Dank jullie voor jullie reacties!
We hebben net een weekendje vakantie achter de rug met vrienden van vroeger, met een aantal etentjes.
Toen we weggingen zei één van hen: Volgende keer drinken jullie wel weer toch?
Ik zei: Dat weet ik nog niet, ik voel me er wel goed bij zo. En ik weet dat als ik weer ga drinken ik het niet alleen bij zaterdagavond kan houden.
Zij: Ja. In januari stoppen mijn man en ik altijd een maand met drinken en dan krijgen we ook altijd zoveel opmerkingen.
Ik weet niet hoe het verder precies ging, het gesprekje, maar ondanks dat zij het herkende (dat mensen er altijd wat van zeggen), deed zij het zelf ook bij mij.
Wat is dat toch, dat mensen die drinken het altijd ongezellig vinden als je niet mee doet.
Een ander zei, toen ik 'ook al' geen gebakje nam iets in de trant van: "Je ontzegt je echt alle aangename dingen."
Daar hoefde ik niet op te reageren, omdat ik net op weg was naar de keuken.
Tja, suiker, alcohol, blowen... ik raak er verslaafd aan en word er daardoor ongelukkig van, er ontstaat altijd strijd in mijn hoofd.
Het beste voor mij is het helemaal niet meer doen: geen strijd meer in mijn hoofd!