Ook ik heb zitten terug lezen... tot een uur of drie vanmiddag. En ik zeg er WEL wat over. Ik vind het zo triest, al dat geklaag. Suus over drukke kinders die ze zelf op de wereld heeft gezet en dat ze het niet meer aan kan. Marieke kan het ook niet meer aan..... kittens die ze niet wil/kan verzorgen , een zoon die niet wil deugen , een man die oud is en niets meer wil/kan...... 't is toch gewoon die man waar je ooit verliefd op bent geworden... die toen ook al zoveel jaren ouder was???? Je houdt van iemand of je houdt niet van iemand, maar neem je verantwoordelijkheden en LEEF. Sorry, we zijn allemaal verantwoordelijk voor ons eigen leven. We zullen allemaal moeten roeien met de riemen die we hebben. We moeten allemaal onze eigen keuzes maken. En dat dat moeilijk kan zijn... daar twijfelt niemand aan. Maar klagen keer op keer en keer op keer steun en goede raad van iedereen krijgen en er helemaal niets anders mee doen dan de volgende keer weer klagen........ Sorry, maar dat gaat er bij mij niet in.