Francesca

Waar zitten Woman en Dhendro? Alles goed, dames?

Gelukkige verjaardag, Houtje!

Hoi Safi! Groningen bevalt goed, al mis ik Gent ook wel een beetje, hoor. We zijn er onlangs een paar daagjes geweest en ik was vergeten hoe mooi Gent is! Hihi, misschien komen we elkaar wel eens tegen zonder het te weten... Als je me ziet, moet je maar heel luid roepen, hoor, want ik ben een blinde kip. Zo, ik ga weer aan het werk!

He Bolletje, gelukkige verjaardag! En nou niet op de verkeerde manier gaan vieren, hoor! Hoi Safi, fijn je nog eens te lezen! Veel succes met jullie bedrijfje!

Beste Desi, Ik heb je niet genoeg gevolgd om te weten wat jouw onderliggende problematiek is waarvoor je de hulpverlening ingeschakeld hebt. Of misschien is het alleen voor je verslaving? In ieder geval herken ik je opstandigheid wel. Alleen denk ik dat achter die opstandigheid ook het drankduiveltje zit, dat je influistert dat je mag drinken omdat anderen je in de steek laten. Maar door dan weer te gaan drinken, laat je vooral jezelf in de steek. Ik herken ook het 'wachten' op meer rust om dan aan de slag te kunnen gaan, in jouw geval met de 12 stappen. Of misschien lees ik het verkeerd, dat kan. Maar ik herinner me hoe ik zelf zat te wachten op iets van buitenaf, op windstilte, op rustig vaarwater. Ik dacht dat ik dan mijn verslaving wel zou kunnen aanpakken, als de omstandigheden maar beter werden. Ik zat een beetje te wachten op de 'patsboem'. Alleen is het zo dat het leven het leven is. Er is altijd wel iets waardoor je weer in woelig vaarwater terecht komt. Misschien is het dus beter om gewoon NU met die 12 stappen te beginnen, en niet te wachten tot je daarvoor voldoende rust gevonden hebt. De hele bedoeling van die stappen is namelijk dat ze je rust brengen. De rust die nodig is om droog te blijven en uiteindelijk nuchter te worden. Het zou ook goed zijn om te onderzoeken waar je opstandigheid en weerstand vandaan komen. Is er geen klik met de hulpverleners? Dat kan namelijk. Of krijg je dingen te horen die je liever niet wilt horen? Voel je je onder druk gezet omdat zij als voorwaarde stellen dat je niet mag drinken? Ik schud maar wat vragen uit de losse pols, hoor. Ik heb zelf lang therapie gehad terwijl ik nog dronk. Ik heb daar wel iets aan gehad, maar het effect kwam pas echt toen ik stopte met drinken. Toen de nevelen rond mijn hoofd begonnen op te trekken, zag ik ook duidelijker waar de problemen zaten en wat ik daaraan kon doen of wat ik moest accepteren omdat er nu eenmaal niets aan te doen was. Toen ik nog dronk, was elk probleem een drama. Dat is namelijk wat drank doet, alles uitvergroten, zowel het positieve als het negatieve. Toen ik stopte met drinken, ontdekte ik ook dat veel problemen uiteindelijk vanzelf oplosten. Dat het niet echt problemen waren, maar dat ik er een probleem van maakte. Ik ben er wel van overtuigd dat het nuttig is om 'de kelder' op te ruimen als je nuchter wilt blijven. Ik geloof dat Jane4 dat beeld gebruikte. We hebben bijna allemaal een kelder vol rottigheid, en het is goed om die op te ruimen. Of een zware rugzak zo je wilt. En zolang we blijven drinken, blijven we die rugzak maar vullen en vullen met allerlei nieuwe rottigheid, die we dan later ook weer kunnen opruimen... En zo blijft het een vicieuze cirkel en wordt je rugzak zwaarder en zwaarder, tot je hem niet meer kunt dragen... Aan sommige rottigheid in je rugzak kun je niks doen. Die heb je gratis en voor niks gekregen. Als klein kind, of omdat het leven klappen uitgedeeld heeft. Ik heb ook zo'n rugzak meegekregen. En ik denk bijna iedereen die hier schrijft. En ik dronk om het allemaal dragelijk te maken. Ondertussen besefte ik niet dat mijn rugzak steeds zwaarder werd, omdat ik ook nog eens alles moest meeslepen wat ik dronken uitgevreten had. Ik denk dat therapie erg nuttig is om de oude rotzooi op te ruimen. En dat de stappen van de AA ideale handvaten zijn om in het reine te komen met de ellende die je zelf in je rugzak hebt gestopt door het drinken. Doordat je rugzak lichter wordt, wordt de behoefte aan drank om je gevoelens te dempen steeds minder. Zo werkt het althans in mijn ervaring. Ik wens je veel sterkte met het nemen van een beslissing, Desi. En ik hoop dat je de kracht vindt om de eerste te laten staan, zodat je niet steeds meer hoeft mee te slepen. Dat is namelijk niet nodig. Groetjes, Francesca

Hihi, ben met iets moeilijks bezig en had last van uitstelleritis. Dacht: ik trek een engelenkaartje. En wat zei mijn engel? Er is werk aan de winkel!

Ik mis Anjo al een hele tijd. Anjo, als je nog meeleest, laat je dan iets weten? En Kaia! Hoe gaat het met jou?

Nog snel een antwoord op de vraag van Dune of ik nog veel aan drank denk. Ja, ik ben veel met drank bezig in de zin dat ik bezig ben om nuchter te blijven. Dat wil zeggen dat ik hier meelees, dat ik met BB praat over nuchter zijn en blijven, dat ik probeer om de dingen die 'gevaarlijk' kunnen zijn voor mij aan te pakken. Ik denk dat nuchter zijn en blijven ook iets is waar je aan moet blijven werken. Als ik niet aan mezelf blijf werken, zou er een moment kunnen komen waarop ik het verleden vergeet of onverschillig zou kunnen worden, en daar zit ik niet op te wachten. Maar bezig zijn met niet-drinken is niet hetzelfde als zucht hebben. Ik heb nog nauwelijks zucht of erge trek. De laatste keer is alweer een hele poos geleden. Toen woonde ik net in Nederland en zat ik niet lekker in mijn vel. Ik had het emigreren ietwat onderschat en voelde me ontheemd. Toen begon ik wat weg te zakken in een negatieve denkspiraal, en meteen kwam ook de trek weer opzetten. Zelf heb ik vooral moeite met de A en de L van HALT (Hungry, Angry, Lonely, Tired). Als ik boos ben of als ik me eenzaam voel, sluipt de zin in verdoving er weer in. Dan is het zaak om mezelf weer uit die negatieve spiraal te krijgen. Door bijvoorbeeld op te schrijven waar ik blij mee ben, waar ik dankbaar voor ben, wat er goed is aan mijn leven. Dat helpt om dingen weer in het juiste perspectief te zien. Voor mij is zelfmedelijden dus iets om voor op te letten. Soms heb ik ook wel eens gewoon zin in een biertje. Tijdens een avondje met vriendinnen of na de dansles bijvoorbeeld. Dat is geen echte trek, maar gewoon zin in. En dat gaat ook snel weer over. Dan drink ik een colaatje of zo en heb ik net zo goed een leuke avond. De erge trek van in het begin gaat langzaam weg. Hoe meer situaties je doormaakt zonder drank, hoe sterker je wordt. De eerste keer nuchter iets doen waarbij je vroeger altijd dronk, is niet gemakkelijk. De tweede keer gaat het al beter en na x aantal keren is de associatie met drank gewoon weg. Het is een kwestie van oefenen... En nu aan het werk! Fijne dag allemaal!

Ik zie dat de oude discussie over aai over de bol/schop onder de kont weer de kop opsteekt... Ik hang hier al meer dan 4 jaar rond op het forum en sta nu dik 2 jaar en 7 maanden droog. Ik heb hier dus heel lang geschreven voor het mij gelukt is om te stoppen met drinken. Wat ik me uit mijn dranktijd herinner, is dat ik vooral de mensen las die op dat moment 'in mijn kraam pasten'. Toen ik er zelf niet in slaagde om te stoppen, las ik het liefst de mensen die er ook nog niet in slaagden of de mensen die luchtig deden over terugvallen. Ik kon heel nijdig worden over de mooie verhalen van stoppers die vertelden hoe goed het leven voor hen geworden was. Ik geloofde ze niet. Ik zat toen nog volop te vechten. Wilde wel stoppen, maar slaagde er niet in. Dagje niet, de dag erop dubbel. Dat soort dingen. Later begon ik vaker de verhalen te lezen van mensen die er wel in geslaagd waren om te stoppen. Ik zag hoe zij veranderden. Hoe blij ze waren dat ze niet meer hoefden te drinken. Ik zag hoe ze hun leven weer op de rails kregen. Ik zag hun berichten positiever worden. En ik begon er stilaan in te geloven. Dat het mogelijk was om te stoppen. Het heeft daarna nog even geduurd, want stoppen is gewoon moeilijk, zeker in het begin. Hier op het forum heb ik ook het principe 'Eén is te veel, tien is te weinig' leren kennen. Ferry schreef dat toen. En heb ik ontdekt dat alcoholisten blijkbaar kapotte remblokjes hebben. Dat alles altijd begint met die eerste, en dat dan het hek van de dam is. Dat heb ik goed in mijn oren geknoopt, en ik ben er uiteindelijk toch in geslaagd om te stoppen. En in het begin is dat gewoon keihard nee zeggen tegen jezelf. En leren loskoppelen. Dat wil zeggen: niet drinken, wat er ook gebeurde of hoe ik me ook voelde. Ik zag in dat elke reden goed was om te drinken, en dat er dus geen redenen waren, maar dat ik gewoon verslaafd was aan de drank. De drank was baas over mij, en als ik eenmaal aan het drinken was, had ik nog nauwelijks een keuze. En nu ben ik zelf een stopper en ga ik voor de nullijn. Geen alcohol meer, geen druppel! Ik neem de eerst niet meer. Dat geeft mij rust. En stoppen met drinken heeft mijn hele leven veranderd. Ik was altijd alleen, en nu ben ik getrouwd en woon ik in een ander land. Ik leer hier heel andere mensen kennen, begin nieuwe vrienden te krijgen. Met mijn werk gaat het goed. Het balletje is aan het rollen en er komen helemaal vanzelf nieuwe opdrachtgevers binnenwaaien die mijn gegevens gekregen hebben van andere nieuwe opdrachtgevers. Ik ben niet meer te laat met mijn opdrachten, zoals ik jarenlang wel geweest ben omdat ik altijd zat te zuipen. Sommige dingen veranderen slechts traag. Zo blijf ik piekerachtig en wat zorgelijk, hoewel het al verbeterd is. Maar nog niet genoeg. Maar dankzij mijn geliefde leer ik beetje bij beetje om dingen meer los te laten en meer in het nu te leven. Want nu is uiteindelijk alles wat je hebt, al is het natuurlijk ook goed om ook wat aan je toekomst te werken. Maar bon, ik dwaal af. Ik schrijf hier zelf niet zo vaak meer. Lees nog wel mee, soms weinig, soms veel. Ik ben zelf meer van de schop onder de kont, maar voel meestal niet de behoefte om dat hier te doen. Ik denk dat dat deels komt omdat ik toch ook gevoelig ben voor de reacties die daarop kunnen volgen. Het wordt niet altijd in dank opgenomen als je hard reageert. De andere kant is dat ik weet dat mensen meestal toch zelf tot de conclusie moeten komen dat ze niet met alcohol om kunnen gaan. Dus kijk ik het meestal maar een beetje aan. Ik ben geloof ik ook niet zo van het 'hulpverlenerstype'... Wel zie ik nog altijd met plezier hoe de stoppers (of succesvolle minderaars) veranderen in de positieve zin. Ik zie de toon van hun berichten veranderen. En dat blijf ik mooi vinden. Ik denk dat de verhalen uiteindelijk voor zich spreken. Daar kun je alles uit halen. Toen ik dan uiteindelijk toch stopte, ben ik hier niet om hulp komen vragen maar heb ik me afzijdig gehouden. Wel ging ik de eerste maanden naar SOS Nuchterheid, een zelfhulpgroep. Dat heeft me heel goed geholpen. En natuurlijk had ik mijn vrouw en een vriendin die ik ook hier leerde kennen en die intussen ook al 4 jaar droog staat. Ik weet dus niet of aaien over de bol meer helpen dan schoppen onder de kont. Wat ik hier geleerd heb, het principe van de eerste, is wel erg waardevol gebleken. En daar ben ik het forum erg dankbaar om. En ik ben de mensen dankbaar die mij voorgegaan zijn en mij met hun verhalen getoond hebben dat het mogelijk was, stoppen met drinken. Terwijl ik vroeger het idee had dat een leven zonder drank ondraaglijk zou zijn. Het bleek helemaal het omgekeerde te zijn! Wie nog aan het strijden is, zou ik willen aanraden de verhalen te lezen. Goed te lezen. En voor jezelf te beslissen welk voorbeeld je het liefst zou volgen. Welk soort leven je het liefst zou hebben. En als je kiest voor een nuchter leven, je je daar ook keihard aan te houden. Het is absoluut de moeite waard!

In de mist ging ik inderdaad.

Beginnen met het laatste woord, dat is de bedoeling.

Herstel is erg belangrijk voor 'ons', ja.

Vloh is natuurlijk geen echt woord, slechts een rijmelarijtje.

Ik ben blij u hier nog eens aan te treffen, o Koh de Vloh!

Mee of tegen mijn goesting, werken zal ik!

Drinken van alcohol behoort voor mij gelukkig tot de verleden tijd.

Thuis komt de vrouw zo, dus ik ga voor het eten zorgen!

praat voor de vaak hoort eigenlijk op het onzindraadje thuis

Mooi, Dhendro. Uiltje terug. Boompje weer in de pot. Niet gedronken. Will: goed doorstaan! Trek kan erg fysiek zijn, maar gaat ook altijd weer over! Soms moet je het gewoon uitzitten, niks aan te doen. Mij hielp een lekker warm bad ook altijd. Fijne avond allemaal!

Spuit elf wil ook nog haar duit in het zakje doen... Ik fietste net naar de obmuJ en er kwam een soort beeld in me op. Een paar weken geleden was ik op Schiermonnikoog. Daar staan twee vuurtorens, waarvan er eentje nog werkt. Nu heb ik wel iets met vuurtorens. Ik vind ze om de een of andere reden romantisch. En het licht dat over de duinen gleed was zo mooi! Er stonden vroeger ook bakens op het eiland, waarin vuur aangestoken werd. Mijn eega vertelde me dat de eilandbewoners die bakens wel eens op het strand zetten, zodat schepen op de klippen liepen en ze konden strandjutten. Daar moest ik ineens aan denken toen ik de Bol las. Hoe het drankduiveltje het baken stilletjes en geniepig richting strand aan het verschuiven was... Idem dito voor Will. Ik ken het natuurlijk ook, dat stemmetje dat je influistert van 'Eéntje kan geen kwaad'. Of 'Ik verdien een beloning voor zoveel tijd droog...' Gelukkig heb ik nu dik 2,5 jaar geleden mijn vuurtoren ontdekt. En die vuurtoren zegt: Ik laat vandaag de eerste staan, want ik weet waar die eerste toe leidt. Dat werkt voor mij en dat geeft mij rust. Bakens kun je verzetten, een vuurtoren blijft staan. Ik kan niet garanderen dat ik de rest van mijn leven nuchter en droog blijf, maar dat is wel mijn streven. Ik wil niet meer terug naar vroeger. Vroeger was vreselijk! En ik weet dat vroeger zomaar weer nu kan worden als ik mijn bakens ga verzetten. Dus doe ik dat niet. En dat vervelende stemmetje in mijn hoofd wordt steeds stiller. Ik hoor het niet zo vaak meer. Stoppen met drinken is niet gemakkelijk, maar gestopt blijven wordt wel steeds gemakkelijker. Op den duur wordt het niet-drinken een gewoonte. Daar gaat wat tijd overheen, maar zo is het wel. Ik doe dus stille voort.

Mooi bericht, Jane4. Dhen, ik snap denk ik je frustratie en boosheid wel, maar ik zou je willen vragen het draadje van vandaag nog een keer door te lezen. Mij lijkt het eerder dat forum vandaag teruggaat tot de kern van de zaak... Iemand vecht en twijfelt, en daar volgen reacties op die heel to the point zijn. Dat is mooi. Groetjes, Fran

Een heel boekwerk is dit, en ik heb nog maar een paar stukken gelezen, maar wel interessant! Waarvoor dank.

Gefeliciteerd, Willie! Doe zo voort! Hihi, ik zat ook al te rekenen, maar kwam al snel tot de conclusie dat het bierflesjes moesten zijn.

Ik scrolde even door de draadjes van afgelopen weekend en las iets van Niwi dat mij raakte omdat het voor mij ook zo werkt: 'Ik wil het verleden niet vergeten omdat ik het anders moet herbeleven.' Dat is precies wat mij sterk houdt als ik dan toch even zin krijg om te drinken, wat wel eens gebeurt. Dan herinner ik me meteen hoe het 16 jaar lang geweest is, en vooral hoe het de laatste jaren was, en dan ben ik meteen "genezen". Ik wil niet opnieuw door die hel gaan van willen stoppen en niet kunnen! Niet drinken geeft mij rust, en dat prikje nu en dan gaat altijd weer over. Als anderen liever willen minderen of na een tijd droog weer matig willen drinken, mij niet gelaten. Ik weet voor mezelf dat ik dat niet kan. Berichten van minderaars of herbeginners doen mij dan ook niet zoveel in de zin dat ik dat zelf ook zou willen. Ik ben wel altijd benieuwd hoe het gaat aflopen. Ik heb hier namelijk wel vaker gezien dat mensen de weg niet meer terugvinden als ze "eens een glaasje nemen" na een tijd niet drinken, en dat vind ik altijd erg jammer. Dhen, ik lees jou graag. Jammer dat mensen het nodig vinden om je uit te schelden. Ferry, blij dat je nog steeds het droge pad bewandelt! Heb een fijne dag allemaal!

Gelukkige verjaardag, Alf!