik je sterk aan toch je verhaal aan de huisarts te vertellen. Die zal het echt niet gek vinden. Heeft dit soort verhalen al zo veel vaker gehoord en heeft bovendien geheimhoudingsplicht.

Goedemorgen allen. Iedereen een fijne dag toegewenst!

Twee weken zonder alcohol! Ik voel me redelijk goed. Ik merk dat ik een leuker mens ben zonder alcohol. Ik ben vrolijker, minder snel moe, geduldiger. En er is nog een kwartje gevallen. Ik gebruikte alcohol om mijn zorgen "weg te drinken". Even ontspanning en geen zorgen aan mijn kop. Maar door de alcohol zakte ik steeds verder weg in mijn zorgen. Ik was te moe,te brak,te ziek om mijn zorgen overdag (dan dronk ik niet) aan te kunnen. Een vicieuze cirkel dus. Want 's avonds dronk ik alles weer weg. Ook een soort zelfmedelijden, van "wat heb ik het toch zwaar". Nu ik weer een stuk opgeknapt ben merk ik ook dat ik mijn zorgen beter kan handelen. De pijn komt scherper binnen. Maar ik kan er nu helderder over nadenken en dat helpt. Even wat gemijmer over mezelf dus.... Vind ik fijn om nog eens terug te lezen als ik een moeilijk moment heb. Maar ik ga ervoor!

Hihi Nancy, leuke dag voor jou dus. Straks je zoon weer thuis. Ik ga wat doen,anders blijf ik hangen op de bank. Aktie!! Tot later.

Goedemorgen Nancy. Zo, heb al lekker 2 bakkies op (ook een verslaving hoor...zonder koffie kan ik mijn dag echt niet beginnen). Pffff, kijk hier rond in mijn huis en het is echt een pestbende. Mijn dochter is echt kampioen troep maken, valt niet tegen op te ruimen. Vandaag is grote opruimdag. Ga ook heel veel weg gooien. Een opgeruimd huis geeft ook altijd rust in mijn hoofd.

Ook goedemorgen Jen

Wij zijn de eersten. Bakkie??