Fem82

5 jaar is heel lang @Francoise! Super knap hoor. Ik hoop dat ik dat over 5 jaar ook kan zeggen. Gister had ik een klein stressmomentje. Iemand zei voor de grap ‘ik heb voor jou een wijn besteld’. Het was een grap omdat de situatie er niet naar was om wijn te gaan drinken, niet omdat ze wisten dat ik gestopt ben. Was blij dat het een grap bleek te zijn, maar ik dacht echt even: shiiit, wat ga ik nu zeggen? Buiten een aantal mensen om hoeft niemand te weten van mijn struggle met alcohol en reden van stoppen. Dus ik moet er nog even goed over nadenken wat ik in zulke situaties zeg.

Begin vandaag aan mijn 11e droge dag en het gaat eigenlijk best wel heel erg goed. Ik laat de behoefte om te drinken niet toe, want ik ben zeer vastberaden en verzekerd van het feit dat het geen goed idee is om een drankje te nemen. De voordelen die ik tot nu toe ervaren heb: -geen schaamte/spijt/schuld, is echt een boost voor m’n zelfvertrouwen -meer tijd: de dagen zijn langer en daardoor krijg ik veel meer dingen gedaan -niet wakker worden met hoofdpijn of een brak gevoel (als ik dan een keer hoofdpijn heb, is het zo’n fijne realisatie dat het niet door de alcohol komt) -meer energie -beter humeur/stemming -geen geheugenverlies -meer zin in sociale (1-op-1) activiteiten Het enige waar ik soms wel wat moeite mee heb gehad is de gedachte dat het NOOIT meer kan. Dat ik dus niet zo iemand ben die een wijntje kan drinken voor de gezelligheid…en dat ik dit ook nooit zal worden. Maar…niet te ver vooruit denken en blij zijn met elke dag dat ik niet drink!

*

Het is niet makkelijk, maar jij kunt dat! Bedenk wie/wat je eigenlijk wil zijn…

Hoe bedoel je, wat je moet doen? Hoe je die eerste dag doorkomt?

Zit nu zelf op mijn 6e alcoholvrije dag en wat mij erg helpt is de gedachte: ooit kon ik prima zonder alcohol. Toen ik nog te jong was om te drinken bijvoorbeeld. Of toen ik al ouder* was en alcohol nog niet lustte. Maar goed, dit zal natuurlijk niet voor iedereen gelden. Het filmpje van Els Noorlander op YouTube dat hier vaak genoemd wordt, vind ik ook echt een hele goede om eens te bekijken. *niet dat ik nu heeeel oud ben

Wat goed! Ga zo door!! Ga je iets doen om jezelf extra te belonen? Heb net je verhaal gelezen en lijkt in een aantal opzichten wel beetje op die van mij. Ik ben alleen nog maar kort gestopt (5 dagen). En mijn man drinkt ook (alleen niet problematisch). Dat maakte het voor mij misschien ook wel makkelijker om te drinken. Je koopt het allebei, trekt samen die fles open, drinkt op dezelfde momenten. Hierdoor voelde het voor mij misschien iets minder problematisch. Ik viel hierin minder op dan wanneer ik de enige zou zijn geweest die dronk. Had jij dat niet?

Het is natuurlijk hartstikke waar wat je zegt, bedankt voor deze spiegel! Denk dat ik vooral ‘bang’ ben dat mijn sociale leven armer wordt. Stom is dat, want hoe arm is een sociaal leven onder invloed? Met zinloze en inhoudsloze gesprekken? Rationeel gezien snap ik dat natuurlijk allemaal. Ik weet ook dat ik allesbehalve saai ben zonder alcohol. Ben alleen een stuk geremder, gereserveerder. En dat staat wat verder af van mijn stiekeme verlangen om een enorm sociaal dier te zijn die super gemakkelijk in de omgang is.

Ik had mijn hand op de klink van de achterdeur, hij was nog niet open ;-) Bedankt dat je de moeite neemt om op mijn verhaal te reageren. Wat is het toch enorm steunend om verhalen van anderen te lezen, je eigen verhaal kwijt te kunnen en bemoedigende, helpende reacties te krijgen. Blij dat ik dit forum gevonden heb! Mijn hand is weer van de klink af :-)

Heb een beetje een baaldag vandaag. Sta nog steeds helemaal achter mijn besluit om niet meer te drinken, maar die realiteit voelt ineens zo deprimerend. *deel weggehaald ivm herkenbaarheid En alle feestjes/verjaardagen. Ik zag er vroeger (toen ik nog niet dronk) tegenop. Praten met vage en minder vage bekenden. Was me altijd zo bewust van mezelf. En doodongelukkig in zo’n groep. En toen was daar alcohol. Die heeft dat tot iets gemaakt waar ik niet meer tegenop zag. Waar ik zelfs zin in kon hebben. Die mij hielp om makkelijker contact te maken en minder met mijn eigen onzekerheden en ongemak bezig te zijn. Hoe ga ik dat dan vanaf nu doen?

Ook hier stiekem gedrag. Lege flessen ‘verstoppen’, maar vooral vaak bijvullen met water/ranja/whatever zodat het leek alsof er niks/minder van gedronken was, voorraad bijvullen zodat niet opviel dat het al op was… Heb ook wel eens -bij gebrek aan wijn in huis- whiskey van m’n man gedronken, waarna ik nieuwe kocht om de andere fles weer bij te vullen zodat het niet opviel. Treurig. Schaam me er ook diep voor.

@lady janeWauw, 14 jaar! Wat een prestatie, iets waar je inderdaad enorm trots op kunt zijn. Je legt het mooi uit. Die verslavingsgevoeligheid is er voor iedereen hier wel in meer of mindere mate, maar dan zijn dingen als een forum, lezen, koffie, etc wel een stuk minder destructief :-)

Als ik het goed onthouden heb ben jij al heel wat jaren ‘clean’, toch @lady jane? Wat is jouw drijfveer om anderen (hier) te steunen? Ik kan me namelijk voorstellen dat door deel te nemen aan dit forum, verslaving zo’n groot thema in je leven blijft… Maar misschien is het ook ijdele hoop dat het me straks/later niet meer zo enorm bezighoudt en steeds verder naar de achtergrond verdwijnt?

Hoe voelde ‘de knop om’ voor jullie dan? Keek je anders tegen je eigen gebruik aan, of tegen gebruik in het algemeen?

Ik geloof dat ik ‘m begrijp, dankjewel. Voor mijn gevoel neig ik nu toch meer naar de knop. Mijn besluit voelt minder twijfelachtig en veel resoluter nu. Ik hoop dat het de goede knop is en dat hij ‘omgezet’ blijft.

Ik heb de komende tijd genoeg te lezen geloof ik…:-) Gelukkig is het hier zelden tot overgeven gekomen. Heb slechts 1x publiekelijk overgegeven en dat is intussen zo’n 17 jaar geleden. Toen dronk ik ook nooit. Daarna weer een hele periode zelden tot nooit gedronken (sterker nog, ik vond alcohol niet eens echt lekker; dronk alleen zoete cocktails) en nu sinds een jaar of 8 drink ik wijn. Eerst alleen voor de gezelligheid met vrienden, of in het weekend een glaasje. Vooral de laatste jaren is het extremer geworden. Zat op een fles per dag. En soms een dag niks. En ja, ook hier genoeg gênante momenten hoor :-(

Dankjewel voor je moeite om te reageren! Het boek van Alan staat hier in de kast. Een hele tijd geleden aangeschaft en toen al beetje in gelezen. Was erg verhelderend. Wilde toen stoppen in de coronaperiode, niet de beste timing ;-) Heb laatst nog de podcast ‘wat wil je drinken’ geluisterd; ook erg herkenbaar allemaal. Ik heb hier wel meer mensen zien zeggen dat wilskracht alleen niet genoeg is, kan iemand mij vertellen hoe dat precies bedoeld wordt? En waarom je er met wilskracht alleen niet gaat komen? Voor m’n gevoel doe ik dit nu puur op wilskracht namelijk :-)

Met mijn alcoholgebruik, maar dat moge duidelijk zijn :-) Na talloze goede voornemens en enkele stoppogingen die nooit langer duurden dan een paar dagen, voelt het nu echt anders. Ik. Wil. Dit. Niet. Meer. Ik walg ervan. Het moet klaar zijn. Het IS klaar. Ben alleen zo vreselijk bang dat er een moment komt waarop ik mezelf weer voor de gek ga houden met de welbekende excuses: eentje kan toch wel, (bijna) iedereen doet het, wat als ik nu alleen doordeweeks drink, of alleen bij speciale gelegenheden..? Want ik ben toch geen alcoholist? Ik? Hoe kan dat nu? Hoe heeft het zo ver kunnen komen? Altijd controle gehad en de laatste jaren toch kwijt geraakt. Blijkbaar toch een alcoholist geworden en dat durf ik nu toe te geven. Maar alleen nog naar mijzelf. En hier in alle anonimiteit. Omdat ik wel behoefte voel om er met anderen over te praten. Maar de schaamte nog te groot is.