fleurtje

Erger nog Ko...ik vrees dat ik moet gaan sporten. Jij niets bijgekomen na t stoppen met roken?

Ik ga verder poetsen. De geneugten van t leven #duuuhhh

Of is het aan mijn billen? Soit, ik krijg er een vette kont van.

@spirit, daar kan ik nu vreselijk jaloers om zijn. Ik moet nog niet kijken naar een stuk chocolade of t zit op mijn billen .

Mijn kat kent beter grappen..moest ik een kat hebben.

Btw...je verhaal rond heit doet me niet meer pijn dan wanneer ik een oud meneertje met net diezelfde pet op straat zie lopen. Laat dat je niet remmen in je verhaal. Echt niet

Uurggglll @Bor, heel herkenbaar. Toen mijn papa naar t woonzorgcentrum ging was hij nog niet ziek of zo. Hij ging er in eerste instantie naartoe omdat hij thuis was gevallen en door een wond een zware infectie kreeg aan zijn been. Daar zou hij dan eerst verder genezen en daarna terug naar huis. Spijtig genoeg is dat nooit gebeurd want kort daarop viel hij ook daar nog een keer en leek t niet verstandig hem terug zelfstandig te laten wonen. Uiteindelijk werd hij daar na een jaartje te wonen, heel ziek en de rest is verleden tijd. Gedurende de periode voor hij ziek werd zorgde ik voor al zijn aanvragen, smeerde ik na mijn werk daar zijn boterhammen en hield hem elke dag een uurtje gezeldschap. Mijn papa had parkinson en zijn zicht was heel slecht. Thuis vond hij zijn weg maar in t wzc werd het een heel stuk lastiger. Vooral omdat hij altijd heel zelfstandig was maar ook introvert. Hulp bij iets kleins vragen gaat beter bij iemand die je vertrouwd is. Dat uurtje elke dag van mij maakte een wereld van verschil voor hem. Mijn zus kwam één keer in de twee weken, mijn broer miss één keer in de maand. Enkel als ik erop aandrong of ik zelf niet kon kwamen ze extra. Die belasting voelde ik zeker na een jaar. Ik heb ook nooit begrepen waarom ze er nooit meer energie in staken. Ik denk deels uit gemak en een andere instelling. Sommige dingen doen mensen vanuit een vanzelfsprekendheid die andere niet voelen wat in mijn geval ook voor frustratie en onbegrip zorgde.

Waarschijnlijk ook voor een groot deel. Ik ben niet op mijn mond gevallen en laat niet over me heen lopen maar desondanks heb ik t vaak moeilijk met confrontaties. Ik ben in mijn jeugdjaren eeg gepest geweest en ook toen al hield ik t hoofd altijd hoog maar stierf ik een beetje vanbinnen. Heb een wat deja-vu gevoel.

Wat zal ik een keer doen vandaag? Geen idee.. Ik ga ff in de zetel nadenken. Pijnlijk

Goedemiddag Myriam, goed bezig Ik heb vandaag een onbestemd gevoel.

Voor nu...slaaptijd

T ging op t werk iets beter maar t voorval ging wel de ronde op de vloer. De collega in kwestie negeer ik nog steeds. Komt wel los maar wordt niet vergeten.

Ik heb zo'n drie uur bij de kapper gezeten. De highlights zie ik niet eens en blijkbaar kan je met mijn haar weinig meer dan recht een stuk af . Kostte me een rib uit t lijf maar haren ruiken wel lekker. Lesson learned!

Fijn dat je heit weer naar huis mag @Bor. No place like home

Maar ik lees t dan vast weer anders.

Perfect

Cola zero generale Laters

Goedemorgen Laatste werkdag van de week. Godzijdank!!! Straks naar de kapper. @Mereltje, een tournee minerale genootje! Fijn! Zet hem op

@spirit, dikke knuffel voor jou . Wat je schrijft, kan ik zo voelen

Dat spijt me heel erg voor je @Bor. Geniet van de tijd die je nog hebt. Mijn papa ging iets meer dan een jaar voor hij stierf naar een woonzorgcentrum. Vanaf de eerste dag dat hij daar zat ging ik elke dag na t werk naar hem toe voor een uurtje. In t weekend wat langer. En hoewel t zwaar was heb ik daar geen minuut spijt van gehad. Net zoals spirit was ik in een vorm van ontkenning toen ze me zeiden dat hij palliatief was. Dat vind ik nog steeds moeilijk. Dat ik de weinige tijd niet meer naar waarde heb geschat. Ook dat ik er niet was toen hij stierf. Hoewel ik er elke dag kwam en mijn moeder sporadisch, hebben ze eerst contact met mijn moeder opgenomen. Pas toen mijn moeder er was, hebben ze mij gebeld. Toen ik toekwam was hij net gestorven. Dat en heel de afhandeling was redelijk traumatisch. Maar goed...ik lig over mezelf te lullen. Dit is niets dat je perse wil lezen nu. Hou t recht

@Bor, is je vader palliatief? Want Lars zei me dat hij stervende was en jij schrijft net dat je hoopt dat als hij thuis komt, niet meer rijden gaat. Misschien komt de vraag nogal bot over maar heb zelf zwaar afgezien van de dood van mijn papa en heb t daar nog steeds moeilijk mee. T zou dan ook veel van me vragen moest ik in de waan zijn dat jij op dat punt staat en blijkt dat daar geen sprake van is.

Ik heb me vandaag heel druk gemaakt in mijn teamleden. Één ervan haalt wel meer dan eens een grapje met me uit. En ik kan daar ook best tegen maar er zit er toch altijd éénzelfde tussen die t op de spits moet drijven en merkt dat wanneer t me gaat irriteren toch nog blijft doorgaan. Vinden ze allemaal best grappig. Eigenlijk zijn ze mijn energie niet waard maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Ook mijn leidinggevende ligt dan mee te giechelen. Hij vroeg naderhand waar een bepaald document stond. Ik heb hem gezegd dat hij dat maar aan de grappenmaker moest vragen. Dan wil hij natuurlijk zijn autoriteit laten gelden en zegt me dat hij t aan mij vraagt. Ik heb hem gezegd dat hij dan pech heeft. Hij duidelijk geirriteerd. Misschien spreekt hij me er morgen nog over aan. Waarschijnlijk iets in de trend van dat hij mijn antwoord niet vindt kunnen. Nou ik vind dat hij in zijn functie als leidinggevende de situatie beter had kunnen sturen ipv er mee aan deel te nemen. Je hoeft duidelijk niet aan een boom te hangen om een eikel te zijn.

Goedemorgen! Weer de eerste werkdag van de week Hou t recht

Tijd om te slapen. Met wat geluk heb ik mooie dromen

Helemaal juist antoinnette