Originally posted by: geertjegeert Sorry, ik had willen beginnen met een dank aan allen die mij gister zo gesteund hebben. Het hier komen heeft mij inderdaad geholpen dus: dank daarvoor. Vandaag kan ik tenminste weer blij zijn met het behaalde succes en de angstige momenten probeer ik maar om te buigen in positieve gedachten. Mijn buik doet er pijn van, van de onzekerheid en de tranen. Eigenlijk zie ik mezelf als een positief iemand maar verdorie ik voel het nu niet zo. quote>
En toch lees ik postiviteit en kracht in je schrijven, gaat goed toch?