Sunyata

In mijn ergste periodes was mijn dagelijkse inname ongeveer drie tot zes halve liters bier, twee flessen wijn en twee flessen port of een liter wodka of whiskey. Tolerantie is een moeilijke factor bij mij geweest en heb mijn drankgebruik ook veelal moeten afvlakken met drugsgebruik omdat ik meestal door kon blijven drinken. Verder was ik in die tijd ook wel 105-110 kilo bij 190 cm dus dan heb je wel wat meer nodig dan de kleinere mens. Wat ik zelf wel apart vind is dat na ruim twee jaar helemaal nuchter te zijn ik nog steeds een soort van trots gevoel heb als ik vertel hoeveel ik kon drinken. Ik ben me er goed van bewust dat het me nooit iets gebracht heeft, behalve het "respect" van drinkmaten wat natuurlijk ook geen meerwaarde is, maar toch blijft het een gevoel geven van "kijk eens wat ik kon"...

Ok, ok... Ik zoek wel weer verder

Yep! In de ochtend is je lichaam in de reinigingsfase en dan heeft het vooral behoefte aan water en licht verteerbaar voedsel, bij voorbaat fruit, zeker omdat ik half vijf al opsta is dat voor mij een vereiste. Een Keltisch Zeezout oplossing is zo'n beetje het beste wat je kan doen om je lichaam van zuivere mineralen te voorzien en appelazijn is anti-biotisch en anti-sepisch en is een natuurlijke versterker van je PH-balans.

Goedemorgen! Nu al bezig met spaghetti? Eet smakelijk alvast dan maar Geen koffie gehad, wel een glas water met appelazijn en Keltisch Zeezout sole, 6 geperste sinaasappels en twee citroenen, spirulina, vitamines en propolis tinctuur. Fijne dag mensen!

Vroeger heb ik me inderdaad geschaamd voor wat ik dacht en zei. Of eigenlijk voor wie ik was. Tegenwoordig kan ik steeds meer accepteren dat ik er ook mag zijn en mag voelen wat ik voel. Dank je! Inmiddels heb ik het niet moeilijk meer, de brief is anderhalf jaar oud. Bedankt voor de complimenten!

Bij deze dan mijn afscheidsbrief aan mijn verslavingen, voornamelijk alcohol dus. Deze brief is inmiddels ruim anderhalf jaar oud, maar het voelt wel goed om eens te herhalen. Beste verslaving, Mijn verslaving, mijn ziekte Mijn verslaving, mijn vriend Bier, wijn, port, whisky en wodka Wiet, hasj, coke, basen, XTC, GHB en mijn allerliefste speed... Nooit meer nachtenlang wakker, nooit meer de fles tot het eind Nooit meer het gevoel van (bijna) out gaan, nooit meer mezelf verdoven Ik zou blij moeten zijn Een gat in de lucht springen en de vlag uithangen Jubelen van vreugde en mezelf gelukkig prijzen Maar dat kan ik niet, ik zou liegen Drie maanden nuchter op achttien jaar, het is niets Ik zie je, ruik je, hoor je en proef je Ik voel je zelfs Je zit in mijn bloed en in mijn systeem Jij bent een onderdeel van mij De warme hand op mijn schouder na een vermoeiende dag De beloning voor een prestatie, de troost na een zoveelste teleurstelling De viering van welke gelegenheid dan ook, de opvulling van een lege dag De enige vriend die mij nooit heeft verlaten, de enige die er altijd voor me was En nu moet ik afscheid van je nemen, niet voor eventjes maar voor altijd Ergens wel ironisch En hier zou dan het gedeelte komen waarin ik je volledig de grond in boor, het gedeelte waarin ik vertel hoe slecht je wel niet bent en dat je mijn leven kapot hebt gemaakt Maar dat kan ik niet, ik zou liegen Zonder jou voel ik me leeg, angstig, bang, onbegrepen, beschaamd, eenzaam en afgewezen Nog erger dan ooit te voren Ik voel het Ik voel Ik ben weer dat jochie dat in de hoek van de kleuterschool stond en met niemand durfde te praten Moet ik daar blij mee zijn? Ik ben het in ieder geval niet Nee, ik hoef geen afscheid te nemen van je slechte kanten, want die ga ik niet missen Wat ik ga missen is stomdronken op mijn balkon een joint zo snel oproken dat ik mijn bed niet meer haal en ergens wakker wordt op de grond Blackouts van ruim een halve dag en niet meer weten wat ik heb gedaan of waar ik ben geweest Zoveel snuiven tijdens het drinken dat ik dacht dat mijn hart het zou begeven Zo lang wakker zijn dat ik dacht in een psychose te zijn geraakt Na een kerstdiner door twee collega's naar huis worden gedragen, volledig doorgedraaid Verlamd op de grond wakker worden in je eigen kots na twee flessen wodka in een uur Dat uiterste randje waarvan je weet dat je niet verder kan en het dan toch doen Daar voelde ik me prettig, daar wilde ik zijn Dat was mijn thuis En ik weet het ook wel hoor, het klinkt niet alsof het leuke dingen zijn Het lijken negatieve dingen, maar ik vond ze maar al te fijn En dat ga ik zo ontzettend missen Ik ga je echt heel erg missen Misschien had ik iets anders moeten schrijven Maar dat kan ik niet, ik zou liegen Het ga je goed, je maatje

Moet toch even wat kwijt. Door wat ik allemaal lees en me nu ineens weer besef is er wel weer wat los gekomen bij me. Zoals gezegd ben ik nu 21 maanden nuchter van alles, maar nuchter zijn zegt mij niks. Ik ben nog lange tijd ongelukkig geweest in mijn eerste anderhalf jaar zonder hulpmiddelen. Eerlijk gezegd was het veel makkelijker met drank en drugs dan zonder, maar mijn tolerantie is van dien aard geweest op het laatst dat doorgaan gelijk stond aan zelfmoord, op de korte termijn wel te verstaan. Ik ben altijd groot en sterk geweest en heb altijd meer willen gebruiken en drinken dan de ander, no matter what en dat kon ik ook. Zonder dat was ik een zielig hoopje mens geworden, maar dat was ik natuurlijk al heel lang. Ik was nog steeds eenzaam en er was niks verandert eigenlijk. Niet gebruiken en drinken was niet eens moeilijk, je doet het gewoon niet. Het was leven dat ik niet kon, ik was gewoon anders dan anderen. Niemand begrijpt mij... Door enkele gebeurtenissen en mensen is dat echter omgeslagen. Door vertrouwen te blijven houden ben ik niet meer eenzaam en geloof ik in wie ik ben. Ik heb vrienden, ga op wereldreis, ik ga een opleiding volgen in iets waar mijn hart ligt en ik geniet van elke ademteug die ik neem. Het is allemaal zo ontzettend mooi geworden dat het bijna niet meer te geloven meer is. Ik weet nu al dat ik zelfs een hele lieve vriendin ga krijgen, terwijl ik mezelf altijd als een die-hard vrijgezel heb gebombardeerd. Gewoon omdat ik weet dat ik dat mag van mezelf. Ik sta mezelf toe van mezelf te houden en nu mogen anderen dat ook. Nu ik hier ben herinner ik me weer precies waar ik vandaan kom en ik kan niet anders dan dankbaar zijn voor mijn verslaving, want zonder dat had mijn leven er nooit zo mooi uit mogen zien als dat het nu doet. Namaste!

Een afscheidsbrief schrijven aan je verslaving is een ontzettend krachtig iets in mijn ervaring. In de kliniek heb ik er aardig wat gehoord en dat werd vaak erg emotioneel. Voor iedereen die erover denkt, gewoon doen! Ik zal kijken of ik de mijne nog kan vinden...

Leuke draad. Ik ben nu inmiddels 65 dagen gestopt, wat me grofweg al zo'n 150 pakjes sigaretten heeft bespaard. Stom genoeg was de laatste dag dat ik nog rookte het zwaarst daarna viel het allemaal hartstikke mee. De gedachte was toch erger dan het uiteindelijk bleek te zijn.

Mooi om te lezen wel. Ik heb in de kliniek drie maanden lang meetings bezocht. Voornamelijk NA, maar daarnaast ook de AA, CA, OA en SLAA. Zeker in het begin heeft me dit me erg geholpen en om verhalen van medeverslaafden te horen is echt aangrijpend en treffend. Uit de kliniek heb ik dit nog een maandje volgehouden bij de plaatselijke AA, maar door een gebrek aan feeling met de veel oudere groep, de te christelijke inslag en mijn sociale fobie heb ik dat niet vol kunnen en willen houden. Mijn weg naar onthouding is een andere geweest en ik heb ook andere inzichten dan de grondslagen van de AA/NA maar ik vind absoluut dat deze meetings levens kunnen redden van mensen en dat ook zeker doen.

Dank je, dat ben ik ook zeker.

Hoi Kim, Klinkt bekend allemaal. Mijn moeder is vier jaar geleden overleden na een zwaar leven aan de alcohol. Mijn vader is nog steeds een alcoholist en mijn zus kan er ook nog steeds wat van, al is het minder erg dan vroeger. De rest van de familie lust ze ook wel zeg maar, en het was vroeger bij vriendjes en vriendinnetjes thuis vaak ook heibel door alcohol. Ik ben er ecvht in opgegroeid en mee groot gebracht. Echt goed om te horen dat je er nu al een paar dagen gestopt bent, ik hoop dat het nog steeds lukt. En ook als het even tegenzit of niet lukt, gewoon blijven komen hier en gooi het eruit, het gaat met vallen en opstaan natuurlijk. Je hebt net als ik de kans om de cirkel te doorbreken en eigenlijk is dat een heel mooi iets. Zeker geen makkelijke taak, maar wel iets waardoor je ook een inspiratie kunt worden voor anderen en boven jezelf kan uitstijgen. Mij heeft het gebracht van de hel tot in de hemel. Het heeft tijd en moeite gekost maar door vertrouwen te hebben en overgave is het echt mogelijk. Zet hem op!