Hoi Luciene, Ik herinner me je ook nog van vroeger. Mij doet het persoonlijk niet veel als mensen af en toe nog drinken. Ik krijg er geen trek van en ben er ook niet jaloers op. Ik weet namelijk voor mezelf dat IK het niet kan. Ik wil niet eens proberen of ik me tot 1 glaasje kan beperken. Waarom zou ik? En wat is nou 1 glaasje? Ik dronk namelijk voor de roes, niet voor de lekkerte, want ik vond wijn en bier eigenlijk vies smaken. Als ik zo'n schema zie als dat van Bakkom, is mijn eerste gedachte: Wat belachelijk! (Niet persoonlijk bedoeld, Bakkom!) Die dag 1 glaasje, de volgende dag niks, dan 2 glaasjes... Maar hé, het zal allemaal wel bestudeerd zijn en wie ben ik dan om dat belachelijk te vinden? Nou ja, een alcoholist dus! Ik denk niet in glaasjes, maar in flessen en sixpacks. Dus zie ik niet in wat iemand zou hebben aan 1 glaasje. En net omdat ik zo denk, omdat ik een alcoholistenbrein heb, weet ik dat de eerste niet nemen voor mij de goede keuze is. Ik laat die eerste al meer dan 2 jaar staan en voel me daar prima bij. Het feit dat ik die keuze gemaakt heb, geeft me rust en vrijheid. Ik wil niet meer terug naar vroeger, want drinken was voor mij een hel. Ik wilde het niet, maar deed het toch. Keer op keer op keer. Hier op het forum leerde ik dat het net die eerste was die me de das omdeed. Dat ik gewoon niet 1 glaasje kan drinken, omdat het hek dan van de dam is. Er zijn mensen die het wel kunnen, 1 of 2 glaasjes drinken en niet meteen doorgaan. Als zij dat kunnen, dan waarom niet? Ik heb daar geen bezwaar tegen. Waarom zou ik? En als ze daarvan genieten en er verder niet onrustig van worden of niet gaan zitten aftellen tot ze weer mogen, waarom zouden ze het dan niet doen? Ik denk dat ieder dat voor zichzelf moet uitzoeken, of ze het kunnen of willen. Het jammere is dat je ook vaak ziet waar 'een keer proberen' toe kan leiden. Dat mensen weer voor maanden of jaren vertrokken zijn en de weg niet meer terugvinden. Dat ze zichzelf compleet de vernieling in drinken en de knop niet meer kunnen vinden. Daarom denk ik ook dat het goed is dat de stoppers wijzen op het gevaar van die eerste, omdat alcoholisten vaak niet weten dat het gevaar net in die eerste schuilt, en dat het na verloop van tijd steeds gemakkelijker wordt om die eerste niet te nemen. Dat het na langere tijd zelfs gewoon wordt om niet meer te drinken. Dat het een bevrijding is om niet meer voortdurend met drank bezig te zijn of te tellen of af te tellen. En ik wil toch nog iets zeggen over zo'n schema. Het is zo kunstmatig! Waarom de maandag een glaasje en de dinsdag niet en de woensdag 2 glaasjes? Waarom niet gewoon zeggen: Ik mag van mezelf wel 1 of 2 glaasjes op de dagen dat ik daar zin in heb of als er een feestje is of weet ik veel wat. Iemand die geen probleem heeft met drank denkt toch niet in schema's? Ik vind dat dus een beetje gek. Zo'n schema draait dan toch ook om het in bedwang houden van je drankgebruik, en dan ben je er toch ook de hele tijd mee bezig? Of zie ik dat verkeerd? Maar het is ook wel wat Bakkom zelf aangeeft en wat Tapas schrijft: misschien kom je er op die manier achter dat dat woensdagse glaasje eigenlijk geen meerwaarde heeft. Of je komt erachter dat je je niet aan je schema kunt houden, en dat je misschien beter helemaal geen glaasje meer kunt nemen. Of het lukt prima en je geniet van de toegestane glaasjes zonder dat dat verder nog problemen oplevert. Maar om terug te komen op je vraag, Luciene: van mij mogen mensen best schrijven dat ze nu en dan iets drinken. Mij doet het weinig, en daar ben ik blij om! Groetjes, Fran
