lieve meiden,
Ja, jullie hebben gelijk, ik bemerkte de ultieme werking, en dacht toen, heel naief, dat ik klaar was.. zo, alco-draad doormidden geknipt... geen last meer van...
nou ja, dat is erg kort door de bocht, maar wel een beetje waar...
het blijkt dat ik uiteindelijk alleen mezelf heb om op te vertrouwen..
dat was slikken!
er zat acceptatie in, ik kan niet anders, maar zeker ook het einde van een droom.
ik heb er even aan mogen snuffelen!
daarna kwam ik in een achtbaan terecht, afbouw seroxat, opbouw baclo, terwijl mijn lijf niet goed voelde.. intussen pijn en teleurstelling, en ja soms ook een kater er tussendoor
niet fijn!
ik moest iets doen, maar wat?
ik heb toen besloten, ik ga helemaal terug naar af.. heel langzaam en heel gedegen...
rust, vooral dat..
en intussen blijft mijn strijd, die van de trek, the natuaral way
en hoop ik ergens, maar maak er geen halszaak van, ik onderweg een goede situatie voor mezelf tegen kom...
dusss we gaan er maar weer voor..
BB en Romualdus zoeken ook naar het fenomeen, maar staan ook een beetje met de rug tegen de muur, niemand weet echt hoe het kan en hoe het zit, en wat te doen..
lief jullie steun, het doet me goed!