goofy

Afgelopen 2 dagen toch bij het avondeten 1 glaasje gedronken. Geestelijk gaat het nee zeggen makkelijker dan lichamelijk, heb ze gedronken omdat ik me niet goed voelde. Enja onzinnig excuus natuurlijk! Ik had een fles staan voor het koken, dat moet ik voorlopig gewoon niet doen dus! Gelukkig was gister dus die fles leeg. Manlief drinkt rood en dat drink ik niet graag, maar het blijft verleiding. Vandaag dus opnieuw de stap, ergens hoop ik dat die 2dagen van 1 glaasje de ontwenningsverschijnselen zullen verzachten. En misschien klinkt het raar, maar eigenlijk ook een beetje "trots" dat ik het kon uitstellen tot avondeten (bij ons 19uur) en het bij 1 kon houden. Vandaag toch echt nul, dat is het doel! Want ik wil echt stoppen. Ik rook nogsteeds wiet, maar wel véél minder. Dit moet uiteindelijk ook weg, iemand ervaring met het stoppen met beiden? En zoja in welke volgorde, of tegelijk? Ik heb nergens zin in, maar forceer mezelf zodat ik toch afleiding heb. We zijn net verhuisd, dus heb genoeg te doen! Donderdag een telefonisch sollicitatie gesprek, werkgever heeft mij benaderd niet andersom. Het is weer horeca, maar dit keer iets waar ze geen alcohol schenken...dat geeft me een beetje meer hoop, maar vind terugkeren op de werkvloer wel verschrikkelijk spannend en ben nu al nerveus voor het gesprek! Ik denk dat ik uit mijn burnout ben? Ik hoop dat ik uit mijn burnout ben! Ik denk dat nu ik aan onderliggende problemen aan het werken ben en ik mijn verslavingen aan het aanpakken ben kans op terugval wegneemt. Soms denk ik zelfs dat mijn verslavingen deze burnout hebben veroorzaakt. Ik heb jarenlang alles weggerookt en weggedronken....automatisch dus weggestopt. Alles komt nu bovendrijven en op de meest vreemde momenten. Ik ga hieruit komen, daarvan ben ik overtuigd. Maar zal bergen moeten verzetten voordat het makkelijker gaat worden. Ik ga nu maar eens mijn anti-angst oefening en meditatie starten. Daarna proberen te eten (eten gaat me lichtelijk beter af sinds gister, alcohol is daar zekerweten de boosdoener) Wens jullie allemaal een fijne droge dag en mijn doel is jullie morgen te vertellen dat ik vandaag niet heb gedronken! Maar ik doe het wel voor mijzelf!

Goed advies, dankjewel!

Dankjewel voor dit lieve bericht Thiamine slik ik al, vanwege het afbouwen. Zal kijken naar Yerbe mate, daar had ik nog niet van gehoord. Las ook dat eiwitrijke voeding enorm kan helpen. Heb een moeilijke dag uitgekozen, de rode vlag is uit..een reden waar ik mij normaal extra zou verdoven vanwege de enorme pijn. Nu met een warme kruik, warme thee en acupressure de eerste dag door zien te komen. En zoals je zegt, kan er in 1klap vanaf zijn! Moet hier gewoon doorheen bijten. Heb vertrouwen in mijzelf, dit gaat mij lukken!

De knop gaat om, ik ben er klaar mee! De dokter adviseerde afbouw, maar het is mij nu duidelijk dat ik dat niet kan (of wil?!) Heb me er even goed aan kunnen houden, maar dan toch weer 1glas teveel..dan toch weer een hele fles, boos op mijzelf dus volgende dag weer opletten en dan zo blijven stuiterballen Had voor vandaag nog 2glaasjes in de fles, vanmorgen kom ik erachter dat man lief deze gisteravond heeft opgedronken. Daar betrapte ik mijzelf, stond te vloeken voor de koelkast! Daar kwam de knop... Manlief zorgt enorm goed voor mij, sleurt me naar buiten voor wandeling en als ik weer eens als een zoutzak in een hoekje zit, kookt hij en doet het huishouden. Hoe haal ik het in mijn hoofd om boos op hem te worden?! En waarom...omdat "mijn" fles leeg is! Belachelijk gewoon! Gelukkig was hij al naar z'n werk, dus heeft dit niet gehoord! Ik ben verschrikkelijk bang voor de ontwenningsverschijnselen, maar die wegen nu minder zwaar dan wat ik mijn man aandoe! Heb enorm veel baat bij het lezen van dit forum, de herkenning in de verhalen geeft mij steun @Beatrix wil ik speciaal bedanken. Zonder dat jij het weet heb ik enorm veel baat bij, wat en denk vooral hoe jij schrijft en ik ga jouw motto lenen, maar dan iets anders... Wat er ook gebeurt, vandaag gebruik ik niets! Wish me luck! (En vooral kracht)

Ze helpen mij inderdaad om "uit mijn hoofd te komen" Vond wandelen heerlijk (woon aan zee!) Mijn man probeert mij ook vaak naar buiten te sleuren. Vandaag staat een wandeling op de planning..lekker met de blote voeten in zand en water...aarden inderdaad. Maar door mijn slechte eten heb ik erg weinig energie...soms na 10min al buiten adem. Dus als mijn man werken is, durf ik niet. Mijn doel is dit eerst in orde te krijgen. Vanmorgen met moeite een ei en wat groenten naar binnen geduwd (letterlijk) nu misselijk maar het zit erin! Dat volhouden, samen met het afbouwen. Volgend weekend zou dan " droog" moeten zijn.

Inmiddels is het alleen nog wijn, voorheen was het voornamelijk vodka (meestal puur en glas verse jus of water) Zuur oprispingen heb ik maar heel af en toe

Dankjewel Lady Jane, Misschien is het inderdaad de beste stap, voor mijn verslaving. Mijn probleem met eten is geen eetprobleem, daar moet ik even heel duidelijk mee zijn. Daar zijn nog onderzoeken voor in aanvraag. Ik hou van eten! Krijg het letterlijk niet naar binnen (brok in de keel waar het niet verder wil of kokhalzen) Eet nu zo vet en eiwitrijk mogelijk, zodat wat ik binnenkrijg zoveel mogelijk voedingstoffen bevat. En veel vloeibaar, want ja drinken kan ik wel. Kliniek zit meer in mijn hoofd omdat ik bang ben voor hoe ik op de ontwenningsverschijnselen zal reageren, dit vooral door mijn angststoornis (deze had ik voor mijn verslaving al) het liefst raak ik direct niets meer aan! Ben heel blij met mijn GGZ arts, volgende afspraak gaan we kijken welke behandel methode voor mij het beste is. Zegt zij Kliniek zal ik daar ook zeker voor gaan!

Dankjewel! De stappen zijn ook zeer zeker nodig, ik weet dat ik het kan maar..alleen kan ik het niet. Ben bang voor mijn lijf, klinkt misschien raar, soms voelt het niet als mijn lijf totaal controle verlies (op dat punt kan ik wel altijd alles even laten staan) Gelukkig heb ik ook inmiddels houvast gevonden met meditatie en anxiety oefeningen, die slepen me door de zwaarste momenten. Daarvoor heb ik meerdere malen spoed gebeld, omdat ik dacht dat ik doodging. Erover praten is voor mij een enorme stap, heb het mijn moeder opgebiecht...dat was heel zwaar maar de steun weegt zwaarder!

Even voorstellen, goofy ( want ooit was ik een gezellig en vrolijk mens) 38jaar en er helemaal klaar mee, heb mijn lichaam verwaarloosd en dat is nu aan het terugslaan! Bij mij is het een combinatie van drank en wiet, veel teveel. Lees hier niet veel over, maar ik heb totaal geen eetlust meer. Ik weet dat ik moet eten, dus forceer dagelijks wel wat naar binnen helaas is dit zeker niet genoeg. Het misbruik van de 2 is er zoals bij de meeste langzaam ingeslopen. Ooit was ik anti alles...ik stond te feesten op water en nee dat is geen leugen! Werk in de horeca waar een sluitdrankje of meer doodnormaal is, langzaamaan deed ik dat ook maar toen hooguit 1glaasje 2x per week. Op het moment dat ik in het buitenland ging werken ging het mis, nee was geen bijna optie. 3maanden lang zuipen, mijn tolerantie redelijk hoog, kotsen, slapen volgende dag weer. Terug in Nederland, 15kg aangekomen en last van maag. Gestopt met drinken voor mijn gezondheid, maar daar begon mijn wiet gebruik. Langzaamaan sloop ook dat sluitdrankje er weer in. Uiteindelijk dronk ik thuis ook veel meer. Bijna 2jaar geleden kwam ik in een burnout en vanafdaar is het 1diepe put waar ik heel graag uit wil klimmen! Huisarts ook geraadpleegd met mijn verslaving, mijn eetlust en mijn psychische en fysieke klachten. Inmiddels doorverwezen naar GGZ 1februari had ik mijn kennismakingsgesprek en de 21e mag ik weer terugkomen. Bloedtesten etcetera gedaan. Vitamine d was 1e keer telaag verder goed 2e keer was dat prima, maar licht verhoogde cholesterol Leverwaarden etcetera goed. Vitamine b1 voorgeschreven gekregen en moest maar gaan afbouwen (2 soms 3 flessen wijn per dag dus ineens stoppen raadde huisarts mij af) Ook vond de huisarts het verstandig de wiet later aan te pakken. Het afbouwen ging in het begin prima, eetlust was sommige dagen wat beter. Na weer wat opstapelen van negatieve gebeurtenissen ging het aantal glazen weer omhoog en m'n voeding omlaag. Ik voel me lichamelijk helemaal niet goed. Over het algemeen zwak, koude rillingen, zweten, duizeligheid, hartkloppingen. Hierdoor durf ik niet in 1x te stoppen. Vaak komen deze dingen ook door het blowen, maar stoppen maakt me misselijk en dan eet ik helemaal niet (ja geprobeerd) Ik heb de huisarts ongeveer gesmeekt mij te helpen met het niet kunnen eten. Daar krijg ik (nog) geen hulp bij. Begin nu zelfs te denken dat het voor mij misschien het beste is om naar een kliniek tegaan, maar wil dit eigenlijk niet...wil namelijk graag weer aan het werk (zit nog in de ziektewet door de burnout) en wil mijn partner niet alleen laten. Hij heeft hetzelfde probleem, maar is nog niet toe aan stoppen, hij geeft het probleem gelukkig wel toe. Begrijp hem heel goed, leven met een burnout patiënt is niet fijn of makkelijk. Ik wil weer terug naar wie ik ooit was en af van mijn verslavingen! Hoop dat praten met lotgenoten mij al deels zal ondersteunen, fijn dat dit forum bestaat!