Het verhaal van een partner

[administrator]

Beste forummers,

 

Zoals jullie weten, is dit forum bedoeld voor iedereen die alcohol de baas wil worden. Voor partners van mensen met een alcoholprobleem zijn andere ontmoetingsplaatsen op internet. We willen echter graag een uitzondering maken voor het verhaal van de partner van iemand die hier lange tijd op een positieve manier actief is geweest. Zijn verhaal is op de website van Alcoholdebaas.nl geplaatst. Omdat het zo'n bijzonder verhaal is, hebben we besloten het niet alleen bij een linkje te laten maar het hieronder in z'n geheel te plaatsen.

 

 

Een partner vertelt

 

Onlangs zou mijn vrouw twee jaar alcoholvrij zijn geweest. We zouden dan ergens zijn gaan eten om het te vieren. Sinds haar dood ligt naast mijn bed de ring die ik haar heb gegeven toen ik besefte dat het haar ditmaal echt ging lukken om van de drank af te blijven. Deze wilde ik haar geven opdat ze in moeilijke perioden even daarnaar kon kijken en er misschien kracht aan kon ontlenen. Dat vond ze een goed idee en we zijn samen, gearmd, naar de juwelier gegaan. Dat was een groots moment in ons beider leven. Ze was er heel trots op en als iemand er iets over zei liet ze hem graag bewonderen. Maar ze vond het moeilijk om te zeggen waarom ik haar dit zomaar had gegeven.

 

Vóór die tijd hebben we het lange tijd heel moeilijk gehad, we stonden zelfs op het punt uit elkaar te gaan. We hadden een relatie sinds 1971. Toen ik haar leerde kennen, had ze al geen goede rem als er werd gedronken. Dat is nooit anders geworden. Ik had daar weinig waardering voor want nu en dan ging ze veel te ver. Zelf vond ze dat het best meeviel. Van verslaving was echter geen sprake, we dronken beiden ‘sociaal’ en soms eens wat meer bij een feestje of zo. Dit is vele jaren zo gebleven.

 

Later in haar leven kreeg mijn vrouw als gevolg van een whiplash veel pijn. Dat was achteraf gezien het begin van een hoop ellende. Ze ging geleidelijk steeds meer drinken en vooral ook steeds vaker te veel. We probeerden wel eens wat te minderen, bijvoorbeeld twee dagen geen alcohol, een aperitief alleen in het weekeinde, dat soort dingen. Dat lukte soms een tijdje, ging dan weer fout, waarna later weer een poging volgde. Dit patroon heeft lang bestaan.

Later werd steeds duidelijker dat het een serieus probleem was geworden. Dit erkende ze en ze probeerde dikwijls er iets aan te doen, wat niet lukte. Ze zei steeds dat ze toch zo haar best deed, ik zei dat ik geen enkel resultaat zag, waardoor zij verdrietig werd. Niet zelden zaten we tot laat in de nacht te praten, het probleem drukte zwaar op onze relatie. Ik probeerde haar te helpen door afspraken te maken en methodes aan te dragen om te minderen. Niets hielp echter langer dan heel kort.

 

Het werd steeds erger, ze ging ook stiekem drinken, ontkende dat – ook als ik het haar zag doen – niet in het minst omdat ze het voor zichzelf niet wilde toegeven. Soms wist ze ’s ochtends volstrekt niets meer van wat er ’s avonds was gebeurd, hoe heftig dat ook was geweest. Het is te begrijpen dat iemand drank gebruikt als pijnstillers niet voldoende helpen en dan ontdekt dat je met drank even van die pijn af bent. Drank – en nog meer drank en steeds vaker – in combinatie met veel zware pijnstillers, is gevaarlijk. In welke toestanden ze nu en dan verkeerde, beschrijf ik liever niet.

 

Samen konden we geen enkele manier vinden die werkelijk hielp, ondanks alle goede voornemens en pogingen. Ze heeft toen bij professionele deskundigen hulp gezocht en is meerdere keren in behandeling gegaan. Steeds als het de goede kant op leek te gaan, volgde een terugval, met alle teleurstelling van dien. Vaak wordt aan partners geadviseerd om afstand te nemen. Dat heb ik geprobeerd maar dat is mij bijzonder zwaar gevallen. Rationeel begrijp ik het wel maar het is zowel praktisch als emotioneel heel moeilijk en heel onbevredigend.

 

Toen kwam het internet met Alcoholdebaas.nl. Ik zag er niets in, maar dat was vooral omdat ik het helemaal niet meer zag zitten. Ze wilde het toch graag proberen. Om een lang verhaal kort te maken: het is haar uiteindelijk gelukt. Met behoorlijk wat vallen en opstaan, met veel tijd aan de computer. Dit slaagde wél. Ze nam ook deel aan het forum en haalde uit de contacten met alle andere lotgenoten twee positieve zaken: ze kreeg steun, adviezen, hulp en tips, én ze bleek heel wat voor anderen te kunnen betekenen. Daar zat een wederkerigheid in die haar ertoe heeft gebracht te gaan leven zoals ze wilde.

 

Lange tijd bleek ze prima te kunnen functioneren met minder drank en dat was de redding van ons huwelijk. We kwamen dichter bij elkaar in onze relatie, voor ons beiden was dat een grote opluchting. Toen ze helaas toch weer meer ging drinken, heeft ze geconcludeerd dat er nog maar één remedie voor haar was: stoppen. Door omstandigheden kon ze hierbij niet de hulp krijgen die ze graag had gewild en besloot het dan maar op eigen kracht te proberen. Ergens heeft ze die kracht vandaan weten te halen: vanaf die dag heeft ze niet meer gedronken.

 

Het internet bleek de oplossing te zijn. Het was niet altijd even prettig dat ze zoveel tijd aan het forum besteedde, maar ze wist me duidelijk te maken dat ze veel aan had aan de steun die ze daar kreeg. Daarbij bleek ze anderen zo ook te kunnen helpen. Ze had op internet veel contacten met maatjes en lotgenoten en ze heeft later een aantal mensen ook persoonlijk ontmoet. Na haar overlijden heb ik met verbazing en ongeloof, en ook met vreugde en waardering, gemerkt hoeveel ze concreet heeft kunnen betekenen. Een aantal mensen is naar de crematie gekomen, wat ik buitengewoon op prijs heb gesteld. Er waren heel veel reacties op het forum en ik heb veel kaarten ontvangen. Er was een schitterend bloemstuk van haar maatje, waar we samen eens op bezoek zijn geweest.

 

Mijn conclusie is een eenvoudige: alle therapieën faalden, Alcoholdebaas.nl was een onverwacht en groot succes. In het begin stond ik er bepaald kritisch tegenover en mijn vrouw had eerst ook niet veel meer motivatie dan ‘laat ik dit dan nog maar eens proberen, misschien dat dit…’ Maar het werkte! En wat rest mij nu: naast een onvoorstelbaar verdriet een geweldig goede herinnering. Ze heeft het hem toch maar geflikt!

 

Ik zou iedereen willen aanraden om, hoe kritisch je ook bent (geworden) dit tenminste te proberen. Het is mijn vrouw tenslotte na alle ellende en mislukkingen hiermee gelukt om droog te worden, dat biedt een geweldig perspectief voor anderen. Ze had er ook veel aan dat ze anderen kon bijstaan, dat lag in haar aard. Het forum bood haar die kans. Zonder Alcoholdebaas.nl, al die maatjes en mensen die haar steunden en die zij steunde, was ze er niet gekomen. Ik gun anderen wat mijn vrouw via deze therapie voor elkaar heeft gekregen en wil daar graag aan bijdragen door mijn verhaal te vertellen.