Vietje

Inmiddels doorverwezen naar een verslavingszorg. Telefonisch intake gehad en over enkele weken een intake op locatie. Hulp zal geboden worden om mijn verslaving en paniekaanvallen aan te pakken. Er is zelfs een ervaringsdeskundige die mij telefonisch pusht en zelfs heeft aangeboden mij op te halen om naar een praatgroep te gaan. Echt blij en dankbaar dat er mensen zijn die dit serieus nemen en er zo veel aan doen om mij te helpen. Heb helaas wel enkele keren flink gedronken de afgelopen weken. Maar we gaan ervoor. Echt, alcohol maakt zo veel kapot en toch blijf ik het gebruiken. Aan mensen die denken hun verslaving in hun eentje de baas te worden, aub, zoek hulp. In je eentje zal het zelden lukken. En aan iedereen die het alleen is gelukt: RESPECT! Jullie weten als geen ander hoe ontzettend zwaar dit is.

Allereerst dikke respect dat je zo bent kunnen stoppen! Ik wil wel ff vragen of je de drang nog voelt om toch te drinken. Zo ja, hoe ga je ermee om? Zo niet, nog meer respect!:) En zijn er dingen die je sinds je bent gestopt anders doet? Bijv. tijdsbesteding?

Daar sta ik ook open voor. Op dit moment ben ik alle schaamte en koppigheid voorbij. Samen met de POH zal ik kijken wat het beste is in mijn situatie. En moet zeggen dat ik dit forum heel motiverend vind. Heb wat verhalen doorgelezen. Aan de ene kant denk ik, wat verschrikkelijk wat mensen doorheen gaan. En aan de andere kant voel ik een vorm van opluchting dat ik niet alleen ben. Dit blijft een blijvertje op weg naar herstel.

Bedankt voor de reacties. Het besef wat voor schade ik heb aangericht door de jaren heen is voor mij nieuw en inderdaad, als ik erover nadenk, is het niet sociaal kunnen functioneren ook een excuus om te drinken. Dit zijn allemaal dingen waar ik aan wil werken met behulp van professionals. Ik heb mezelf ook voorgenomen me volledig open te stellen voor hulp. Hopelijk houd ik me daar ook aan en ga ik niet mezelf in de weg zitten.

Nee, ik ben nog niet gestopt. Dat stoppen lukt mij gewoon niet, tenzij ik mezelf thuis opsluit en nergens meer heen ga. Maar dat is dus geen oplossing. Ik wil graag helemaal stoppen, het liefst per direct. Ik drink al sinds mijn 24e, waarvan bijna dagelijks tot mijn 33e. Sindsdien regelmatig met pauzes van soms weken. Maar dat wil zeggen dat ik dan weken thuis zit. Eigenlijk kort samengevat: ik kan op sociaal gebied moeilijk functioneren zonder alcohol. Ik heb volgende week maandag een afspraak met een praktijkondersteuner GGZ die mij zal doorverwijzen. In het verleden ben ik nooit zover gekomen. Ik zegde gesprekken af en stopte dan zelf een paar weken met drinken, mezelf voor de gek houdend dat ik het zelf kan..

Hey allemaal. Ik zal me even voorstellen. Ik ben een man van 42 inmiddels, heb geen gezin, geen kinderen. Ik drink niet dagelijks en heb me daardoor jarenlang voorgehouden dat ik niet verslaafd ben en het onder controle had. Maar feit is dat ik zwaar verslaafd ben. Als ik drink zijn het minimaal 6-8 drankjes; van alles door elkaar. Ik heb me ook lang voor de gek gehouden door zogenaamd hulp te zoeken (het bleef bij praatjes), terwijl ik dat diep van binnen niet wilde. Allemaal schijn om zo goodwill te kweken in mijn directe omgeving na weer eens toxic dronken gedrag. Inmiddels is het knopje om, heb ik contact met professionals en sta ik op het punt (volgende week gesprek) doorverwezen te worden naar een verslavingszorg. Echt verschrikkelijk hoe ik jaren van mijn leven heb verprutst door alcohol. Heb deze forum vandaag gevonden en het doet me goed te lezen dat ik niet de enige ben die hiermee worstelt. Mochten jullie adviezen voor mij hebben, verwelkom ik die van harte. Zelf heb ik nauwelijks sociale contacten meer vanwege mijn gedrag in dronkenschap. Helaas besef ik dit te laat.