nuchter blijven

[Poppy]

Gerrit en Jane bedankt voor jullie reacties en het liken Hoh, dus!

Het klopt dat dit iets is wat ik al een leven doe. Therapie heb ik eigenlijk al vanaf mijn 27ste met tussenpozen. Het is een thema wat nu zich nu heel helder aandient. Ik heb me hier in het verleden ook  wel mee bezig gehouden alleen dat was nog basaler, tot mijn 39ste had ik nog nooit het gevoel bestaansrecht te hebben, eerst dat maar eens aanpakken. En nu dan zo duidelijk het thema van het bange kind versus de sterke volwassene. Het bange kind wat zich heeft ontwikkeld omdat ik vroeger de ellende niet kon vermijden maar moest doorstaan en ik als jonge puber, probeerde allerlei zaken in goede banen te lijden. Echt een belachelijke taak voor zo'n jonge meid en wat uiteindelijk uitmondde in o.a. vermijdingsgedrag + afhankelijkheidstrekken en dan ben ik vooral afhankelijk van de goedkeuring van een ander, dat gevoel had ik indertijd wel heel sterk.

En ik heb de rest van mijn leven de tijd om de volwassen Poppy verder te laten ontwikkelen. En dit is zeker alleen maar mogelijk doordat ik niet meer drink. Afgelopen vanaf 2009 af en aan weer gedronken, steeds maar weer stoppen, ook wel weer eens 1 jaar (daarvoor jaren niet gedronken).

Nu is het klaar en ik ben blij dat ik naar de verslavingszorg ben gestapt om de diepere oorzaak aan te gaan.

Hup nu weer even wat doen.

[Meya]

Fijn dat je schrijft. Ik lees en leef mee.

[Poppy]

Bedankt !

Gek mijn angst is nu verdwenen dat is fijn, er is nu rust en nu ruimte voor mijn voor woede en dat is ook een oude en die mocht er ook nooit zijn. Maar dit is ook een oude woede waar ik, ik wil schrijven, niets mee kan, maar is dat zo? Nee, ik kan het niet tegen de betrokkenen uiten want dan wordt het voor mij alleen maar erger. Dus ik ga eens bedenken wat ik  wel met deze woede kan doen zodat het toch een uitweg heeft. Hmmmmmm, daar moet ik nog maar een nachtje over slapen.

Helaas kan ik niet in detail treden waarom ik nu zo boos wordt en wat er oud aan is. Dat het er niet mag en vooral mocht zijn hoort bij ons gezin, boos zijn mocht niet dus escaleerde het af en toe, behalve 1 à 2, keer geen lichamelijk geweld (ook niet tegen mij), meer schreeuwen krijsen en deuren slaan en het irritantste was dat men om mij heen onder invloed was. En de volgende dag  waren er wel katers wat dolletjes gezellig was. En even voor de duidelijkheid, ik dronk tot mijn 16de 17de nog geen druppel. Ik ben zeker boos op mijn ouders die eigenlijk nooit bewust met hun alcohol misbruik aan de slag zijn gegaan zoals wij hier. Ze deden maar. Nou zeg, dat was niet helemaal de bedoeling dat het hier over zou gaan, moest blijkbaar even.

Moet er even van huilen, wat niet erg is want dat doe ik veel te weinig. Misschien verdriet na woede, ik weet het ook niet er komt wel wat los en dat is oké denk ik.

Ben vanavond ook wat onrustig, wilde schilderen maar is niet gelukt ben bang dat ik het verpest, ik ben mijn avatar aan het naschilderen met waterverf.

Morgen gewoon werken en dat is goed en dan zie ik wel weer. Alles van de afgelopen anderhalve week even laten bezinken.

Slaap lekker

[Akkordeon]

Hoi Poppy,

Ik heb je gelezen, maar geen tijd om te schrijven. Hopelijk vanavond.

Alvast sterkte voor vandaag!

[Poppy]

Weet iemand ook hoe ik dat labeltje bij mezelf kan weghalen, ik heb het geplaatst niet wetende wat het precies is en nu kan ik het met geen mogelijkheid terug vinden hoe ik dit aanpas?

[Meya]

Het labeltje 'ik heb een drankprobleem'?

 

Ik heb het ook geplaatst zonder precies te weten wat het was. Zodra ik door heb hoe ik het aanpas, geef ik het door.

[Poppy]

Dank je Meya, ik kon het niet terug vinden bij mijn profiel.

[Akkordeon]

Hoi Poppy,

Ik vraag me af of je al iets gevonden hebt om met die woede en het verdriet om te gaan?

Behalve dat ik hoop dat je je intussen beter voelt, hoop ik er ook iets van te kunnen leren :-)

Liefs

[Poppy]

Hey Akk,

Gelukkig voel ik me wat beter het moest er even uit denk ik, zo direct heb ik therapie dus ik hoop daar weer wat verder te komen.

Ik zie er wel een patroon in eerst angst toen boosheid, verdriet en nu een soort van berusting.

Tevens doe ik aan wat visualisaties die ik als tip heb gekregen, het gaat om het losmaken, losknippen van banden, pijnlijke banden, voelt wel goed om dat te doen. Steeds als me een naar gevoel bekruipt en dat is heel vaak dan doe ik of een visualisatie of ik bedenk dat ik het e.e.a. bij de ander mag laten. Een ander heeft recht op zijn of haar emotie. Dat voelt bevrijdend als ik daar bij stil sta. Ik hoef het niet beter te maken voor de ander, ik hoef niet lief gevonden te worden (het liefst wel natuurlijk), ik hoef me niet in allerlei bochten te wringen om bevestiging te krijgen dat ik goed ben. Dat kan ik niet van een ander verlangen dat mag ik mezelf geven. Dit is denk ik wat ik enorm aan het oefenen ben. Zulke zaken weet ik verstandelijk wel maar wat nu zo fijn is, is dat ik merk dat het gevoel af en toe meegaat. Dus dat is een mooie ontwikkeling.

Dat is zo fijn van hier, ik leer hier heel veel van jou en jullie

[Indigo]

Hoe gaat het met jou Poppy? 

Mooi, visualisatie kan zo helpend zijn! Ben ook weer begonnen met visualisatie van het 'drankmonster', heeft me enorm geholpen op het gebied van alcohol. Alle geniepige gedachtes over drank visualiseerde ik alsof ze niet van mij waren, maar van dat lelijke drankbeest. Zo kon ik beter onderscheid maken, het 'los' zien van mezelf, mijn wil.

 

Kan me voorstellen dat het op veel meer gebieden kan helpen, zoals het loslaten van zaken, mooi om te lezen. Mmm, nu ik dit lees, weer eens vaker meditatie oppakken. Compassie-oefeningen... 'Ik ben goed zoals ik ben',  Zennnnnn.

Pfoe wat valt er nog veel te leren ; ) Nu als de sodemieter aan het koken, kids hebben honger straks na het sporten.. lieve groet

[Akkordeon]

Hoi Poppy,

Klinkt super!

Fijn dat je een methode hebt gevonden die bij je past!

[smart]

Bij 22-11 staat : in goede banen te lijden.

 

Leiden was het, en duidelijk is dat het je deed lijden.

 

Misschien wat flauw van mij, maar versprekingen zeggen wat.

Ik wil je later uitgebreider gaan lezen, meer dan je laatste blad, maar heb net gemeld dat ik naar bed ga!

[Poppy]

Goedemorgen Indigo, Akk en Smart, bedankt voor jullie reacties

Die visualisaties die kunnen verrassend goed werken, fijn dat ze jou ook helpen Indigo en zo brengen we elkaar weer op goede ideeën, jij mij ook  weer want afgelopen dagen ben ik ze al weer vergeten, zo snel kan het gaan. Ik wil er nog wel even mee doorgaan. Visualisaties zijn een van de tools om bewust en zorgvuldig met mezelf om te gaan. Aandacht besteden aan de pijn, het serieus nemen, niet accepteren dat de angst, paniek en pijn er bij hoort. I.p.v. doorrennen leren stil staan. Natuurlijk heb ik last dat mag ook, het is normaal, maar het mag heus wel dragelijk zijn en ik hoef niet te verdwijnen!

Het lijden mag minder worden, Smart, je doet je naam eer aan   en nee hoor helemaal niet flauw (ik haal ze vaker door elkaar, het lijden met de lange ij,  ik denk dat ik het nu niet meer vergeet) het is tekenende vergissing het was ook geen taak voor zo'n jonge meid, veel te zwaar, volledig absurd.

 

Het gaat verbazingwekkend goed met me gezien de omstandigheden is dat nieuw. Het voelt heel goed.

Zondag is de boel weer geëscaleerd, ik ben niet een van de betrokkenen die alles over zich heen krijgt maar krijg alles zijdelings mee en dat hou ik zo. Er is pijn, angst en verdriet maar ik ben er nog gewoon, ik zit hier achter mijn computer en ik voel me nu op dit moment goed, ik wist niet dat het naast elkaar kon staan.  Ik ben van mijn aloude standje 'crisis' af. Ik ben van oudsher gewend om dus in die crisis-stand te schieten, volledig alert en gespannen, het is een slopende en ziekmakende gemoedstoestand die alle chemische stoffen in jij lijf ontregeld.  Ik kan nu landen en ineens schiet met te binnen dat ik wil zeggen dat ik er niet meer aan verslaafd ben. Het is als een oude jas die maar al te vertrouwd was, verslaafd aan het crisis gevoel, het is een oud en vertrouwd patroon en ik ben het aan het loslaten. Nou wat een bevindingen op de vroege ochtend.

 

Fijne dag

[Poppy]

Even terugkomend op wat ik heb geschreven bij Smart over mijn wijn 'die in de risotto hoort' en de terechte kritiek van Tomtom. Ik ben het helemaal met hem eens dat er ten koste van onze gezondheid reclame wordt gemaakt voor een in mijn ogen harddrug. Dit opschrijvende denk ik, oeps dat gooi ik dan ook door mijn risotto....

Dat is ook nieuw voor mij dat het niet helemaal verdampt Meya, uiteindelijk gaat het erom of het mij wel of niet triggert en dat doet het niet. Dat is voor iedereen verschillend en het is sowieso iets wat het overdenken waard is.

 

Moet nu wat dingen gaan doen.

[smart]

Wat ik herken uit jouw voorlaatste post is de verslavende werking van voortdurende crisisgevoelens.

Zo erkende mijn hulpverlener onlangs dat ik bijna steeds in een arrousal zit (hoog opgestapelde spanning van door de jaren heen) en dat ik dat in stand hield door alles wat maar saai is in mijn leven te overgieten met A (met name). Kon ik de volgende dag tenminste weer gespannen en beroerd zijn en zorgde zo zelf eigenlijk voor het instand houden van die bekende gevoelens. Dat klonk plausibel... maar is erg destructief voor mijn gezondheid, ondanks compenserende zaken als goede voeding e.d.

Dat was tevens een inzicht: dus nu zoveel mogelijk de rust in mezelf zien terug te vinden; zorgvuldiger, kalmer....

 

Dit moest ik even kwijt....

 

Zet m op he!

[Meya]

Wat ik herken uit jouw voorlaatste post is de verslavende werking van voortdurende crisisgevoelens.

Zo erkende mijn hulpverlener onlangs dat ik bijna steeds in een arrousal zit (hoog opgestapelde spanning van door de jaren heen) en dat ik dat in stand hield door alles wat maar saai is in mijn leven te overgieten met A (met name). Kon ik de volgende dag tenminste weer gespannen en beroerd zijn en zorgde zo zelf eigenlijk voor het instand houden van die bekende gevoelens. Dat klonk plausibel... maar is erg destructief voor mijn gezondheid, ondanks compenserende zaken als goede voeding e.d.

Dat was tevens een inzicht: dus nu zoveel mogelijk de rust in mezelf zien terug te vinden; zorgvuldiger, kalmer....

(...)

 

Zowel de reactie van Smart als je voorlaatste post Poppy zijn zeer zeer herkenbaar.

[Poppy]

Kijk en dit is nou zo fijn aan het niet alleen zijn. Het versterkt alleen maar het gevoel dat ik op het juiste pad zit, heel waardevol.

[Indigo]

Poppy wat fijn om te horen dat je steeds beter leert omgaan met het crisisgevoel, je beter afstand leer nemen. Blij voor je!!

 

En Smart, dat besef kwam bij mij na een tijd niet drinken, verslaafd aan de ups en downs, waarschijnlijk nog wel meer dan aan de alcohol zelf. Een soort routine die jaren lang bleef, inderdaad beroerd en rot voelen na het drinken, beetje bijtanken en bijkomen, om vervolgens me na een aantal dagen weer zo te voelen. Uitschieter omhoog door het drinken, en vervolgens compleet naar beneden de dagen erna. Pffff wat kan een mens hardleers zijn. 

Begin dit jaar gestopt, nog een keer uitgegleden en het gevoel nog 1 keer mee gemaakt. Wat een ellende, wat een rollercoaster brrrrr en dat was vorig jaar nog 'gewoon routine'

 

De rust van het niet drinken is fysiek maar vooral mentaal zo goed voor mij. Wil nooit meer terug naar dat crisisstandje, want dat was het. Constant heen en weer geslingerd worden, en nooit echt bij mezelf komen. 

Dank jullie voor het delen, herkenning doet zo goed!

[Monster]

so hey, wat een herkenning!

Jarenlang heb ik me afgevraagd of ik 'adrenaline-junk' was. Of die verslaving echt bestond.

Pas toen ik 'workaholic' gediagnosticeerd was, en ik lachte de arts gewoon uit, wist ik dat ik verslaafd was aan spanning. Jarenlang opgebouwd en ik waardeerde de kick. De roes bijna.

 

Poppy, wat heerlijk dat je nu de tegenhanger hebt leren waarderen: RUST. Innerlijke rust en alles wat nodig is om innerlijke rust te bewaren of te hervinden. Dank je wel voor het delen en alle reacties. Geweldig he, dat we niet alleen zijn en het niet alleen hoeven doen?

[smart]

Ik mis een duimpje omhoog!

[Poppy]

Hartstikke fijn het delen.  

 

Helemaal vergeten te delen dat ik vorige week met therapie EMDR heb gedaan en vandaag ook weer toegepast op deze situatie gekoppeld aan oude. En volgens mij helpt het. Het gevoel bij mezelf te mogen blijven en dat ik kan blijven oefenen hoe ik er steeds weer bij kan komen.

Vanavond b.v. weer 2 familieleden tel. gesproken dan toch weer even van slag maar zo langzamerhand trek ik toch weer bij en mag het ook van mezelf.

Ik heb het recht mezelf te beschermen, dat is mijn mantra de laatste week merk ik.

Ik ga nu slapen moet morgen de hele dag werken en om 6.20 uur gaat de wekker. Ben gelukkig goed moe dus kan vast wel slapen.

Slaap lekker.

[Poppy]

Het was zelfs 5.30 uur vanochtend dat is een garantie voor een nachtje langer slapen aankomende nacht.

Toch last van piekers en mijn mantra lijkt nu niet te werken (ik voel  het niet) maar dat hoeft ook niet het werkt toch door, daar vertrouw ik dan maar op.

 

Ik wens iedereen ook een fijne dag, ik ga er in elk geval wat moois van maken.

[smart]

Hoe gaat ie daar bij jou?

[Poppy]

Lief dat je het vraagt Smart.

Ik weet het niet goed, relatief best goed dat denk ik zeker. Voel me een beetje stil na een hele roerige emotionele tijd door de familie ruziel

Het heeft wel weer iets verder kapot gemaakt, iets wat al kapot was. Zo raar die verschuivingen, breuken en rottigheid op een manier zoals ik het nog niet voelde. Het is en vooral was een disfunctioneel gezin en nu plukken we nog steeds de zure en verrotte vruchten ervan, het voelt ook rotter. Vroeger was het 'go with the flow' en nu is er een besef dat dingen niet meer goed komen, niet beter worden eerder slechter. Er is geen verlichting. Klinkt heel zwart, maar zo voelt het ook. Maar...........met mij gaat het beter, het gevoel wat bij een ander hoort en wat bij mij hoort is zich aan het ontwikkelen en dat is heel, heel erg fijn. Het gevoel te verdwijnen is er nog wel, maar ik kan af en toe heel goed schakelen. Het besef dat ik mijn eigen wereld heb en dat ik net zoveel recht heb als ieder ander dat ik mijn eigen wereld heb en dat deze niet verdwijnt of minder belangrijk wordt als ik andermans wereld zie, hoor en/of voel. Het zijn allemaal dingen die ik met het verstand weet maar nu ook kan voelen.  Niet zo mooi geschreven maar dit is wel wat ik voel, ben te moe om er mooi volwassen Nederlands van te maken.

Ik ga zo lekker slapen, welterusten

[Akkordeon]

Hoi Poppy,

Voor mij is het zo:

Sommige mensen hebben familie als mensen die er altijd voor hen zijn.

En anderen hebben familie met mensen die dat niet kunnen.

Ik zie mezelf in die laatste groep. Vele jaren heb ik contact gehouden. Omdat ik vond dat het mijn plicht was. En omdat ik hoopte dat er ooit iets zou veranderen.

Nu doe ik niets meer. Als ze me willen zien of spreken, moeten ze zelf maar komen. Maar ik zit er niet op te wachten. En dat geeft me zo'n vrijheid!

Uiteraard is jouw situatie anders dan de mijne. Maar misschien heb je er wat aan...