Hier zit een bofkont met een kanjer thuis en lieve kids. Ik heb het laatste 2,5 jaar het hun heel moeilijk gemaakt en ben erven overtuigd dat ik mijn P. niet meer het vertrouwen kan teruggeven wat ik geschaad heb. Hij gaat het opgeven. Beloftes redden me geloof ik niet meer. Alle pogingen zijn telaat. Zelfs de Antabus niet. Hij heeft een nare ervaring met zijn vader en ik ben zo stom geweest daar geen rekening mee te houden de laatste 2,5 jaar. (gelukkig met lange tussenpauzen niet, maar dat ziet hij niet meer..) Hij kan alleen het negatieve nog benoemen. De positieve dagen en momenten vallen bij hem daardoor in het niet. Wat drank toch kan doen.