Spring naar bijdragen

Trek of emotie?


Houtje

Aanbevolen berichten

Tante Til,

dank voor de uitruk=kretologie. Ik voel me bezwaard daar ik zo druk ben en weinig tijd te reageren. Maar..... ik ben verslaafd AAN JULLIE ALLEMAAL en dat is niet erg want ik word er altijd beter van mee te lezen en te schrijven.

Anton,
Ik begrijp je misschien beter dan ik laat merken. Ik kan zelf de opborrelde gedachten, spinsel, beren en andere vormingen en misvormingen in mijn brein niet aan. Daarom probeer ik al 35 jaar de zich aan mij opdringende wereld in mootjes te hakken en zelf opnieuw op te stapelen tot een net bouwwerk.
Ik kom hier op terug dus BLIJF ONS VOLGEN. Zoals Bino zou zeggen: To Be Continued!!!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • Antwoorden 67
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Dank je Pietje,
Voor je reactie naar Houten.
Oooh, wat dom hé, van Houten.
"To be continued"...,

Lief dom Houtje, dat zou onze Bien toch nóóit zelf zeggen!!!
Het is toch altijd Bien's 'Engelse maat' die de pep-talk en de aanmoediging verzorgt hier op deze lijst!

Nou Anton, als je deze onzin leest heb je alle reden om te reageren hoor!:)

Groetje,
Mathilde

Link naar opmerking
Deel via andere websites

He Anton,

welkom terug. Maar je was eigenlijk nooit weggeweest, toch!

Misschien heb ik het gemist maar ik zou tcoh graag weten wat 'jouw probleem' is en wat je wilt!
Bourgondiër in hart en nieren, begreep ik. Niks mis mee, lekker eten en drinken et cetera.
Maar wat is er nu exact aan de hand dat je hier terecht bent gekomen. Bij mij was het heel simpel. Ik zoop als een ketter, altijd, overal en vooral heel veel als ik eenmaal was begonnen. Daar wilde ik vanaf!

Taioe, chi choh! Althans, dat zegt mijn Chinese vriend Ping altijd!

Bij jou ben ik er nog steeds niet achter en ik zou het graag willen weten. Misschien heeft mijn Chinese vriend, die echt niet zo nauw kijkt overigens, ook wat tips voor jou. Daarbij; gedeelde smart is halve smart, en we zijn op de wereld om elkaar te hellepuhh, niet waar!

Met oprechte belangstelling,
dubbele groet
Bino Rosa

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ja Anton & anderen, hierbij dan toch mijn beloofde reaktie.

Ik ben er inmiddels van overtuigd dat mensen die met een verslaving te kampen hebben (dit is een volstrekt privé Houtense Theorie, niet in enig Deugdelijke Wetenschappelijke Werken na te slaan) door een of andere oorzaak - of een combinatie van oorzaak en opvoeding en ervaring - nature en nurture kruisen elkaar hier geluidloos, "iets" missen, mankeren of iets dergelijk bv. een soort mentale insuline waardoor zij gevoeliger zijn voor allerlei invloeden van buitenaf. Kijk naar de verhalen op dit forum over afwijzing, verdriet, boosheid en rouw. Over depressies (ik geloof dat iedereen aan de a.d. is). Dit gebrek of ontbreken veroorzaakt een soort "gat" in je wezen, in je wezenlijkheid, en na enige jaren (ik was slechts 10 jaren oud toen ik per ongeluk een glas martini in één keer leegdronk) ontdek je een middel (drank, druks, roken, eten, snoepen, you name it) wat die bijtende pijn, dat lege gevoel en die onrust enigszins verzacht.
Omdat je gewend raakt aan de werking hiervan, is de stap naar gewoonte snel gezet. Het is een gewoonte (heb ik bij Tactus geleerd) die zichzelf in stand houdt. Je hebt een korte termijn effect (de dempende werking, het wegenemen van de pijn, het helen van het gat, whatever) en een middellange termijn (zeg maar de kater komt later) en een langere termijn (je uiteindelijke gezondheid). Maar op het moment dat je de pijn beleeft, lees gisteren: de afwijzing, lees vandaag: de ellende in de keuken, mensen die je in de steek laten, dan brandt het gat en denk je niet aan morgen maar wil je die behoefte NU GESTILD hebben. Dan ga je, zoals ik, Chinees halen voor 6 man en 12 biertjes vanwege de biertjes, of Emma pizza met slechte en dure wijn, of je rijdt langs een avondwinkel voor onnodige boodschappen en komt thuis met 2 flessen wijn.
De glasbakken in Houten kennen het geluid van mijn motor en als ze terug konden praten zouden ze er schande van spreken. Tegenwoordig gaan er alleen nog lege sauspotten en sapflessen en zo is, scheelt overigens een hoop benzine !!!!
De spijt op de middellange termijn wordt steeds groter en je gaat steeds minder van jezelf houden, ziek, hoofdpijn, kater en de rest. De lange termijn kun je zelf wel invullen.

Pas als je heel bewust naar jezelf durft te gaan kijken, en jezelf op een manier aardig vinden die misschien wel heel erg nieuw is voor jezelf, gaat het gat minder pijn doen. Dan gaat de vicieuze cirkel de andere kant op. Je bespaart bakken met geld, je wordt actiever, socialer, gezelliger, gezonder, ga-maar-door.

Dan moet je in de spiegel kijken en durven zeggen Erica: Ja, dit gewicht past bij mij. Ik zou liever kleren kopen in twee maten kleiner, maar die passen niet bij mij. Dat ligt niet aan mij, maar aan die stomme kleren.
Als mensen je afwijzen Gerda omdat je voor hen niet meetelt, dan passen die mensen niet bij jou omdat dat aan hen ligt en niet omdat er iets met jou mis is.
En ga zo maar door.
Vult uw eigen plaatje maar in.

Pas dan is er rust in je hoofd, die je verdient omdat je als mens de moeite waard bent. Wij weten dat hier van elkaar, omdat we dat in elkaar herkennen. Maar als je je als lerend persoon openstelt hiervoor (en ik ben nu bijna 3 maanden bezig) gaat het best aardig snel vind ik die omslag. Voor de periode daarná ben ik meer bevreesd, als je er niet meer zo mee bezig bent om in die spiegel te kijken en te zeggen kijk: daar staat een leuk persoon die is de moeite waard.

En zo, kan heel erg langzaam dat pijnlijke gat of hoe je het ook wil noemen, dichtgroeien en helen. Het is beterworden, beter van een ziekte in jezelf, en dat maskeer je met een andere ziekte die alcoholisme heet of een andere verslaving.

Zo, genoeg gedachtenkronkels, nu maar weer eens braaf aan het huishouden voordat de wurmen er weer zijn.

Suc 6,7 8 en 9 van daag voor iedereen en maak er een :rose: droge dag van.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hallo Anton,
Ik denk nu te begrijpen wat je bedoelt. Ook al doe ik zelf geen tactusbehandeling, wil ik je toch proberen een antwoord te geven. Het beschrijven van je emoties bij een trek-moment kan ook nooit hetzelfde zijn . Want al tijdens het opschrijven ervan is de emotie veranderd. Het gevoel, je emotie beinvloedt je gedrag. En ik begrijp, dat het juist de bedoeling van de tactus-behandeling is, dat dat gedrag wordt doorbroken. En misschien is het ook niet nodig het allemaal te verklaren, als het wel het beoogde effect heeft.
Toen ik pas gestopt was met drinken, dronk ik heel veel alcohol-vrije wijn; gewoon om elke avond dat wijnglas in de hand te hebben. Na een paar weken dacht ik: waar slaat dit op, het spul is niet eens lekker en waarom doe ik dit?
Misschien kun jij mij nu uitleggen, wat er toen bij bij mij gebeurde. Is dat toch de emotie, die het gedrag doet veranderen? Of was mijn lichaam nu gewend om beter met trekmomenten om te gaan? En je eigen wilskracht; dat is toch ook een emotie, die je gedrag beinvloedt? Want hoe ik het ook allemaal overdenk: uiteindelijk kom ik daar toch steeds weer op uit!
Groetjes, Fleur

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi Anton,
Dan denk ik, na het lezen van jouw verhaal, dat het doorbreken van die gewoonte kan lukken, als je het zelf wilt. Want laten we nou eerlijk zijn, wat er ook allemaal voor oorzaken zijn te bedenken; als je zelf ervan overtuigd bent, dat je niet meer wilt drinken, dan gebeurt het ook niet.
Fleur

Link naar opmerking
Deel via andere websites


×
×
  • Nieuwe aanmaken...