Drank, gezellig hè?

[jart]

Nu dan mijn verhaal. Het zal wel lang worden.......

 

Ik ben met alcohol begonnen rond mijn 18de. Soms veel, soms weinig. Het werd veel meer toen ik gestopt ben met roken op mijn 30ste. Stond je eerst met een peuk in je handen, nu met een glas en die is dan snel leeg. Als we op visite gingen werd de wijnfles meestal bij mij neergezet, dan kon ik zelf bijschenken, dat zegt ws genoeg. Bij een etentje met collega's dronk ik 4x zoveel als de rest en de zondagen bracht ik vaak laveloos door, omdat we eerst 's morgens naar mijn schoonouders gingen en daar een stel borrels(jenever) dronken en dan thuis ging ik verder met de wijn en 's avonds weer aan de jenever........ En dat terwijl we jonge kinderen hadden......

 

Mijn vader was verslaafd aan alcohol en medicijnen. Hij is overleden toen zijn lever niet meer werkte, daarom overal mee stoppen moest, en toen zware toevallen kreeg.

Mijn broer was ook alcoholist. Hij is gestopt nadat hij zichzelf dagen in de schuur opgesloten had, omdat er monsters in zijn huis zaten. Hij wist dat hij een keuze had: stoppen of dood gaan. Hij heeft hulp gezocht, is opgenomen geweest, is verhuisd en is een heel nieuw leven begonnen.......

Dit heeft 7 jaar geduurd, toen vonden we hem dood in zijn bed, overleden in zijn slaap na een hartstilstand. Een prachtige dood, maar niet als je 43 bent...... 

 

Na zijn dood ben ik gestopt met drinken, omdat ik niet zo wilde eindigen als hem of mijn vader. Ook al stond mijn broer al 7 jaar droog, toch gaf ik de alcohol de schuld van zijn dood.

 

Ik heb geen ontwenningsverschijnselen gehad en al waren sommige mensen verbaasd, ze begrepen dat ik het "uit respect voor mijn broer" deed.

Ik werd slank. Dat was een geweldig cadeau, want ik lijnde al mijn hele leven. Ik ging van maat 46 naar maat 38. Niet alleen door het stoppen met drinken hoor, want door het grote verdriet om mijn broer kreeg ik geen hap door mijn keel.

 

Jullie begrijpen dat ik het niet volgehouden heb, want anders was ik hier niet.

 

Het niet drinken had namelijk ook een keerzijde: ik was niet langer gezellig! Ik weet niet of mijn man dat ook tegen me zei of dat ik dat alleen zelf vond, maar het was echt zo. Als hij een drankje nam bleef ik achter de computer(in een andere kamer) zitten of ging naar bed. Als we zomers buiten op het terras vroeger met een glas zaten te mijmeren over onze dromen hadden we geweldige gesprekken, nu zat hij alleen buiten, ik bleef binnen. Hoe trots ik ook op mezelf was, het nekte me. Dus toen mijn man zei dat ik toch echt niet dunner moest worden en hij getroost moest worden na de dood van zijn vader, zei ik: Schenk mij er ook maar 1 in!

 

In het begin dronk ik af en toe. Vooral in de weekenden en vakanties. Maar het werd natuurlijk steeds meer. En nu ben ik dikker dan ooit en baal elke dag dat ik het niet volgehouden heb.

 

Mijn drinkgedrag is wel heel erg veranderd. De meeste mensen weten nl niet dat ik weer ben gaan drinken. Ik drink dus alleen thuis en op vakanties. Ergens op visite drink ik fris en ook tijdens een etentje. Om dan thuis helemaal los te gaan (nou ja, ik ben nooit meer dronken geweest sinds ik weer begonnen ben) Mijn man is inmiddels ook van gezelligheidsdrinker een probleemdrinker geworden, hoewel hij makkelijker de fles op kan bergen dan ik. Ik slaap 1 a 2x per week op mijn werk en dan taal ik niet naar alcohol. Ik drink geen wijn meer, alleen nog sterke drank. En dat ik niet drink waar anderen bij zijn, doe ik niet alleen uit schaamte (ja, mijn broer is nog steeds dood, maar ik heb blijkbaar geen respect meer voor hem) maar ook de angst om het niet meer in de hand te kunnen houden. Ik kan nu eenmaal makkelijker niet drinken dan weinig.

 

Drank associeer ik dus met gezelligheid en dat is de reden dat ik (we) er niet af kunnen blijven. We blijven liever thuis dan dat we ergens heen gaan. "Ik kan niet rijden want ik moet nog drinken" Als we er echt niet onderuit kunnen, zoals pas een bruiloft, dan houden we het vol tot we met goed fatsoen weg kunnen om dan thuis gelukzalig een borrel te nemen (mijn man drinkt ook niet als we ergens heen moeten, want ik rij niet in het donker).

's Middags voor het eten drinken we meestal 3 en 's avonds 4 of 5. We weten dat het zo niet langer kan en daarom probeer ik nu weer te stoppen en nooit meer te beginnen. Maar dat heb ik al zo vaak gedaan, een dag, een week, een maand..... Om dan weer te beginnen, want liever gezellig en dik, dan ongezellig en dun.

 

Dat is dus de reden dat ik me hier aangemeld heb. Dat drank gezellig is zit dus tussen mijn oren en graag hoor/ lees ik hier hoe jullie dat ervaren en hoe jullie het vol houden. Ik weet dat je eerlijk moet zijn, maar ik durf echt niet aan mijn collega's en kennissen (naaste familie weet het wel) te bekennen dat ik alweer 10 jaar drink.

7 januari 2014 bewerkt door jart

[Fraps]

niet zo gezellig dus, letterlijk dodelijk dus, goed dat je je verhaal deelt op dit forum

 

Jelle

[Ztiertje]

Jart " alcoholisme " het is een ziekte , erken dat voor jezelf .

 

dan ben je al een stapje dichterbij , en maakt het ook wat makkelijker om er met anderen over te spreken .

 

http://users.skynet.be/stapenstop/Tekst/raadgever_alcohol.htm#_Toc136524113

 

Bij het genezen van je ziekte is " eerlijkheid"  gewoon een vereiste , lees het 12 stappenplan van de AA eens door .

 

Neem eens contact op met een AA groep in je buurt , zij zijn bij uitstek de ervaringsdeskundigen .

 

En als je man ook hetzelfde probleem heeft betrek hem ook zo nauw mogelijk bij alles .

[jart]

Ztiertje, je opent me nu al de ogen. Weet je dat ik mijn vader altijd een slappe zak vond, maar ook wist dat hij er niets aan kon doen, omdat hij ziek was? Voor mezelf heb ik dat nooit zo bekeken. Ik ben gewoon stom en waardeloos en ruïneer mijzelf en mijn lichaam, maar heb nog nooit bedacht dat ik ook ziek ben..... Dank je wel dus. En ook voor de link, ik heb het net helemaal gelezen. 

[jart]

Wat die gezelligheid betreft.... Ik denk dat net als rokers, ik een excuus zoek om te blijven drinken. Het is zo lekker, we hebben het verdiend. Het is veel gezelliger dan met een glaasje water..... Allemaal onzin natuurlijk. Als ik nu de rokende mensen op bijv. Schiphol zie, dan lach ik in mijn vuistje, die arme verslaafde zielenpieten! En dan ben ik zo blij dat ik van het roken af ben! Zou ik dat met drank ook ooit zo kunnen ervaren? Ik heb 2 jaar niet gedronken, maar heb nooit het idee gehad dat het makkelijker werd.

[lady jane]

Hoi Jart,

je hebt duidelijk aanleg voor verslavingen geerfd,

zoals velen hier. Hoe je daar mee omgaat bepaal jijzelf.

Jij hebt dus de mogelijkheid de rode draad door te breken

die al lang in jullie familie is. Of je dat een ziekte noemt, een lot,

een doorgegeven gen, maakt mij persoonlijk weinig uit.

Ik ging er ziek mee om, maar ervaar mezelf zeker niet als ziek.

Ik leef nu weer als voor ik ooit dronk en voel me juist gezonder als ooit.

Als ik aan mijn aanleg tot verslavingen denk, heb ik die nog steeds.

Ik zie dat aan mijn alles of niets houding, overdadig kunnen eten,

heel soms extreem sporten, dagelijks mijn portie forum, lezen enz enz.

ik probeer zoveel mogelijk nieuwe gezonde gewoontes te kweken en

dat bevalt me zoveel beter. ik geniet weer echt, voel weer echt, ook de niet fijne

dingen, en aanvaard nu het leven in al zijn kompleet zijn.

Je zult op dit forum best wel tegenstrijdige dingen lezen soms, dus kijk wat er bij jou past

of speel een beetje met mogelijkheden.

Over het stoppen (dat meer rust geeft en de triggers en afhankelijk zijn doorbreekt) zijn

de meesten het hier wel eens, want we hebben allemaal onze minder pogingen wel gehad

en er zijn hier maar heel weinig mensen die dat kunnen. ik kon het heel lang en heel

vaak, op pure wilskracht, maar oh wat was ik op de niet drinkdagen onbewust al aan

het droogdrinken. En mijn geest en lijf bleven daarop reageren.

Sinds mijn stoppen ben ik niet meer met drank bezig. Ik heb het gezelliger als mèt en aan

alle vrienden en familieleden merk ik dat ze weer blij met me zijn. Omdat ze zien dat ik

weer blij ben, niet eens omdat ik hen had benadeeld ofzo.

Wat jij over rokers schrijft voel ik af en toe over drinkers, ik vind het geen zielepieten, maar

moet wel "bekeerneigingen" onderdrukken. Dat zou bij mij averechts hebben gewerkt.

Ik denk nu meer dat ik het beste leef door zelf niet meer te drinken en hopelijk ben ik zo,

met name voor mijn kinderen, een zo goed mogelijk voorbeeld.

[doornroosje]

Ik lees dat AA wordt aangekaart.

 

De jaren dat ik niet dronk heb ik te danken aan AA.

 

Nu ik zeer zwaar hervallen ben, durf ik niet terug te gaan; dom maar de drempel ligt hoog; bovendien

heb ik steeds een alcoholluchtje bij me...

 

Doornroosje

[jart]

Hallo allemaal

 

Ik wilde zomaar even laten weten dat ik nog leef en (soms) meelees. Ik ben 1 januari gestopt met drinken en houd dit nog steeds vol. Voor mij is een grote stok achter de deur dat ik iedere dag een euro in mijn spaarpot doe. Inmiddels 180 euro. Met mezelf heb ik afgesproken dat zodra ik alcohol neem ik de pot moet legen en opnieuw moet beginnen. Net zo als dat ik dit jaar opnieuw moest beginnen, na al eerder van de drank "af" geweest te zijn. Ik weet niet op welke dag we van dit jaar zitten, maar de euro's hadden meer kunnen zijn, want ondanks deze afspraak heb ik tussendoor een "gelegenheidsafspraak" met mezelf gemaakt. Dat was tijdens mijn vakantie in mei. We zaten in een All In Hotel in Turkije en toen had ik het toch wel erg moeilijk. Daarom mocht ik van mezelf 's avonds whisky drinken. Ik deed dan natuurlijk geen geld in de pot, maar hoefde er ook niets uit te halen. Omdat dat op de 8e dag fout ging en ik niet meer wist hoe ik 's avonds in bed ben gekomen(nou ja met hulp van mijn man natuurlijk), heb ik de laatste dagen van mijn vakantie niet meer gedronken. En nu nog steeds niet. Mijn man drinkt wel weer helaas, maar ik probeer me daar niet aan te storen en te veel te zeuren.

Iedereen heel veel succes en sterkte met het niet drinken!

[lady jane]

heb je je witgouden ketting al gekocht?

of is die nog veel duurder?

[jart]

Nee, ik spaar door tot dit jaar om is en een mooie stevige witgouden ketting kost wel boven de 300......

[jart]

Ik moet wel bekennen dat ik een andere verslaving heb ontwikkelt. Spelletjes op facebook. Vooral Candy Crush!  Het is maar goed dat je steeds 5 levens krijgt anders zou ik nergens anders meer aan toekomen. Als ik een vroege dienst heb sta ik er zelfs eerder voor op om nog even voor werktijd dit spelletje te kunnen spelen. Ik geef er geen geld aan uit, want dan zie ik het als een gokverslaving, maar het is wel een verslaving, want ik verheug me erop en kijk er wel naar uit, net zo als dat ik dat vroeger naar de borrel deed......

[lady jane]

ik ben verslaafd aan dit forum

en aan lezen, sauna, fietsen, volleyen

iets in mijn mond stoppen, schrijven

......................

op het een meer trots als het ander

maar voor niets van dit al

de schaamte die bij drinken hoorde