anjo

Lieve Joann, Ik heb je net een pbtje gestuurd en lees nu pas het dagdraadje. Rouwkaarten zijn niet leuk en het went nooit, echt nooit. Een vriendin zei ooit tegen me dat het eng was om mijn vriendin te zijn omdat ik op dat moment bijzonder veel rouwkaarten kreeg. Ik wil je even laten weten dat je het goed oppakt maar dat ik ook met je meeleef. Soms heb ik van die momenten dat ik echt bang ben. Niet om te sterven want daar begin je cliche, cliche mee als je geboren wordt maar om meer mensen te verliezen waar ik van houd. Mijn ouders bijvoorbeeld terwijl het leven mij geleerd heeft dat het meestal onverwachts komt. Een hele goede vriendin van mij, en waarom besef je pas hoe goed als het er niet meer is, heeft mij een enorme knuffel gegeven op de laatste keer dat ik haar zag. Zomaar, dacht ik. Niets in het leven is zomaar. Ik mis haar echt maar haar manier van afscheid nemen terwijl zij het echt niet kon weten is mij bij gebleven. Dus knuffel je kinderen en leef je leven. Rouwkaarten horen daarbij. En dat lieverd, is leven. Een dikke knuffel en ik bel je morgen. Anjo

Ja leuk hoor, kom ik even kleppen ben je weg........ Trouwens dat routinematige schijnt goed te zijn voor je. Ik kreeg het advies tijdens mjn opname om een soap te gaan volgen. Was ik het dus niet mee eens en trapte daarbij ongewild op een heleboel teentjes. Ik snap het principe natuurlijk wel en zou nu ook wat diplomatieker geantwoord hebben. Maar goed, rust, reinheid en regelmaat schijnt toch goed voor ons te zijn. Dus doe ik regelmatig wat anders:D

bambam gefeliciteerd! Ik betrap me soms op het gekke gevoel dat ik harstikke trots ben op iemand die ik eigenlijk helemaal niet ken. Is wel geinig. Bij ons zit het ziekenhuis, geestelijke gezondheid en verslavingszorg op een groot terrein en dus zit aan een bezoek aan wat dan ook voor mij vast aan een hoop emoties. Van de geboorte van een hoop kindjes tot aan het sterven van lieve mensen. Dus tijdens mijn opname leer je ook veel mensen kennen, een van die mensen was een man die opviel omdat hij gekleed was in cowboy kleren en op een grote driewieler reed. Het zal rond de kerst geweest zijn en ik heb in die tijd kilometers gelopen, ook die dag. Ik zag hem staan in het parkje waar bijenkorven staan. hij zwaaide naar me en ik wenste hem prettige feestdagen en hij knikte. Ik liep door. De volgende dag hoorde ik dat hij zich had overgoten met benzine en zich zelf van het leven had berooft. Gisteren liep ik langs die plek en dacht of er ooit nog wel eens iemand aan hem dacht. Hij moet geknikt hebben en letterlijk het enkele minuten later hebben gedaan. Wat als ik naar hem toegelopen was? Ik weet dat voor sommige mensen het leven gewoon te zwaar is en leven doe je in feite alleen en kan je eigenlijk niet voor iemand anders doen. Ik ga niet tellen hoeveel mensen ik gekend heb die het leven niet aan konden. Maar het zijn er genoeg om te denken dat het niet ongewoon is om die gevoelens te hebben. Feit is dat het een stigma heeft, het is een zonde of egoistisch. In Engeland stond er tot een paar jaar geleden de doodstraf op zelfmoord plegen. Geen grapje. Feit is dat het mensen tot de meest afschuwelijke daden drijft en dat iemand anders er altijd bij betrokken wordt. Iemand is erbij of moet je vinden. Mensen die je na staan laat je achter met een enorm schuldgevoel of enorme boosheid. Of erger, je probeert een einde aan je leven te maken en springt voor de trein om vervolgens wakker te worden in het ziekenhuis zonder benen. Ik geloof dat het leven er is om geleeft te worden en dat is niet altijd fijn. Het dilemma van het menselijk leven is dat wij sterfelijk zijn en wij leven in een maatschappij die gelooft dat gelukkig zijn iets maakbaars is. Je faalt als je niet gelukkig bent. Geluk is niet een recht, het is wat het is geluk. Dat gezegt vind ik het wel onze plicht om in ieder geval te proberen te functioneren want "no man is an island." Als ik aan die mijnheer in zijn cowboy kleren denk doe ik dat met medeleven en respect. Hij kon niet anders, zijn leven was te zwaar. Echter iedereen weet dat alcohol gevoelens versterkt en depressieve gevoelens versterkt, ja een beetje het kip of het ei verhaal. Water, ik ken je niet maar als ik jou was zou ik NU de crisisdienst bellen of je huisarts. Je hebt in feite bescherming nodig tegen jezelf. De trieste waarheid is dat je niet op het internet hoeft te zoeken hoe je het doet want met elk glas dat je opdrinkt doe je het al. Niemand kan je helpen als je zelf niets doet om jezelf te helpen. Het nummer van Tactus staat op de eerste pagina.

Nee eigenlijk niet het was gewoon k en k en k Gaat het wel goed met je?

anna. laten staan. beeldschone tekst

rosie, Heerlijk dat gegeit:D had ik echt nodig want mijn dag was "a real rollercoasterride." Ja, ik heb mijn aangemeld bij huppeldepupverslavingszorg en kreeg mijn "favouriete" hulpverleenster aan de telefoon. En zoals dat gewonelijk gaat tusen "goede"vrienden was de sfeer gelijk weer onder vriespunt. Maar goed, ik heb me gedragen en ik krijg binnen 2 weken een uitnodiging. De internist ging wat vlotter. Ik ben dus gewoon echt ziek. En ja het kan lijken alsof ik hert padje gewoon helemaal kwijt ben maar dat komt gewoon door mijn schildklier. Morgen gelijk om medicijnen en hij schrijft een brief aan de ARBO arts, want die had beter moeten weten. Knuffie, werk niet te hard. Dikke knuffel.

ja Sneeuwwitje, dan zal de prins je rug en billen liefdevol moeten masseren. Nee hoor is harstikke rot. Ik hoop dat je nog terecht kan bij de huisarts. Liefs

BamBam, he bofkont sneeuw:D Hier geen vlokje te zien maar ik weet dat je er altijd zo blij van wordt. De dag is nog meer heel jong en beng daar wordt ik weer met mijn neus op de feiten gedrukt. Ga maar eens goede muziek opzetten en poetsen want van zelfmedelijden is nog nooit iemand beter geworden.

goedemorgen, Ik hoop dat jullie allemaal een goede dag hebben. ik ga vandaag wat knopen doorhakken. Eerst na de internist en dan loop ik maar even binnen bij verslavingszorg, een mens moet wat. Tot vanavond! Anjo

Ja maar wel een mooi verhaal, ze moeten echt heel veel van elkaar gehouden hebben

Hebben je het ouders het dan niet vreselijk moeiljk gehad toen zijn terug kwamen na de oorlog, Bibelle

Hoi blacky, Ik noem whiskey altijd Jan van een bekend whiskey merk dat Jan de Wandelaar in het nederlands is vertaald uit het Engels. Normaal koop ik meestal een kleintje, je hebt ze in 3 maten, uit zelf bescherming. Je hebt gelijk hij is ook een opschepper, je zo eens moeten horen wat voor gebral ik eruit gooi na het nuttigen :$

Anna, Ik ben zelfs gaan drinken omdat ik merkte dat ze angstaanvallen dragelijker maakte. Angstaanvallen kunnen een teken zijn dat je denkt dat je het niet kan bol werken, gooi daar een depressie en een hang naar perfectie bij en ze hebben vruchtbare grond. Bij mij werkte mijn AD er goed tegen. Het zo msschien een goed idee zijn om er met je huisarts over te praten. Wat ik wel eens doe als mijn tafel er niet meer uitziet, is in wrijven met terpetine en dan goed afspoelen en opnieuw in de was. Wel buiten doen! Of als je iets vaak in de was zet al de oude was verwijderen, daar heb je speciaal middel voor bij de DIY zaken, ook buiten doen. veel werk want na het drogen lichtjes opschuren en dan opniew in de was. Het spijt me dat ik jullie gisteren zo ongerust gemaakt heb. Vraag me ook af waarom ik dat geschreven heb, verwachten ik dat jullie me kwamen redden? Onverwachtte file op de A58 Sorry, bizar gevoel voor humor.

Het gaat wel weer. Ik zie persoonlijk het nut er niet meer van in en mijn Gosh wat is een grote Jan groot. In de reclame even duur als een kleintje, je zou je letterlijk dood drinken. nu weet ik ook wel dat de meeste mensen het niet drinken als thee maar wat een waanzin. Het is mij dus ook niet gelukt dus gaat het door de gootsteen, die kan wel een ontstopper gebruiken. In ieder geval het was angst dat ik probeerde weg te drinken, geen idee hoe en wat. Dus moet je dan blijven vertrowen dat het wel goed komt maar ik ben niet altijd moedig. Kijk ik kan gemakkelijk stoppen en dan krijg ik soms een moment dat ik denk nu zo ik wel en dat kan ik dan ook gemakkelijk wegdrukken. Maar feitelijk veranderd er voor mij niets. Ik lees het bij velen van jullie, het stoppen met drinken is een ding, je leven op nieuw opbouwen is iets heel anders.

visje, Heb je ook een beetje voor mij genoten? Vind haar echt te gek wat een gouden strotje en laten we het maar niet over haar lijf hebben. Was de sfeer goed en heb je lekker kunnen dansen? Leuk dat je man mee ging.

marieke, is dat een flesje wat je heel lang in moet trekken? Helaas hielp bij mijn vlekken niet maar mijn eet tafel knapte er echt van op.

lieve anna, ik moest mijnn berichtjes verwijderen van ons espreek, ze zijn waardenvol voor me misschien kan je zo ekopieren en sturen naar mijn prive adres. dat geef ik je later wel.

okee jongens, het gaat helemaal fout..

He mismaff! Hoe gaat het met je? IK heb nog veel aan je gedacht.

Hoi Blacky, Ik ken je nog wel maar de meeste zijn er niet meer, van de oude garde bedoel ik. marieke44, kate, Houtje komt soms even langs. Het spijt me dat je je nog zo ontheemt voelt en dar deze AA groep niet is wat je er van verwacht. Geef ze een kans en zoek anders een andere groep. Ik durf bijna niets te schrijfen over je moeder maar voor sommige mensen is het leven gewoon ondragelijjk. Dat betekent natuurlijk niet dat ze niet van jullie hield, dus voel je niet te schuldig want het was haar gevoel dat het leven ondragelijk was en dat wordt maar zelden veroorzaakt door de mensen om je heen. Het is iets in je. IK wens je morgen veel sterkte en wees niet te boos op je moeder. liefs, Anjo

Fijnnnnnnn, zit ik me daar ongans te typen en foetsie:wacko: Water, wat ben ik blij dat je toch terug gekomen bent. Goed van je dat je blijkbaar toch redelijk open met die man hebt kunnen praten. Fijn dat je lichamelijk nu ook goed uitgezocht wordt. En neem contact op met die psychiloog fout geschreven zie ik:$ Ik kreeg dus wel de vraag of dit met alcohol te maken had want alleen de schildklier verklaarde niet alles. En weet je wat? Hij heeft helemaal gelijk, ik poets en heb mijn gordijnen open neem mijn telefoon weer aan dus nee dat klopt. En ik mocht me ook niet gaan laten omscholen want daar was ik nooooog lang niet klaar voor, ik was ziek en moest aan mijzelf gaan werken. Weet iemand dat hier hoe dat moet?? Ik liet het woordje schaamte vallen en toen dacht ik waar schaam ik me voor? Wat is rieel en wat niet. Ik schaam me dat ik me werk niet goed heb kunnen doen maar heb ik geen 100% gegeven? Wat echt niet leuk is is dat dit de grootste school van mijn omgeving is, wil ik ooit terug in het onderwijs dan kan dat niet hier meer. Ik ben nog niet zo ver dat ik kan zeggen dat nooit meer. Drie weken geleden heb ik gekeken op een datingsite en toen dacht ik, oei wie wil mij nu? Nu kijk ik en denk leuke gasten, jammer dat ik geen centjes heb om mij in te schrijven. Vandaag in de voortuin gewerkt, zo groot als een postzegel maar 3 volle clickobakken!!! Verder ben ik door mijn huis gelopen en heb een lijstje gemaakt van reperaties. Het viel mij op dat het eigenlijk niet mijn huis is. De kamers waren van de kinderen. Hoog tijd omdat eens aan te gaan pakken. ACTIE zou Ziza zeggen.

Oke, ben weer terug van de Arbo arts en die heeft me dus gewoon ziek verklaard. Niet op zoek gaan naar ander werk maar aan mijzelf werken. Leuke term maar daar schiet ik verder ook niets mee op. Dus ben ik maar in de tuin gaan werken nu is het zonnetje weg dus dan maar even in huis werken, klusjes te over. Bezig blijven en niet op de bank gaan kleven lijkt me een goede start maar ik voel me misselijk en heel angstig

Is onze nachtzuster weer teug? Fijn Joann, ik heb je gemist:sun: Ik moet rennen afspraak met de Arbo arts!

Hier is geen zonnetje te zien en het is behoorlijk koud of beter gezegd fris. Gisteren hoorde ik dat ik liliput, mijn kleindochter ga bezoeken op haar verjaardag. Ik mag met haar opa meerijden. Dus ik ga aan mijn persoonlijke bankier vragen of ik daar even mag blijven. Mijn kleindochter woont met haar papa en mama in Engeland. In een stukje waar ik met mijn meiden vaak naar toe ging als we een weekeindje weg gingen. Een stukje van dat gebied wil ik al jaren zien omdat het de "setting"" is van een van mijn favourite boeken bij John Fowles. Leek me totaal niet interresant voor mijn koters dus ben nooit gegaan. Mijn dochter dus wel en zei: "ïk zag haar daar staan aan het einde van die pier wachtend op haar fransman." Ik was gobsmacked ( heel verbaasd) hoe weet mijn dochter dat? Life moves in mysterious ways. Als ik mijn kleindochter beu ben, kan een tijdje duren en ik krijg wrijving met mijn dochter en dat kan heel snel gaan dan lijkt het me wel leuk om in Londen een tijdje te zijn. Ik heb daar een vriendin met een bank met mijn naam erop. ze woont met 4 knullen en een man in een piepklein huisje maar ik mag daar altijd op de bank slapen. Dan zou ik op zoek kunnen gaan naar werk. Het lijkt mij leuk om als reisgids te werken. Londen in het hoogseizoen, het zou mogelijk moeten zijn. Even weg van dit dorp en toch bezig zijn. Ik mag daar werken heb daar nog een sofienummer en een ziektekostenverzekeringsnummer en een P 45, bewjs dat je daar al eens eerder hebt gewerkt. Stel dat ik wel iets zou kunnen krijgen dan kan ik ook een bedsit huren of een B&B kamer. En heb ik even afstand. We zien wel het komt wel goed.

tja, vakanties die kunnen dat doen. Ik lees het hier vaak en ben daar zelf ook voor de bijl gegaan. Alsof we vergeten dat we onszelf ook meenemen. Weet je Corinne, ik kreeg een vreemd gevoel toen ik las dat je niet meer weg moest. Met andere woorden andere mensen kunnen je niet zien. Maar de mensen waar je het meest van houd en jij zelf kunnen je nog wel zien. Misschien heb ik het wel helemaal mis.......