Opa2

He Sweetie! Al ben ik dan ook een man: kan mij je moederlijke gevoelens goed voorstellen; mijn vrouw en ik hebben hetzelfde doorgemaakt, al was onze dochter dan net 15, en is zij op een vakantie op Texel door haar vriend ontmaagd. Je sluit toch weer een periode af, als ouder (speelt dat misschien ook bij jou?). Ons buurmeisje was trouwens 12, toen het gebeurde: haar moeder was in alle staten. In het algemeen zijn ze er trouwens vroeg mee tegenwoordig. Iets ruimer gezien, betreft het gewoon een kultuurbeweging: dan weer vroeger, dan weer later. Daarom ook heeft die gebeurtenis met je dochter heel weinig tot niets met jou kwaliteiten als moeder te maken, hoor... Bovendien: ze vertelt het je blijkbaar: goed teken van vertrouwen, toch? Die rotjongens ook: ze willen altijd hetzelfde (lol)... Stapje verder: waarom geef je jezelf de schuld over het gedrag van een ander, ook al is het je eigen dochter?? Beetje slachtoffer van je eigen normen en waarden, die je op een ander projecteert?? En dat schuldgevoel doet weer drinken, en dat geeft 'smorgens bij het opstaan al weer een eerste negatieve gedachte... Kop op meid, het hoort er allemaal bij: kleine kindjes worden groot... Wij hebben er 4: inmiddels 24, 26 , 27 (dochter) en 28, dus wij kunnen erover meepraten (denk ik)... Zelfs al wij haar sexcapades (ze is nogal open) nu, op haar 27e, vernemen, krijgen wij nog rode koontjes, om van de jongens (erg gesloten, maar via vrienden horen wij nog wel eens wat) nog maar te zwijgen... Met meelevende groet, opa2

Beste Toni, het was zeeeeer de moeite waard! Knap geschreven - petje af. Ook de andere schrijvers van deze draad: dank.

Hi Sweetling en Mathilde, mag ik mij even aansluiten bij de rij bewonderaars: klasse hoor, dat jullie beiden in staat waren, restanten weg te kieperen, hoe veel of weinig je ook gedronken had! Til svp niet te zwaar aan jezelf, als je eens een keer in de fout gaat, want die zwaartillerij kost je veel te veel energie, en die energie kun je wel aan betere dingen besteden... Deze tip geldt speciaal ook voor jou, Frank! En Sweetie, jouw vertrouwen in mij beschaam ik niet, hoor: nog steeds heerst hier de drankvrijheid. Nu is deze week wel extra speciaal, en een beetje spannend, want mijn vrouw is gisteren een paar dagen op vakantie gegaan, met haar moeder en onze dochter. Dat deed ze wel eens eerder, en dan was het "feest": niemand die op je let, dus lekker deurzakku! Maar zowel gisteren als vandaag heb ik weer een groen dagrapport kunnen invullen, en verwacht dat ook tot en met vrijdag, als ze weer thuiskomt, te kunnen doen. De opkomende gedachten aan drank zijn er nog steeds, maar in almaar zwakkere vorm, en verdwijnen dan weer even snel, als ze opkwamen. En: geen sterke gedachte aan drank = geen behoefte = geen keuze hoeven maken = automatische vrijheid... En o o o, wat heb ik vannacht heeeeerlijk geslapen!!!! Dat zal vanavond ook wel weer goed lukken, na 4 uur bewegen in de zonnige postwijk, bekroond met een fles Rivella Light, ondanks de 11 ijskoude biertjes in de koelkast... Met warme, meeelevende groet, Opa2

Dag Flipsen, goed dat je er bent! Knap kl.... om een paar opduvels tegelijk te krijgen, hoor. Wellicht schrale troost, maar goed bedoeld: mijn medeleven heb je. Als je de verhalen van de schrijvers op dit forum doorleest zul je merken, dat een situatie als waarin jij bent komen te verkeren, min of meer op vrijwel iedereen van toepassing is: soms langer, soms korter geleden. Breder gezien: ieder huisje heeft z'n kruisje; da's nu eenmaal de aard van dit leven. Nou ja: ijzeren wet is ook, dat waar deuren in je leven dicht gaan, er ook weer deuren open gaan, dus blijf vooral om je heen kijken, zou ik zeggen... Je schrijft dat je met jouw drankgebruik bezig bent, en zelfs al een paar weken gestopt bent, maar dat de drank het wint van je gevoel van eigenwaarde. Je kunt, als je trek hebt, in ieder geval jezelf deze vraag stellen: voed ik met drank mijn lichaam, of voed ik mijn negatieve gedachten? Het antwoord luidt altijd hetzelfde: je voedt met drank altijd je negatieve gedachten, en het gevoel dat daaruit voortkomt: stress, onbehagen, boosheid, verdriet. Alleen is die gedachte een onverzadigbaar monster, dat nooit tevreden zal zijn met wat het van je krijgt. Je hoeft niet per se op die gedachte te reageren: je hebt je eigen vrije wil, en kunt hem ook negeren. Nog beter is natuurlijk ervoor te zorgen, dat je die hele gedachte niet krijgt... Op de cursus van Tactus wordt aan de gedachte veel aandacht besteed, trouwens. Groetjes, sterkte, tot spreeks/schrijfs! opa2

Nou, te midden van alle ondersteunende reakties kan even wat humor misschien ook geen kwaad. Ik las een uurtje geleden op internet een belediging die mij buikpijn (van het lachen) opleverde: "als ze jouw verstand in een vogeltje stoppen, dan vliegt het achteruit" Sterkte allemaal, vandaag!

Hallo Ary, je hebt de weg hier gevonden blijkbaar; fijn dat je meedoet (en jeronimo ook, natuurlijk). AA is prima tip: zo zijn er meer wegen die naar Rome leiden; welke, lijkt mij persoonlijk niet zo belangrijk, als je er maar baat bij hebt... Gelukkig kunnen wij kiezen, dus. Wat de alcoholvoorraad in huis betreft: bij ons staat ook het nodige aan heel lekkere wijnen, zeker sinds 1 van de kinderen een handel in redelijk exclusieve Toscaanse wijnen startte. En je wilt je kind een beetje steunen, nietwaar... Die wijn is lang houdbaar, en ligt rustig te rijpen, evenals het restant van de oude port, die wij dit jaar in Portugal flink hebben ingeslagen (de rest was toch veel sneller op, dan ik vooraf voor mogelijk hield...). Een deel van de voorraad in huis besteden wij tegenwoordig aan weggeven bij bijzondere gelegenheden, en aan kenners, zeg maar als een soort reklame voor de zaak van het kind, met het uitdrukkelijke verzoek, wel op zijn webside te gaan kijken naar wat de gegeven wijn werkelijk inhoudt en voorstelt (alle zo rond de 15 euro per fles). Kultuurtje hoor... Nee, ik noem de naam van de site hier niet! Weggeven scheelt weer zelf drinken, en ja, "goed" is het natuurlijk niet wat ik doe voor een ander met dat weggeven, maaaar alla... Het nog steeds alcoholvrij zijn bevalt mij uitstekend, en wordt met het verstrijken van de dagen meer en meer een vanzelfsprekendheid. Desondanks heb ik mij voorgenomen, in de toekomst zeker nog wel eens een mooie fles van mijn zoon te proeven, zeker van die heerlijke dessertwijn, en zeker ook van die nog onbekende van 37.50 euro (eigenlijk te gek die prijs, maar ja). Dit voornemen, deze uitlaatklep, geeft mij wel degelijk ook enige "rust", al lijkt het tegenstrijdig met het niet en nooit meer willen drinken. Die rust lijkt mij vooral te komen uit een zekere neutralisatie van het "nooit meer mogen" - gevoel, dat voor mij, in de huidige fase van alcoholvrijheid, toch wel een heel, heel puriteinse opgave is, en wat al te "fundamentalistisch", het dagelijkse niet meer willen drinken daarbij verzwarend. Dat "nooit meer mogen"gevoel lijkt, denk ik, wel op de "angst voor het niet in huis hebben als je erge trek hebt" - gevoel, dat in deze draad hier en daar de kop opsteekt. En ALS het gebeurt bij een wel heel bijzondere gelegenheid zal ik extra op mijn qui-vive zijn, met de ervaring van (nu) 5 weken alcoholvrijheid en alle positieve gevolgen vandien in de achterzak. Maar: voorlopig liggen ze rustig te rijpen, die 50 flessen, en worden ze alleen maar lekkerder, zeker tot 1 december, wat er ook gebeurt! Nog een andere uitlaatklep die mijn zoon onlangs gaf: die heel dure wijn is op termijn ook een uitstekende belegging, dus 2e reden om te laten liggen: de 37.50 aankoop levert over 8 - 10 jaar een 10-voudig bedrag op. En hij kan het weten! Warme groet, in het plezierige vooruitzicht van alweer een alcoholvrije dag, opa2. Leve de vrijheid!!

Beste mensen, deze prachtige draad van vandaag lees ik pas na mijn posting elders, vandaar: *Toni, jouw verhaal over vrijheid is mij uit het hart gegrepen! Geweldig! Ben erg blij voor je. *Ik denk toch wel een paar keer per dag aan jullie allemaal, en vraag mij dan steeds af, hoe het gaat. Weet je, echt gemeend: ik gun jullie zo graag wat ik (zeker de afgelopen week) ervaar aan groooote voordelen van alcoholvrijheid! In dit verband een tip (met een schuin oog naar Mathilde en Moondreamer): als je al alcoholvrij bent: GENIET ERVAN, je hebt het verdiend!! Die rottige behoefte en strijd kosten je alleen maar energie, en die energie kun je veel en beter aan genieten besteden, toch?? Nogmaals warme groet, opa2

Hallo allemaal, en deze keer Sweetling in het bijzonder (omdat je naar mij vroeg), Hier in het alcoholvrije, regenachtige Heemstede gaan de zaken voortreffelijk. Vandaag was de drukste postdag sinds mijn intrede in dit vak, ruim een jaar geleden. Gisteren van 15.15 tot 22.45 alles uitgesorteerd en klaargemaakt voor bezorging, en vandaag, toen op de beurs de zaken naar wens bleken te gaan, van 09.30 tot 18.30 (minus 2 uurtjes rust + beurs) buiten bewogen: lopen, fietsen, bukken, strekken: heerlijk lichamelijk bek- en bekaf... Wat dit met alcohol te maken heeft? Nou: in het verleden dacht ik onderweg, als de moeheid begon toe te slaan, al aan de beloning aan het eind van de rit: eerst 3 - 4 bier om het vocht aan te vulllen, en vervolgens een heerlijke fles port om te relaxen... En vandaag? Toni en Mathilde gaven het al aan: ik vergeet die drank gewoon, gedachten eraan zijn en blijven nog maar zeer zwak, en het vooruitzicht van de drie ijskoude alcoholvrije bieren was vandaag al genoeg, om bij onderweg op te verheugen. Port? Nee dank U. Natuurlijk denk ik na over de mogelijke oorzaken van deze ommekeer, na al die jaren. *Voornaamste reden is en blijft toch wel het totaal verdwijnen van de hartklachten. *Reden nummer twee: het gevoel van mentale vrijheid dat ik sterk ervaar. *Reden nummer drie: de almaar toenemende lichamelijke kracht; het verdwijnen van de altijd aanwezige moeheid, het steeds minder worden van al die spierpijnen. En als de moeheid dan toeslaat, na 4 - 5 uur postwijk, dan nog is het een "echte, prettige" moeheid. *Reden nummer vier: behalve alcohol, kunnen eten en drinken wat je wilt, zonder aan gewichtstoename en zo te hoeven denken, dank zij de besparing van pakweg 1000 Kcal per dag. De opkomende gedachte aan alcohol verdwijnt in mijn geval (denk ik) daarom zo snel, omdat het brein blijkbaar direkt de afweging maakt tussen het kortstondig plezier van alcoholgebruik, en bovenstaande 4 ervaringen. Keer op keer blijken deze veel en veel sterker dan de opkomende alcoholgedachte. En uiteindelijk lijkt er een mechanisme in werking te komen, waarbij die gedachte gewoon niet meer opkomt, en waardoor ook de behoefte niet ontstaat. En dat scheelt bergen energie, die je overhoudt voor nuttiger en prettiger zaken dan strijd tegen alcohol (en je ego). Dus, ja: alweer een week alcoholvrij erbij, nummer 5. Echt een makkie. Waarbij ik direkt aanteken, dat ik jullie erg dankbaar ben voor het delen van het dieper wegzakken na een alcoholvrije periode: dat helpt mij, om op mijn qui-vive te blijven. Sweetling, blijkbaar heb ik een posting van jou eerder deze week gemist. Vandaag hoorde ik toevallig van mijn vrouw een leuk (nou ja: leuk...) verhaal over de Heemsteedse prijswinnaar, dat zij hoorde in de winkel, waar deze winnaar al jaren z'n lot kocht. Je schijnt ook een kleur aan te moeten geven, en sinds jaar en dag koos hij voor rood. alleen deze keer liet hij de keuze aan de dame achter de kas over, en zij koos voor paars. En het werd deze keer: rood...... Nu won hij "maar" 1 miljoen, anders was het geloof ik 4,zoveel geweest. Voor een "kennismakingsfeestje" ben ik best serieus in; alleen heb ik nog geen idee in hoeverre dit in strijd is met forumreglementen en privacygevoeligheden. Maar alle hier bekenden zijn van harte welkom in Heemstede, hoor. Neutrale plaatsen om elkaar persoonlijk te ontmoeten genoeg... Enkele jaren geleden heb ik hier in Heemstede een aantal beleggers van een internetsite bij elkaar gehad: het was erg leuk, om elkaar eens in levende lijve te ontmoeten. Je vroeg ook naar effecten. In het kort: ik verdien sinds 2 jaar mijn brood met aandelenhandel via internet (postwijk is 2x per week voor de beweging). Gaat lekker, hoor... Als je echt belangstelling hebt, kijk dan eens op www.iex.nl (even inschrijven, verder gratis), en dan speciaal naar het Crucellforum. Zeer leerzaam, en daar schrijf ik ook vrijwel elke dag. Ben benieuwd, of je mijn alias daar eruit kunt pikken... Echt joh, ik loop steeds vrolijker fluitend de wereld rond, dank zij de bevrijding van die rotdrank (maaaarrr wij blijven alert, zeggen voorlopig tot 1 december nee tegen de drank, en zien daarna weer verder)!!! Nou, dit was het zo ongeveer wat betreft mijn alcoholische wetenswaardigheden en ervaringen. En heeft iedereen antwoord op z'n vragen. Veel sterkte allemaal, speciaal Moondreamer. En Toni: je schrijft lekker, zeg! Warme groet, leve de vrijheid! Opa2.

Hi Sweetling, da's een slimme: het vaste moment even uitstellen. Bij mij was het ergens tussen 16.16 en 17.15, zo tegen het sluiten van de effectenbeurs, 17.30. Dan gebeurt er meestal heel veel, en is het best "gezellig, om er een glaasje bij te hebben... Op een gegeven moment ben ik het drinken tot nabeurs gaan uitstellen, met als gevolg dat (meestal) de behoefte verdween. Maar met mijn nieuwe favoriete frisdranken Rivella light, cola light en malt bier is het eigenlijk best even gezellig, zo tussen 16.15 en 17.30... Groetjes, opa2

Hi gerespecteerde forumgenoten en mee-lezers, met interesse, herkenning en plezier dat het de schrijvers veelal goed tot heel goed gaat, deze draad doorgewerkt; dank. De slaap-ervaringen met drank: inderdaad als een blok in slaap valen, na een paar uur wakker worden, en maar liggen in het donker: bweeeehhh. Op een site die iemand hier kort geleden opgaf, valt ook heel duidelijk te zien hoe slecht alcohol is voor de slaap. Overigens: mijn slapen gaat beter en beter. Sweetling: de wazige ogen 's morgens ken ik, en heb ook hier eigenlijk geen last meer van na een maand droog staan. Ik zou voor dit verschijnsel 2 redenen kunnen bedenken: ten eerste de invloed van alcohol op het zenuwstelsel, dus ook op de oogzenuw. Toevallig hoorde ik van een kennis-die-wel-van-een-wijntje-houdt, ook dit probleem; alleen ging het zich bij hem steeds langer en in steeds sterkere mate voordoen, zodat lezen en autorijden problematisch werden. Hoewel niet aangevend dat alcohol mogelijk wel eens een oorzaak zou kunnen zijn, gaf hij toch tussen neus en lippen door, dat hij het wijn drinken wat aan het beperken was. Tweede mogelijkheid is toegenomen druk van het oogvocht, immers: alcoholgebruik leidt tot vernauwing van de bloedvaten, en daarmee verhoging van de bloeddruk. Dus ook de bloedvaten in het oog kunnen vernauwd raken, door alcoholgebruik, dunkt mij. Die blauwe plekken (niet door stoten veroorzaakt) heb ik nooit bij mijzelf gezien, maar weet wel, dat in dat geval een bezoek aan de huisarts beslist geen kwaad kan. Hartelijke groet, opa2.

Hi Toni, je komt aardig los, hier op dit forum; prachtig hoor! Net als bij het het geval lijkt te zijn, ben ik ook geen mindere drinker: als die 1e er eenmaal in zit, gaat de fles leeg. Dus daarom maar helemaal gestopt, en dat gaat na ruim een maand nog steeds uitstekend: zo heel af en toe komt er nog eens een zwakke gedachte/behoefte op, maar die wordt direkt gepareerd door de maand ervaring van vrijheid van alcohol, met alle voordelen vandien. Mijn 1e bijdrage aan deze topic: In mentaal opzicht is het toch met name het gevoel van vrijheid, in toenemende mate in combinatie met een gevoel van (laat ik maar omschrijving als) terugkerende energie, basale kracht. Met andere woorden: het ervaren van de voordelen van het niet-drinken doen momenteel iedere opkomende behoefte eraan direkt verdwijnen, en ook die ervaring is op zich weer een heel plezierige! En die voordelen krijg je alleen in de schoot geworpen, als je gewoon helemaal stopt. Dank voor het starten van deze topic: die verwarring waar je het over hebt, is heel herkenbaar voor mij. De calorievrijheid die alcoholvrijheid mij oplevert, gebruik ik dan ook om te eten waar ik zin in heb, en mijn gevoel is, dat alleen dit al helpt, om de behoefte aan alcohol te verminderen. Echt een heerlijk leven, zo; jammer eigenlijk, dat het 40 jaar heeft moeten duren (ben nu 54...). En ik hoop echt dat met name iedere jongere dit dit leest, dat goed tot zich laat doordringen... Hartelijke groet, Opa2.

Haha Sweetling, bij iedere posting die JIJ schrijft, krijg IK steeds meer gelijk, wat dat respect betreft! Hoe je dat doet: beetje minder streng zijn voor jezelf? Nou, "gewoon": niet steeds (ver)oordelen, en jezelf op de pijnbank leggen. Niet geheel toevallig heb ik mij in het verleden vrij intensief beziggehouden met dit onderwerp. Het was een bevriend psychiater die mij de ogen opende (ik citeer): "protestant-christelijke mensen worden opgevoed met het doel om niet in de hel te komen, en roomsen worden opgevoed met het doel om in de hemel te komen. In dit verschil in doelstelling ligt een wereld aan kultuurverschillen besloten, en zeker ook in denkpatronen (denken in problemen versus denken in mogelijkheden) en omgang met jezelf. Ondanks de sterk toegenomen onkerkelijkheid vinden opvoeding, kultuur, en daaruit voortvloeiend denkpatroon en omgang met jezelf gewoon doorgang". Herkenbaar? Ey, wat Zantac betreft: ben je al in het bezit van precies dezelfde stof (ranitidine), maar dan eigen merk van Kruidvat? Je kunt het al enige tijd zonder doktersrecept krijgen. Scheelt bergen geld: verpakking van 12 stuks a 75 mg kost maar een paar euro. En: het is een gezond jongetje! Jazeker: een prachtleven, zeker zonder die drank! Wat een vrijheid, zeg. Voor straks een rustige, slaapvolle nacht: drankvrij zijn helpt hierbij echt, vroeger of later, durf ik hier uit eigen ervaring neer te pennen.

Heee Toni, ook online? Strak hoor, die vette jaren, hoop nu eindelijk jouw voorbeeld te kunnen volgen!

Allo allo allemaal, nog maar 1 dagje, en dan de de hele 1e maand vol, want ook vandaag is de kurk op de portfles gebleven, en dat, terwijl er heel wat te vieren valt, want, beste Moon, ik verdien mijn brood met prive-beleggen, en Crucell maakte een geweldige sprong! Mijn dag-invulling mag je dus wel weten hoor: 's morgens om 08.00 berichten bekijken op internet, beurs volgen, eventueel wat handelen. Daarnaast dwing ik mijzelf om flink te bewegen: ben 2 dagen per week postbode, en loop/fiets per dag gemiddeld 5 a 6 uur. En op 2 andere dagen sorteerwerk gedurende 2 - 4 uur: da's ook bewegen. Dan is er het vrijwilligerswerk bij de geesteschool, waar ik aangesloten ben: cursussen voorbereiden en geven, wat kontakt met de pers, schoonmaakwerk, inpakwerk en zo. Dus geen "vaste baan" meer sinds 2 jaar: ruim 30 jaar fulltimen++ (salesmanagement) was wel genoeg... Verder: leuke dingen doen met mijn vrouw, sociaal leven wat opbouwen/herstellen (jarenlang was ik blij, thuis te zijn, zonder bezoek; veel weg vanwege het werk), extra aandacht voor de 4 kinderen, en sinds 6 weken het 1e kleinkind. Mijn trigger om te stoppen staat beschreven in "mijn eerste verhaal" op dit forum: aanhoudende hartkloppingen, overslaande hartslag en zo. Da's nu echt heeeelemaal wegggg!!!!!! Nu de maagklachten en het overgewicht nog... Eerlijk gezegd begrijp ik niet helemaal wat je bedoelt met je vraag, hoe ik met kritiek van mijn omgeving omga: algemeen? Drankgebruik? Anders? Laat svp even weten. In ieder geval probeer ik geweldloos met iedere medemens om te gaan: in gedachte, woord en daad. Goede oefenschool is het leven, ook in dit opzicht, hoor... En Sweetling: 2 a 3 keer per week fiets ik bij het Leger des Heils langs, en zeg altijd gedag. Ben echter nog nooit gestopt, om een praatje te maken. Goed voorstel; zal proberen. Enne, wat dat respect voor jezelf betreft: ik heb in ieder geval groot respect voor het medeleven, dat je opbrengt voor je mede-forumgenoten, en natuurlijk ook voor je omgang met alcohol. Dus, als een ander al respect voor jou heeft, en dat heb ik echt, hoe moeilijk is het dan nog om respect voor jezelf te hebben....???? NOU DAN!!!!! Geniet eens wat meer van jezelf: je positieve gedachten en daden, je kwaliteiten (zie o.a. boven); dat verdien je! Niet zo strenggg zijn voor jezelfff... Met warme groet aan de lezer dezes, en toitoitoi, Opa2.

Hi Paulus, fijn dat je erbij komt: hoe meer zielen, hoe meer vreugd! Gaan we jou vaker zien, hier? Je hebt een uitstekend besluit genomen met het voornemen 3 weken geen alcohol te gebruiken: dat lijkt, hoe lastig ook in het begin, mij beter uitvoerbaar dan af en toe wat, want dan blijf je hoe dan ook direkt geconfronteerd met alcohol, en als er 1 schaap over de dam is... Ben je van ook plan, om het Tactusprogramma te gaan volgen? Sterkte, veel succes, Opa2.

Haha Mathilde, eet ze, tenzij ze daar bier verkopen... Ik heb je toch niet op een idee gebracht...??? Mooi beschreven hoor, die gedachte-vooruit aan morgenochtend: inderdaad lekker opstaan, bij zo'n begin van de dag! Ook weer heeeel herkenbaar. Die houd ik stevig vast, samen met jou.

Zo, Toni, om 16.25 al schrijven "vandaag drink ik niet": da's strak joh! En ik deed/doe met je mee hoor. De rest van de avond is al helemaal geen probleem, ook al ben ik een laat-opblijver (waarom zenden ze toch de leukste films altijd zo laat uit - grrr??). Op een enkele uitzondering na, ben ik altijd een 5 - 8 drinker geweest, en "genoot" dan de rest van de avond van mijn roes, in afwachting van de onvermijdelijke maagzuur-aanval, die ik altijd weer met Zantac, kaas en toast teniet deed, waarna de kaas + de alcohol mogelijk weer voor nachtelijke oprispingen zouden zorgen, zodat je insliep met o jee, als het vannacht maar niet komt... Heeft iemand van jullie dat ook meegemaakt: terwijl je slaapt, komt er een golf maagzuur naar boven, je mond uit, en of je luchtpijp in, waardoor je geen asem meer krijgt, en bijkans stikt? Tsjongejonge wat een leven zeg, en dat allemaal voor die paar "prettige" uurtjes... Nee, het is het mij allemaal niet meer waard, en wat zonde van die 40 jaar... En inderdaad Mathilde, wie weet wat 40 jaar drankgebruik aan nog onzichtbare schade aan m'n lijf heeft veroorzaakt... Bij dit soort gedachten doemen dan vaak weer de oud-burgemeester van Rotterdam, Bram Peper, op in mijn gedachtenen ook de hoofdredakteur van Voetbal International, Johan Derksen, die indertijd na jaren gebruik ook resoluut met drinken gestopt zijn, en er in ieder geval zichtbaar beter uit gingen zien op TV... Dus hoe dan ook: er is hoop! Voor hen, die het ff moeilijk hebben: alle sterkte, en verder: nog heel fijne avond, en voor straks welterusten!

Hi Mathilde, inderdaad is die grens letterlijk en figuurlijk vaak flinterdun, en, tsja, als zo veel dingen, kun je dit op 2 manieren bekijken... Mijn bijdrage is positief bedoeld, om te laten zien, dat de weg naar een alcoholvrij en/of alcoholbeheersbaar leven veel eenvoudiger en korter kan zijn, dan vooraf wordt gedacht. Misschien heb je die ervaring ook letterlijk wel eens gehad, in de bergen: als er ervoor staat, om er overheen te gaan, is het een enorme joekel, en als je er eenmaal overheen bent, wat verder loopt, en er van een afstand naar kijkt: och...viel mee... En ja: triest om te zien, hoe mensen de andere kant zijn gepasseerd, met vaak een extra trap van deze en gene na. Wat mij in veel postings opvalt (en zelf weet ik er ook alles van!), is de soms felle strijd, die men met zichzelf denkt te leveren. Denkt te leveren, want in feite levert men volgens mij strijd met zijn/haar gedachten. Dat heeft veel energieverlies tot gevolg, met vaak alle moeheid tot aan uitputting vandien. Wat in dit verband wel eens uit het oog wordt verloren, is dat wij allen over een machtig wapen beschikken: de wil. En de wil bepaalt, wat het met de gedachte doet: de wil kan iedere gedachte laten vervluchtigen, en de wil kan iedere gedachte realiteit laten worden. Waar dus de gedachte aan alcohol direkt ook de niet te temmen behoefte doet ontstaan, is de gedachte er in de loop van de tijd in geslaagd, de wil te onderwerpen: een heel gemene eigenschap van o.a. alcohol; eigenlijk een reden te meer om te stoppen met dat spul. Jaja: ook weer op 2 manieren te gebruiken, dus ook ten goede... Kunnen jullie, schrijvers, hier wat mee?? Nou, pfff, wat een therapeutisch geschrijf allemaal zeg, maar zeker goed bedoeld: delen om te delen zeg maar. In elk geval weer een alcoholvrije dag achter de rug waarbij zelfs de alcoholgedachte op de vroeger 100% te voorspellen tijd 's zondags, zo tussen 4 en half 5, vandaag helemaal achterwege is gebleven, realiseer ik mij nu eigenlijk pas... En verdraaid zeg, nog 1: sporadisch eten wij friet; de laatste keer zal 3 - 4 maanden geleden zijn, dat ik het haalde. Voordien ging het wachten op de friet altijd gepaard met 1-2 halve liters bier, en vandaag: niet zien staan, niet eens aan gedacht... Wat kan het leven toch eenvoudig zijn... Heel fijne, rustige avond, met warme groet, Opa2.

Hi Toni, heel herkenbaar wat je schrijft... En dapper. Je verwijst in je posting zelf al naar "die alcohol", dus je lijkt er, met vallen en opstaan, al wat afstand van te nemen. Al eens gekeken naar dezelfde ervaringen als jij beleeft, hier op dit forum? En op de oplossingen, die de schrijvers hebben bedacht, en uitproberen? Wat vind je daarvan? Groetjes, Opa2.

Hallo lotgenoten, in een nog steeds broeierig Heemstede (inderdaad een mooie plaats!) heb ik zojuist jullie opbeurende en situaties delende berichten weer met plezier, veel herkenning en nog meer respect gelezen. En dan dat vertrouwen van jou, Sweetling, er nog even tot 2x toe bovenop: doet mij best wel veel; dank. Ook dank aan jou, Moondreamer, voor je uitgebreide antwoord op mijn vraag. Het alcolholvrij zijn krijgt inderdaad meer en meer iets van een lichamelijk genezingsproces. Enfin: de verjaardag van mijn vader vandaag, is geheel alcoholvrij verlopen. Ik was zo "slim" om een paar maltbier mee te nemen naar de ouderlijke woning, want die "slimmigheid" mocht ik van 2 mensen van 80 en 85 niet verwachten. En echt: ik kan mij de dag niet heugen, dat een verjaardag van 1 van mijn ouders alcoholvrij is verlopen, en vandaag was dus wel degelijk zo'n dag. Op een kat van mijn moeder na, dat zij nu toch maar mooi met die dure port die zij voor mij had gekocht, in haar maag zat omdat ik niet meer drink/dronk (zij weet het al enkele weken), is een en ander eigenlijk heel vanzelfsprekend verlopen, ondanks het toch wel stereotiepe verloop van geleuter onder elkaar, gevolgd door een paar spelletjes klaverjassen. Zij meende echt wat zij zei, en nog maar zeer kort geleden was zo'n opmerking voor mij reden om de fles extra aan te spreken. En zo sneuvelt het ene "verplichte alcoholmoment" na het andere, met steeds meer vanzelfsprekendheid. En ben ik jouw vertrouwen weer waard geweest, Sweetling, wellicht voor jou weer reden om toch vooral ook vertrouwen in jouzelf te hebben en te houden, als je begrijpt wat ik bedoel... Goed ook te lezen, dat menigeen zichzelf met andere dingen dan alcohol verwent; het belangrijke daarvan is naar mijn mening, dat je je gedachten op andere, betere dingen leert richten dan op dat gif, dat weliswaar ff lekker is, maar dat vervolgens z'n vernietigende werk in het lijf voortzet. In dit kader nog het volgende. Vanmiddag, monumentendag, hield "mijn geestesschool" open huis. Het werd een fantastische middag, met vele honderden bezoekers, van wie bijna niemand voor het (inderdaad oude) gebouwencomplex zelf kwam, maar 95% voor de school zelf, met de monumentendag als trigger, zeg maar excuus. Echt een grootse ervaring om mee te mogen maken: al die mensen, voor wie een wereld open ging. Tegen vijf uur pakte ik weer de fiets op weg naar mijn ouders, en pal tegenover de geestesschool ligt een vestiging van het Leger des Heils. En daar lagen ze weer in het portiek, zoals ik ze altijd zie: de stakkerds, met volle en lege bierflessen om zich heen, half laveloos, vuil... Een tegenstelling: onvoorstelbaar maar waar. En och, bedenk ik dan regelmatig, komend uit een heel andere wereld, wat is de afstand tussen een zinvol en een (met permissie) zinloos leven dan letterlijk kort: tussen geestesschool en Leger des Heils ligt slechts 50 meter. Vanmiddag bekroop mij wel heel sterk het gevoel zelf bezig te zijn, vanuit het portiek naar de overkant te lopen: een afstand van slechts 50 meter naar een andere (alcoholvrije wereld): zo ver weg lijkend, en feitelijk toch zo heel dichtbij... Met warme groet, Opa2.

Hi Moondreamer, wil je zo vriendelijk zijn, iets meer over je lichamelijk herstel gedurende de afgelopen 4 maanden te delen op dit forum? Dat lijkt mij namelijk erg motiverend voor de lezers/schrijvers, die nog niet zo ver zijn als jij. Om namens mijzelf te spreken: hartkloppingen, hartbonken en hartoverslagen zijn de laatste dagen (na 4 weken dus) helemaal verdwenen, spierpijnen worden duidelijk minder, maagzuur en zure oprispingen zijn minimaal gehalveerd, dus inderdaad is het lichamelijk gemak groot. Ergo: hoe gaat het verdere verloop, althans, hoe is het jou vergaan? Trouwens: vandaag even aan de port geroken, en, hoewel het echt goede port is: het rook veel minder lekker dan "vroeger"... Gisteren 3,5 uur postwijk gelopen, en vandaag ruim 4 uur, beide dagen in de zon, en eigenlijk niet eens de gedachte hebben aan 5-6 koude bieren: wat een vrijheid. Morgen interessante nieuwe test: mijn vader wordt morgen 85, dus feestje... Dat zou dan de eerste verjaardag sinds 40 jaar moeten worden, dat ik droog blijf staan. Jaja: eigenlijk te gek voor woorden, en alleen al die gedachte geeft de burger moed, veel moed! Tot schrijfs, Opa2.

Tsjonge Sweetling, een goed, persoonlijk woord voor iedereen: je ontwikkelt je tot de "mamma" van dit forum, in de goede zin van het woord uiteraard. Ik kan mij zo voorstellen, dat jouw reakties en schrijverijen jou zelf positieve energie geven. En ja: de whiskeydrinker heb ik gisteravond doorstaan, evenals 22 andere drinkers (ik was dus de enige malt-drinker). Na de 5e malt werd het in de relatief kleine, benauwde ruimte wel even lastig, toen het zoveelste dienblad met schuimende kragen voorbijgleed, maar uiteindelijk gleed de gedachte aan "echt bier" ook weer voorbij... Het aardige was toch wel weer, dat zo tussen "neus en lippen" door een vijftal mensen even kwam informeren hoe het beviel, dat alcoholvrij zijn, omdat ze er zelf ook eigenlijk wel vanaf wilden. Voor mij persoonlijk was dat de grootste "beloning" voor mijn maltgebruik. He Dreamer, je bent 3 maanden verder dan ik; knap hoor! Vertel eens svp: hoe heb je de afgelopen 3 maanden ervaren? Ed: werkt de hand van de dokter nog na?? Verder sluit ik mij graag aan bij de reakties van de anderen op jouw laatste posting. Nou, nu fijn het zonnige Heemstede in: de post lopen... Wie weet, tot vanavond. Groetjes, Opa2.

Maar natuuuurlijk Ed!

Ja, hopelijk wordt het wat met dat zo-en-dan-chatten, Sweetling: meteen weer een reden om zo nuchter mogelijk te blijven (lol)!! Helaas (in dit opzicht dan) worden de vrije september-avonden schaars: gisteravond vergadering van mijn vereniging, vanavond borrel + etentje van een stevig whiskey-drinkende vriend, die bij zijn baas weggaat met 2x de kantonrechtersformule (jaja: de rechter heeft zijn werkgever flink aangepakt!!), morgenavond paar uur postwijk lopen (want vrijdag gaat het flink regenen, zegt de voorspeller)... Nou ja: we zien wel. Overigens: prachtclub mensen ALLEMAAL, op dit forum! Hopelijk is er binnen afzienbare tijd niet meer door de postings heen te komen... Groetjes, Opa2.

Ey Ed, hierbij melding van mijn aansluiting bij de postings van Dreamer en Sweetling. Enne: waarom zou je niet gewoon vriendelijk voor elkaar zijn? We zitten toch allemaal in min of meer hetzelfde schuitje, met min of meer de delfde problemen? Dat levert in ieder geval al respect voor elkaar's openheid op dit forum op, toch?? Die depressiviteit en moeheid van jou zijn dan ook heel herkenbaar, en stoppen (ik spreek nu natuurlijk alleen namens mijzelf) wel heel vlot na het ingaan van de alcoholvrijheid: weekje. Overigens (en je moet dat natuurlijk helemaal zelf weten) zou ik, als ik jou was, twee keer nadenken alvorens op dit forum te gaan zitten schrijven met een slok op, want, euhhh, op wie reageren "wij" dan?? Succes, ook aan je vrouw en kinderen, Opa2.