Ik ben al jaren een alcoholist, ik moet en wil ervan af. Ik walg van mezelf, ongelovelijk hoe dom dat ik er steeds weer intrap. En de black outs, weer denken o shit, wat heb ik nu weer gedaan??? Vreselijk. Naar de huisarts durf ik niet, want dan krijg ik gelijk een stempel en wordt alles aan alcoholholisme gekoppeld. AA geen zin om daar elke week naartoe te gaan. Ik zal het toch zelf moeten doen uiteindelijk. Of toch wel naar de huisarts? Het blijkt toch dat ik er niet zelf mee kan stoppen. Een stopmaatje zou ook fijn zijn. Ik voel me vreselijk zo'n laag zelfbeeld krijg je er ook van. Het liefst ging ik een week op bed liggen en de dekens over mijn hoofd, mezelf verstoppen, tot ik er weer tegen kan. Mijn vader had ook vroeger last van hetzelfde. Zit toch in de familie blijkt, terwijl ik het vroeger haatte. Ik hoop dat ik er ook vanaf kom en mijn kinderen niet in dit zwarte gat vallen. Ik drink 1 dag wel, volg.dag niet, dan wel. En zo gaat het op en af. Met thuiswerken is het erger geworden. Het langst dat ik er af bleef is een week. Wat een prestatie, niet dus. Ik kots op het moment van mezelf.