Madeleine

Goedenavond! Zojuist heb ik mijn statiegeld naar de winkel gebracht en een pizza mee teruggenomen. Op de één of andere manier moest dat statiegeld mijn huis uit. Ook al was het een beetje tricky. Kwam gelukkig mijn schoonzusje bij de kassa tegen en was al dankbaar dat ik er niet stond met bier in mijn hand, maar enkel met een pizza'tje. Nou ja, het is gelukt. Nu nog even mijn koffie opdrinken, The Voice kijken en blij zijn met deze hele kleine overwinning.

Ik ga zo even lekker warm douchen, koffie zetten en ondertussen een kopje bananenvla weglepelen. Even mijn gedachten verzetten.

DAGPACT Sabine Albert Lytse Mark Amber Marc Krekel MM Miranda Lavendel Truitje Madeleine Kwam er net achter dat ik de afgelopen week probeerde weg te lopen van het forum. Om mijn probleem in stand te houden. Maar ik moet niet weglopen... Helpt niets. Dus vandaag weer op het dagpact.

Wervel wind dat mag

Telefoon is moeilijk tikken. Koontje, terwijl ik echt jootje wilde tikken. Ook thanks aan smikkie. Morgen moet ik mezelf mezelf bij elkaar rapen. Heb anderhalve week om mezelf bij elkaar te rapen.en die moet ik nu pakken.

lytse en kootje, bedankt. Morgen moet ik me melden in het dagpact. Ik moet! En ga nu slapen.

Ik heb vanaf zaterdag gedronken. Ik moet nu de kater overwinnen. Gisteren, vandaag, morgen. En voor morgen ben ik zo bang. Opnieuw beginnen. Want het is me vandaag en gisteren niet gelukt, maar het MOET morgen. Want ik wil er tijdens mijn gesprek zitten zoals ik ben en niet zoals alcoho mij gemaakt heeft. Maar het stoppen is continu zo moeilijk. Een opgave lijkt het wel.

Ik moet. Ik MOET echt.

Klinkt het heel erg dom als ik nu niet meer weet wat de voordelen zijn? Ik weet ze wel. Maar zoals ik al zovaak heb gezegd, heb de handvaten, weet niet hoe ik ze vast moet pakken. Ik zit de hele week al tegen het huilen aan en nu ben ik aan het hulen. Ik weet dat ik geen leuk persoon met alcohol en dat mensen me daarom oprecht kunnen haaten. Maar sjees, ik weet het niet meer. Ik weet oprecht niet meer hoe ik hieruit moet komen.

Ik las even snel het draadje door en zag de vraag of ik al was gezien. Nee, ik was niet gezien. Want het gaat gewoon slecht met mij. Heel slecht. Wat wel goed is gegaan vandaag is dat ik uitgenodigd ben voor een sollicitatiegesprek voor de baan die ik echt heel erg graag wil. Sja, nu is het moment van afkicken weer gekomen. Ik moet compleet clean zijn wil ik het gesprek goed aangaan. Gesprek is over anderhalve week. Ben voor het afkicken en het gesprek doodsbang. Meer is er vandaag niet meer te vertellen.

Wast lekker, Lenie? En dat geloof ik ook wel, Kirk. Na een week was ik al in staat om een ander te zeggen dat ze gewoon konden stoppen. Dat is niet waar. Als het gewoon was, was er geen probleem geweest. Ik wilde hier op het forum geen wonderkind zijn dat na één keer stoppen, ook stoppen bedoelde. En toen raakte ik mezelf kwijt. Moet mezelf meningen van anderen misschien wat anders aantrekken.

Alles gaat goed met me. Behalve mijn drankgebruik. En heb het idee hierover kinderlijk te klagen. Tot ik het onder controle heb. Weet wel, een ander heeft niets met mij te maken, maar heb altijd het idee me stil te moeten houden, want zo slecht heb ik het niet. En zo kinderlijk wil ik niet overkomen.

Vind ik fijn om te lezen, Kirk. Ik wil me continu inhouden. Niets vertellen. Omdat ik de stempel zeur al snel heb gekregen. Terwijl ik in het echte leven best heel erg positief ben. Vind het gewoon heel moeilijk om commentaar te aanvaarden. Ze zijn gegrond, altijd, dat maakt het altijd moeilijker om te blijven klagen.

Originally posted by: kirky Originally posted by: Madeleine Ik had hem al een paar dagen, wanneer heb jij hem gekregen dan, Kirk?quote> Ik heb dat ding jaren gehad Madeleine, ik mopperde op alles wat los en vast zat. dat heeft me uiteindelijk wel opgeleverd dat ik nu niet meer drink.quote> Dan mag ik dus nog even doorgaan? Tot ik het weekend heb overleefd?

Ik had hem al een paar dagen, wanneer heb jij hem gekregen dan, Kirk?

Lytse, had je gelezen. Had mijn post aan iedereen bedoeld. Ja, moppertrofee!

Haha, Jootje. Anorecten schijnen ook graag toiletpapier te eten, omdat het geen kcal bevatten en wel een vol gevoel geven. Maar bah. Jane, ik ben altijd zonder schulden gebleven. Wel was mijn betaling eens twee weken te laat. Of althans, dan kreeg ik een herinnering en betaalde ik gelijk en als ik het niet kon betalen, bellen. Ik sta rood op mijn rekening en deze kan ik per februari vaarwel wuiven als ik nu met mijn klauwen van het bier afblijf. Maar het lijkt net alsof ik het niet kan hebben dat het me goed gaat. Het is zo frustrerend. Ik weet wat ik aan het doen ben, veranderen ligt op steenworp van mij af en ik krijg mezelf er niet toe om het daadwerkelijk aan te grijpen. Alsof het altijd slecht met mij moet gaan.

Smikkie, ik druk me wat ongelukkig uit. Handvaten krijg ik in elk geval, geestelijk weet ik hoe het werk, maar ik kan ze niet aanpakken. Weet niet hoe ik het anders moet zeggen. Hannah, inderdaad. Dat is mij vanaf het moment van wakker worden bijgebleven. Ik en Hannah zouden het dagpact samen doen. Of althans, het echte antwoord bleef een beetje uit. Ik wil gewoon de komende tien dagen + droog zijn. Maar ik red het niet met mijn eigen gedachten. Had gezegd niet meer te komen zeuren als een klein kind. Maar dat hielp me juist. Eindelijk eens iemand die me hard toesprak. Echt, kan niet anders vragen dan of ik dit misschien de komende vier/vijf dagen, tot het weekend voorbij is, mag doen? Dat het even voor lief wordt genomen, zoiets.

Soothe, natuurlijk heb je gelijk. Er was een dwaas moment waarop ik tegen mezelf zei dat ik mezelf best mocht ontspannen met wat biertjes. En de dag erna was gelijk het hek van de dam. Of als het ware dan tenminste. Lavendel1, Het schijnt dat mijn huisarts mij te goed kent en me geen medicatie toe wil doen. Diazepam heeft hij mij voorgeschreven, maar het schijnt zo te zijn dat met mijn aantallen van drankgebruik een pammetje niet veel zin heeft. Daarnaast is het zo dat ik graag drink met een pammetje op. Ik weet dat de meesten willen dat ik mijn mond nu houd. Dat ik het maar moet uitzoeken. Maar ik trek het niet alleen. Ik mag niet zeuren dat ik drank wil kopen, moet het gewoon niet kopen. Maar ik trek het niet alleen.

Sorry, ben wat bozig. Komt ook omdat ik een tweede waarschuwing heb gehad van Tactive. Snap dat schuttingstaal niet is toegestaan (al vind ik veel woorden zelf geen schuttingstaal meer, omdat ze als spreektaal worden gebruikt). Maar zo'n onvriendelijke mailing had ik niet verwacht.

Smikkie, dat zei ik in mijn eerste post. Geestelijk ben ik er helemaal klaar mee, weet ik wat ik moet doen. Ik krijg het alleen niet voor elkaar. En snap ik het nu zelf? Nee, maar er moet iets veranderen. Maar ik weet niet meer hoe!

Ja, joh. Laten we er een stempel op plakken. Drinker, dronken, dus geen land mee te bezeilen. Ik ben trouwens nog niet dronken. Dat moet ik nog worden.

Smikkie, ik snap het wel. Maar ben toch diep gekwetst. 30 en niet werken? Alsof ik daar een keuze in had. Tot het eind van vorig jaar had ik een baan waarbij ik meer dan een modaal inkomen binnenbracht. Goed leven, helemaal top. Ik verloor de baan en wist vanaf het moment dat mijn contract ingetrokken werd, dat ik het heel moeilijk zou krijgen om weer aan de bak te komen. En trots? Het enige trotse dat me vanavond is overkomen is het feit dat ik het financieel red. Ik lees dat anderen, in gezinsvorm zonder kinderen (zonder alcoholprobleem), teveel geld hebben uitgegeven en dachten dat ze hun hypotheek wel even een maand of twee konden uitstellen, omdat ze recht hadden op het nieuwe broekje in de winkel en verloren. Ik ben een jaar werkloos, armoedegrens inmiddels en geen schulden. Dus in dat opzicht ben ik trots op mezelf. En of ik dan trots ben op mijn alcoholgebruik? Nee. Maar wel even trots op het feit dat ik het allemaal dan net wel weer red.

En trouwens, zonder zielig te willen doen. Toen ik mezelf hier aanmelde was ik dronken. Ik stopte op 3 oktober. En moest mijn status veranderen, omdat ik op 13 oktober 4 biertjes had gedronken. Toen ik de 4 biertjes had gedronken, dacht ik alleen maar:"Als ik nu maar niet opnieuw moet afkicken". Dat moest, want ik sliep weer niet goed. Ik zette door, maar bij elke terugval, moet ik weer opnieuw beginnen. En ik ben nog maar een maand op pad, maar dat continu opnieuw afkicken, dat vind ik zo moeilijk. Nachten wakker liggen is zo vervelend. En dat maakt de gedachte tot drinken zoveel makkelijker.

Wat een naar verhaal en dan nog zo vrolijk zingen.