Ik denk dat ik mezelf niet aan die data van jaren moet houden, ik denk dat dat een gemiddelde is. Ligt ook helemaal aan hoe je zelf in elkaar steekt en of je van nature een beetje optimisme hebt of juist naar de pesimistische kant toe gaat. Voor iedereen verschillend. En natuurlijk zijn gevoelens er altijd en niet alle gevoelens drink je weg. Maar de kunst is, om die gevoelens onder ogen te zien, ze bewuster te beleven, want zeg nu eerlijk, zijn wij niet allemaal gevoelsmensen? Zijn we niet allemaal bang geweest voor een hoop gevoelens? Nu zal ik zelf met die "nieuwe"gevoelens aan de slag moeten, ze moeten leren, te durven voelen, zonder gelijk weg te vluchten in de drank.