geertjegeert

Lady Jane, Van harte gefeliciteerd met deze mijlpaal. We weten allemaal dat het moeilijk is, dat er strijd aan te pas komt. Daarom gunnen we ook eenieder die de strijd aangaat dat er gewonnen wordt. Dat duidelijk wordt wie er de baas is. Nou, jij bent inmiddels wel jouw baas, zoveel is geweten. En ook nogmaals bedankt voor alle aandacht die jij aan je medestrijders geeft. Vanmorgen vroeg ik me opeens weer af: hoelang drink ik nu niet meer? Warempel, ruim 14 maanden. Mooi dat het eerst per dag gaat, met de nodige moeite, met de hele dag die dwanggedachtes (ik dacht er de hele dag aan, ik was de hele dag in debat met mezelf) en dan ineens kwam het besef dat er meer ruimte ontstond. Dat er wel dagelijks aan gedacht werd maar niet meer DE HELE DAG. En nu ben ik zelfs de 7e van de maand vergeten. Pas nu, 1 week later, denk ik er aan. Ik kan niet zeggen dat ik nooit meer drink maar eerlijk gezegd denk ik dat wel, eigenlijk ben ik er van overtuigd. WANT IK WIL NIET MEER, IK MOET ER NIET AAN DENKEN!!!!!

Jan 100 en Lady Jane, Dank voor de felicitaties. Ja, 1 jaar geleden stopte ik met alcohol. Niet voor de eerste keer maar wel voor de laatste keer. Althans, als ik wakker blijf en alert. Overstag gaan is geen optie: IK MOET ER NIET AAN DENKEN, nooit meer die ellende, punt uit. Het wordt eerlijk gezegd een beetje gewoon, ik drink gewoon niet. Kost me geen enkele moeite meer. Afgelopen week ben ik er bewust mee bezig geweest. Zo van: stel dat ik zou drinken, wat dan? of: vond ik het nou echt zo lekker of was het voornamelijk de roes? Afijn, het hoeft voor mij niet meer en ik ben zielsblij dat ik geen katers meer heb maar vooral geen verdriet en schuldgevoelens omdat ik toch weer overstag was gegaan. Het leven blijft gewoon het leven: soms mooi, soms moeilijk etc. Maar die afschuwelijke strijd (verslaving) die hoef ik niet meer te leveren. Iedere ochtend als ik wakker wordt ben ik vrij................................ en gaat mijn energie naar het leven. Luitjes, ik ga voor weer een jaar. Nogmaals Jan, dank voor de felicitaties maar ook voor je werk hier, het is voor mij belangrijk geweest, een steun, een duw in m'n rug, iedere mijlpaal werd ik genoemd in de lijst en dat vond ik fijn, het maakte me trots. Lady Jane: dank voor je nooit aflatende aandacht. Je deelde mij in bij het RAF-team. Was ik best een beetje trots op en ook dat triggerde mij om vol te houden. Voor eenieder maar vooral voor jullie beiden wens ik het allerbeste.

Mijn Gerrit, Fijn te lezen dat jij het ergste onder controle hebt. Mijn ervaring is dat het allemaal wat gemakkelijker wordt (gelukkig maar) en soms is het gewoonweg een zalig gevoel maar de les der lessen is: BLIJF ALERT! Fijn dat je op mijn bericht reageerde; zoiets doet goed. Ga goed en blijf sterk.

Dag allemaal, Hier nog eens een bericht van mij. Het is vandaag 11 maanden geleden dat ik eindelijk de beroemde, beruchte, befaamde knop heb weten te vinden om te stoppen met wijn drinken. Het is goed gegaan, wat voor- en tegenspoed ondervonden maar al met al........................ben ik dik tevreden. Ook mij sociale leven krijgt weer vorm, ik kom buiten de deur, oefen weer wat hobby's uit, ben ALTIJD nuchter (hier verwonder ik me nog steeds om), ben soms heel gelukkig en blij en ga zo maar door. Is er niets dat tegenvalt? Ja, nu het soms van dat lekkere terrasweer is denk ik vaak met wat pijn hoe zalig het was om gewoon lekker te drinken, glas na glas, onbezorgd (onverantwoord??); kortom: ik blijf bewust bezig, ik WEET hoe dichtbij dat volle glas wijn is. Ik heb geleerd om onmiddellijk aan de gevolgen te denken en geloof me, dat helpt! Ik kom niet vaak op het forum, om de een of andere reden wordt ik daar verdrietig van ( omdat ik dan mijn eigen pijn voel??) maar mijn gedachten zijn wel vaak hier. Voor eenieder veel sterkte gewenst en vooral een goed of beter leven zonder die duivel.

Zoveel kanjers bij elkaar, een goedemorgen. Van harte welkom voor de nieuwe strijders tegen de drankduivel. Dit forum heeft mij gesterkt in mijn strijd tegen hem, met vallen en opstaan weliswaar, maar zie: 7 maanden vrijheid alweer!!! Ga er voor en veel sterkte toegewenst. Vandaag dus 7 maanden vrij van de bekende duivel. Het heeft mij helaas niet helemaal gebracht wat ik er van hoopte. Ik heb de laatste maanden een aandoening ontwikkeld die mijn gezondheid aantast en die niet zal weggaan. Het beperkt mij zeer in mijn dagelijkse leven en dat zal ik moeten accepteren. Het zij zo. Maar dat traject ga ik aan zonder wijn. Die ellende ga ik mezelf niet meer aandoen. Wat heeft het mij dan wel gebracht? Naast allerlei prettige ervaringen zoals nooit meer een kater is de belangrijkste winst toch wel het afwezig zijn van dat vreselijke schuldgevoel. Dagelijks kwam dat als een mokerslag mijn leven binnen en alweer moest ik met mezelf in "onderhandeling": vandaag ga ik stoppen, vandaag gaat het lukken, vanaf vandaag gaat mijn zelfbeeld er beter uitzien om dan toch weer een glas wijn in mijn hand te vinden en ik dus weer andere onderhandelingen moest opstarten: vergoeilijkend: ach vandaag, vooruit, nog een keer, maar morgen......... Terwijl ik dit opschrijf voel ik de verlichting, mijn god, wat zalig om dat niet meer te hoeven. Ga goed allemaal, tot over een maand, dan kom ik weer gepiept.

Vandaag 6 maanden. Natuurlijk ben ik daar blij mee, heel blij zelfs maar het bericht betreffende Lytse laat me schrikken. Nu heb ik er even behoefte aan om mijn emoties te voelen en te laten gaan. Jan, bedankt dat je alle mijlpalen, groot en klein, zichtbaar maakt. Lady Jane en Aicha, wat attent van jullie om te reageren. Ik wilde wat uitbundiger zijn vandaag maar dat bewaar ik even voor volgende maand want dan ben ik nog steeds adb............................... Een groet aan Lytse die ons allemaal zoveel aandacht schonk en altijd lief en vriendelijk en opbeurend was.

Tactive, Heel veel dank. Ik heb e.e.a. kunnen veranderen en dat voelt goed.

Jan, Ik heb geen idee wat voor werk jij hier allemaal doet, ik ben teveel een digibeet, maar ik weet wel dat niets vanzelf gaat. Ik ben hier wel niet zo vaak maar dat wil niet zeggen dat ik alles maar voor "gewoon" aanneem. Dank dus voor het vele werk. Het jaarpact betekent best wat voor mij, ruim 5 maanden geleden begon mijn avontuur van adb. Bang was ik, bang dat het weer niet zou lukken. Nu, 5 maanden later, staat mijn naam toch maar mooi tussen andere kanjers, EN IK BEN ER DAAR 1 VAN!!!!!!!!! Mijn avatar (naar een werk van Helmantel) staat voor de weg die ik nog zal gaan, waar brengen deze schoentjes mij heen? Waar laat IK ze heengaan? Ik ga ze in ieder geval bewust sturen.

Tactive, Dit antwoord is voor mij niet voldoende. Ik voel me onveilig op het forum. Ik heb niet mijn toestemming gegeven voor deze verandering. Als die niet kan teruggedraaid worden of ik kan mijn profiel niet bijwerken (fictieve naam invullen) dan wil ik mij afmelden. Indien dat nodig is, kunt u mij misschien zeggen hoe dat moet. Ik vind dit heel erg, het forum betekent nogal wat voor mij.

Beste Tactive, Sinds vanmorgen voel ik mij zeer onveilig op het forum. Als ik ben ingelogd en een bericht heb geplaatst, zie ik bij mijn bericht mij achternaam. Dit voelt voor mij zeer onveilig. Als dit niet veranderd kan worden wil ik mij graag uitschrijven. Kunt u mij zeggen hoe ik dat moet doen? Ook heb ik al geprobeerd mijn achternaam te wijzigen in mijn profiel maar dat lukt niet. Zoals het nu is, wil ik het niet. Dit levert mij paniek op en dat kan ik niet gebruiken.

Dag lieve forummers, Hier gaat alles goed, ik ben nog steeds adb en dat wil ik blijven. Wat betreft de vernieuwingen op dit forum: ik ben nu al meer dan een uur bezig met een plaatje te zoeken op internet en dit als avatar te plaatsen maar het lukt gewoon niet dus dat laat ik voor nu, is niet goed voor mij, wordt ik of boos van of verdrietig of allebei, grrrrrrr..... En dan voel ik alweer de tranen. De laatste tijd jank ik om niets, werkelijk gênant. Wie is wie, het schijnt dat er nogal van naam gewisseld is, maakt mij onzeker. Al met al, het is niet echt fijn.

Op het jaarpact zag ik dat An mij gezelschap is komen houden en dat vind ik erg fijn vandaar dat ik even iets van me laat horen. Erik maakt gewag van zijn uitsparing gister, nou dat doet mij even tellen: 20 weken maal x flessen wijn=......................................mijn god, wat heb ik mezelf aangedaan. Het gaat hier nog steeds goed. Ik heb inmiddels de overtuiging dat het wijntijdperk voor mij voorgoed tot het verleden behoort. Denk niet dat ik naief ben, ik weet dat ik nooit in mag slapen wat betreft de drankduivel, maar toch heb ik dat vertrouwen. Er zijn hier goede dagen en minder goede, soms verandert mijn stemming zomaar ineens, dan voel ik mij gelukkig en hup, verdriet komt in golven tevoorschijn. Het zij zo, hoort bij het proces denk ik maar. Ik lees hier veel en leer hier dus veel. Ook dat ik vertrouwen mag hebben. Dank een ieder die zoveel moeite neemt om anderen te helpen.

An is mij gezelschap komen houden, fijn. Een dikke proficiat voor Dinah en An. De een 23 maanden, de ander 3 maanden adb.Beiden hebben een ding erg goed gedaan: ze hebben volgehouden. Lang niet altijd vanzelfsprekend, ik weet daar alles van. Maar het kan, dat weet ik nu ook. En dat het soms fijn is en soms tegenvalt, dat weet ik nu ook. Maar boven alles uit steekt toch het fijne gevoel, het "weten" dat alcohol voor mij niet meer hoeft. Slingers maken kan ik niet maar jullie een warm hart toedragen wel: bij deze dus en voor allen die de moedige strijd aangaan en soms winnen en soms, hopelijk voor even, een stapje terug moeten doen. Blijf alert mensen en geniet van de vrijheid.

Jan vergeet niemand en zag dus dat ik nu 4 maanden adb ben, 4 MAANDEN!!!! Jane heeft me zelfs een baan aangeboden: stewardes bij het RAF team: nou die baan neem ik en die baan houd ik. Het enige wat ik daar voor moet doen is het eerste glas niet nemen, nou , dat doe ik dan ook niet. Het voelt als een wonder dat ik zover ben gekomen, een beetje onwerkelijk. Ben ik dit heus, heb ik dit echt volbracht? Mijn leven is niet spectaculair veranderd, de verandering zit hem veel meer in kleine dingen zoals meer in rust zijn, beter voor mezelf zorgen, betere keuzes maken. Soms valt het me allemaal tegen/soms zit het ook gewoon tegen maar dan kan ik denken: een ding heb ik toch maar mooi NIET gedaan...........kijk, en dat diepe genoegen ga ik me niet meer ontzeggen. Mensen, ik ga weer verder op dit pad. ik ben zelfs van plan dit pad nooit meer te verlaten.

Originally posted by: Lytse Originally posted by: Hanneke Originally posted by: bolletje Zo kanjers we gaan er weer eens een volle week tegenaan. Kom op mensen we kunnen het hé? Je kan het altijd proberen, toch? Lukt het niet dan heb je het geprobeerd en wie weet lukt het een andere keer weer wel. Gewoon vol blijven houden en er van uit gaan dat, wat een ander lukt, jou ook kan lukken. weekpact 30-9-2013 Bolletje. Hanneke Lytse Geertjegeert De weken rijgen zich aaneen. Week 17 is ingegaan en het gaat goed. Af en toe even een pijnscheutje...........oei, oei, wat zou het toch fijn zijn om...........maar nee, geen echte aandrang. We gaan er dus voor, deze winst ga ik niet meer afgeven!. Volgende week kom ik me weer melden, droog wel te verstaan. Liefs en sterkte voor allemaal.