@Gaby, niet echt ellendig, maar ik heb wel met hem te doen ja. Vond het net zo moedig dat hij zich wilde laten opnemen.
Hem tegenhouden kan ik nu niet, dus nee, ik ga er niet naartoe. Hij zit trouwens op café, al te deprimerend.
Nee bolletje, ga ik niet doen. Ik zie nu in dat hij zelfmedelijden heeft. Had ik vroeger ook heel erg, dus ik snap het wel. Maar ik kan hem niet helpen. Toch niet op dit moment.
We hebben vroeger wel eens samen gedronken. Gezellig... kuch. Ik ben blij dat ik dat niet meer doe. In feite heb ik ook met hem gebroken - we waren beter bevriend toen - omdat hij me er toe aanzette om nóg meer te drinken dan ik normaal deed.
Klopt Albertina, ik drukte me een beetje raar uit. Ik kocht altijd bloemen vroeger...
En voor mij wordt het rustig wakkeren, Marc. http://www.youtube.com/watch?v=GUKRBeG-sGQ
hebben we hier allemaal denk ik, Smikkie. Da's ook zoiets geks: ik vind alcoholisten dikwijls interessante mensen. Of algemener: ik vind mensen die wel eens worstelen met het leven dikwijls interessanter.
Naderhand.
niet dat je sterven zou
maar de tuin die bloeien bleef
en ik ook zo
af en toe
niet dat je niet meer bent
maar wij leven nog altijd
onze godverdomde dagen
niet dat je zelf koos
maar dat alles naderhand
hetzelfde bleef
Ik wil wel begrijpen dat iemand dood wil, maar dat doet pijn. Omdat ik het op mezelf betrek. Moet ik dan ook dood willen als iemand die ik graag zag... Te begrijpen? Weet niet hoe ik het moet uitleggen.