Wendyy

You can’t control the wind but you can adjust the sails. Life’s storms may rage, but it’s how we navigate them that defines our journey 🌹

De woorden hierboven van Lady Jane zijn heel treffend. Wat mooi geschreven. Zo voelt het voor mij ook. Er is bij ons ook al zo lang drank in onze relatie, ik heb werkelijk geen flauw idee hoe het gaat uitpakken als er géén drank in onze relatie is! Misschien vinden we elkaar dan wel helemaal niet meer leuk! Deze struisvogel heeft in ieder geval haar kop uit het zand getrokken en en zand uit mijn ogen gewreven. Mijn ogen prikken een beetje, maar het zicht wordt steeds helderder!

Herkenbaar… Zij het op een andere manier. Ik ben gisteren naar mijn eerste AA-meeting gegaan! Jawel, a small step for me but a huge step in my brain! Het was een warm bad, slecht geslapen door alle indrukken en het smaakt naar meer. Mijn relatie-probleem is dat ik een minimaal net zo verslaafde man heb, zo dan niet erger. Hij is totaal niet van plan mee te gaan in mijn zoveelste rare uitspatting, hersenspinsel. Bagatelliseert ons probleem, rijdt met veel te veel drank op regelmatig auto, etc. Ik voel dat ik op een kruispunt sta: ik zou makkelijk jaren en jaren zo door kunnen gaan, we hebben het gezellig (lees: té gezellig) maar het knaagt aan me. Het voelt niet goed. Ik ben niet wie ik ben, ik ga te vaak over mijn grenzen, ik doe dingen waar ik niet achter sta. Ik voel me slecht, ik leef ongezond - mijn zus is er notabene aan overleden. Ik kies dan toch voor mezelf. Ik heb gekozen, gisteren. Het voelt goed. Misschien drijft het mij weg bij mijn man, misschien niet. Ik weet het niet. Ik hoop dat hij ook tot inkeer komt als hij ziet hoe heerlijk het is om alles écht te ervaren en nooit meer te verdoven. Ik weet wel dat je de juiste keus maakt JamesM. Je kiest voor jezelf, om jezelf te helen. Dat is het belangrijkste. En vanuit een ‘geheelde zelf’ kun je weer verder bouwen en houden van je naasten. Echte liefde geven. ❤️

Ik doe voor het eerst mee. Vorige week een paar goede dagen, gevolgd door een paar slechte dagen (lees: zwak). Etentjes, weekenden, als ik iemand anders alcohol zie drinken - niet verrassend: mijn partner, dan is het vlees zwak. Ik twijfelde om op de dagpact te reageren: als het niet lukt is het de zoveelste teleurstelling voor mezelf. De zoveelste bevestiging dat dit mij niet zonder hulp gaat lukken. Ook al drink ik niet veel, voor mij is het veel te veel. En veel te frequent. Ik snap niet van mijzelf dat ik wel al 18 jaar gestopt ben met roken - terwijl mijn partner er lustig op los is blijven roken naast me, en ik dat stomme glas wijn niet kan laten staan. Maar goed: vandaag wéér een nieuwe - inderdaad mooie! - dag, ik haak graag aan bij jullie!

Wat goed om te lezen JamesM. Ik heb inmiddels ook wat adressen opgezocht van AA-meetings hier in de buurt en wil er volgende week eentje bezoeken. Ik zie dat je er elke dag wel eentje kunt bezoeken, en het zijn allemaal vaste tijden, elke week weer. Laagdrempelig, maar voor mij een grote stap.

JamesM, bedankt voor je reacties. Zou je kunnen laten weten hoe de AA meeting ging? Superknap van je dat je voelt dat je jezelf scherp moet houden dmv naar een AA meeting te gaan. Dit is voor mij een donker eng woud waarin ik mij (nog) niet durf te begeven. Heel erg benieuwd naar je ervaring. Zoals: moet je verplicht je verhaal doen, moet je je voorstellen? Zit je inderdaad in een kring net zoals in films? Ik zou dit doodeng vinden want ik ben super goed in mezelf wegcijferen en mezelf niet belangrijk genoeg vinden. Als ik dan in zo’n kring zou zitten en mezelf moet verkopen van: ach, ik ben maar goed voor een halve fles wijn per dag… en dat mensen dan misschien denken: wat DOET die vrouw hier!

Wat fijn om jullie reacties te lezen. Het helpt me, sterkt me. Nu dag 3 van een nieuw begin - zo voelt het. Gisteren visite gehad, aan de wijn, maar ik niet. Zonder moeite! Ook verteld dat ik al een poos aan het struggelen ben om te stoppen, maar er nu echt klaar mee ben. Hij zag een boek op tafel leggen, genaamd ‘Drankje?’ en vroeg mij ernaar. Gelukkig, nóg iemand die me serieus neemt en naar me luistert! Want bij stoppoging 2002 ben je al je geloofwaardigheid inmiddels kwijt… Maar het doet goed om te lezen wat alcohol nu eigenlijk met je lijf doet, en jullie eerlijke reacties erbij… Mindset is nu goed. Hulp vragen: DOODENG! Maar misschien ben ik er toch wel rijp voor… Het is zelfs zo dat ik jaren geleden bij de Jellinek naar binnen ben gestapt en daar in behandeling wilde. Ik werd toen nog net niet weggelachen. Ik dronk toen dagelijks maar niet heel veel. Maar ik vind dat als jij ELKE ochtend tegen jezelf zegt dat je vandaag NIET gaat drinken en het tóch doet aan het eind van de dag, ook al is het maar 1 glas, dan vind ik al dat je een alcoholist bent. Ik ben toen wel in behandeling gegaan, maar het was ‘het lichtste programma’, dwz: een paar afspraken en een boekje wat ik thuis moest invullen, een alcohol dagboek. Ik heb geen idee hoe het tegenwoordig is bij de Jellinek hoor, het is al zo lang geleden. Het is waar wat ze zeggen: je legt jezelf in een vergelijkings-weegschaal en je vindt jezelf niet erg genoeg. Ben ik wel verslaafd genoeg of zit ik mij een partijtje aan te stellen? Ik ben niet die dakloze onder de brug, zo erg is het nog niet…

Bedankt voor jullie reacties. Fijn om gehoord te worden en misschien ook wel een spiegel voorgehouden te krijgen. Liever eerlijke reacties dan zoete woorden! Van mijn man krijg ik weinig steun, hij ziet het probleem er niet van in. Ikzelf zie wel alleen maar narigheid in alcohol, en ben al zo lang aan het vechten om te stoppen. Mijn langste droge periode was 3/4 jaar, en daar vindt onze vriendenkring dan wel wat van. Enorme uitleggerij en discussies waarom ik geen alcohol drink. En uiteindelijk ook weer gezwicht. Ik wil zeker stoppen voor mezelf. Ik wil gezond leven, zeker nu de grote 5-0 eraan komt. Ik wil helder zijn, fit zijn en goed kunnen slapen. Geen spijt hoeven hebben van ondoordachte rare acties - als ik ze überhaupt nog weet van de avond ervoor…. Waar ik echt gek van word zijn mijn gedachten: het lijkt wel dokter Jackel and Mr Hyde. Elke ochtend ben ik vastberaden en sterk. Dit nooit meer! En aan het einde van de dag verlies ik dat gevoel. Niet altijd hoor. Als het niet in huis is, dan zijn er dagen dat ik er niet eens aan denk. Maar zodra ik het zie, of mijn man trekt een fles wijn open, dan verlies ik al mijn kracht om het niet te doen. Ik ben eigenlijk wel benieuwd hoe jullie dat doen: als je mensen ziet drinken, hoe gaan jullie daar mee om? Hoe weersta je de drang om niet ook een glas erbij te zetten? Wat als je zucht hebt, en het is binnen handbereik.

Hi Sterre, Ook ik ben net nieuw hier op dit forum, en ook ik herken veel in jouw verhaal. De cravings zijn ook bij mij het heftigst om 17.00 uur. Op het werk wordt er door collega’s een biertje open getrokken, voor mij staat er wijn klaar in de koelkast. Of als ik thuis ben dan begin het ‘feest’ al met een wijntje bij het koken. Mijn brein heeft geleerd: 17.00 uur = wine o’clock. Mijn zus had ook wat overgewicht, en rookte veel. Zij dronk de laatste maanden van haar leven 2 flessen witte wijn per dag, daarvoor 1 fles witte wijn per dag. Zij is vorig jaar uit het niets overleden aan een acute hartstilstand. Ik wil je niet bang maken, maar de combinatie alcohol+sigaretten is echt absolute horror voor je bloedvaten. Zo snel mogelijk minderen/ stoppen! Heel veel succes en kracht toegewenst met jouw AV pad, go for it!

Er wordt stevig gedronken bij ons thuis en door vrienden. Stoppen met alcohol lijkt hierdoor een haast onmogelijke opgave. Ik heb een partner die ook ontzettend veel drinkt, maar er geen problemen mee heeft. Dit maakt het voor mij extra moeilijk om te stoppen, iemand die naast je nog wel drinkt. We hebben een wijn-klimaat-kast waar de prachtigste wijnen in liggen. Met kerst geven we op de zaak met zorg geselecteerde flessen wijn weg aan onze vaste klanten. Met de laatste wintersport gaven we zelfs aan onze kinderen (toen 15 en 19) flesjes jagermeister mee voor op de piste, gewoon omdat het leuk was. Ons leven is ‘doordrenkt’ met alcohol. Onze dochter van 15 wil ook heel graag drinken. Ze heeft zichzelf een paar maanden in coma gedronken met onze alcohol. De klimaatkast was toevallig niet op slot, wat hij normaal gesproken wel is - voor mij… Ze is er vreselijk ziek van geweest. Mijn dochter van 20 jaar heeft haar onderaan de trap gevonden en 112 gebeld, en ons. Alle alcohol is daarna de deur uit gegaan. Ik wist: ik moet NU het goede voorbeeld geven, in plaats van altijd lacherig te grappen: papa en mama geven het voorbeeld van hoe het NIET moet! Helaas merk ik aan mezelf hoe moeilijk ik de alcohol kan weerstaan/ laten staan. Ik heb zelfs weer alcohol in huis gehaald, en in bijzijn van mijn kinderen weer gedronken. Of ik schenk het in, en laat het glas in de keuken staan zodat mijn kinderen mij niet ‘actief’ zien drinken. Vorige week zelfs een fles rood mee naar boven ‘gesmokkeld’ en stiekem op mijn slaapkamer uit de fles gedronken, alleen maar omdat ik anders ook een wijnglas mee naar boven moest nemen, en dat zou sneller opvallen. Persoonlijk dieptepunt, zo voelt het. Ik hoop dat praten met lotgenoten op dit forum mij helpt om mijn gedachten aan alcohol voorgoed te stoppen. Het lijkt of het nu nog meer trekt, nu het stiekem moet voor de kinderen.