Sien

gefeliciteerd Fleur, wat een prestatie! Ik ben nog lang zover niet. Het blijft een geworstel van wel/niet en weer wel. Word er erg moe van. Maar blijkbaar vind ik het nog steeds de moeite waard om te drinken anders had ik het toch wel gewoon gelaten? Toch? Maar ik lees liever mee dan dat ik veel schrijf. Vind het lastig om steeds te moeten vertellen dat het nog steeds niet goed gaat. Maar ik heb wel heel veel aan jullie verhalen, dank daarvoor. Sien

hoi, daar ben ik weer met m'n brevet van onvermogen. Het lukt me maar niet! Ik vind het erg vervelend maar ik kan of in een hoekje gaan bleren of me weer es melden hier. Ik voel me wel vervelend, lullig, mislukt. Ik was het zoooo van plan. Sorry mede forum genoten. Niet teveel aandacht aan me geven alsjeblieft. Ik wil enkel melden dat ik weer meelees en weer mee doe. En jullie die het wel lukt, daar haal ik zoveel inspiratie uit! Echt, lezen is al vaak genoeg. sinc, Sien

hoi, wat schrijven jullie veel! Wat leuk. Dag 4 en ik moest gisteren echt op m'n handen gaan zitten. Was een lastige dag. Ik was zo moe en vond dat ik nog zoveel moest doen. En dan is zo'n "glaasje van het e.o.a." altijd wel een lekkere oppepper. Maar nee, ben maar een uurtje gaan slapen. Ben wel heel moe maar verder geen afkick gevoelens. Alleen dat slapen, dagen in bed. Maar ik lees het wel van meer van jullie dat dat de eerste dagen is en dan weer over gaat. Maar verder voel ik me wel lekker. Ik heb ook wel ontzettend veel behoefte aan zoetigheid. Frisdrank, hoe zoeter hoe beter en chocola. En dat is nou net niet goed voor me. Maar goed, ik neem het maar even voor lief. En koffie! Heel veel koffie. Ook niet goed want dan tril ik niet van de kater van de koffie. Ik was vanmorgen weer eens wat kwijt, mijn grote probleem, dingen kwijt raken. En op kater ochtenden loop ik me dan altijd uit te schelden van "moet je ook niet drinken" maar nu was ik iets gewoon kwijt. Zit blijkbaar in me, niet alleen door het drinken. Maar het voelt toch anders. Snapt iemand dit?? Ik ga er weer een alcoholloze dag van maken, leuk Sien

hoi, ik stap maar eens van mijn "eigen draadje" af en neem de brutale stap naar het forum. Was wel veilig zo'n eigen draadje. Maar goed, 2 dagen sober. En vannacht ontzettend gedroomd over wijn, veel wijn. En ik baalde er zo van dat ik na 2 dagen al weeeeer begon. Was heel naar. Herkennen jullie dit soort dromen? En ik weet nog zo goed (in die droom dan) dat ik gewoon kon kiezen tussen fris of wijn en toch weer. En ik had nog geen slok genomen of ik had al spijt, en dan toch doen he. Dus ik was wel blij toen ik wakker werd zonder kater. En gisteravond voor het eerst (na 3 pogingen geloof ik) het eind van Vanilla sky gezien. Het begin kende ik wel maar het eind.... Nooit gered, teveel drank. Ik ga voor dag 3! Sien

dag, daar ben ik weer. Tapas, ik vind het ook allemaal reuze spannend. Wat gaat er gebeuren??? Maar het is wel een prettige spanning. Het voelt in iedergeval goed. Gisteren schreef ik over alles wat ik dan gelukkig niet meer heb of weer terug krijg als ik niet meer drink. Maar ik ben ook wel bang. Wat doe ik dan met alle hobbels die op m'n pad komen? Ik vind alleen zijn ook niet erg, kan er soms best van genieten. Maar het lekkere is dan wel met een wijntje zo even in m'n eigen wereldje te zijn. En ik ben wel vaak veel spontaner met alcohol. Niet dat dat altijd tot leuke dingen leidt maar soms toch wel. Het geeft me ook wel een energie boost om dan toch nog even dat klusje te doen, of toch nog even die en gene te bellen. Totdat ja, ik zo dronken ben en ik niet meer weet wie ik gesproken heb of wat er gezegd is. Stom he. En ik merk ook wel dat ik door de alcohol stukken instabieler aan het worden ben. Ik denk dat het me helpt de hobbels te nemen maar uiteindelijk ben ik dan de volgende dag zo depressief. Vreselijk en dan is m'n hele hoofd in de war, en van wat is er nou aan de hand, gebeurd, waar was ik. Dus ik verlang wel weer naar de rust van niet drinken en weten wat ik gedaan heb. Ja, het besluit voelt nog steeds zo goed als gisteren. groetjes Sien

Hoi, bedankt voor jullie welkoms woorden. Vind ik erg prettig zo. Veel heel inspirerende verhalen gelezen. Doet me goed, zeker om te weten dat het ook echt kan. Het geeft me wel rust dat ik de knop om heb gezet. Lekker. Ik hoef niet. Vandaag een wat stil dagje maar morgen stap ik de wereld weer in met het idee dat ik een niet drinker ben. Dat ik niet meer hoef te zoeken naar een nieuwe glasbak uit angst herkend te worden. Of de zoveelste slijter of super zoeken omdat ik daar ook niet herkend wil worden. En vanavond gewoon naar bed, niet liggen draaien. We horen weer van elkaar, Sien

Ha Marietje, dank je voor je welkom. Het is zo raar he, ik heb al een maand ofzo vrij intens meegelezen, soms de neiging gehad om ook iets te zeggen. Maar ja, ik drink dus dan vind ik het niet fair van me. Ik heb al zo vre-se-lijk vaak het besluit genomen om er mee te stoppen maar steeds.... bleef er in m'n achter hoofd iets van: ja maar morgen feestje, oo en dan vakantie, oo jee en dan dat nare gesprek. Zoveel dingen waarom ik vond dat de tijd er nog niet rijp voor was. En nu is die overrijp. En nu ga ik het gewoon doen! Weer normaal slapen, weer films af kunnen kijken, geen gaten meer in m'n geheugen, geen schaamte of schuld gevoel meer over drank. Niet bang zijn dat er 's nachts iets gebeurd met een dierbare omdat ik er toch niet naar toe kan vanwege vergevorderd dronkenschap. Geen katers meer "weglachen". En zouden de opgezwollen ogen wegtrekken, en zou m'n lijf en gezicht weer normaal worden (voorzover ik ooit een normaal hoofd heb gehad). Maar ook een beetje angst om m'n vluchtmiddel kwijt te raken. Waar ga ik me dan in verliezen? Nou ja, zomaar spinsels van een bange alcoholist. En het idiote is dat ik al eens een lange tijd niet gedronken heb en weet hoeveel prettiger ik me toen voelde. En waarom dan toch weer beginnen? Ongelooflijk stom! Sien

hoi allemaal, nou hier ben ik dan. Ik heb al heel veel gelezen en nagedacht. Ik heb als ikoontje het diploma gekozen, een soort brevet van onvermogen. Onvermogen om te stoppen met drinken. Maar nu ben ik het zat, ben ik mezelf zat, het gedrink zat. Alles zat. Ik ben een vrouw van 45, single. En hoe meer ik ga drinken hoe eenzamer ik aan het worden ben. ik vind het leven best lastig zo in m'n uppie. Maar door het lezen op het forum heb ik gezien dat ik niet de enige ben met dit probleem. Hoe ellendig het voor jullie ook misschien klinkt; het doet me goed zoveel "zielsverwanten" te vinden. Dat er zoveel mensen strijden tegen dat alcoholduiveltje! Ongelooflijk. Dus 20 mei 2006 besluit ik om met jullie me te doen. Sien