Ben net door Jos gebeld met de vraag of ik maar even wilde komen. Ik wilde haast weer zeggen "Kun je ook even vragen hoe het met mij is "maar acht ik dacht laat maar. Waarvoor moet ik komen. Om hem van z'n rotgevoel af te helpen want we doen allemaal maar met hem. Heu? Heb hem gezegd dat, wat er beslist wordt, niet aan mij ligt maar dat we niets meer konden doen voor hem. Nou ik moest maar komen om te praten en een fles wijn te halen, want wat doe ik nog voor hem, helemaal niets meer. Nou toen heb ik hem bedankt voor die opmerking en heb de hoorn op de haak gegooid. Heeft die kerel nu helemaal geen gevoel in z'n duvel? Afin ik ga er morgen naar toe, mits ik me weer niet schuldig ga voelen over het telefoontje van net. Bah wat kan hij me vaak op m'n ziel trappen. Of ik maar even NU wil komen. Nee dus ik dacht het niet!!!!!