sorry als ik een beetje doorvraag :$ maar is het één dan automatisch gevloeid in het andere? Ging je dan uiteindelijk nog voor de smaak of voor de roes? Of was het één een automatisch gevolg van het andere? Kan er wel inkomen dat je dol bent op de smaak van iets en op een totaal moment beseft dat het slecht voor je is, je overschakelt op iets dat van smaak hetzelfde is maar niet de narigheid meebrengt. Hetzelfde als een diabeticus (schrijf ik dat juist) die geen suiker meer mag maar zoetigheid mag met nepsuikers. Als ik je lees heb merk ik ook dat je heel bewust er mee omgaat wat ik knap vind. Kan me ook vinden in de associatie van het gezellig en feestelijk zijn maar van dat denkpatroon probeer ik zelf af te stappen. Misschien omdat die associatie net iets gevaarlijker is voor mij als voor jou. Eigenlijk noemen ze het alcoholvrije wijn/bier maar is het zoiets als prik. Limonade met een vies smaakje, voor mij dan . Denk niet dat het voor iedereen is weggelegd om deze weg op te gaan. Maar begrijp wel dat het niet noodzakelijk een probleem hoeft te zijn voor jou.