Rudy

En wat afleiding zoals een bak ijs kan geen kwaad. Je hoeft niet iedere minuut van de dag bezig te zijn met steeds weer dezelfde problemen. Zeg nu en dan heel hard STOP en ga wat leuks doen.

Je kunt het zo zwaar maken als je zelf wilt. Accepteer in elk geval dat ze er zijn. Dat ze er mogen zijn. Het zijn jou emoties. Hier is niemand die ze van je wil afpakken. De echte Isa komt te voorschijn.

Wat wil je zelf het liefst vanavond Isa, alleen zijn of samen. Maak een keuze.

Isa een levensverhaal schrijven is een emotioneel moment. Niet verwonderlijk dat je wat down bent. Een levensverhaal is de leidraad die door de behandeling loopt. Eerlijk gezegd wist ik lang na het schrijven ervan pas, wat mijn levensverhaal aan emoties bij mij zou los maken. Op het moment dat ik mijn leven aan het papier toevertrouwde wist ik nog niet wat een impact dat zou hebben op mijn later leven. Stapsgewijs dienen zich mogelijkheden aan om anders om te gaan dan vroeger met het leven. Op den duur wordt het een spel van gedachten formuleren en gaan voelen wat bij je past. Isa ik ben blij dat je voor begeleiding hebt gekozen want herstellen zonder hulp van mensen die een helpende hand toereiken is het onmogelijk zelf je problemen te ontrafelen. Op den duur komen mensen op je pad die dezelfde taal spreken als jij en zonder daar iets voor terug te verlangen helpen waar mogelijk. Neemt niet weg dat je zelf het meeste werk moet doen. Dat vereist een inspanning en de nodige zelf discipline. Neem van mij aan dat het allemaal weer goed komt vermits je er niet bij drinkt. Drank werpt je terug naar het oude en stopt de ontwikkeling. Niets is het waard om te gaan drinken. Ik wens je sterkte.

En warm onder zo'n muts:present:

Met badmuts? Komisch gezicht zal dat zijn:D

Rapilos een dikke proficiat met je drie jarig jubileum. Best wel een moment op even bij stil te staan. Je hebt het niet op een presenteerblad gekregen. Kanker, of de wereld stil staat en of dat nog niet genoeg is een echtscheiding, alleen gaan wonen en wat er zoal om de hoek komt kijken als je eenmaal bent gestopt met drinken. Helaas zie ik in mijn omgeving niet vaak mensen die na een scheiding weer toenadering zoeken om de relatie voort te zetten. Weleens maar vaak om de verkeerde motieven. De pijn en het verdriet is dikwijls te groot geweest om de draad weer op te pakken en het vertrouwen helemaal zoek. Ik word nog steeds verdrietig bij het zien van zoveel leed. Weer iemand ingehaald door het verleden denk ik dan. Niet de moed meer hebben om door te gaan, stuk. Maar gelukkig Rapilos lacht het geluk jou weer toe. Jullie hebben elkaar in feite nooit helemaal los gelaten En ik ben oprecht blij om te zien dat mensen zoals jij binnen een verstoorde relatie nieuwe wegen hebben gevonden om samen verder te kunnen. 't Kan dus toch, denk ik dan, maar vergt de nodige inzet en zelf discipline. Chapeau Rapilos en ik wens je veel liefde, geluk en vooral gezondheid op jullie toekomstige pad. Hartelijke groet van Rudy

Goedemorgen allemaal. Onrustige nacht achter de rug. Ik moet weg, ben ik mooi de files en kopstaartbotsingen voor. Lieve Stien ik heb je gelezen. Ik ben erg geschrokken. Goed dat je terug bent. Ik vertrek.

Soothe je blijft de bescheidenheid zelve. dat siert je. Jane je hebt een helder inzicht en weet het goed te verwoorden. Je antwoord naar Will deed mijn hart even overslaan. veel herkenning, in de praktijk is het werkelijk zoals jij omschrijft. Will doe er je voordeel mee. Merci:present:

Goed gedaan wijfie doe stille voort. Ik ga plat drukke dagen achter de rug. Een ongemakkelijke situatie waarin ik ben beland. Ik verlang stillekes naar wat meer rust. Jopie bedankt voor je bijdragen, kijken waarom je zo van streek bent is een manier om gedrag te veranderen in positieve zin. Trouwens allemaal bedankt voor de openheid en steun vandaag. Slaapwel.

Bor ik las in de gauwegeit jou reactie maar kan me niet zo goed meer verplaatsen in de sfeer waarin ik dat stukje schreef. Maar het is wel waar wat er staat. Niet aangedikt maar wel geschreven met woorden en zinsopbouw waar ik heb over kunnen nadenken. Ik schud mijn bevindingen niet maar zo uit de mouw wat ik wel graag zou willen. Maar evenals in het dagelijks leven ontbreekt mij nu en dan de spontaniteit. Die is er ooit wel geweest, nu is de aarzeling altijd eerst. Ik mis die spontaniteit. In het dagelijks leven en in gesprekken onder vier ogen zal mijn verhaal er anders uitzien, soberder, want mij ontbreekt dan de tijd om na te denken. Ik probeer wel duidelijk te zijn, want nog altijd heb ik een beetje angst niet te worden begrepen. De onrust die dat bij mij met zich meebrengt wil ik blijkbaar de ander niet aandoen. En dan kom ik weer terug op die natuurlijk spontane reactie zonder een enkel spoor van angst. Alles is al miljoen keren voor ons gedaan, ook herstellen van alcoholisme, wij zijn daarom geen uitzondering. Nu en dan is de spiegel die wordt voorgehouden werkelijkheid de realiteit. En dat is eng. Ontdekken wat er eng aan is kan je leven opnieuw kleur geven.

Hey Soothe, wat heb jij nog nodig?

Ja Lytse er was veel oud zeer. Het verwerkte oud zeer heeft een plek gekregen in mijn hart, maar het blijven wondjes. Ik heb los gelaten. weet waar mijn verdriet en pijn is ontstaan en kan er nu mee omgaan in nieuwe situaties. Maar in nieuwe wereld loop je toch weer tegen situaties aan die appelleren aan de verouderde normen en waarden waarmee wij zijn groot gebracht. Vier jaar na mijn scheiding dacht ik mijn aandeel in dat huwelijk wel te hebben verwerkt. Ik stond 2 jaar droog en begon een nieuwe relatie. Een relatie waar ik tegen mijn vluchtgedrag aan liep, met onverwerkte flarden van een verleden huwelijk om de oren werd gemept. Bij mijn sexuele gedrag stonden ineens grote vraagtekens en mijn waanzinnige jaloersheid maakte me gek. Ik was een en al wantrouwen. Ik stond in de nieuwe relatie voor precies dezelfde problemen als in mijn verleden relatie. Maar nu moest ik mijn problematiek nuchter onder ogen zien, een operatie zonder verdoving. In het dagelijks leven kan ik tegen een praktisch probleem aan lopen wat me beangstigd. Angst van toen en de eerst reactie is me terug trekken in een hoekje en zoeken naar oplossingen zoals ik dat vroeger deed, in plaats van mijn probleem bespreekbaar te maken. Met iemand je problemen of emoties delen is de ander ook graag zien. Steeds sneller mensen in de arm nemen, vrragen stellen problemen niet voor me uitschuiven is min of meer een tweede natuur aan het worden. In feite is alles bespreekbaar hoe pijnlijk dat soms kan zijn. Maar ook vreugdevolle momenten krijgen de overhand. En dat is werkelijk een openbaring, voor mij althans. En daar ben ik blij mee. Ik wens jou sterkte en neem van mij aan dat stoppen met vluchten een belangrijke positieve wending kan geven aan je leven. Je moet wel lef hebben.

Goedemorgen allemaal. Even een beetje van me af schrijven. Het is een komen en gaan van mensen lees ik en dat is niet vreemd. De een wordt ingehaald door oud zeer, bij de ander schiet 'iets' in het verkeerde keelgat en dat kan de druppel zijn het forum te verlaten. Op een ruzieachtige toon, boos het boek dicht slaan is ook een veel gebruikte manier om het gekwetste zelf in bescherming te nemen en te vertrekken. Of is dat zelfmedelijden? Een derde vertrekt zonder opgaaf van reden en komt vanzelf weer terug als de verslaving sterker blijkt te zijn dan de wilskracht. Niemand hoeft zich daarover schuldig te voelen, ieder is verantwoordelijk voor zijn eigen doen en laten. De een staat wat dichter bij de ander en het vertrek zal met pijn in het hart worden geaccepteerd. Soms siddert een zucht van verlichting door de gelederen als iemand vertrekt. Het kan zomaar gebeuren dat door het vertrek van de een, ruimte ontstaat voor de ander. Het belangrijkste vind ik dat het vertrekken van iemand wordt gerespecteerd zonder in oeverloze discussies te vervallen. Vertrek, Accepteren,Punt. Bovenstaande gaat niet over personen, maar het onderwerp is komen en gaan. Maar misschien heeft U wel moeite met afscheid nemen, te emotioneel misschien. Voor mij was niet kunnen omgaan met emotionele situaties het grootste probleem, afscheid nemen was voor mij te emotioneel, mensen te dicht bij laten komen, eng! Ik kon dat niet aan, in een ruzieachtige sfeer of stil zwijgend via de achterdeur verdwijnen was mijn ding. De zucht naar drank, nauw verbonden met deze levensstijl was de schaduw op dit pad door niemandsland. Best de moeite waard om eens te onderzoeken wat er nu werkelijk mis is met mij, dacht ik. En aan de hand van een 12 stappen plan ben ik de goede en minder goede kwaliteiten gaan analyseren. Ik schrok van mijn negatieve ingesteldheid en samen met mijn ontluikende maar in vroeg stadium ontkende emotionaliteit door de ander en later door mijzelf, ben ik in een overlevingsstrijd beland. Ik heb mijn destructieve gedrag op veel punten onderzocht en tot de conclusie gekomen dat ik een leven lang op de vlucht ben geweest En dat vluchten heeft veel gezichten. Werk, relaties vriendenkring, vergaderingen en andere bijeenkomsten, ik had altijd een borrel nodig die drempelverlagend werkte anders durfde ik mensen niet onder ogen komen. Noem het een sociaal fobie. De deskundige noemt het een ontwikkelingsstoornis. Na veel vijven en zessen ben ik tot de conclusie gekomen dat het leven wat ik leidde een doodlopende weg was. Ik heb veel nieuwe inzichten weten vertalen naar de praktijk. Veel praktische problemen vroegen een andere aanpak, nl doorgaan waar ik vroeger stopte en een borrel nam. Angsten voor het antwoord van vroeger verdwenen nadat ik vaker de confrontatie aanging en tot een goed einde bracht. Ik kreeg er een kick van en het zelfvertrouwen nam toe. In het verlengde ervan nam mijn vertrouwen in mensen mondjesmaat toe. Mijn grote ego werd kleiner en verstandelijke vermogens kregen meer ruimte en zuurstof. Mijn oude gedrag blijft een tweede natuur en onlosmakelijk verbonden met mijn nieuwe levensstijl waar liefde en natuurlijke emoties de kans krijgen zich te ontwikkelen. Na jaren geen drank meer te hebben aangeraakt kom ik nog steeds onverwerkt oud zeer tegen van vroeger. Het raakt me niet meer tot in mijn ziel. Het ergste leed uit het verleden is verwerkt en heb er anders mee leren omgaan in het heden. Inzicht in het verleden heeft me geleerd anders naar de toekomst te kijken. Leefde ik eerst IN het verleden. Nu leef ik MET mijn verleden. Het een kan nu eenmaal niet zonder het ander. @ Witte, naar omstandigheden gaat het goed. De ouderdom komt met rasse schreden naderbij. Qua gezondheid blijft het inleveren. Pas op, ik blijf er niet in hangen want ik kan nog veel. Dus stort ik me in het dagelijks leven op alles wat ik wel kan. Zij het in een rustiger tempo dan vroeger. Ik vlieg niet meer uit de bocht. Vroeger noemde men mij 'vliegende' hollander. T Lijkt nu meer op een stervende zwaan. Wel een die tot het laatst sierlijk over eind blijft. Hoop ik toch:D Vreemd genoeg blijf betrokken bij alles wat met verslaving heeft te maken. Ik merk wel dat de persoonlijke betrokkenheid door niet meer te schrijven op het forum naar de achtergrond verdwijnt. En dat is goed zo. Ik wens iedereen een drank vrije dag en de positieve effecten ervan. Ga goed ga nuchter.

Een heel goede morgen allemaal. Lang geleden dat ik me gemeld heb. Kan het niet laten om nu en dan flarden mee te lezen. t Blijft een interessante materie, de verslaving. Ik sta in de startblokken om te vertrekken. Krantje koffie, het dagelijks ochtendritueel. Rond 12uur begint vandaag de Tour en met regelmaat fiets ik een toertje mee op de home trainer. De dagen zijn rijkelijk gevuld maar tegenwoordig kan ik ook een dag heerlijk niets doen, mag van mij. Geen schuldgevoel nadien. Dat kan alleen omdat ik telkens het eerste glas laat staan. Niets is het waard om te gaan drinken. Maak er een mooie dag van, ik ga eraan beginnen. Proficiat voor degene die wat heeft te vieren. In het bijzonder wil ik Witte feliciteren met haar tweede jaar nuchterheid. Niet drinken kost de nodige inspanning, maar de beloning mag er zijn. Fijn weekend.

Dag Bor en lotgenoten. Bor je schrijft het volgende in een stukje wat me aansprak: Was dat maar waar Bollie. Ik zou wel willen dat ik me niet zoveel zou laten opdringen. Dat is nou net mijn probleem, ik kan daar niet mee omgaan. Ik moet namelijk niks, van niemand behalve van mezelf. Zodra er wat van mij verwacht wordt ga ik in de aanval. Dan vertik ik het, bekijk het maar, denk ik dan. Met als gevolg, zoveel weerstand, zoveel ongenoegen dat ik juist aan de zuip ga.. Omdat me gezegd is dat dat niet mag. Nou, dat zullen we dan weleens zien, wie dat bepaald he? En ondertussen doe ik precies wat er van me verwacht wordt.. Maar kom niet aan me drinken, want als ik het wil doe ik het toch.. Ik denk dat wij moeite hebben met autoritair gedrag. Een en ander heeft ook met vertrouwen en NEE durven zeggen te maken. Kom ik weer terug op vroeger. Bol zegt dat wij als kind altijd zelf beslissingen moesten nemen, zelfstandig functioneren, volwassen worden. En daarom vul ik maar aan, nu geen inmenging dulden. Nou is precies het tegen overgestelde met mij gebeurt dan Bol aangeeft. Voor mij werd vroeger alles gedaan. Ook gedacht werd voor mij, er was geen overleg. Mijn scholing, vak, alles werd me min of meer opgedrongen. Zonder ik erom had gevraagd. In die situatie heb ik nooit zelfstandig leren beslissingen nemen. Ik werd afhankelijk van mijn opvoeders en kreeg op mijn kop als ik protesteerde. NEE zeggen betekende buiten gesloten worden, straf krijgen, ondankbaar zijn. Ik ben gestopt met protesteren, maar binnenin was de rebel latent aanwezig. Hij uitte zich niet, maar was er wel. Ik voedde mijn kwaadheid omdat ik tegen mijn zin alles deed wat de ander van mij verlangde. Ik durfde immers niet NEE te zeggen. Ook in mijn later leven bleef ik met een onaangenaam gevoel zitten als mij dingen werden opgedragen door een ander. Onmiddellijk in opstand, vechten. Ik zei JA, maar bedoelde NEE. Ik moest linksaf maar eenmaal uit zicht ging ik rechtsaf. Ik wist niet wat ik wilde, wat wel of niet goed voor me was, kon niet kiezen en geen beslissingen nemen. Men was mij altijd een stap voor en ik stond daar met lege handen. Deze levensstijl was pijnlijk en verdrietig en om die emoties niet altijd te hoeven voelen dronk ik meer dan goed voor me was. Ik ben in de periode dat ik ben gestopt met drinken NEE gaan zeggen en tot mijn verbazing werd niet iedereen kwaad op mij. Diep in mijn hart was ik bang voor de oude situatie maar eenmaal mijn NEE positief was ontvangen verdween mijn angst. Ik hoefde mij ineens niet meer in allerlei bochten te wringen om aan mijn trekken te komen. Geleidelijk aan leerde ik wat goed en minder goed voor mij was, dat ik recht had om te kiezen, ten alle tijden recht had van spreken, en tot mijn verbazing werden mensen niet kwaad op mij of verdwenen uit mijn leven, omdat ik voor mijzelf opkwam. Ik leerde beslissingen nemen,er achter blijven staan, maar ook dat je op een genomen besluit mag terug komen, verantwoordelijkheid nemen voor mijzelf. Een verademing kan ik je zeggen en door nu met deze situaties te kunnen omgaan is de zucht naar drank verdwenen. Ik heb zelf de touwtjes in handen genomen, er is veel overleg, duidelijkheid en dat heeft het leven voor mij een stuk aangenamer gemaakt. Vrijheid.

Hey ik lees hier het antwoord op de vraag waarom ik jaren geleden niet gecontroleerd mocht drinken en anderen in de groep wel. Bedankt daarvoor.

Dank je Bor, in grote lijnen voel ik met je mee. Ik herken wat je tegen komt. Ik heb het allemaal al eens beleeft. En miljoenen mensen voor mij hebben hun ervaring opgeschreven en gedeeld met lotgenoten. Een bron van wijsheid waar je voortdurend uit kunt putten. Weet dat jezelf in bescherming nemen, een time out nemen, iets anders is dan vluchten. Sta toe dat jou gevoel en emoties er mogen zijn. JIJ mag er zijn, accepteer dat. In de emotie schuilt de kracht om verder te kunnen. Ik was niet werkelijk de man die verliefd was op de fles, nee, de emotie en bijbehorende gevoelens, dat was ik. Zij verbind mensen onderling. Verbondenheid op lang termijn in plaats van onze kort termijn bevredigingen. Gedachten uit het verleden, verouderde normen en waarden doen niets liever dan je nieuw begonnen levensstijl ondermijnen. Kijk daar kritisch naar en vervang ze door gedachten die wel bij jou passen en goed aanvoelen. Nu ben ik echt weg, lekker in de tuin. Doe stille voort, zeggen ze in België.

Albertina ik ben ook weg, mag ik achterop?

Das knap Jopie terug naar de natuur, die in deze periode ook nog eens op zijn mooist is. Ik wens je veel stilte en plezierige momenten.

Bor, na de draad van gisteren te hebben door gelezen is een pas op de plaats maken een goede beslissing geweest van jou. De belangrijkste punten op een rij zetten en erover nadenken. Bor het is een verademing te lezen hoe je nu over jou situatie denkt. Chapeau. Dat getuigt van inzicht, met die gedachte kun je verder. Niet meer vluchten is een belangrijke stap voorwaarts. Vluchten heeft veel gezichten. Het is niet niks na de kliniek in het diepe te worden gegooid. Ik weet nog hoe het voelde na negen maand te zijn opgenomen in de kliniek, het moment mijn psych na jaren therapie voorstelde te stoppen met gesprekken. Het greep me naar de keel, ik was bang. En bang zijn is heel menselijk Bor. Ik was kwetsbaar en snel geraakt door uitlatingen van mijn omgeving, zelfs als het niet over mij ging. Oordelen en veroordelen, ik voelde me heel gauw aangevallen, kon met deze situaties in de praktijk nog niet goed omgaan. Het was in de tijd, ik nog weinig mensen toe liet in mijn wereld. Ik wankelde nog te zeer , de geleden teleurstellingen waren nauwelijks verwerkt, lieten niet toe dat ik mijn omgeving omarmde, het overweldigde me in het begin te veel. Maar geleidelijk aan kreeg ik op sociaal terrein meer greep, met veel geduld ging het kleine stapjes voorwaarts. Inzicht en groei gaan vaak gepaard met pijn, onverwerkte pijn uit het verleden opgeroepen door gebeurtenissen in het Nu. Het voelde even of de wereld onder mijn voeten weg gleed, ik mijn ondergang tegemoet ging. Ook dan is het zaak wat afstand te nemen om op een rij te zetten en te verwerken wat allemaal op je af komt. Voorwaarde, althans voor mij, was en is nog steeds, er niet bij drinken. Ik heb het wel gedaan(gedronken), menselijk denk ik nu, soms was de pijn te groot. Maar onmiddellijk stond mijn ontwikkeling stil en belande ik in mijn oude wereld terug. Bor je bent sterk, een vechter, je kunt goed relativeren, staat aan de voet van een nieuw leven, laat het niet liggen, pak het op. Je staat niet alleen, meer mensen hebben min of meer in jouw schoenen gestaan en zijn bereidt dat te delen met jou. Ik wens je daarbij sterkte.

Keuze maken en verantwoordelijkheid nemen is belangrijk. Wel of niet drinken? Maak een keuze en blijf daardoor zelf verantwoordelijk voor wat je wel of niet doet, wel of niet zegt. In het verlengde van verantwoordelijkheid of besluiten nemen, keuze maken zijn ook derden betrokken. Kies je om te drinken dan heeft dat consequenties voor derden, zoals gezinsleden of werk. Ik koos telkens weer voor drank met verre gaande consequenties. Ik raakte alles wat me dierbaar was en ik nog enig houvast aan had, kwijt. Blondie, refusal kan goed werken als je vertrouwen hebt in dat medicijn en het een jaar neemt. Het geeft rust, omdat je weet dat je niet kunt drinken. Er ontstaat ruimte om andere dingen aan te pakken die anders blijven liggen vanwege de trek momenten graving of zucht naar drank. Het stopt een gevecht (kwaadheid omdat je niet meer mag drinken)en maakt plaats voor overgave en acceptatie. Zo werkte refusal voor mij, want ook met medicijnen moest ik opnieuw leren omgaan. Anderzijds kan de AA even goed werken als refusal. Bel mensen, maak afspraken. Een praatje over het weer kan wonderen doen. De trek verdwijnt niet door achter de pc te blijven hangen is mijn ervaring. Maak het goed mensen en laat vooral de eerste staan. Een fijne dag allemaal. Ik ga eraan beginnen.

Ik heb op vrijdag de 13de een zwarte kat onder de auto zien lopen. Sindsdien kijk ik wat beter uit met oversteken.

Anna en Soothe ik wens jullie een fijne vakantie.

Je hebt stophoest, waarom niet gewoon stopdrank.?