Dag lotgenoten. Na enig aarzelen wil ik me hier voorstellen. Ben een vrouw van 43 en al jaren alco verslaafd. Ongeveer 3 jaar geleden heb ik in een kliniek gezeten, waar ik een waar trauma aan heb overgehouden. En nog steeds ben ik verslaafd, helaas. Mijn dag begint met wijn anders kan ik niet functioneren....denk ik dan he? Heb veel black-outs en ben totdat ik weer voldoende alco in mn lijf heb erg trillerig. Mijn leven is zeer beperkt door de alco, ik leef als een kluizenaar.... Maar eigenlijk valt dat niet eens zo op, omdat ik in de middle of nowhere woon. Natuurlijk heb ik familie en vrienden maar die zie ik niet vaak, en als ik ze zie kan ik het heel goed verbergen. Ook mijn kids zien nu niet hoe het met me is, ze wonen allebei al zelfstandig. Mijn partner heeft wel een vermoeden, maar is de hele dag van huis, dus als hij thuiskomt zorg ik dat ik een dutje heb gedaan en dan kan ik er weer even tegen. MAAR IK BEN HET ZO ZAT!!!!!!!!! Ja dat klinkt weer lekker dubbel. Heb nu echt genoeg van deze verslaving, vandaar dat ik me hier aansluit in de hoop dat ik nog te redden ben. Ja dat klinkt vrij dramatisch en dat is het ook. De komende tijd ga ik zoveel mogelijk proberen alles te lezen hier op het forum.