De verandering

Dag allen, ik heb een intensieve periode van therapien achter de rug en dito periode met ontwikkelingen en ontwikkelen. Heb met de juiste hulp aan mijn problemen kunnen werken welke mijns inziens aan de basis stonden van in aktieve verslaving geraken namelijk niet wetende autisme te hebben de variant Asperger. Ik heb mijzelf stukje bij beetje leren kennen, dingen leren herkennen, leren omgaan met situaties welke tot begin van dit jaar geheid geleid zouden hebben tot gebruik/terugval. In het kort komt het erop neer dat ik mijzelf een nieuwe wijze van denken eigen gemaakt heb, welke schaamte en schuld, wat als een molensteen om mijn nek hing om heb kunnen zetten in vergeving naar mijzelf toe, naar de mensen toe die tot mijn dierbaren behoren. Uit angst durfde ik geen spijt te betuigen voor alle schade die ik veroorzaakt heb en neem van mij aan, dat was nogal wat. Ik heb de mensen om wie ik het meest geef (hou) bewust op een afstand gehouden omdat ik vanwege schaamte ze eenvoudigweg niet onder ogen durfde te komen. Zoals ik al zei door hulp van anderen, vaak best wel dreigend, maar dat was dan ook nodig ben ik aan veranderen toegekomen, vandaar ook dat ik in begin van dit jaar koos voor de naam "de verandering" wetende dat dit proces zou gaan starten en ik geen enkel excuus kon bedenken om hier niet mee aan de slag te gaan. Ik heb melding gemaakt aan allen die er voor mij toe deden dat ik mij voor zover mogeljk terug zou trekken en alleen minimaal noodzakelijk contact zou gaan onderhouden, wetende dat ik in mijn rug gesteund werd door een team van enthousiaste mensen (amateurs en profecionals) zodat ik dit proces niet in mijn eentje zou hoeven doen. In theorie ervaren wat autisme nu eigenlijk is, wat het met mij doet, wat het met mij heeft gedaan en in de praktijk ermee kunnen stoeien met maar 1 doel namelijk een makkelijker leven kunnen leiden heb ik als heel bijzonder ervaren. Ik weet nog lang niet alles, daarvoor is de periode van intensieve begeleiding nog te kort, is er nog een lang traject te gaan, maar met dat gene wat ik mij eigen heb kunnen maken weet ik mij goed staande te houden. Er is sprake van een opwaartese lijn al vanaf januari 2013, de afgelopen 12 dagen staan in het teken van tegenslag, schaamte, schuld spijt met als gevolg dat oude wonden worden opengehaald, flash back's komen binnen met de snelheid van een formule 1 auto en in aantallen zo overdadig veel dat ze niet te tellen zijn. Winst is dat ik ze nu kan pareren dat ik niet blijf hangen in negatieve gedachten, dat het ik niet zwaarder maak dan dat het al is en daar was ik erg goed in. Negative gedachten waren wel killing, zorgden voor laag zelfbeeld en dito vertrouwen, schaamte stak weer eens ouderwets de kop op, schuld kreeg ik er zonder zegels in te leveren zomaar voor niets bij en ik stond weer vast gedrukt in de hoek en veelal was ik daar zelf grotendeels verantwoordelijk voor. Ik bedoel, een onverwachte gebeurtenis doet mij sterk verrassen in negatief opzicht en zonder het te willen trok ik mij heel snel naar beneden. Als voor dat proces olympische medailes te verdienen waren was ik zeker kanshebber op ere metaal. De truk is dan ook te leren om tegaan met negatieve gebeurtenissen en daar zijn er helaas heel veel van als je eenmaal in de hoek zit waar de klappen vallen. Dat is mij dus redelijk gelukt en het gevolg nu is dat de onrust welke gepaard gaat bij mij bij dit soort voorvallen vaak resulteerd in trek, en bij trek is het maar de vraag hoe sterk ben ik op dit moment. Door, en dat klinkt eenvoudiger dan het is, te toetsen of mijn gedachten wel kloppen en of de mate van angst op dat moment aanwezig wel reeel is lukt het mij om gebeurtenissen welke ik in het verleden op liet lopen tot heel groot en bijna niet te dragen met gebruik als gevolg nu de kop in te drukken, ik kan het er laten zijn en weet het om te draaien naar een gevoel van dat ik de situatie niet leuk vind, soms ook wel eng en angstig maar dat het geen reden voor mij kan zijn om maar te willen verdoven met als gevolg dat ik "nog verder van huis" raak, weer verantwoordelijk ben voor een deuk in het vertrouwen wat toch al zo broos is, ik achterblijf met het gevoel en de gedachten dat ik weer helemaal van voren af aan kan gaan beginnen (in de praktijk is dat niet zo, maar zo voelt het op dat moment wel) Veranderen van gedachten, toetsen op feiten, feiten kunnen overleggen, veel eerder frustratie uiten, eerlijk durven te zijn over mijzelf, mijn gevoel, mijn gedachten, mijn wensen. Eerlijk durven te zijn naar anderen, en dan in het bijzonder de mensen die mij het meest dierbaar zijn, zonen en eerste vrouw waarmee ik helaas geen relatie meer mee heb want dat heb ik niet kunnen voorkomen. Eerlijk durven en kunnen zijn naar de hulp-zorgverleners, eerlijk durven zijn bij meatingen van intact in zutphen eigenlijk eerlijk durven en kunnen zijn naar iedereen die ik op dit moment tegenkom in wat ik noem "wim_2.0_leven,...je ben nooit te oud om,....!!" Dit proces heeft zoals al eerder vermeld mij opgeleverd dat ik afstand heb kunnen nemen van schuld en schaamte welke zonder het te weten als een molensteen om mij nek hingen en mij qua gedachten bijna dag en nacht bezighielden. Ik kan zeggen dat ik het als een molensteen heb ervaren omdat er nadat ik over was gegaan tot acceptatie welke leide tot afname van schuld en schaamte er letterlijk zoveel balast van mij afviel, er opeens zo veel onrust de prullebak in verdween dat ik weer ruimte kreeg, ja echt letterlijk ruimte, om mij te kunnen focussen. Deze ruimte heeft er ook voor gezorgd dat de theorie welke ik tot mij kon nemen tijdens een intensieve klinische behandeling ik in eens in de praktijk toe kon passen. voor het accepteren was daar, zo heb ik ervaren geen ruimte voor om het toe te passen. als ik het toe paste in het verleden leverde het alleen maar frustratie op welke ik niet uitsprak met als gevolg dat ik het voor mij zelf weer onnodig moeilijk maakte. dit zijn dingen die veel met mij hebben gedaan en die moeilijk uit te leggen wat het met mij gedaan heeft het enige wat ik na al deze maanden letterlijk ervaar is een dosis innerlijke rust waarvan ik niet wist dat ik dat in mij zou kunnen hebben laat staan dat ik dat nog eens zou mogen ervaren. en toch is het gelukt. In het kort een afsluiting, als ik tot op de dag van vandaag terug kijk op mijn leven, zeg maar de "wim_1.0" versie als basis en de vernieuwing de 2.0 versie eropaan sluitend heb ik tot mijn 43 goed kunnen functioneren, opeens was daar het moment van flink door mijn hoeven zakken, een flinke burn out, het op dat moment niet meer zitten waar door mijn gezin naar de achtergrond dreef en mijn "vriend" alcohol mij flink kon ondersteunen en ik een jaar lang echt buitensporig, ik noem het zelf, misdadig gebruik van alcohol zo'n vat op mij had dat ik eigenlijk een karikatuur van mijzelf werd en ik in dat jaar achteraf gezien alles ben kwijt geraakt waar ik daarvoor trots op was, namelijk de jongens, mijn eerste vrouw, mijn baan, mijn zelfvertrouwen, mijn eigenwaarde, mijn hobby's, mijn gezondheid, mijn vertrouwen in mijn geest, ik wel door zo'n diep dal gegaan waarin ik vaak dacht nu toch wel het diepte punt bereikt te hebben en dan bleek in de praktijk dat ik nog dieper af kon glijden, ik de ruimte heb gekregen, ook heb genomen, ik de hulp heb gekregen in ook heb willen ontvangen ik er toch bovenop heb weten te krabbelen en ben op een niveau waarvan ik nu zeg dat ik daar gezien het tijdsbeeld en de ontwikkelingen heel maar dan ook heel erg tevreden over ben. Ik ben mij ervan bewust dat een verslaving heel hardnekking kan zijn en veel aktiever en gretig kan worden, dat heb ik zelf ervaren de afgelopen 14 dagen waarin ik echt heel dicht tegen gebruik aan zat, dat het maar zo zou kunnen dat ik op een gegeven moment weer net zo diep de mist in ga als waar ik nu mee bezig ben eruit te komen echter tot het zover is en hopelijk kan ik het dan beter begeleiden hou ik mijzelf heel sterk voor, en dat houdt mij tendele ook op de been, dat ik maximaal geniet van elke dag, dat ik zonder dat uit tespreken opsta met een gevoel dat ik trots op mijzelf mag zijn en na een lang proces wel van mijzelf ben gaan houden. Dat is de basis van mijn nieuwe gelegde fundamenten en die verdient nog wel wat versteviging zo links en rechts, enige wat ik nodig heb en ook krijg is tijd, heel veel tijd om een goed fundament te leggen. De tekeningen van de opbouw, van het huis waarin ik mij veilig, mag zijn wie ik ben en wat groot genoeg is om mensen uit te kunnen nodigen die liggen er,......ik moet alleen nog heel veel werk verzetten om een vergunning te krijgen die toestaat om te gaan bouwen,.......Hoe lang dat duurt,.....weet ik niet, sta ik ook niet bij stil, ik pak dag voor dag, als het tegen zit een halve dag na een halve dag en als het echt tegen zit, uur na uur,.....heb mijzelf afgeleerd te denken in weken, maanden, jaren,........... Oudjaarsnacht dat ik, waarom wenst iedereen mij een gelukkig nieuwjaar, we waren op dat moment net gestart met het jaar twee duizen DERTIEN, en ik dacht DERTIEN, wat moet ik er mee dat jaar is op voorhand al gedoemd te mislukken,....dacht, dat wordt een lastig jaar. Men zegt ook van het goede gaan er DERTIEN in een dozijn, je krijgt dus meer in folume, in aantallen voor de prijs van 12 mits je genegen bent de prijs te betalen,...... en ja ik heb betaald,.....en dat heeft mij pijn gedaan,...later veel opgeleverd,....ik heb betaald door voor een spiegel te gaan staan, goed te kijken en ik ben gaan vechten....!!

agnieta, mocht je later nog vragen hebben stel ze dan gewoon, ben vanaf nu wel weer regelmatig aan te treffen hierzo,.....slaap ze.

tsja,.... klinkt makkelijker dan het in werkelijkheid is maar met de juiste steun en de gedachte dat je van elke fout wel kunt leren ben ik niet ontevreden over het resultaat tot nu toe,....het biedt hoop.

veel veranderingen ondergaan, meegekregen wat autisme nu eigenlijk is, wat het met me doet, hoe ik beter om kan gaan met dat gene waar ik zo hard tegen aanloop, en nog meer benutten van positive kwaliteiten,......deze inzichten hebben onrust weg gehaald en daarme afstand doen creeren met betrekking tot het gebruik van alcohol, vanaf 1 januari van dit jaar lukt het me alternatieven in te zetten in plaats van gebruik.

goeden avond allen, het is even geleden dat ik op het forum aanwezig was, ik was te druk met het volgen van therapien en qua computer gebruik nogal aan banden gelegd, heb nu weer de ruimte om inbreng te hebben,.... wie weet spreek ik een van jullie, Groet, Wim.

dag Akelei, Ik, ben er nog, ben het met je eens dat het een rare dag was. Alles wat ik gewend was te gaan bezoeken, vrijmarkten, life-muziek, het was er niet, beetje met mijn ziel onder mijn arm gelopen.

Goedenmiddag allen, We zijn een krachtig koningspaar rijker vind ik en een konining armer. Ik heb wel wat met al dat seremoniele. Ik ga er maar een frisje op nemen. Groet, Wim.

Een goedenavond allen, ben een beetje aan de late kant, had een drukke dag. Eigenlijk teveel op mijn agenda staan. Plannen is niet echt mijn sterkste kant zo bleek vandaag maar weer eens. kijk wel met een tevreden gevoel terug op vandaag en dat is dan wel weer winst. afspraken zorgden wel voor wat spanning en onrust, leverde gelukkig geen trek op vandaag. Groet, Wim.

Goedenmiddag allen, heb voor mijn gevoel lekker kunnen uitslapen, een voetbalwedstrijd gefloten. Het was lekker om buiten te zijn, nu even wat mails wegwerken, een week planning maken en zien of ik ergens uit de wind en in de zon toe kom aan het lezen van een boek waar ik in bezig ben. Voel geen onrust en spanning en geen last van trek. Groet, Wim.

dag Marika, aan de ene kant begrijp ik jouw visie daar waar het gaat om de combi verslaving-ziekte, je wilt je er niet achter verschuilen. aan de andere kant is het wel degelijk een ziekte, het is maar net hoe je er mee om gaat, ik heb me er nooit achter verscholen en heb leren accepteren dat er "genetisch" iets niet helemaal in orde is en het de verslaving verklaarbaar maakt, voor mijzelf, maar ook voor derden aan wie ik mijn verhaal doe. Groet, Wim

Een goeden avond hier aanwezig, of later ingelogt, Heb wel een relaxte zaterdag achter de rug. Ik kwam toe aan uitslapen, gelukkig, en ben wezen wandelen en winkelen. Ik vond het lekker om buiten te zijn en het wandelen in te zetten om te ontspannen en om op andere gedachten te komen en dat is me redelijk gelukt. Voor vanavond niet zoveel bijzondere plannen, ik zal zo eens de keuken in gaan om iets fatsoenlijks te creeren alszijnde avond maaltijd, beetje muziek luisteren, wat lezen en later op de avond de eredivisie volgen en dat was het dan wel voor vandaag. Als ik me onrustig voel, levert dat vaak trek op, zo ook vandaag, de gedachte dat ik mijn onrustgevoelens niet wil doven met alcohol en dus op zoek moet naar een goed alternatief, wat dus wandelen geworden is, hebben de trek doen afnemen. Ik ervaar het dan ook als erg prettig dat dit alternatief voor vandaag in iedergeval gewerkt heeft. Onrust is nagenoeg verdwenen, trek is weg, kan dus rustig de avond doorkomen en dat is wat ik graag wil. Groet, Wim

ik ga er voor vanavond een eind aan maken wat betreft computer werkzaamheden en online zijn op adb. Voor een ieder een goede nachtrust toegewenst. Morgen gezond weer op! Groet, Wim.

Ik heb wel met mensen gesproken die heel erg veel moeite hebben met een supermarkt, en dat lijkt mij behoorlijk lastig, en ja, terrasjes in combi met zeer aangenaam weer werken natuurlijk ook aanstekelijk. Op een eventuele frisse dag kun je goed tegemoed treden mits je genoeg warme kleding aan hebt. Ik heb wel iets met kou, mag graag schaatsen als dat mogelijk is. Fluiten? ja dat doe ik al een jaar of 20 denk ik, ik heb jarenlang elftallen getraind en begeleid op wedstrijd dagen, het fluiten deed ik erbij. Tijd om een elftal onder mijn hoede te nemen heb ik niet, want daar ben ik dan toch zo'n 10 to 12 uren per week mee bezig en fluiten vraagt qua tijd maar een fractie. Ben ik toch in beweging en ben ik bezig met een activiteit waar ik plezier en waardering uit haal..... Wim.

Lytse, goede avond, Koninginnendag of welke titel het ook mag hebben dit jaar is geen trigger mits, en dat is voor mij wel belangrijk, er bij mij geen sprake is van spanning, onrust, vaalangst,....... Het zien drinken van mensen, het aanwezig zijn in sportkantines, horeca gelegenheden, tentfeesten e.d. is eigenlijk nooit "trigger-werkend" geweest. Ik was meer de stikume thuis drinker die op zijn eigen bank, kijkend naar nietszeggende tv programma's bezig was de ellende te verdoven. Ik heb zelden buitenshuis gedronken. en inderdaad morgen bijkomen, en zondag als scheidsrechter een voetbalwedstijd begeleiden. Wim.

Het verschil is wel dat "intact" op mij minder officieel overkomt t.o.v. AA, ik ervaar het als vrijer en heb meer het gevoel bij intact mijzelf te kunnen zijn, dat is iets wat ik wel belangrijk vind......