Originally posted by: Joy Vandaag ga ik met zoonlief naar de hulpverlening voor zijn blowverslaving. Ik zie er best tegenop, omdat natuurlijk mijn drankmisbruik aan de orde zal,komen. Hij voelt zich alleen en in de steek gelaten en is mijn gelal zo zat! Wat doe je je kind wat aan he en wat ben je ver weg als je dat niet meer ten volle realiseert. Maar gisteren bedacht ik me, hoe ik er ook tegenop zie, probeer het aan te pakken als een nieuwe kans. Een soort wedergeboorte voor hem en mij. Toen ik zwanger was, had ik ook zin in de bevalling. Vond het eng maar ook spannend, een nw. leven! Wist niet wat me te wachten stond, maar achteraf was het een waardevolle ervaring en zo ga ik het gesprek ook maar tegemoet. Ik moet echt die schaamte echt loslaten, die belemmert zo het vragen om hulp!quote>
Hai Joy, Voor mij herkenbaar de 'openbaring' bij de hulpverlening qua eigen drank misbruik dat is even met de billen bloot ja maar bekijk het ook van de positieve kant je hebt de stap gezet om jezelf te veranderen en het nu beter te willen doen je doet er nu wat aan en dat zien zij ook!! is mijn ervaring tenminste wel je hebt ook het beste voor met je kind anders zat je daar niet en geloof me.... zolang je nuchter blijft wordt je band alleen maar weer beter met je zoon heel veel succes vandaag dat ga je redden, vertrouw op jezelf!